Morgunblaðið - 08.09.1967, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 8. SEPT. 1967

MacNamara og
hershöfðingjarnir
Linguaphone-námið fer fram á þann hátt sem myndin sýnir:
Með því að hlusta á málið talað, fylgjast með skrifuðum
texta og sjá skýringar í myndum.

Dean Rusk
að loftárásunum verði hætt, ef
sýnt þýkir að slíkt mundi leiða
til friðsamilegrar lausnar. Að
- undanförnu hefur bandaríska
stjórnin tekið nokkrar ákvarð-
anir þvert ofan í ráðleggingar
MacNamara, og ebki er ólílk-
legt að hann hafi íhugað að
segja af sér. Hollu.sta hans við
stjórnin'a hefur aftrað honum
frá því, auk þess sem hann tel
ur að áhrif hans í hófsama átt
skipti meira máli nú en nokkru
sinni fyrr.
Hvað etftir annað hefur kom
ið fyrir, að herforingj.arnir hafa
hlotið eindregnari stuðning frá
Dean Rusik utanríkisráðherra
en landvarnarráðherranum, og
þannig hafa utanrikisráðherr-
ann og landvarnarráðherran’n
stundum skipt urn hlutverk.
Með þessu hefur Johnson for
seti látið undan haukunum að
nokkru leyti, en hann virðisí
ekki vilja ganga lengra, eða
að minnsta kostd hlítir hann
nú ráðleggingum landvarnarráð
herrans um að berða ekki enn-
þá meira á styrjöldinnL Það
skotmank, sem enn er óhreyft
og vekur mestar deilur innan
stjórnarinnar nú, er höfnin í
Haipbong, en herforingjaráðið
vill annað hvort að hennd verði
eytt eða Ilokað með tundurdufl
um- MacNamara hefur verið
andvígur svo róttaekum aðgerð
um, og í því skyni hetfur hann
að minnsta kosti fram til þessa
notið stuðnings Rusks.
Þegar loftárásdrnar báru á
góma í hermálanefnd öldunga-
deildarinnar, skýrði MacNam-
ara frá því í yfirheyrslu, að
laftárásir á hafnir og lagning
tundurdufla í höfnum væri
ekki ö,ruggt ráð til þess að
binda enda á birgðasenddngar
til Vietnam og hefðu í för með
sér áhættu, sem hann teldi of
mdk'la eins og nú stæðu sakir
til þess að ná vafasömum á-
vinndngi. Hann taildi, í fyrsta
llagi, að sigur í styrjöldinni í
Vietnam yrði aðeins unninn í
SuðurVietnam og ekkd með loft
árásum á Norður-Vietnam og,
í öðru lagi, að ekki mætti loka
aðalflutningaleið Rússa til
Norður-Vietnam og gera þann
ig Hanodstjórnina nær alger-
lega háða birgðasendingum frá
Kína.
Þegar forsetinn samþykkti
fyrdr um bað bil tveimur mán-
uðum, að loftárásir skyddu hatfn
ar á s'kotmörk nálægt landa-
mærum Kína og nær miðborg
Han'oi en áður, leyndi sér ekki
að hann hafði orðið að láta
undan „hauikunum" í ríkis-
stjórninni. Vera má, að hann
hatfi veitt samþykki sitt með-
fram til þess að ganga úr
skugga um, hvort árásir á þessi
nýju skotmörk mundu breyta.
nokkuð gangi styrjaldarinna.r
Bf tund'urduflum yrði lagt
í höfnina í Haiphong, mundi
hér auk þess vera um að ræða
styrjaldaraðgerð samkvæmt á-
kvæðum alþjóðalaga, og Rúss-
ar kæmust í alvarlegan vanda,
ef eitthvert sikip þeirra siglfdi á
tundurduitfl Bandarikjamanna.
Flestir meðlimir hermála-
netfndarinnar eru atftur á móti
þeirrair sikoðunar að flugherinn
eigi að hafa tfrjáilsar hendur
um hvaða skotmörk ráðizt
sfculi á í Norður-Vietnam. Þeir
eru sannfærðir um, að núver-
andi hömlur korni í veg fyrir
hernaðarlegan sigur.
Stuart Symington öldungar-
dei'ldarmaður, sem var flug-
málaráðherra í stjórn Trumans,
telur auk þess að traust manna
á mátt flughersins, sem sé
nauðsynleg forsenda þess ótta
er atftri öðrum rífcjum frá því
að ráðast á Bandarí'kin, muni
bíða hnekki, ef ekki sjáist svo
að ekki verði um villzt, að
hann hafi úrsditaáhrif á styrj-
öldina í Vietnam.
Það værd vonlaust verk að
S'anntfœra öldungadeildar-
mennina um hinn takmarkaða
mátt tflughersins, sem kom
greinilega í ljós í heimsstyrj-
öldinni síðari. En forvitnilegt
er, að tveir áhrifamenn, sem
venjiulega eru flakkaðir með
„haukunum“, Dean Aoheson og
Wil'liam Bundy, sem fer með
mál er varða fjarlægari Aust-
uriönd í stjórninni, hafa tefcið
undir með þeim, sem eru ekfci
trúaðir á árangur loftárásanna
á Norður-Vietnam.
Ef fiorsetinn hefur haldið að
h-ann gæti gert „haukana"
ánægða með því að „úthluta"
þeim nokkum skotmörkum tiil
að skemmta sér við, þá hetfur
Myndin sýnir Robert McNamara varnarmálaráðherra Bandaríkj-
anna og Henry Cabot Lodge, fyrnun sendiherra Bandaríkjanna
í Saigon til vinstri á myndinni.
honurn skjátlast. Þeir viija nú
allt eða ekkert.
Þannig heldur deilan- um loft
hernaðinn áfram innan stjórn-
arinnar, jafnvel þótt Johnson
forseti vilji efcki herða enn
frekar á loftárásunum, að
minnsta toosti að svo stöddu-
Ef tid vill hefur hann látið und-
an haukunum í von um að geta
snúið við blaðinu eftir forseta
bosningarnar í Suður-Vietnam
og hafið samningaumleitanir að
nýju. Hvort takast megi að
koma a-f stað friðarviðræðum,
fer að mestu leyti eftir því
hvað Norður-Vi'etnam'menn
bjóða í staðinn fyrir lotforð af
háltfu Bandaríkjamanna um að
hætta loftárásunum.
DEILURNAR innan bandarísku
stjórnarinnar um loftárásirnar
á Norður-Vietnam hafa náð há
hámarki- Herforingjaráðið og
hermálanefnd öldungadeildar-
innar róa að því öllum árum,
að aflétt verði öllum tafcmörk-
unum á lofthernaðinum. í
þessu efni eru þeir á öndverð-
um meiði við landvarnarráð-
herrann, Robert MacNamara,
sem hetfur verið vantrúaðastur
al'lra ráðherra stjórnarinnar á
álhrif laftárásanna á gang styrj
aldarinnar, þótt hann telji að
þær geri n'ofckurt gagn, etf þær
eru tafcmarkaðar við birgðaleið
irnar frá Norður-Vietnam til
Suður-Vietnam.
MacNamara er ekki með öLlu
eða þá til að sýna haukunum
fram á, ef svo reyndist ekki
vera, að stetfna þeirra hetfði eng
in úrslitaáhriif á styrjöldina.
Ein af ástæðunum til þess,
að hann sendi Maxwell Tay-
lor hershöfðinigja og Lögfræð-
inginn Ciark Clifford, tformann
utanríkisnefndar forsetans, í
ferðaiag till þeirra Asíulanda,
sem styðja stefnu Bandaríkja-
stjórnar í Vietnam, tii þess að
fá þau til að senda fleiri her-
menn til Vietnam, gæti vel
hafa verið sú, að hann hafi vilj
að sýna fram á, hve erfitt það
væri að fiá löndin til að leggja
meira af mörfcum til styrjaldar
innar. Annað verkefni þeirra
var að fá löndin til að sam-
þykfcja, að hert yrði á lotftárás
unum, og það reyndist auðvelt,
því gð það snerti þau ekká
beint.
::
2-3 kennara vantar
að barna- og unglingaskóla Vopnafjarðar. Umsóknir
sendist skólanum fyrir 15. sept.
Skólanefnd Vopnafjarðarskóla.
juáJk

iliklsscjórnarfundur hjá Johnson forseta.
T ungumálanám
á skömmum tíma
f TILEFNI af viðtali við Ágústu
Sigurðardóttur, hsákólakennara
í Montpelier, um nýja aðferð í
tungumálakennslu og birtist í
Morgunblaðinu 29. ágúst sl.
óskar Linguaphone-umoðið á
Islandi að gera eftirfarandi at-
hugasemd:
Linguaphone-stofnunin í Lon-
don hefur gefið út tungumála-
námskeið, sem byggist á sömu
aðferð við kennslu tungumála
ög sagt var frá í umræddu við-
tali og hetfur stofnunin beitt
þeirri kennsluaðferð frá árinu
1906. Þess má geta, að herstjórn-
ir Breta og Bandarílkjamanna
notuðu Linguaphone-námskeið á
styrjaldarárunum til að kenna
mönnum sínum tungumál á sem
skemm'stum tima.
Það skal tekið fram, að
Linguaphone-námskeið eru
frekar miðuð við heimanám ein-
staklinga, en hópkennslu. Þess
vegna eru t. d. skýringarmyndir
með texta í bókinni sjálfri, en
ekki sýndar með skuggamynd-
um.
Þess má geta, að Linguphone-
námskeiðin hafa um árabil verið
notuð við vaxandi vinsældir í
mörgum skálum hér á landi, auk
þess sem fjölmargir einstakling-
ar hafa notfært sér að læra þau
37 tungúmál, sem Linguphone-
stofnunin gefur kost á.
Það sem mesta undrun vekur
er framsýni þeirra manna, sem
hófu kynningu á þessari kennslu
aðferð í tungumálum fyrir rúm-
in 60 árum.
Linguaphone-umboðið
á fslandi,
Hljóðfærahús Reykjavíkur.