Morgunblaðið - 09.09.1967, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 9. SEPT. 1967
3
1 gær, laust eftir hádegi hófst
uppboð í Vökuporti hér í borg.
Seldar voru nokkrar bifrefðar
í misjöfnu ásigkomulagi. Flest
ar voru boðnar upp sam-
kvæmt kröfu tollstjórans í
Reykjavík.
Þegar tíðindamenn Mbl. bar
að garði, stoð uppboðið sem
hæst. Þórhallur Einarsson,
fulltrúi borgarfógeta, ásamt
nokkrum starfsmönnum emb-
ættisins, stóð fyrir framan
fyrrverandi vörubílsgrind og
bauð upp góssið.
Fyrsta, annað og þriðja, eitt þúsund krónur. Hann fór fyrir lítið þessi „átta gata“ sjálfskipti Dodf
Uppboð ■ Vökuporti:
Mikill mannfjöldi var sam-
ankominn i portinu, enda er
hér um að ræða vinsælan
þátt í bæjarlífinu, þ. e. fyrir
aðra en uppboðsþola.
Upp var boðinn Chrysler ár
gerð 1960. Feiknastór grár
dreki me'ð stél. Heyra mátti
á mæli viðstaddra, að þeir
töldu benzínfrekju drekans
hljóta að vera upphaf og endi
ófara eigandans.
Fyrsta boð var 5 þúsund
krónur og hljóp síðan á þeirri
upphæð all lengi þar til hann
var sleginn á kr. 43 þúsund.
Bjóðandi gar sig fram.
Næst var það Dodge ’54.
Sjálfskiptur, fölblár af úti-
veru. — Jæja, þá skulum við
fá tilboð, sagði uppboðshald-
ari.
Fyrsta boð hljóðaði upp á
tvö nundru'ð krónur. Hægt og
sígandi steig upphæðin unz
hún náði eitt þúsund. Þá varð
viðstöddum hugfall. Uppboðs-
haldari hrópaði hina alþekktu
þulu og greip koparhamar
sinn. Það buldi í gömlu vöru-
bílsgrindinni og Dodge ’54
fauk á eitt þúsund.
Nú var komið að Opel fólks
bíi. Sá var á erlendum skrá-
setningarnúmerum. Einhv«r
hafði gleymt að borga að-
flutningsgjöldin. Starfsmaður
kallaði í hátalara að aldur
væri óviss. Bíllinn væri fram-
leiddur einhvern tímann á
tímabilinu 1955—’57.
— Á að borga tolla af hon-
um? spurði einn viðstáddur.
— Bifreiðin selzt á því
verði, sem þú býður í hana
og hsnni fylgja engir böggl-
ar, svaraði hátalarastjóri.
Vöruflutningabifreiðir voru
næst á dagskrá. Einni grámál-
aðrd; ættaðri af Snæfellsnesi
eftir skrásetningu að dæma
var ekið upp að mannþröng-
inni.
— Scania ’55 gall í hátalara.
Hann er í fullkomnu lagi bara
setja lykil í skráargatið og
keyra af stað.
— Þetta er skrýtinn bíll,
sagði einn.
Reykjarstrókur stóð frá
bilnum yfir þröngina.
— Hver andskotinn, á þetta
að vera í gangi til að svæla
mannskapinn út hé'ðan, var
hrópað tortryggnislegri röddu.
En í því var Snæfellingur
sleginn á 38 þúsund.
Hagur uppboðshaldara fór
að vænkazt. Upp var boðinn
Badford vörubifreið, árgerð
64. Allt skyldi fylgja með í
kaupunum nema áfest hljóð-
varp. Það væri einkaeign fyrr
verandi ökumanns.
Umræður hófust í hópnum
hvernig á veru áfest.s hljóð-
varps stæði í bifreiðinni. —
Það er sko naglfast, var sagt.
Skýring var fengin.
Bedford fór fór á 80 þúsund,
án hljóðvarps.
Nú var tilkynnt að uppboði
væri lokið í portinu, en því
yrði haldið áfram á Geithálsi
og viðar. Eftir væri að selja
tvær vörubifreiðir og flutn-
ingahús. Var önnur bifreiðin
slegin á 130 þúsund og setti
sölumet. Hópurinn tvístraðist.
Að loknu uppboði hitti
blaðamaður starfsmenn borg-
arfógeta fyrir í húsakynnum
Vöku og bar fram nokkrar
spurningar.
— Hvað eru margir bílar
seldir í dag?
— Tuttugu alls, en 60 voru
skráðir á uppboði'ð. Þeir hafa
verið að tínast úr einn af
öðrum meðan á uppboðinu
stóð.
— Hvaða kröfur hvíla aðal-
lega á bílunum?
— Sinkum eru það nú bif-
reiðaskatturinn en líka ó-
greidd aðflutningsgjöld og
kröfur lögmanna.
— Voru eingöngu bifreiðar
á uppboðinu?
— Já, það voru einnig alls
konar vélar skrá'ðar en þeim
var öllum bjargað undan
hamrinum.
Þannig lauk uppboðinu í
Vökuporti í gær. Vonandi
harmar enginn hlutinn sinn.
amarinn á lofti, Fulltrúi borgarfógeta býður upp eina bifreiðina.
Myndirnar tók Sveinn Þormóðsson.
ALLTAF FJOLGAR
ÖRYGGI - ÞÆGINDI -ÓBREYTT VERÐ
VOLKSWAGEN 1300
er nú kominn á markaðinn
með fjölmörgum endurbólum
m
Áherzla hefur verið
/ögð á allan
ÖRYGGISBÚNAÐ
VERÐIÐ ER ÓBREYTT AÐEINS KR. 153.800.-
Hann er með öryggis-stýrisás og stýrishjóli.
— Aðalljós eru með láðréttum ljósglerjum,
tveggja hraða rúðuþurrkur, lengri, sterkari
og hærra staðsettir stuðarar. Öryggis-spegl-
ar að utan og innan.
Tvöfalt bremsukerfi gerir hann ennþá örugg-
ari en áður. Þér getið nú bremsað, jafnvel
þótt annað hinna tveggja bremsukérfa bili.
Aðalbreytingin að innan er loftræstikerfið.
Þér þurfið aðeins að snúa snerli og getið þá
fengið ferskt loft að vild öðru hvoru megin
eða beggja megin í bílinn. Hinn leiðinlegi,
óþægilegi hávaði, þegar vindrúðurnar eru
opnar tilheyrir nú. fortíðinni.
Þegar þér takið benzín þurfið þér ekki að
opna farangursgeymsluna að framan. Nú er
benzínáfyllingarstútur í inngreyptu plássi á
hægri hvalbak — með smelliloki yfir.
Ný gerð af úti-hurðarhúnum, Báðar hurðir
eru opnanlegar með lykli að utanverðu.
Hið nýja 12 volta rafkerfi veitir öruggari
mótor-ræsingu á hinum köldustu vetrar-
morgnum.
V. W. 1300 er ennþá með loftkælda vél stað-
setta aftur í bílnum. Það getur hvorki frosið
né soðið á henni. Og hún er staðsett við drif-
hjólin, sem þýðir minni snúningshraði og
betri vélarnýting og vélarending.
Hvert hjól hefur sjálfstæða fjöðrun. Þegar
eitt hjólanna fer í holu, þá fjaðrar það eitt og
enginn hnykkur verður á hjólinu, sem er á
móti.
V.W. 1300 er með slétta fullkomlega þétta og
málaða botnplötu, — en hún ver hina ýmsu
mikilvægu hluti, sem í mörgum öðrum bíl-
um eru óvarðir, svo sem kaplar, festingar og
vírar.
Auk þess er Volkswagen 1300 buinn hinum velþekkfu og sigildu Volkswagenkostum
Það er viðgerða og varahlutaþ jónusta á bak við Volkswagen, rrteð sanngjörnu verð/
KOMIÐ SKOÐIÐ og REYNSLUAKIÐ
nmivitngaii
HEKLA hf
Luuiftivoiji
170 17 2
STAKSTEINAR
Nýtum auðlindir
landsins
Ástæðulaust er að skattyrðast
öllu lengur við kommúnistablað-
ið, sem imdanfarna daga hefur ,
sýnt og sannað með skrifum sín-
um, að það hefur ekkert lært og
engu gleymt á því rúma ári, sem
liðið er síðan lokaákvörðun var
tekin um byggingu álbræðslu á
Islandi. Spurningin er um það
hvort nýta beri allar auðlindir
íslands eða ekki. Kommúnistar
virðast ekki hafa ýkja mikinn
áhuga á nýtingu orku fallvatn-
anna, a.m.k. ekki, ef það hefur
í för með sér samvinnu við er-
lenda menn um uppbyggingn
orkufreks iðnaðar á felandi. Auð
vitað væri æskilegt, að íslend-
ingar gætu einir staðið að slíkri
uppbyggingu, en staðreyndir við
skiptalífsins leiða glögglega í
ljós, að slíkt er ekki hægt, hæði
vegna skorts á tæknikunnáttu,
skorts á fjármagni, svo og ^
vegna þess, að erfitt er að kom-
ast inn á markaði erlendis
nema í samvinnu við þá, sem
þegar hafa náð þar nokkurri fót
festu. Allt ber því að sama
brunni og áður, kommúnistar
neita að horfast í augu við
staðreyndir, þeir lifa í einhverj-
um draumaheimi og forðast að
gera sér grein fyrir köldum veru
leikanum. Við slíka menn er lít-
ið hægt að tala og bezt að þeir
fái að vera í friði með sínar
draumórar.
Að vera góður
kommúnisti
Sagt er, að einn liöfuðpostuli
kommúnista hér á landi um ára-
tugaskeið, Brynjólfur Bjarnason,
hafi um nokkra hríð unnið að
þýðingu á bók eftir forseta
Kína, Liu Shao Chi og sé heiti
bókarinnar: Að vera góður
kommúnisti.
Mao formaður tók hins vegar
harkalega fram fyrir hendurnar
á félaga Brynjólfi þegar
hann upplýsti á s.l. ári að Líu
Shao Shi væri ekki góður
kommúnisti, heldur þvert á
móti höfuðóvinur kommúnis-
mans í Kína. Af þessum sökum
mun Brynjólfur hafa snúið við
blaðinu, hætt við útgáfu á bók
Líus og snúið sér að því að
þýða, Orð Maos-formanns, en
Orð Maos formanns eru þeim
eiginleikum gædd, að þau leysa
öll heimsins vandamál, og með-
al annars eru þau talin lykill-
inn að aiukinni framleiðslu í
Kína. Verður óneitanlega fróð-
legt að fylgjast með þeim á-
hrifum, sem Orð Maos hafa á
íslenzka kommúnista, þegar „
Brynjólfur hefur lokið þessu
merka starfi sínu.
Erfitt að komast
til Hanoi
Svo sem kunnugt er hefiur
einn af ritstjórum Þjóðviljans
gert mjög víðreist um veröldina
á síðustu árum. Auk ítrekaðra
heimsókna til Sovétríkjanna og
annarra kommúnistalanda í
Austur-Evrópu, hefur hann lagt
leið sina bæði til Kína og Kúbu,
væntanlega í því skyni að leita
þar fyrirmyndar að því þjóðfé-
lagi, sem hann vill koma á
fót hér á landi. 1 sama
skyni mun hann hafa ætlað til *
Norður-Víetnam, nánar til tekið
Hanoi í sumar, og lagði af stað,
en af einhverjum ástæðum þvæld
ust Sovétríkin fyrir því, að
hann kæmist á leiðarenda,
þannig að ferðalangurinn við-
förli varð að snúa til baka án
þess að komast til Hanoi. Nú
velta menn því fyrir sér, hvort
Magnús sé fallinn í ónáð aust-
ur þar, úr því að Rússar vildu
ekki hleypa honum í gegmun
land sitt á leiðinni til HanoL