Morgunblaðið - 09.09.1967, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 9. SEPT. 1967
27
Myndin sýnir farþegaskipið „Queen Elizabeth IV“ í smíðum
í John Brown skipasmíðastöð inni í Clyde í Skotlandi. Eliza-
beth H. Bretlandsdrottning mun gefa skipinu nafn, er því
verður hleypt af stokkunum 20. sept. n.k. Skipið verður 58.000
tonn að stærð og eigandi þess er Cundardskipfélagið.
Lóðað á smá-
torfur út af Kögri
Ekki vitað hvort þar er um að rœða síld
eru S'amkrvsemt þessum lið, eru
nafnd þjóðvangar (þjóð@arðar)“.
Friðlýsing samikvæmt nefndri
gr.ein verður einungis ákjveðini í
iná'tbú ruverndainmáli, aem refkia
skal fyrir niáittúr.uivernidta'rnefinxi
þeiriri, sem í hlut á, en Náittúnu-
verndarnáði er frjálst að breyta
úrlaiusnum n;á t tú nuv ernidarnefnd
air, oig það getur átt frumbvaeði
að því að stafna tiil nátitúm-
vemdarimá/Isi, sbn. 14.—28. gr.
lagainma. Átovæði 2. gr. laigianna
um heimiild lögreglusitjjió'ra til
að banna mannvirkj agerð verð-
Uir að sikýra þannig, að það
heimili aðeins bráðiaibingðaráð-
Statfanir, unz réttir náttúruvernd
araðilar fiái færi á að taka amiálið
í sínar hendur. í máli þessu
hafia skipuiagsyfirvöld ákveðið,
að hinn fyrirhugaði vegur við
Mývatn skuli liggja um Eld-
taaunið á leið, sem merkt er
nr. II og liggur um 120 metra
frá vatninu, þar sem hanin er
næst því. Náttúruverndarráð
helfur friðlýst hraunið millli
Reykjiahlíðar og Grimsstaða í
Mýviatnssveit inraan 1 km fjar-
lægðar firá bakka Mývatns og
lagt bann við mannvirkjagerð
og jarðnaski á þessu svæði nema,
að fengnu samþykki þesis. Hins
vega.r villl Náttúrujverndarráð'
sætta sig við, að vegurinn sé
lagður um Eldlhnaunið um leið,
sem merkt heflur verið nr. IV
og liggur um 400—450 metra frá,
vatninu. f 17. gr. skipulaigslaga
nr. 19/1964, sem eru yragri en
náttúnuverndarlögin, segir svo:
„Nú átoveður skipulagsetrjórn.
að leggrjia skipulagstillögu, sam-
kvæmt 15. og 16. gr., fram opin-
berlega, og skai hún þá aug-
lý&a sMfct á þann hátt, sem
venjia er um auglýsimigar tjórh-
valda á umræddum stað, Ska.l
þar tilgreint yfir hvaða avæði
•tillaigan nái, hvar uppdrættir á-
samt fylgiiskjöllum séu til sýnis
og hve lengi, en það má eigi
vena skemur en 6 vi'tour, hvert
skila skuli atihugasemdum við til
Jöguna og innan hvers fensts, en
hann má eigi vena skemmri en
8 vikur fná birtingu auglýsingar,
og jafnfnamt skail tekið fram,
að þeÍT' sem eiigi geri athuga-
semdir inraan tilskilins firests,
teljist samþytokja tilöguna.
Skipulagsstjórn getur fialið
sveitarstjórn að araraast fram-
lagningu tillaigna og auglýsiraga
samkvæmt 1. mgr.“
SkiipuiLagstillega, sem gerði ráð
fyrir vega.rstæði á leið, m,erktri
nr. I og áður er getið, var ó-
véfengt auglýst á þiragstað Skútu
staðaihrepps á tímabilinu 15. des-
emher 1965 til 15. febrúar 1966
í samræmi við 17. gr. skipu-
lags'lagannia, Á framlagniragar-
tímabilinu komu engar athugia-
semdir firam við skipulaigið af
hendi raáttúruverndaraðiilja. Síð-
ari bneytirag skipuliagsstjórnar á
uppdrættinum á þá lund, að
vegar-stæðið sé um leið mertot
nr. II yfir El'dhnaunið, er eigi
þesis eðlis, að efni hafi verið til
að au'glýsa. skipulagið af nýju,
enda ©r sú lleið fjær vatninu en
leið nr. I. Að þessu athuguSu
og svo því, að eigi hefur eftir
lok framlagninga'rtíma sam-
tovæmt 17. gr, skipufl.aigslagamna
verið bent á ný sénstatolega mik-
illvæg atriði, sem geri náttúriu-
verndanathafnir alveg ófrávíkj-
anilega n a.u ðsynlegar, eru eígi
efni til að telja, að friðlýsing
náttúriu v e r ndar aðil j a geti rift
hinum staðfesta skipula'gsiupp-
dræt’ti um vegaretæði yifir Eld-
hra.unið við Mývatn.
Reykjaivík, 7. september 1967.
Gizur Bergsteinsaon,
Jónatan Halldórsson,
Einar Arnalds.
— McNamara
Framhald af bls. 1.
Landamæri Laos opin.
í>eir sem gagnrýna fyrirætl-
unina benda á, að girðingin
verði ekki aðeins að ná til landa
mæra Norður- og Suður-Viet-
nam heldur einnig landamæra
Laos, sem eru 270 kílómetra
löng. Og jafnvel þótt þetta yrði
gert gætu Norður-Vietnammenn
haldið áfram að nota mikilvæg-
ustu flutningaleiðina, Ho Chi
Minh-stíginn, sem liggur um
Norður-Thailand. Þar geta þeir
vænzt stuðnings innfæddra
skæruliða kommúnista.
Hugmyndin um slíka girðingu
á landamærum Norður-Vietnam
er ekki ný. Fyrir tveimur árum
voru uppi ráðagerðir um víggirt
svæði á landamærunum og rutt
hefur verið burtu trjám og runn
um á 600 kílómetra breiðu og
eins kílómetra löngu svæði rétt
sunnara við vopnlausa svæðið.
Ætlunin var að þetta svæði yrði
24 kilómetra langt, en þetta
starf er etoki lengra komið. Einn
ig voru reistir 24 metra háir
varðturnar á þessu svæði og
hermenn Vietcong brenndu að
minnsta kosti fjóra þeirra til
ösku, en hinir standa ómannað-
ir.
Önnur ráðagerð um að binda
enda á liðsflutninga úr norðri
er á þá lund að sex herfylki
komi sér rammlega fyrir í virkj
um þvert yfir Suður-Vietnam.
Þriðja ráðagerðin er sú, að víg-
girt verði 16 km. breitt svæði
á landamærunum með viðvör-
unarkerfi og jarðsprengjum.
Allar þessar fyrirætlanir hafa
verið taldar of dýrar.
— Friðarverðlauna-
— hafar
Framhald aí bls. 1.
á firiði. Ruðk staðflesti, að Banda-
rikjastjórn hefði kanraað undir-
tektir annarra rríkisstjórna við
hu'gsaniegum friðartilraumum
SÞ.
Fréttaritiarar í Washington
telj.a, að Johnson, farseti, hygg-
ist nú hetfja diplómatíska her-
ferð til að koma á sómasamleg-
um firiði í Vietnam, en fioxsetinn
er ekki sagður bjartsýnn á að
tilraunin takist. Eini vettvangiur
silíkrar sóknar er SÞ, en for-
setinm er einnig þeirrar skoð-
unar, að nýja stjórnin í Saigon
geti gert alvanlega tilraun til
að binda enda á styrjöldina. í
þessu sambandi er bent á, að
hugsanleigar Vietnamumræður
hjá SÞ geti leynt beiraum við-
ræðum miilli Norður- og Suður-
Vietn'ammanna.
Á blaðamannafundi símum í
dag minnti Dean Rusk á þá
yfirlýsingu Van Thie'US, sigur-
vegarans í forsetakiasningunum
í Suður-Vietnam, að stjórnin í
Hanoi yrði að draga úr stríðs-
aðgerðum ef hlé yrði gert á
lotftárásum. Bandaríkjastjórn
væri reiðubúin að setjast að
samrairagaborði án fyrirfriam skil
yrða ef eirahver vísbending bær-
iist flrá Hanoi um að stjórnin
þar vildi frið. Hanra sagði, að
Bandarikj'a'Stjórn vildi gjiarnain
fiá úr þvi stoorið hvað gerast
muradi ef laftánásunum yrði
'hætt.
Hann sagði, að kínversk íhlut-
un í Vietnam mumdi haifa hi.nar
alv'arlegustu afleiðingar, en fiátt
benti til þess, að Kinverjair dirægj
ust í styrjöldina þótt etoki væri
hægt að fiullyrða um það með
algerri vissu. Rusk kvaðst
mundu beita sér gegn aðild
Kina að SÞ þegar málið yrði
tekið fyrir á Allsherjarþinginu í
haust
Rusk sagði, að Bandaæíkja-
stjórn hefði eklkert á móti þvi
að Saigonstjórnin semdi beint
við s'tjórraina í Hanoi án þátt-
tökiu Bandaríkjamanna.
Hópur Norðmarana átti hug-
myndina að því að friðarverð-
launalhatfar reyndu að tooma á
friði í Vietnam. Tiilagan var
send Nóbelsnefnd norska Stór-
þingsins. í marz sótitu Noefl
Baker og faðir Pire furad, sem
hafldiran var í Ósló um máfl'ið.
Enn hefiur ekki verið álkveðið
hvenær nefndin leg.gur upp í frið
arferð sína, en norska utanrikis-
ráðuneýtið hefur laigt fram 150
þúsund norskar króniur fyrir
ferðatoostnaði. Venbaflýðriireyf-
ingin í Nonegi heflur hingað til
styrtot starfsemi norsku nefndar-
innar, sem reynt betfur að flá
friðarverðJa'uraaihafaraa til þess að
Játa Vietnammálið til sín tatoa.
Þeir sem eintoum hafa beitt sér
fyrir hugmyndinni eru John
Engh, arkitekt, prófessor Johan
B. Hygen og Kjell Eide, verk-
fræðingur. Þeir hafa haft sam-
band við aflla núlitfandi friðar-
verðlaunalhafa nema bandaríska.
— Kísilvegurinn
Framhald af bls. 28
merktri nr. I og áður er getið
var óvefengt auglýst á þingstað
Skútustaðahrepps á tímabilinu
15. desember 1965 til 15. febrúar
1966 í samræmi við 17. grein
skipulagslaganna. Á framleng-
ingartímabilinu komu engar at-
huganir fram vi'ð skipulagið af
hendi náttúruverndaraðila.
Síðari breyting skipulagsstjórn
ar á uppdrættinum á þá lund, að
vegarstæðið sé um leið merkta
nr. II yfir Eldhraumð er eigi
þess eðiis, að efni hafi verið til
að auglýsa skipulagið að nýju
enda er sú leið fjær vatninu en
SÍLDVEIÐISKIPIÐ Engey RE
tilkynnti síldarleitinni á Dala-
tanga í gærmorgun, að skipið
hefði lóðað á tvær smátorfur
5.5 mílur út af Kögri. Skipið
var á leið frá Raufarhöfn til
Seyðisfjarðar er það fann þess-
ar torfur. Voru þær á 50 faðma
dýpi, ög var önnur 12 metra
þykk en hin minni. Ekki er
full ljóst hvort hér var sild á
leið nr. I.
Að- þessu athuguðu og svo því
a'ð eigi hefur eftir lok fram-
lagningartíma samkvæmt 17.
grein skipulagslaganna verið
bent á nú sérstaklega mikilvæg
atriði, sem geri náttúruverndar-
athafnir alveg ófrávíkjanlega
nauösynlegar, eru ekki efni til a'ð
telja, að friðlýsing náttúruvernd
araðiia geti rift hinum staðfesta
skipulagsuppdrætti um vegar-
stæði yfir Eldhrauniö við Mý-
vatn.
Morgunblaðið sneri sér til
Birgis Kjarans, formanns Nátt-
úruverndarráðs, sem sagði:
Náttúruverndarráð hefur ekki
í heild haft tækifæri til a'ð taka
afstöðu til málsins, en fyrir mína
hönd vil ég segja þetta:
Ég get ekki neitað því að nið-
urstaða gerðarinnar olli mér
vonbrigðum. — En það þýðir víst
ekki að deila við dómarann,
enda efa ég ekki að þeir, sem til
úrskurðar voru kvaddir hafi far-
ið að lögum og eftir því sem þeir
höfðú kunnugleika til. Vil ég því
sem fæst orð um þetta hafa.
En fátt er þó svo með öllu
illt að ekki hljótist nokkuð gott
ar. Er svo og hér, því að í fyrsta
lagi fékk náttúiuverndarráð veg-
inum þokað töluvert frá vatninu
og í öðru lagi, sem kann þó að
vera þýðingarmeira til frambúð-
ar, var með málinu vakinn víð-
tækari áhugi á náttúruverndar-
málum, en til þessa hefur verið,
og er þar vissulega að mörgu að
hyggja, sem kann að vera sfð-
ustu forvöð að vernda. Og raun-
ar brýn nauðsyn endurskoðunar
löggjafar um náttúruvernd í
heild.
Að lokum skal það tekið fram
að með úrskurði þessum lít ég
svo á, að umdeild svæði og sá
hluti Mývatns, sem þar að ligg-
ur og afmarkast, sé ekki í um-
sjá náttúruverndarráðs og ann-
arra að gæta þess a'ð náttúru-
spjöllum verði þar ekki valdið.
Ber ég og fullt traust til þess að
svo verði á málum haldið.
Morgunblaðið hafði einnig
samband við Sigurð Jóhannsson,
vegamálastjóra, sem sagði:
„Ég átti þátt í að koma þessu
skipulagi á, en það var sam-
þykkt samhljóða af sveitarstjórn
og skipulagsstjórn. Ég er feginn
því að skipulaginu ver'ður ekki
breytt, þvi að það hefði haft í
för með sér ófyrirsjáanlega erfið-
leika. Sam göngtimálaráðherra
var búinn að biðja okkur um að
stöðva vegarlagninguna, en í dag
fengum við fyrirmæli um að
halda áfram, og byrjum á nýjan
leik á mánudaginn.
Greinargerð hæstaréttardómar-
anna er birt í heild á bláðsíðu
nítján í bla'ðinu í dag.
- Albert
Framhald af bls. 28
togarar iranan markanna, en þeir
sluppu báðir.
Kl. 22:20 kom varðskipið að
togara.num og var ha,nn þá „á
línunni" m,eð vörpuna úti. Tog-
arinra var stöðlvaður og skip-
stj'órinn fluttur yfir í Alþert.
Stokes, s'kipstjóri, neitar því
'ékki að hann kynni að hafa
verið fyrir i-nnan, en kvaðst hafa
taflið togarann utan líniui.
Rétta'hhöfld í máfli Stiokes, skip-
stjóra, hefjast hér tol. 4:30 síð-
degis. Volesus er 577 brúttótonn
að stærð, byggður árið 1956.
— Ásgeir.
ferðinni, eða t.d. kolmunni, með
þvi að ekki var kastað á torfurn-
ar.
í síldarfiréttum LÍU í gær seg-
ir, að 5—6 vindstig hafi verið
á síldiarmiðunum að vestian og
suðvestara og var því tæpast
veiðiv'eður. Sex skip tilkynntu
um afla, samtals 790 lestir.
Raufarhöfn:
Reytoij'c.borg RE 110 lestiir
Dalatangi:
Sólrún ÍS 50 —
Arnar RE 250 —
KetfJvíkiragUT KE 60 —
Kristján Vailgeir NS 190 —
Magnús NK 130
Aðstoðarbanka-
stjóri í IJt-
vegshankanum
Á FUNDI bankaráðs Útvegs-
banka íslands í gær var Þor-
móður Ögmundsson lögfræðing-
ur ráðinn aðstoðarbarakastjóri
bankans.
Þormóður Ögmundsson laufc
prófi frá lagadeild Hásfcóla ís-
lands 1937. Sama ár hóf hann
störf í Útvegsbankanum, fyrsta
árið í útibúi bankans í Vest-
mannaeyjum en síðan við lög-
fræðistörtf í aðaflbankanum 1
Reykjavík.
Þann 1. desember 1955 var
Þorrraóður Ögmundsson ráðinn
aðallögfræðingur bankans og
hefir gegnt þeim starfa síðan.
- AFMÆLI
Framhald af bls. 10.
fórst með Jarlinum á stríðsiánun-
um síðari.
Einar hætti búskap 1942 og
hefur síðara stundað veiðivörzlu
við laxáir héraðsi'ns og notið þess
í rikum mæfli að þenja gæðinga
síraa um allar jia.rðir. Etftirlætiis-
'lþróttin, hestamenrasfcan hefur
áttf huga hans alflan, en,da er
rraaðurinn frábær tam.ninga og
reiðmaöur.
Á áruraum eftir stríð þegiar
sveitirnar vélvæddust var deyfð
mitoil í hesita.m'ennstou, en Einar
smi.taði alla með glaðværð sinni
og hjálpsemi. Hann var óþreyt-
andi að sjá út hestefni sem hent-
aði hverjium og ekki er.u þeir
bæirnir margÍT hér í sveit þar
sem hann hefur ekki verið við-
riðinn járningar hesta. Fól-k á
ölluim aldri hreifsit af áhugia hans
og fjöri og í kjöifar þess sigldi
stofnun Hestamannafél. Harðax
í Kjósarsýslu. Menn og hestar
úr þeim félagsskap unnu mairga
fræga sigra á hesJtaþingum, á ára
tugnum milli 1950—60.
Kvæntur var Einar Helgu
Magnúsdóttfur frá Sýrlæk 1
Flóa, stórglæsilegri sæmdankonu
sem lézt fyrir fáum árium. Þaiu
Einair og Helga eignuðust tvö
börn: Magnús kennara i Reykja
vfk og Margrétu, frú að Litla-
landi, — dugaradi myndaTfólk.
Við sveiitungar þínir sendum
þér heillaóskir og þafcklæti fyriir
einstakt viðmót. Við vonumst til