Morgunblaðið - 30.12.1967, Side 5

MORGXJKTB'L.AÐIÐ, LAUGARDAGUR 30. DES. 1967
5
4*
V'
— Kvæðin í þessari bók
heilluðu mig mest. Þau bjóða
upp á svo margt, segir lista-
maðurinn og horfir spekings-
lega á myndir sínar, en þær
eru alls fimm.
— Hefur þú fengizt við
þetta áður?
— Það held ég nú. Ég byrj-
aði að mála níu ára — hætti
fimmtán ára, en byrjaði svo
aftur í sumar.
— Nú, ég er þá að skjal-
festa sögu „sénís".
— Það veit ég hreint ekki,
segir Ólafur og glottir.
— Hefur þú lært eitthvað?
— Já, ég var tvö ár í Hand-
íða- og myndlistarskólanum
— það var þegar ég var tólf
og þrettán ára.
við leikum okkur svo lítið
með persónurnar sjálfar. Að
lokum verður svo stiginn
dans til klukkan fjögur um
nóttina og leikur sextett Óla
Gauks fyrir dansinum.
— Þú gleymir aðalatriðinu,
maður.
— Hvað er það?
— Jú, Jólagleðin verður
annað kvöld (í kvöld 30. des-
ember) og byrjar klukkan
7:30, segir sá skynsami og
brosir.
— Þar varstu gáfaður, segja
hinir tveir og horfa með að-
dáun á snillinginn.
— Þið eruð búnir að
sprengja Háskólabíó utan af
ykkur?
— Það er ég nú hræddur
um. Fyrst var Jólagleðin
haldin í skólanum sjálfum, en
flutt í Háskólabíó fyrir ein-
um sjö árum. Nú dugar ekk-
ert minna en stærsti salur
landsins.
Nú eru þremenningarnir
farnir að ókyrrast heldur
betur og sjáum við okkur
ekki annað fært en sleppa
þeim að sinni.
í einu horninu stendur ung
blómarós og horfir íbyggin á
nokkrar myndir, sem búið er
að hengja upp. Á kynningar-
spjaldinu stendur, að þetta
séu myndir við ljóðabókina
„Bí, bí og blaka“ unnar af
Margréti Reykdal.
— Hvers vegna valdir þú
(Ljósm. Mbl.: Sv. Þ.)
þessa bók, Margrét?
— Ætli það hafi ekki verið
vegna þess, að hinar voru
allar fráteknar, segir blóma-
rósin.
— Hvað átt þú margar
myndir?
— Þær eru átta.
— Er gott að vinna úr
kvæðum Jóhannesar?
— Sumum já — öðrum
ekki.
— Og hvað verður svo um
þessar myndir, þegar Jóla-
gleðin er afstaðin?
— Þær týnast. Það verður
málað yfir þær næst, segir
Margrét, og það er ekki laust
við að saknaðar kenni í rödd-
inni.
Ólafur Guðgeirsson á þarna
fimm myndir við ljóð úr bók-
inni „Hart er í heimi“.
Helgi Torfason (til vinstri)
og Jón Bragi með álftina,
sem kvakaði.
Við þurfum ekki frekar
vitnanna við og leitum því
uppi þann, sem hefur „skúlpt
úrinn“ á samvizkunni.
— Helgi Torfason heiti ég.
— Við hvaða bók eiga þín
verk?
— „Álftirnar kvaka“ og
þetta er álftin, segir Helgi og
Framhald á bls. 23
Veizlubrauðit) frá Brauðbæ
*
;
er ekki aðeins bezt !
heldur líka ódýrast
Kveðjið gamla árið
og heilsið því nýja
með smurbrauðinu frá okkur.
Fantið tímanlega.
Sendum hvert sem er.
LOKAÐ Á NÝJÁRSDAG.
cjCanclí
ómonnam oók>n m uu
(M
er
aró
menntskælingar í Laugardalshöllinni
— AÐGANGSEYRIRINN að
Jólagleði MR er það eina,
sem ekki hækkar frá í fyrra,
þrátt fyrir verðbólgu og
gengisfellingu, segir Vilmund
ur Gylfason, form. Jólagleði-
nefndar, þegar fréttamenn
Mbl. litu inn í íþróttahöllina
í Laugardal í gær. — Jóla-
gleðin er ein helzta hefðin í
skólalífinu og ég held mér
sé óhætt að fullyrða, að und-
irbúningsvinnan í ár fari
fram úr öllu, sem áður hefur
verið gert.
Á víð og dreif um salinn
eru menntaskólanemendur að
ganga frá skreytingunum, en
þær eru allar unnar við ljóð
Jóhannesar úr Kötlum og er
það í fyrsta skiptið, sem
skreytingarnar á Jólagleði
MR eru unnar við verk ís-
lenzks nútimaskálds.
Eftir nokkur hlaup um sal-
inn tekst okkur að króa af þá
þrjá, sem sagðir eru lífið og
sálin í undirbúningnum, en
auk Vilmundar eru það Jón
Bragi Bjarnason og Stefán
Friðfinnsson, sem segist vera
eini maðurinn með viti í
nefndinni.
— Laukrétt, segir Vilmund-
„Lifið og sálin í undirbúningnum“. Frá vinstri: Jón Bragi Bjarnason, Stefán Friðfinnsson (sá
skynsami) og Vilmundur Gylfason.
Ólafur Guðgeirsson við mynd sína „Sjómannasöngur“.
ur, en það er móður hans að
þakka. Hún er skynsemislind
Jólagleðinnar í ár.
— Hvenær hófuð þið undir-
búninginn?
— Blessaður vertu, við
vinnum þetta eins og íslend-
ingar — með góðum áætlun-
arbúskap — og byrjuðum í
sumar. Við komum hingað í
Höllina 3. desember og vorum
þá búin með það mesta.
— Hvað vinna margir nem-
endur að Jólagleðinni?
— Það munu vera um 60
manns af um 1000 nemend-
um. Skreytingarnar við verk
Jóhannesar eru tæplega 70
myndir og auk þess nokkuð
af „skúlptúr". Svo er margt
fleira, eins og t.d. skemmti-
atriðin sjálf, sem eru stór-
glæsileg.
— Og þau eru?
— Nú, það er bezt að byrja
á ræðu kennara, sem Guðni
Guðmundsson flytur að þessu
sinni. Hápunkturinn er dag-
skrá, sem við höfum tekið
saman úr verkum Jóhannesar
úr Kötlum. Þá verðum við
líka með Skugga-Svein —
eiginlega hálfgerða skopstæl-
ingu. Textinn er óbreyttur, en
Margrét Reykdal við tvær mynda sinna við „Bí, bí og blaka".
Jélogleði MR1967