Morgunblaðið - 29.03.1968, Qupperneq 3

3
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 29. MARZ 1968

— ÞETTA er mikill merkisdag-
ur í sögu skólans, sagði Kurt
Zier, skólastóri Myndlista- og
handíðaskóla fslands, þegar við
heimsóttum hann í gær. Tilefni
h.eimsóknarinnar var, að auglýs-
ingadeild skólans tekur nú í
fyrsta skipti þátt í alþjóðasam-
keppni, European Water Con-
servation ,sem Evrópuráðið í
Strassburg efnir til.
Það hefur tekið fimm ár að
byggja auglýsingadeildina upp,
hélt Kurt Zier áfram, en nú má
segja, að vinnuaðstaða hennar
sé þannig, að hún geti leitt sam-
an hesta sína við hliðstæðar
stofnanir erlendis. En hérna er
auglýsingadeildin til húsa.
Listafólkið ásamt auglýsingas pjöldunum, sem send verða í keppnina. (Frá vinstri): Sigurður
Brynjólfsson, Hilmar Helgason, Guðjón Eggertsson, Rósa Ing ólfsdóttir, Ólafur Óskarsson og
Hjálmtýr Heiðdal. (Ljósm. Mbl.: Sv. Þo,-m.)
„Merkisdagur í s ögu skólans"
IViyRdlista- og handíðaskóli Islands heimsóttur
ÖIl ætla þau utan
Þegar við kiomum inn í stof-
una ,sem Kurt Ziér vísaði okk-
ur á, voru aðalkennarar au-g-
lýsingadeildarinnar, þeir Gísli
B. Björnsson og Torfi Jónsson,
einmitt að virða fyrir sér aug-
Kurt Zier,
skólastjóri.
lýsi-ngaspjöldin, sem senda á í
keppnina. 'Listafólkið stóð í hóp
nokkru fjær og fylgdist vel með
við'brögðum lærifeðranna.
— Þessi samkeppni, Gísli?
— Já, krakkarnir hafa haft
þetta verkefni — vatnsvemdun
— í tvær vikur. Fyrst veltu þau
þessu fyrir sér og við reyndum
að pina fram hjá þeim sjálf-
stæðar hugmyndir.
Hilmar: — Við byrjuðum á
grófum skissum ....
Ólafur: — þangað til rétta
hugmyndin fæddist.......
Guðjón: — klóruðum hana . . .
Sigurður: — þreifuðum okkur
áfram með iiti.....
. Gísli: — en síðan hófst vinn-
an við skriftina og hreinteikn-
iguna, sem er mikið og vanda-
samt verk.
Rósa: — Þetta hefur verið
á'kaflega skemmtilegt, verkefnið
svo lifandi og spennandi.
Gísli: — Árangurinn sjáið þið
hérna á veggnum. Það sem við
kennararnir erum hvað ánægð-
astir með, er, hversu jafnt allir
krakkarnir koma út úr þessu.
Það er ails ekki svo ónýtt skal
ég segja yk'kur.
Hilmar: — Þetta er bara allt
of stuttur t'ími.
ólafur: — Þetta tafðist svo
lengi í mienntamiálaráðuneytinu,
en það var fyrir milligöngu þess,
að við gátum tékið þátt í þessu.
Guðjón: — Við hefðum þurft
að fá eins og hálfan mánuð í
við'bót, þá....
Þau brosa öll.
— Þið eruð á síðasta ári?
Öll: — Já.
Gísli: — Þennan síðasta vetur
fá þau þrjú verkefni áður en
lokapróifið er þreytt.
Torfi: — Fyrst gerðu þau til-
lögu að merki fyrir Rithöfunda-
samband fslands, síðan kom
þetta og loks £á þau hálfan mán-
uð til að vinna Requiem Verdis
í fullum litum.
Það er greinilegt á svip lista-
fóiksins, að þeim þykir ekki
ónýtt að fá þetta síðasta verk-
efni, þó við blaðamennirnir eig-
um dáilítið erfitt með að ímynda
okkur Requiem Verdis í litunv á
auglýsingaspjöldum.
—Hvað tekur svo við?
Gísli: — Það er algert skil-
yrði að krakkarnir komizt út
og geti verið þar í eitt til tvö
ár til að öðlast frekari þroska.
Annars er bezt að þau svari fyr-
ir sig sjálf.
Það kemur í ljós, að öll ætla
þau utan .Rósa ætlar að læra
sjónvarpsgrafik, Sigurður al-
menna list og bókaskreytingar
með áhuga á teiknimyndagerð
bak við eyrað, Ólafur ætlar í
auglýsingaljósmyndun og Guð-
jón og Hjálmtýr ætla í „typo-
grafik“. Þa-u eru ákveðin á svip,
þegar þau láta þetta uppi.
— Hvað me? sigurvonir í
samkeppninni?
Þau brosa hikandi, líta á kenn
arana, en ntðurstaðan verður sú,
að þau gera sér ekki miklar von
ir — og þó. En ánægjan af þátt-
tökunni leynir sér alla vega
ekki.
Látíu fslendinginn bara koma
— Okkar takmark hefur frá
öndverðu verið að hefja þennan
skóla upp á samkeppnisfæran
„standard“, segir Kurt Zier, þeg
ar við höfum komið okkur fyrir
í skrifstofu hans. Bn Róm var
ekki byggð á einum degi og
fimm ár hefur það tekið okkur
að byggja upp auiglýsingadeild-
ina. Þátttakan í samkeppninni
er okkur mikið gleðiefni og stór
þáttur í þessum góða árangri er
sá fasti kjarni, sem kennararnir
hafa verið deildinni. Án hans
værum við ekki komin svona
langt,
En það er ekki svo að skilja,
að við séum komin ó toppinn.
Við höfum aðeins náð vissum
áfanga — afar þýðingarmiklum
— en það má alltaf bæta við og
það ætluim við líka að gera. svo
sannarlega.
Eldlegur áhugi þetta.
— En til að þú haldir ekki, að
þetta sé allt saman groibb í okk-
ur skal ég sýna þér hérna bréf,
sem ég fékk nýlega frá Áke
Huld, rektor Akademíu í
Stokkhólmi. Ég skrifaði honum
fyrirspurn vegna eins nemanda
ókkar og hann svaraði: Láttu
íslendinginn bara koma,
Áke Huld er vel kunnugur
þvi, hvað íslendingar hafa stað-
ið sig vel í l'istaskólum erlendis,
og ég get nefnt ótal dæmi þess.
T.d. tveir fýrrverandi nemendur
okkar, Arthúr Ólafsson og Guð-
mundur Ármann,, sóttu um inn-
göngu í þann fræga Vallands-
skóla í Gautalborg ásamt 157 öðr
um. Tólf voru teknir og þar á
meðal voru þeir báðir. En í
Helsinki, þar sem Sigurður
Harðarsson, nemarídi úr þessum
skóal, sótti um ásamt 560 keppi-
nautum. Hann var meðal þeirra
60, sem teknir voru. Tveir nýir
kennarar skólans, Einar Hákon-
arssoin og Þröstur Magnússon,
eru nýkomnir frá framhalds-
námi í Svilþjóð og voru þeir,
eftir því sem kennarar þeirra
tjá mér, vissulega í tölu þeirra,
sem rektor Stockfholm Kunst-
akademien hrósaði fyrir góða
frammist'öðu. Og fleiri gæti ég
talið upp.
Einmitt þetta er sönmm þess,
að í uppbyggingu þessa skóla er
um við á réttri leið og það
hjálpar okkur vissulega við að
klífa brattan-n áfram, að sjá
starfið bera svo góðan ávöxt,
sagði Kurt Zier að lokum.
Þegar við komum, voru þeir Gísli B. Björnsson (.th.) og Torfi
Jónsson, að virða fyrir sér ár angurinn.
- MÆLT MEÐ
Framlhald af bls. 1
únistaflokknum árið 1948, eft-
ir valdarán kommúnista í
Tékkóslóvakíu sama ár.
Hershöfðinginn átti í brös-
um við Stalín á sínum tíma
og var einn þeirra manna,
sem Stalín hafði í hyggju að
láta myrða í hreinsununum
miklu. Hann nýtur mikils á-
lits meðal Tékka og Slóvaka,
og þykir traustur og gætinn
stjórnmálamaður. Á Vestur-
löndum hafa þær sögusagnir
gengið áð undanförnu, að
Svoboda hefði verið rekinn úr
tékkneska kommúnistaflokkn
um fyrir nokkru, en frétta-
stofan CTK hefur borið þær
til baka, og skýrt frá því að
hershöfðinginn sé fullgildur
félagi í flokknum.
Verði Svoboda kjörinn for-
seti Tékkóslóvakíu kemur
hann í stað Stalinistans Nov-
otnys, sem verið hefur for-
seti landsins frá 1954.
Skoðanakannanir, sem gerð
ar hafa verið í Tékkóslóvakíu
undanfarið sýna, að 73% þjóð
arinnar álíta vi'ðburði síðustu
daga spor í framfaraátt, 12%
kváðust enga afstöðu hafa tek
ið, 12% kváðu ekkert hafa
breytzt, 2% voru óviss í af-
stöðu sinni, en einungis 1%
þjóðarinnar lýsti sig andvíga
þróuninni. Júgóslavneska dag
blaðið ,,Borba“ skýrði frá nið-
urstöðum þessarar skoðana-
könnunar í gær, og studdist
við frásagnir fréttaritara
sinna í Prag.
Pravda. mótmælir
Pravda, málgagn sovézka
kommúnistaflokksins, mót-
mælti í dag harðlega þeim
fullyrðingum vestrænna
stjórnmálamanna, áð Sovét-
ríkin beiti tékknesku stjórn-
ina þvingunum til að draga
úr lýðræðislegri þróun mála
þar í landi. Pravda segir, að
tilgangur vestrænna frétta sé
að skapa andstöðu gegn Sov-
étríkjunum í Tékkóslóvakíu.
Árás Pravda var beint
gegn túlkun vestrænna frétta
manna á fundi æðstu manna
kommúnistaríkjanna í Dresd-
en í síðustu viku. Fréttamenn
irnir sögðu, að fundurinn
hefði sýnt ljóslega, að Sovét-
rikin hefðu í hyggju að beita
Tékka einhverskonar þvingun
um, þó tæplegá hernaðarleg-
um.
Sovézku blö'ðin minntust
ekki á hina opinberu tékk-
nesku yfirlýsingu í gær, þar
sem stjórnin í Prag mótmælir
ihlutun austur-þýzku stjórnar
innar í tékknesk innanríkis-
mál. Vestrænir fréttaskýrend-
ur í Moskvu segja, að þetta
mál eigi eftir að valda ráða-
mönnum í Kreml miklum
erfiðleikum.
STAKSTEI^AR
„Vafamál hvað
Norðfirðingar
losna við mikið“!
í gær var í þessum dálki
vikið að ummælum „Austur-
lands“, málgagns Lviðvíks Jóseps
sonar, um verkfallið en um það
var ritað með „leikrænum til-
burðum" í þessu bráðskemmti-
lega blaði. Hér verður enn vitn-
að í „Austurland" enda er þar
af mörgu að taka og þar kennir
margra grasa. Sérstaklega er
blaðið frá 8. marz sl. forvitni-
legt. Á forsíðu þess tölublaðs er
birt eymdarleg afsökunarrolla
til þess að réttlæta þá ákvörðun
verkalýðsfélagsins á Norðfirði
að hætta verkfallinu meðan
önnur verkalýðsfélög stóðu enn
í verkfalli og þess m. a. getið,
að „síldartökuskip var væntan-
legt og átti að taka megnið af
þeirri saltsíld, sem eftir var á
staðnum." Efst á baksíðu sama
tölublaðs birtist svo frétt frá
Fáskrúðsfirði, þar sem skýrt er
frá því, að veitt hafi verið und-
anþága vegna útskipunar síldar
og síðan segir: „Sú ráðstöfun
mæltist misjafnlega fyrir, en
þetta leyfi var veitt þegar full-
víst var talið, að samskonar
leyfi yrði veitt annars staðar
m. a. í Neskaupstað." Neðst á
sömu síðu birtist svo athuga-
semd frá ritstjóra blaðsins,
Bjarna Þórðarsyni, bæjarstjóra
á Neskaupstað og sálufélaga Lúð
víks og er sú athugasemd einkar
upplýsandi en þar segir: „Vegna
upphafs fréttapistils frá Fá-
skrúðsfirði skal tekið fram, að
síldartökuskip það, sem um er
rætt hefði alls ekki fengið af-
greiðslu á Norð firði í verkfalli...
Skip þetta átti að taka alla Rúss-
landssíldina, sem eftir er á Norð-
firði, en aðeins lítið á Fáskrúðs-
firði. Vegna hinnar furðulegu
undanþágu losna nú saltendur á
Fáskrúðsfirði við alla sína Rúss-
landssíld, þótt þeir séu í verk-
falli en V'AFAMÁL HVAÐ
NORÐFIRBINGAR LOSNA VIÐ
MIKIÐ.“ Það leynir sér svo sem
ekki, að kommúnistar á Norð-
firði hefðu afgreitt síldartöku-
skipið jafnvel þótt verkfall
stæði en þeir eru greinilega
æfir af reiði yfir því, að Fá-
skrúðsfirðingar skyldu sjá við
þeim og veita undanþágur
einnig. Þegar allt kom til alls
hafði Bjarni Þórðarson ekki
mestar áhyggjur af undanþág-
unum á Fáskrúðsfirði, heldur
því, að Norðfirðingar mundu
eki losna við sína síld. Einhverj-
ir hefðu nú kallað þetta „at-
vinnurekendasjónarmið" eg víst
er um það, að kommúnistum
hefur ekki verið eins annt um
að bjarga verðmætum i verk-
falli annars staðar á landinu,
eins og á Neskaupstað, þar sem
þeir ráða rikjum.
„Dramtísk uppgiöT’
Rétt er að Ijúka þessari fram-
haldssögu úr grínblaðinu „Aust-
urlandi" með því að birta lýs-
ingu blaðsins á því er verkalýðs-
samtökin aflýstu verkföllum í
desemberbyrjun. En um það
segir „Austurland": „Við það
tækifæri (þ. e. þegar lagaádkvæði
um verðlagsuppbót á laun voru
afnumin) lék verkalýðshreyf-
ingin störlega af sér og tapaði
mjög þvi trausti, sem launþegar
höfðu tii hennar borið. VAR SÚ
UPPGJÖF MJÖG BRAMATÍSK.
Forseti heildarsamtakanna af-
henti formanni andstæðinganna
uppgjöfina með LEIKRÆNUM
TILBURÐUM, þegar andstæð-
ingunum kom bezt. Það var
mikið niðurlægingaraugnablik
fyrir íslenzka verkalýðshreyf-
ingu og minnti lielzt á það,
er sigraðnr herforingi féllst á
uppgjafarskilmála andstæðinga
sinna og það áður en orustan er
hafin.“ Lýkur hér með „Austur-
lands“-þætti — að sinni.