Morgunblaðið - 17.07.1968, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 17. JÚLÍ 1968
Flotanum er nauðsyn á meiri aðstoð
Steingrímur Kristinsson segir frá lífinu norð-austur í hafi
Haferninum, 15. júlí
Á SÍLDARMIÐUNUM á 76"
45 N og 10° 0'2 A og þar í
kring er allt á ferð og flugi.
>eir sjómenn, sem hafa ver-
ið heppnir við veiðarnar,
landa síldinni og veiða til
skiptis. Haförninn varð fyrst-
ur á miðin, þar næst Síldin
og Nordangardur, en þessi
skip flytja síld af miðunum
til lands í bræðslu. Einnig er
eitt söltunarskip á miðunUm,
en það er Elisabet Hersler.
Annars er mýgrútur af er-
lendum skipum og ber þar
mest á rússneskum veiðiskip-
um og móðurskipum. Einnig
eru þýzk og norsk síldveiði-
skip hér.
Einn daginn slasaðist skip-
verji á Jörundi III; fékk
hann slæman skurð á hand-
legg og varð að sauma skurð-
inn saman. Leitað var að-
stoðar, með hjálp erlends
manns um borð í Sóley ÍS,
hjá þýzku sjúkraskipi og var
tekið vel í það. 'Héldu skipin
Jörundur III og það þýzka
strax á móts við hvort annað.
Oft hefur sjómönnum verið
til þess hugsað: Hvað yrði úr
sjúkum eða slösuðum sjó-
manni á norðurmiðum, ef ís-
lendingar væru einir á mið-
unum? Eigum við aildrei eft-
. ir að verða raunverulega
sjálfstæðir? >urfum við að
láta passa okkur eins og börn,
bæði til lands og sjávar?
>að kemur alltaf betur í
Ijós, hversu nauðsynlegt er
að hafa gott skip með góða
og víðtæka viðgerðarþjón-
ustu að ógleymdum góðum
lækni. Og ekki sakar að
nefna, að það er álit margra
sjómanna að tilkynninga-
skyldu skipa mætti setja fast-
ari og ákveðnari skorður.
Einnig hafa síldarskipstjórar
talið og kvartað yfir að ekki
sé nægilega vel hlustað í
Reykjavík eftir kalli skipa á
stutt'bylgjum. En sennilega er
Haförninn eina skipið, statt á
þessum fjarlægu miðum, sem
náð hefur sambandi við
Reykjavík, en aðeins með
höppum og glöppum. Loft-
skeytamaðurinn á Hafernin-
um er ekki aðeins nær þegj-
andi hás vegna stöðugs kalls
á Reykjavíkurradíóið, heldur
líka orðinn nær handlama
Á þessari mynd sjást fjórir skipverjar á Haferninum, kokkurinn Jón Rögnvaldsson,
dælumaðurinn Guðmundur Björnsson, Sigurjón Kjartans- son háseti og bátsmaðurinn
Sigurður Jónsson, hjálpast að við að skera og salta síld í tunnu.
Þarna sjást tvö fyrstu skip in, sem lönduðu í Haförninn á sumrinu, Barði og Bjartur
NK.
vegna stöðugra morsesend-
inga, oftast án árangurs. En
oft hefur hann verið eini
tengiliðurinn milli flotans og
lands.
Sú aðstoð, sem flutninga-
skipin veita síldveiðiflotan-
um, er mikil, en þjónustan
þarf að vera miklu meiri, en
varla er möguleiki að flutn-
ingaskipin geti 'bætt við sig.
Öll afgreiða 'þau til skipa
Talsverður veltingur var
er Baldur EA að koma að
stundum og flæddi þá sjórinn yfir lunningu bátanna. Þama
Haferninum með tæp 200 tonn.
vatn, olíur og vistir, og t.d.
frá brytanum á Haferninum
fá þeir svo mikið og gott úr-
val matvæla og eldhúsvista,
að kokkar hafa látið orð falla
í þá átt að bæði þjónusta og
vöruúrval sé á fáum stöðum
í landi betra.
Einnig gera loftskeytamað-
urinn og rafvirkinm um borð
allt, sem þeir geta til að
hjálpa skipstjórum veiðiskip-
anna að kippa í iag biluðum
radartækjum o.fl., sem úr
lagi fer.
Segja má, að losun úr veiði-
skipum í Haförninn hafi geng
ið vel ,en losað var úr 22
skipum samtals 3230 tonnum.
Sum skipin losuðu tvisvar
eins og t.d. Kristján Valgeir
455 tonnum og iBjartur NK
328 tonn samtals.
Veður var sæmilegt þessa
3—4 sólarhringa, sem við vor-
um þarna úti nema nokkurn
kalda gerði tvívegis og tor-
veldaði löndun, því veltingur
jókst. Þegar verst var, var
bógskrúfan á Haferninum
notuð til að halda skipinu
upp í vindinn. Fastsetningar-
tóg bátanna slitnuðu af og
þar til notaðir voru endar frá
Haferninum, þá gekk alit að
óskum. Auðsætt er, að, hann
Kári og Ægir mega talsvert
bæta við sig, ef hætta þarf
löndun í Haförninn.
— Stgr. Kr.
---=9
3
i
STAKSTtlWIÍ
Hvað segja þeir um
Tékkóslóvakíu?
Það stendur yfirleitt ekki á
stóryrðum í kommúnistablaðmn,
þegar rætt er um hernaðarátökin
í Vietnam. Þá er dregin upp Ijót
mynd af framferði Bandaríkja-
manna í því landi, en kommún-
Lstar í N-Vietnam, sem bera meg
inábyrgð á þeim Jtörmungum,
sem yfir fólki í Vietnam hefur
dunið, birtast sem 'hvítir englar
á síðum kommúnistablaðsins.
Það er hins vegar ekkert nýtt að
kommúnistar leggi mismunandi
mat á hörmungar og dauða eftir
því, hvort hann þjónar málstað
þeirra eða ekki. Þannig virðast
þeir skeyta lítið um hungur-
dauða milljóna í Biafra og telja
það lymskulega viðleitni til þess
að draga athyglina frá Vietnam,
þegar rætt er um neyðarástand-
ið í þessu Afríkuríki. En komm-
únistablaðið er ekki aðeins þög-
ult um Biafra og hungurdauða
milljóna þar í landi. Síðustu
daga hefur annað mesta stór-
veldi heims háð illyrmislegt
taugastrið gegn einu A-Evrópu-
landanna, Tékkóslóvakíu. Þar er
að vísu ekki um að ræða fjölda-
dauða vegna srtyrjaldaraðgerða
— a.m.k. ekki enn sem komið
er — og þar er heldur ekki um
að ræða hungurdauða. En þar J
heyir ein mesta menningarþjóð.
Evrópu harða baráttu fyrir heil- ’
ögustu réttindum manna og!
þjóða, að búa við frelsi. Þar j
hafa sovézkar hersveitir dvalið
í tvær vikur í fullri óþökk þjóð- J
arinnar. Fyrir nokkrum dögum
var hafinn brottflutningur þess- i
ara hersveita en hann var stöðv- i
aður um helgina „vegna mikillar i
umferðar á þjóðvegum“. ■
1956
Pravda ræðst á frelsisþróunina'
í Tékkóslóvakíu og líkir henni
við uppreisnina í Ungverjalandi
1956 augljóslega í þeim tilgangi
að réttlæta hugsanlegar hernaðar
aðgerðir Sovétríkjanna gegn
Tékkóslóvakíu. Og æðstu leið-
togarnir í Kreml sitja fund í
Varsjá með helztu leppum sínum
í A-'Evrópu til þess að ræða þá
uggvænlegu þróun, að Tékkar og
Slóvakar vilja nú skyndilega
ráða málum sínum sjálfir. Hér
heldur risaveldið uppi augljósu
taugastríði gegn smáþjóð með
dulbúnum ógnunum um að
senda skriðdrekana inn í Prag, j
ef önnur ráð duga ekki.
Hdvær þögn
Nú skyldi maður halda að1
kommúnistablaðið hefði eitthvað
um þetta að segja. Stórveldi cít
að níðast á smáþjóð frammi fyrir
augum heimsins. En kommúnista
blaðið þegir. Því stendur greini-
lega á sama. Byssukúlur Banda-
ríkjamanna koma ekki við sögu
í Tékkóslóvakíu og þá er býsna
djúpt á samvizku kommúnista
hér á íslandi. En það leikur
ýmsum forvitni á að vita um af-
stöðu kommúnista á íslandi til
atburðanna í Tékkóslóvakíu
þessa dagana. Hvað segir komm-
únistablaðið? Hvað segja hinir
herskáu ungkommúnistar, sem
virðast láta sér fátt óviðkom-
andi um þessar mundir. Komm-
únistar þegja, en sú þögn er að
verða háværari en öll stóryrðin
um Vietnam.