Morgunblaðið - 17.07.1968, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 17. JÚLÍ 1968
- RAY
Framliald af bls. 1
hvort með bandarískri herflug-
vél eða venjulegri þotu, sem
bandaríska stjórain tekur á leigu
í því skyni. Er Ray hefur verið
fluttur til Bandaríkjanna, verð-
ur hann afhentur yfirvöldum í
Tennessee og látin fara fram
réttarhöld yfir honum í Memp-
his fyrir morðið á King þar 4.
apríl «1.
Lögfræðingar Rays í London
höfðu skýrt honum frá því, að
hann hefði litla möguleika á
því, að áfrýjun hans á úrskurð-
inum um framsal myndi bera
árangur. Hann hefur jafnan
haldið því fram í réttinum, að
hann væri saklaus af morðinu.
- MAO
Framhald af bls. 1
til að brjóta á bak aftur and-
stöðuna gegn Mao, og var* sagt,
að þessi áskorun hennar sýndi
hve ástandið væri alvarlegt.
Velvopnaðir bændur
Moskvu-útvarpið sagði, að
sjónarvottar hefðu skýrt svo frá,
að bændur hefðu vopnazt eld-
vörpum, vélbyssum og sprengju-
vörpum, sem þeir hefðu bersýni-
t
Faðir okkar,
Kristinn Brandsson,
andaðist á Sólvangi í Hafnar-
firði, 15. júlí.
Jón Kristinsson,
Kristján Kristinsson,
Ingibergur Kristinsson.
t
Þorleifur Erlendsson
lennari, frá Jarðlangsstöðum,
anda'ðist á Elliheimilinu
Grund 14. júlí. Jarðarförin
auglýst síðar.
Vandamenn.
t
Maðurinn minn, faðir okkar
og tengdafaðir,
Kristinn Bjarnason
frá Asi, Gnoðavog 20,
verður jarðsunginn frá Foss-
vogskirkju föstudaginn 19. þ.
m. kl. 10.30 f.h. Þeim sem
vildu minnast hins látna er
bent á líknarstofnanir.
Guðfinna Aradóttir,
börn og tengdabörn.
t
Útför eiginmanns míns, föður
og tengdaföður,
Finnboga H.
Finnbogasonar
Hofsvallagötu 23,
fer fram frá Fossvogskapellu
fimmtudaginn 18. júlí kl. 3
e.h. Blóm vinsamlegast af-
þökkuð, en þeim sem vildu
minnast hans er bent á líknar
stofnanir. — Fyrir mína hönd
barna og tengdabarna hans.
Rósalind Jóhannsdóttir.
lega stolið frá kínverska hern-
um.
Útvarpið sagði, að tilraunir
„byltingarnefndum" í Yunnan-
fylki hefðu magnað uppreisnina,
sem íbúar fylkisins hefðu gert
gegn Mao formanni. Byltingar-
nefndir eru bráðabirgðastjórnir
sem maosinnar hafa reynt að
koma á fót í hinum ýmsu fylkj-
um og héruðum Kína. Maosinn-
ar halda því fram, að þeir hafi
komið á fót byltingarnefndum
í 26 af 29 fylkjum og héruðum
Kína.
Áður hafði Moskvuútvarpið
sagt frá víðtækum átökum í af-
skekktum héruðum Kína, meðal
annars í Tíbet, Kwangsi og Sin-
kiang. í útsendingunni sagði, að
baráttan gegn Mao héldi áfram
í flestum héruðum, þar sem
maosinnar hefðu beitt valdi til
?ð koma á fót byltingarnefnd-
um.
Dularfull útvarpsstöð
Dularfull kínversk útvarps-
stöð, sem kallar sig „Rödd
Þjóðfrelsishersins“ hefur skorað
á kínverska herinn að búa sig
undir „sanna kommúnistabylt-
ingu“ gegn formanni kínverska
kommúnistaflokksins, Mao Tse-
tung, og líklegum arftaka hans,
Lin Piao, landvarnaráðherra.
Hermenn í Kanton skutu á
um 300 andstæðinga Maos er
skvettu á þá sýru og reyndu að
ná vöruskemmu á sitt vald fyr-
ir skömmu, að því er ferðamenn,
t
Sonur okkar, bróðir og
mágur,
Árni Ólafur Thorlacius
Fögrubrekku,
Suðurlandsbraut,
verður jarðsunginn frá Dóm-
kirkjunni föstudaginn 19. þ.
m. kl. 1.30.
Þórunn G. Thorlacius,
Hjálmar Jónsson,
Guðfinna Hjálmarsdóttir,
Ingibergur Vilhjálmsson.
t
Hjartkær systir okkar, fóstur-
móðir og mágkona,
Sigríður Á. Björnsdóttir
Grettisgötu 45a,
andaðist á heimili sínu föstu-
daginn 12. júlí sl. Jarðsett
verður laugardaginn 20. júlí
kl. 10.30 árdegis frá Fossvogs-
kirkju. — Blóm eru vinsam-
legast afbeðin.
Asta V. Björnsdóttir,
Eiríkur Eiríksson,
Margrét Bjömsdóttir,
Jóhann Björnsson,
Helga Benediktsdóttir,
Jón Fr. Karlsson,
Signý Einarsdóttir,
Björa G. Eiríksson.
t
Kærar þakkir fyrir auð-
sýnda samúð og vinsemd við
fráfall og jarðarför,
Þorsteins J. Sigurðssonar
kaupmanns, Guðrúnargötu 8
Reykjavík.
Sérstaklega viljum við þakka
hjúkrunarfólki Borgarspítal-
ans við Barónstíg.
Þóranna Símonardóttir,
Sylvía Þorsteinsdóttir,
Svanhildur Þorsteinsdóttir,
Karl Lúðvíksson.
sem komu til Hong Kong í dag,
skýra frá. Sjö andstæðingar
Maos særðust og 10 voru hand-
teknir. 20 hermenn munu hafa
særzt.
- DANIR
Framhald af bls. 1
urinn legði til tundurskeytaárás
ar. Þegar báturinn hafði nálgazt
dró hanm úr ferðinni og fylgdi
beitiskipinu í kjölfar þess.
Yfirstjórn danska flotaiís hef
ur vísað á bug staðhæfingum um
að einhver hætta hafi verið á
ferðum, sökum þess að tundur-
skeytabáturinn hafi aldrei farið
nær sovézka skipinu en 500
metra fjarlægð. Báturinn hafi
verið á venjulegri eftirlitsferð,
en meginverkefni hans er að
fylgjast með því, sem fram fer
á dönskum hafsvæðum og sigl-
ingaleiðum þar 1 grennd og á
báturinn m.a. að sjá um, að land
helgi Danmerkur sé ekki rofin.
Yfirstjóra danska flotans
lýsir- sovézku áisökununum sem
þætti í þeim áróðursherferðum,
er alltaf örðu hvoru koma fram
af hálfu Sovétríkjanna gegn ein
stökum ríkjum Atlantshafsbanda
lagsins.
— Ekki ræ ég d .. .
Framhald af bls. 8
— Ó, já. Ekiki get ég róið
á tveimur bátum í einu, svar-
ar Björn og glottir yfir spura-
ingunni. — Þennan er ég bú-
inn að eiga í 16 áir og hann
er sannkölluð listasmáði þessi
bátur, skal ég segja þér. Af-
bragðs fiskibátiur og það er
góður skriður á honum, þegar
vélin með 43 hestöfl malar á
stíminu.
Og Björn horfir ástúðlega
á bátinn, sem bíður þess að
verða dreginn upp á land.
Meðan á þessu rabbi okkar
hefur staðið, hafa tilvonandi
viðsklptavinir safnazt í kxing-
u<m fenginn og pikka hér og
þar í rauðmagann — ofurlítið
íhugandi: — Heyrðu, Bjösi,
segir ein, — ég heid ég fái
hjá þér fjóra af þessari stærð
------ ag með það kveðjum
við Björn Guðjónsson, sjó-
mann og útgerðarmann á
Ægissdðunni.
- ÍÞRÓTTIR
Framhald af bls. 22
við 400 metra hlaup af þeirri
ástæðu að ég tel mig eiga
meiri möguleika til að ná Ol
ympíulágmarkinu í þeirri
grein. Ég hefi í ár hlaupið á
48.2 sek,. og vantar því að-
eins 4/10 úr sek. til að ná lág
markinru. í 800 metra hlaup-
inu vantar mig hins vegar um
2 sek. Ég hleyp stuttar vega-
lengdir á fullum hraða og
hvíli meira á milli heldur en
þegar ég æfi fyrir 800 metra
hlaup.
— Hvert er svo aðal-
keppikeflið í sumar?
— Það er að sjálfsögðu Ól-
ympíulágmarkið og ennfrem-
ur að sigra í 400 metra hlaupi
á Meistaramóti íslands, Þar
er keppt um bikar sem ég er
búinn að vinna tvisvar og
hlýt til eignar nú, takizt að
sigra.
— Eru ekki keppnisferðir
til útlanda á döfinni?
— Forráðamenn frjáls-
íþróttanna hafa heitið því að
við sem möguleika eigum að
ná lágmarkinu munum fá að
fara út til keppni í sumar.
Ég vonast til að fá að fara
núna eftir meistaramótið, þeg
ar ég er búinn að ná mér vel
upp í æfingu. Hörð keppni
hefur mikið að segja t.d. ef
það er maður við hliðina á
manni á endasprettinum þá
er tekið á öllu sem til er.
Ekki mun ákveðið hvar ég
keppi, en sennilega verður
það á Norðurlöndunum.
— Hverjar eru eftirminni-
legastar keppnir þínar?
— Sennilega þær tvær þeg
ar ég setti metin í 800 metra
hlaupi í fyrra, fyrst í Dublin
og síðar í Stafangri. Mér er
líka minnistæðar keppnir sem
ég háði við Halldór Guð-
björnsson fyrir tveimur árum
Þá vorum við mjög jafnir að
getu. Því miður hefur hann
ekki getað stundað æfingar
sem skyldi að undanförnu.
— Finnst þér ekki lítill
áhugi fyrir frjálsum íþróttum
hérlendis?
— Það má ef til Vill segja
það. En mér skilst líka að
áhugi t.d. á knattspyrnu fari '
líka minnkandi. Það er svo
margt annað sem kallar á
fól’kið, ekki sízt vinnan. Ef
hægt væri að kveikja jafn
mikinn áhuga á íþróttamótum
hér í höfuðborginni og er á
landsmóti ungmennafélaganna >
værum við vel settir. Ég tel
að oftar þyrfti að vera ■
keppni milli félaga. Það væri
hægt að koma þeim þannig
fyrir að keppnin yrði jöfn.
Bikarkeppni F.R.Í. er spor í
þessa átt og ánægjuleg fyrir
það að þá koma utanbæjar- j
menn til keppni og nokkur I
héruð eiga á að skipa harð- i
snúnum sveitum íþróttamanna
Þá tel ég, að skólarnir ættu j
að gera meira af því að
keppa sín á milli. Slíkt vekur
oft áhuga og keppni getur ver
ið skemmtilsg. Minna máli
skiptir þá hvaða árangur næst
— Að lokum Þorsteinn, Þú
er ákveðinn að halda áfram
æfingum og keppni í hlaup-
um?
— f frjálsum íþróttum er
svo þægilegt að fylgjast með
getu sinni. Meðan maður er
í framför verður erfitt að ;
hætta að æfa og keppa. Kom
ist ég ekki á Olympíuleikana
í haust mun ég keppa ákveð-
ið að því að komast á næstu
leika. Þá verð ég 25 ára og
það er talinn góður aldur fyr
ir millivegalengdarhlaupara.
— Og, bætti Þorsteinn bros-
andi við, — þá vona ég að
Ólafur bróðir minin komist
lika. Hann tekur æfingar sín
ar alvarlega og nær mun
betri árangri en ég náði á
hans aldri.
— stjl
— Smdævintýri...
Framhald af bls. 8
vélum og þessháttar, en gamlar
erfðavenjur setja svip sinn á fólk
ið. Maður fann það meira en sá,
útskýrðu dönsku stúl'kurnar.
Hvernig? T.d. að afinn og amm-
an voru þarna og maður fann
hvernig þau voru virt og aliir
vildu gera þeim til geðs. Og svo
var fólkið glatt og söng við vinn-
una. Og allir unnu svo mikið.
Við erum ekki vanar því að ungl
ingarnir séu svona duglegir. Það
var verið að rýja féð og allir
kepptust við, og svo fengum við
að fara með þeim til að safna
æðardúni úr hreiðrunum. Það
var regluiegt ævintýri. Svo kom-
um við fljúgandi til Reykjavíkur,
því það er ekki svo dýrt. Og nú
ætlum við að Gullfossi og Geysi
og til Vestmannaeyja áður en við
förum heim þann 24. júlí.
— Við lentum í mörgum dá-
samlegum smáævintýrum, sögðu
þær stöllur hrifnar. Einu sinni
biðum við í tvo tíma eftir að sjá
lax stökkva. Við einblíndum á
hylinn. Hann varð að stökkva „il
að komast upp flúðirnar, en hann
vildi það bara ekki. Þá gáfumst
við upp. Og rétt hjá í næstum
lygnu vatni, stukku þrír laxar!
Svona getur þetta verið. Við fór-
um á hestbak í Borgarfirði. Ég
hafði komið hér áður á hestbak,
svo ég sat fyrir framan og stýrði,
sagði, Marie, en Eba sat fyrir
aftan mig og ríghélt sér. Hún
hélt áfram að hossast upp og nið-
ur, þó hesturinn væri kominn á
tölt. Og Eba sagði til skýringar:
— Maður getur bara ekkert gert,
er alveg hjálparlaus.
Nú ætla vinstúlkurnar tvær
heim til Danmerkur, byrja há-
skólanám í haust, Marie les
dönsku en Eba sögu. — En fyrst
ætlum við að fá meira frí, sögðu
þær, önnur í Svíþjóð, hin í Suð-
ur-Frakklandi. En leyfið á fs-
landi kemur þeim saman um að
var stórkostlegt. — Pabbi á svo
marga vini og kunningja rna,
sagði Marie Koeh og þei- hafa
verið okkur svo hjálpli r og
góðir.
- SVIFFLUG
Framhald af bls. 13
kjörgripur ef marka <«á orð
þeirra svifflugsman: > Ég
settist afturí en Sveriir var
fyrir framan mig. Þórmiundur
formaður ko>m svo og reyrði
mig rígfastan í sætið og síðan
var spilinu gefið merki. ÁðuT
en ég v ssi af ryktist flugan
ðrlítið til og þegar ég leit út
vorum við komnir hátt á loft
og brtát lausir við sp Itaugina.
Til.finningin var dásamleg og
erfitt að lýsa henni með orð-
Uim. Maður svífur þarna hátt
á lofti frjáls og öiliu óháður
og enginn vélaniður úr
hreyfii, aðeins þýður vind-
gnauður. Hræðslan hvarf eins
og dögg fyrir sólu og ég naut
kyrrðarinnar og útsýnisins í
ríkum mæli.
Sverrir snéri sér aftur og
spurði hvort ég vær; nokkuð
hræddur, en ég hélt nú ekki.
Þá sagðist hann ætla að
fljúga upp að VífilfeLli og
reyna að ná góðri hæð, seim
við gætum svo svifið úr hvert
sem v ð vildum. Síðan sagði
hann „Þegar við erum komnir
í svona 1200 feta hæð getuim
v ð náð góðuim niður'hraða og
farið eitt ,,loop“. Fór nú held-
ur um blaðamanninn við
þetta, þvi að loop er það kall-
að þegar flugvél steypir sér
í heilhring aftur á bak. Bað
ég Sverxi að sleppa mér við
allt slíkt, því að þetta væri
nú einu sinni fyrsta ferð mín
og ég myndi aidrei upp í
svifflugu aftur ef hann loop-
aði með mig.
Lét hann loks tilleiðast, en
sagði að hann mætti þó að
minnsta kosti sýna mér hve
krappar beygjur væri hægt að
taka. Féllst ég alishugar feg-
inn á þessa málamiðlun og
andaði nú aftux rólegar. Eftir
að við voruim búnix að ná
góðri hæð, á að gizka 1350
fetum, sagði Sverrir að það
væri víst bezt að fara að halda
heim á leið, því að margir
biðu eiftir að komast á loft.
Beind: hann nú nefi flugunn-
ar niður á við og við geist-
umst áfram og vorum brátt
á 160 km hraða eftir því sem
hraðamælirinn sagði, og þá
skeðu ósköpin, það fór allt að
hringsnúast fyrir auigunum á
mér og mér fannst ég detta
með ofsahraða. Þegar látun-
um linnti vorum við rétt yfir
flugvellinum og áður en varði
lentum við mjúklega á sléttri
grasflötinni. Er Sverrir leit
aftur og sá mig sitjandi þarna
náföilann varð hann forviða og
spurði hvort ég hefði verið
hrædduT. Ég sagðist ekki hafa
haft tíma till þess, en bætti við
að iíklega hefði verið betra að
fara í lioopið, hló þá Sverrir
við og sagði að það væxi
miklu auðveldara og reyndi
minna á mann.
Nú var farið að halla að
kvöldið og við gátum etóki
komizt aðra ferð, því að svo
mragir voru á biðllista. En
gjaman hefði ég vilja komast
upp aftur, því að tilfimningin
sem gagntekux mann, er mað-
ut svífur eins og fugl um loft-
in bliá er bæði dáisamleg og
heillandi og ég hét sjálfum
mér því að fara aftiúr við
fyrsta tækiíæri.
— ihj.
Beztu þakkir færi ég þeim,
sem glöddu mig á áttræðisaf-
mæli mínu þann 13. júlí, með
heimsóknum, gjöfum, blóm-
um, heillaóskum og á annan
hátt.
Ólafía Hafliðadóttir
Stórholti 43.