Morgunblaðið - 23.07.1968, Qupperneq 27
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 23. JÚLÍ 1968
27
Íbúar Seláss- og
Árbæjarhverfis
*
— héldu stumarKiáfíð við Arbæ
asta spölinn á glotbrú úr tunmum. (Ljésm.: Sigurgeir.
— Vatnsleiðslan...
Framhald af bls. 28
Aíhöfn þessi var aðeins tákn
þess, að vatnið væri loiksins kom-
ið til Eyja. Langþráðum áfanga
var néð, áfanga sem aðeins
tækni siðustu ára hefiur getað
leyst á farsælan hátt. Áætlað
hafði verið, að búið væri að
tengja leiðsluna við land, þá er
þessi athöfn færi fram, en veð-
ur hafði komið í veg fyrir að
svo yrði.
Á sunnudagskvöldið var leiðsi
an endanlega tengd. Vair þá
leiðsluskiipið dregið út í hafnar-
miynnið, lega leiðskmnar í svo-
kallaðri rennu lagfærð, og leiðslu
endanum síðan fileytt á tunnum
í land innan við ytri hafnar-
garðinn og tengd þar. Þar með
var lokið stairfi danska leiðslu-
skipsins og verður það nú dreg-
ið aftur til Hafnar. Áfram verð-
'Ut haldið af fuUum krafti við
að ljúka vatnsveitukerfinu í Eyj
um og muniu Vestmannaeyingar
fiá vatn í krana sína í ágústmán-
uði,
Eftir að hinni táknrænu en
stuttu athöfn í sambandi við að
vatnið væri komið til Eyja, var
lokið á lauigardaginn, var að-
komugestum boðið í siglingu
mieð Árvaki út á miilli Eyjanna.
Nutu flestir gesta firóðlegrar lelð
sagnar Jóns Sigurðssonar' hafn-
sögumanns. Var almenn ánægja
með þessa siglingu.
Síðan var aðkomugestum og
mörgum fleiri boðið til kvöld-
verðar í samkomuhúsinu og
stjómaði Sigurgeir Kristjánsson,
lögregluþjónn, forseti bæjar-
stjórnar því hófi.
Aðalræðuna filutti Magnús H.
Magnússon bæjarstjóri. Rakti
hina löngu sögiu vatnsleitar í
Vestmannaeyjum og alla þá erf-
iðleika, sem vatnsskorturinn hef
ur vaildið Eyjamönnum,. Hann
ræddi iim kostnaðarihliðina, hina
tæknilegu erfiðleika, vatnsskatta
og fleira. Var ræða hans mjög
ítanleg. Lokaorð hans voru:
„Nú erum við að sigrast á ein-
um síðasta og versta ókostinum,
sem fylgt hefur og háð búsetu
í meira en þúsund ár.
Vatnsskorturinn heyrir senn
fortíðinni tiil, eins og ginklof-
inn, vecrzliunareinokunin, aldivið
axskorturinn og skortur haffærra
skipa.
Jafnhliða því, að sigrast á ó-
kostum við búsetu hér, munum
við haMa áfram, og efla sókn að
því marki, að Eyjamar verði, án
allra fyriirvara „einhver lífvæn-
legasti kjálki landsins" eins og
sr. Jón'Austmann orðar það.
Ég er sannfærður um það, að
efling atvinnulífs hér og byggð-
arlagsins í heild, er og verður
öllu ísl. þjóðfélagi mikill styrk-
ur nú og í framtíðinni.“
Síðan lýsti Þórhallur Jónsson
verkfiræðingur nákvæmlega allri
gerð og vinnu við leiðsiluna, sam
vinnunni v’ð hina dönsku verk-
taka NKT í Kaupmannahöfn og
filutti þakkir til allra, er að höfðu
unnið.
Þá filutti þakkir og árnaðar-
óskir aðalforstjóri og söiumaður
danska verktakafiirmans.
í hófinu fluttu ávörp Ingólfur
Jónsson samgöngiumiálaráðherra,
Eggert Þorstemsson, félagsmála-
ráðherra, Guðlaiugur Gísilason, al
þ.maður, Björn Björnsson sýslu
maður Rangæ nga, Páll Þorbjarn
arson, kaupmaður og Erlendur
Jónsson ,oddviti. Allir samfögn-
uðu þeir Vestmannaeyingum yf-
ir hinum merku tímamótum, árn
uðu þeim heilla og létu í ljós
hrifningu yfir hversu vel verkið
hefði tekizt svo og allur himi
langi undirfeúningiur þessa mikla
verks.
FRAMFARAFÉLAG Seláss- og
Árbæjarhverfis gekkst fyrir sum
arhátíð síðastliffinn sunnudag.
Hófst hún með skrúðgöngu kl.
2 e.h. og gekk Lúðrasveit Verka-
lýðsins fyrir skrúðgöngunni nið
ur að Árbæ, en þar hófst úti-
hátíð kl. 3.
Guðmundur Sigurjónsson, vara
formaður Framfairafélagsins
stjórnaði hátíðinni. Séra Bjarni
Sigurðsson, sóknarprestur filutti
stutt ávarp tili barnanna, Ragn-
heiður Jónsdóttir (Múla Árnason
ar) las kvæði, Ketiil Larsen fiutti
skemmitiþáitt fyrir börnin, fjórar
litlar telpur sungiu við undiirleik
Einars Loiga Einarssonair og Óm-
ar Ragnarsson flutti skemimtilþátt.
Loks flutti svo Sigurjón Ari Sig-
urjónsson, formaður Framfarafé-
lagsins stutt ávarp.
Þessum þætti hátíðairinnar lauk
um kil. 5.30, en um kvöMið var
skemmtuninni haldið áfram, og
frá kl. 8 lék unglinga’hljómsveit
in Popp við ’ni'kinn fögnuð ungra
áheyrenda sem dönsuðu af fjöri
fram undir miðnætti.
Sigurjón Ari Sigurjónsson,
sagði Morg.unblaðinu að Fram-
farafélagið hefði upiphaflega ver-
ið stofnað árið 1954 og helzta
takmark;ð þá að kcwna upp skóla
í hverfinu. Nú gætti það af
fremsta megni hagsmuna ilbú-
anna, og hefði m.a. átt viðræðu-
fundi við borgarstjóra og aðra
þá sem að málefnum bargarinn-
ar vinna. Auk þess hefuir það
ýmsum iéttari skyldum að giegna
svo sem að sjá um jólaskemmt-
anir og ánshátiðir.
Skátar í Saltvík
Fyrsta skátamótið á útivist-
arsvæðinu í Saltvík fór fram
um sl. helgi, og fjölmenntu
skátar hvaðanæva af S-Vest-
urlandi. Ekki létu skátar
rigningarsuddann hafa áhrif
á sig, en höfffu hugfast spak
mælið úr leiðbeiningarbækl-
ing sínum: „ÖU veður eru góð
en sérstaklega þau,, sem í
vændum eru.“
Það var landnemadeild
Skátafélags Rvíkur, sem stóð
fyrir mótinu, sem var hið 10.
af árlegum mótum deiMarinn-
ar.
Þegar fréttamaður Mbl.
heimsótti mótið á sunnudag
voru skátar uppteknir við að
kenna foreldrum sínum og
kynna hina ýmsu starfsemi og
skátaþrautir.
Við hittum þá Berg Jóns-
son, mótsstjóra og Gylfa Þ.
Magnússon úr mótsstjórn og
spurðumst frétta. Þeir félagar
sögðu mótið hafa heppnazt
um 60 manns í fjölskyldúbúð-
um. Skátar hefðu tekið upp
þá nýbreytni að bjóða for-
eldrum með börnum sínum og
mæltist þetta vel fyrir. Á
þessari stundu væru skátarn-
ir einmitt að halda foreldra-
sýningu sína. Fjölskyldunum
hefði verið skipt niður á sveit
irnar, sem veittu þeim kaffi
og góðgerðir. Síðan fengju
foraldrar kennslu í nokkrum
hagnýtum undirstöðuatriðum
úr skátastarfinu, svo sem með
ferð fánans, hjálp í viðlög-
um og leiðbeiningar um út-
búnað í útilegum.
— Þegar hér var komið
sögu var mótslitum seinkað
no.kkuð og fögnuðu skátar á-
kaflega.
Á stóru spjaldi á mótssvæð
inu voru letruð einkunarorð
mótsins en þau voru: „Sam-
starf ekki samkeppni.“ Við
spurðum þá félaga um kjör-
orðið.
Þessar broshýru skátastúlkur
fyrir pabba og mömmu, sem
— Þetta kjörorð er þannig
tilkomið, að flokkarnir á mót-
inu fá 7 ákveðin verkefni il
Foringjar Landnemadeildar S.F.R. frá upphafi. Talið frá vinstri: Bergur Jónsson, mótstjóri,
Steinþór Ingvarsson, Stefán Arnórsson, Gylfi Þór Magnússon, Arnfinnur Jónsson, Haukur Har
aldsson, Birgir Guðmundsson. Á myndina vantar Sævar Kristbjörnsson og Pál Ásmundsson.
með ágætum og ætti staður-
inn sinn stóra þátt í því.
Hann væri áreiðanlega sá
heppilegasti í nágrenni borg-
arinnar, sléttlendi ’til iðkun-
ar skátaíþrótta, sjórinn
skammt undan og Esjan á
næstu grösum til fjallgöngu.
Húsakynni staðarins hefðu
komið að góðum notum, því
að rignt hefði á föstudegin-
um, en þá var mótið sett, og
var kvöMvakan því haldin í
rúmgóðri hlöðu gamla bæjar-
ins.
Um 250 skátar voru mættir
til mótsins, en auk þess væru
voru að hella upp á könnuna
voru að koma í heimsókn.
að vinna sameiginlega að í
flokkakeppni mótsins. Hér er
því lögð áherzla á, að allir
leggist á eitt innan hvers
flokks til að ná sem beztum
árangri. Meðal verkefna eru:
Skemmtiatriði á varðeldi,
tjaldbúðarsörf, þar sem á-
herzla er lögð á snjallar hug-
myndir við að gera tjaldbúð-
ina sem skemmtilegasta. Nátt
úruskoðun, sem fer þannig
fram að safnað er 10 tegund-
um steina úr nágrenni stað-
arins og þær nafngreindar.
Að lokum vildu þeir Berg-
ur og Gylfi koma á framfæri
þakklæti við Reyni Karlsson
frkvstj. Æskulýðsráðs, sem
fyrirgreiðslu við mótshaldið.
Varðeldurinn, sem haldinn
hefði verið í fjörunni á laug-
ardagskveldið í heiðskíru
veðri, liði þeim seint úr minni
og það væri von þeirra að
geta í framtí'ðinni haldið mót
á þessum fagra og ákjósan-
lega stað.
Frá mótslitunum á sunnudag.