Morgunblaðið - 30.11.1968, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 30. NÓVEMBER 1968
3
SVAVAR Guðnason, listmál-
ari, mun sýna allmörg verk
sín um vikutíma í nýbygg-
ingu Menntaskólans í Reykja
vík. Verður sýningin opnuð
kl. 4 síðdegis í dag. Hún er
haldin á vegum Listafélags
MR.
Blaðamaður Morgunblaðsins
leit inn í sýningarsalinn í
gær og var Svavar þá að
hengja upp myndir sínar og
naut hann aðstoðar pilta úr
Listafélaginu.
Svavar Guðnason sagði, að
37 myndir yrðu á sýningunni
þar af hefði um helmingur
þeirra ekki verið sýndur áð-
ur. Myndirnar eru frá ýms-
um tímum, þær nýjustu frá
því í sumar, en nokkrar þær
eldri hafa ekki sézt opinber-
lega áður.
Síðasta sýning Svavars hér
á landi var haldin í Listasafni
Listamaðurinn kemur fyrir myndinni „Tunglna“ og nýtur aðstoðar Gústafs A. Skúlasonar
(t.v.) formanns Listafélaga MR, og Ólafs Guðgeirssonar (t.h.) formanns myndlistardeildar
Listafélagsins.

„Mér finnst ég þurfa að
mála fleiri myndir"
Segir Svavar Gubnason, sem
sýnir 37 verk i nýbyggingu MR
ríkisins um áramótin 1960-61.
Hins vegar hefur listamaður-
inn svnt verk sín erlendis
nokkrum sinnum frá þeim
tíma, nú síðast hjá Grönning-
Svavar við eitt verka sinna á sýningunni, „Verndarandi“ kallar hann það. Ljósm. Sv. Þ.
en í Kaupmannahöfn í byrj-
un þessa árs. Svavar hefur
iðulega tekið þátt í sýningum
Grönningen-samtakanna, sem
hafa starfað í meira en hálfa
öld. Einn íslenzkur málari hef
ur verið meðlimur í Grönn-
ingen auk Svavars, en hann
var Jón Stefánsson.
Svavar skýrði frá því, að
honum hafi verið boðið að
taka þátt í sýningu Grönning-
en í janúar n.k., en hann
kvaðst ekki viss um að hann
gæti það. Það færi talsverður
tími í sýningarstúss, en „mér
finnst að ég þurfi að mála
fleiri myndir á næstunni",
sagði Svavar.
Svavar var spurður um bók
þá, sem Halldór Laxness hef-
ur skrifað um hann fyrir Gyld
endal. Hann sagði, að bókin
hefði komið út í byrjun nóv-
ember í flokknum „Vor tids
kunst (List vorra tíma)“ og
væri 67. bókin í þeim flokki.
Listamaðurinn kvaðst mjög
ánægður með bókina, en í
henni eru ca. 30 myndir.
„Mér er sönn áængja að
verða við óskum Listafélags
MR um að sýna verk mín hér.
Það er menningarlegt starf,
sem unga fólkið í Listafélag-
inu hefur tekið sér fyrir hend
ur. Þetta er myndarlegt og
vakandi fólk. Það er vafa-
samt, að á einum stað, jafn-
litlum bletti, séu jafn vak-
andi sálir og spenntar af á-
huga“, sagði Svavar Guðna-
son. „Og það er gott fyrir
gamla fauska að komast í sam
band við svona áhugasamt
ungt fólk“, bætti hann við.
Sýning Svavars Guðnason-
ar í nýbyggingu MR verður
opin frá kl. 2—22 á degi hverj
um. Sumar myndirnar eru til
sölu.
%
ii\ FERÐASKRIFSTOFA
* RfKISIIVS
rouRist
Handunnar ullarvörur, silfurmunir, brúður í þjóðbún-
ingi, gestabækur o. fl.
Pökkum, tryggjum, sendum jólagjafir til allra landa.
Listaverkakort úr Ásgrímssafni er sígild jólakveðja.
Myndabækur fáið þér einnig í miklu úrvali og meðal
þeirra hina undurfögru sígildu litmyndabók „íslenzkir
hestar“. — Kaupið jólagjafirnar í Baðstofunni.
BAÐSTOFAN HAFNARSTRÆTI 23.
LÆKJARGÖTU 3, REYKJAVÍK, SIMI 11540
/ BAÐSTOFUNNI ER ÁVALLT FYRIR-
LIGGJANDI ÚRVAL ÞJÓÐLEGRA MUNA
TIL JÓLA- OG TÆKIFÆRISGJAFA
STAKSTIiniAR
Hvers konar
flokkur?
Haraldur Henrysson, sem kjör-
inn var varaþingmaður fyrir Al-
þýðubandalagið í þingkosningun-
um 1967 og fyrir skömmu tók
sæti á Alþingi, ritar athyglis-
verða grein í síðasta tölublað
„Frjálsrar þjóðar“, þar sem hann
segir m.a.:
„Alþýðubandalagið er nú orð-
inn formlegur stjórnmálaflokkur.
En hvers konar flokkur? Er það
sá breiði fjöldaflokkur, sem
menn létu sig dreyma um, er
Alþýðubandalagsfélag var stofn-
að í Reykjavík snemma árs 1966
þegar kommúnistar voru ofurliðl
bornir á hverjum fundinum eftir
annan? Eða var hér einungis
verið að gefa gömlum flokki nýtt
nafn? Það segir vissulega nokk-
uð, að í 30 manna miðstjóm hins
nýja flokks eru a.m.k. 20 meðlim-
ir í Sósíalistaflokknum og flestir
þeirra úr þeim hópi, sem ákafast
reyndu að hindra að Alþýðu-
bandalagið yrði gert að formleg-
um stjómmálaflokki 1966. Hvers
vegna voru þeir svo áhugasamir
nú, tveimur árum síðar, um að
stofna nýjan flokk?“
„Þröngui flokkur d
valdi kommúnista"
Síðan segir Haraldur:
„I mínum augum er Alþýðu-
bandalagið, eins og það nú er orð
ið, ekki annað en þröngur flokk-
ur á valdi þeirra kommúnlsta,
sem áður stjórnuðu Sósíalista-
flokknum og menn töldu að skil-
yrðislaust þyrfti að einangra til
að Alþýðubandalagið hefði
nokkra vaxtarmöguleika og skil-
yrði til að verða fjöldaflokkur
vinstri manna. Fyrir okkur þjóð-
vamarmenn t.d., sem vildum
freista þess í samvinnu við lýð-
ræðissinnuð öfl í Alþýðubanda-
laginu að gera það að slíkum
flokki, hlýtur þessi „nýi“ flokkur
að vera jafn fjarlægur og frá-
leitur og Sósíalistaflokkurinn var
okkur áður. Þjóðvarnarmenn neit
uðu árið 1956 að ganga til sam-
starfs í Alþýðubandalaginu vegna
þess að þeir töldu, að kommúnist
ar myndu hafa þar öll tögl og
hagldir. Þeir gengu til samstarfs
1963 og 1966 við hin lýðræðis-
sinnuðu öfl í bandalaginu þegar
þau voru ákveðin í þvi að láta
til skarar skríða og falla eða
standa með því, hvort tækist að
gera Alþýðubandalagið að nýju,
vaxandi afli í íslenzkum stjórn-
málum. Það er því leiðinlegt til
þess að hugsa, að nokkrir menn,
sem einmitt gengu í Alþýðubanda
lagið til að vinna að þessu, skuli
nú láta nota nöfn sín til að hressa
upp á andlit Sósíalistaflokksins.
Ég hef þó ekki trú á öðru en þeir
muni hið fyrsta sjá hvers kyns
er og yfirgefa hið sökkvandi
skip“.
„Akveðið var, þrátt fyrir harða
andstöðu forystusveitar Sósíal-
istaflokksins, að landsfundur Al-
þýðubandalagsins kæmi saman
haustið 1966. Var það ætlan og
trú þess fólks, sem í fyrsta sinm
hafði skipað sér undir merki AI-
þýðubandalagsins, að þar yrði
haldið áfram því starfi sem byrj-
að hafði verið á veturinn áður
og Alþýðubandalagið á lands-
mælikvarða yrði mótað í hinum
nýja anda. En hér skipti sköp-
um. Foringjar Sósíalistaflokksins
voru því andvígir, að Alþýðu-
bandalagið yrði nú gert að form-
legum stjórnmálaflokki . . .
Þeir aðilar, sem hingað til höfðu
lýst yfir að þeir stefndu að þessu
marki, létu nú hafa sig til samn
inga um frestun ákvörðunar um
þessi efni og í stað eindreginnar
yfirlýsingar um stofnun nýs
flokks sem færi nýjar leiðir, urðu
menn að sætta sig við sama á-
stand í reynd áfram. Að mínu
áliti voru örlög Alþýðubandalags
ins hér með ráðin . . .“
<
*r
■»