Morgunblaðið - 05.01.1969, Page 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 5. JANÚAR 1969
Nauðungaruppboö sem auglýst vao- í 57., 58. og 60. töhnblaði Lögbirtinga- blaðsins 1967 á Hlaðbrekku 5, þinglýstri eign Haradds Gíslasonar, fer fram á eigninni sjáltfri fösfcudaginn 10. janúar 1969 kl. 11. Bæjarfógetinn í Kópavogi. Vinna Stúlku vantar í kaffi-teriu Hótel Akraness strax. Upplýsingar í síma 2020 Akranesi.

Nauðungaruppboð — annað og síðasta — á Bræðratungu 5, fyrstu og annarri hæð, fer fram á eigninni sjáltfri föstudaginn 10. janúar 1969 kl. 16. Bæjarfógetinn í Kópavogi. Nauðungaruppboð sem auglýst var í 64., 65. og 66. tölublaði Lögbirtiniga- blaðsins 1968 á Hraunbraut 22, þinglýstri eign Siteinars Marteinssonar, fer fram á eigninni sjáltfri föstudaginn 10. janúar 1969. Bæjarfógetinn í Kópavogi.

Nauðungaruppboð sem auiglýst var í 42., 44. og 46. tölublaði Lögbirtinga- blaðsins 1968 á SSkjólbraiut 3 A, þinglýsfcri eign Snorra Ólafssonar, fer fram á eigninni sjáltfri mánudaginin 13. janúar 1969 kl. 17. Bæjarfógetinn í KópavogL N auðungaruppboð sem au’glýsit var í 54., 55. og 56. töluiblaði Lögbirtinga- blaðsins 1968 á Hlíðarveg 48, 3ja heorberigja íbúð á 1. hæð, þinglýstri eign Ingileifar Jaikobsdóttuir, fer fram á eign- inni sjálfri mániudagmn 13. janúar 1969 kl. 14. Bæjarfógetinn í Kópavogi.
HÆTTA A NÆSTA LEITI eftir John Saunders og Alden McWilliams
„Þetta er Brady Lake, forstjóri Global
News. Hann er hingað kominn að taka á
móti mönnum sínum.“
,,Biðin verður ekki löng, herra Lake.
Slökkviliðið er að ljúka við að úða braut-
ina.“
„Varla má kalla þetta eðlilega lend-
ingu. En með góðan flugmann við stjórn-
völinn er ekkert að óttast." „Flugmenn
mínir eru likt og fréttamenn mínir þeir
beztu, sem völ er á fyrir peninga. t þessari
vél eru miklir hæfileikamenn."
„Fréttagreinar Rudolphs og Troys eru
mörgum Bandarikjamönnum sem heilagar
kýr. Þið verðið að ná þeim niður og það
lieilum á húfi.“
- AF INNLENDUM
VETTVANGI
Framhald af hls. 8
uldur í tengslum við verzlunina
og við störf í hennar þágu, Már
og Gunnar Schram siim með hvor
um hætti við störf fyrir sjávar-
útveginn, Gísli og Þór mikiis-
metnir menntamenn, sem báðir
hafa haft mikil afskipti af stjórn
málum sérstaklega þó Þór og
loks Ragnhildur, nú sem fyrr,
sterkasta tromp Sjálfsrtæðisflokks
ins.
Slík upptalning verður addrei
tæmandi. Þessi nöfn hafa verið
nefnd vegna þess að störf þessa
fólks á síðustu árum og þær á-
byrgðarstöður, sem það gegnir
nú, gefur tilefni til þess. Hér hef-
ur sem næst verið miðað við ald-
ursflokkana naostu 10 árin eftir
að menn ganga upp úr stjórn-
málasamtökum ungs fólks. En
auðvitað eru engin skýr mörk
milli þessa hóps og annarra, sem
eru lítið eitt eldri og hafa þegar
únnið langt og merkt stanf í for-
ustuliði Sjálfstæðisflokksins, sivo
sem Jóhann Hafstein, Birgir
Kjaran, Sigurður Bjarnason, Jón
as Rafnar og Magnús Jónsson. Þeg
ar á heildina er litið verður ekki
annað sagt en lýðveldiskynslóðin
hafi lagt Sjálfstæðisflokknum til
nýja og glæsilega forustusveit.
Nöfnin skipta þó ekki mestu, held
ur hitt, að við gerum okkur grein
fyrir, að úr röðum þessarar kyn
slóðar munu koma þeir menn og
þær konur, sem á næstu árum
haía afgerandi áhrif á framvindu
mála með þjóðinni. Þeirri stað-
reynd eigum við ekki og megum
ekki gleyma — allra sízt æsk-an,
sem af slíkum eldmóði krefst nú
sinnar hlutdeildar í mótun fram-
tíðar þjóðar sinnar. Kynni af
þeim mönnum, sem hér hafa ver
ið til nefndir gefa mér fyllstu
ástæðu til að ætla, að lýðveldis-
kynslóðin muni flestum öðrum
opnari fyrir því að veita æskunni
þá hlutdeild.
Styrmir Gunnarsson.
2
LESBÓK BARNANNA
LESBÓK BARNANNA
3
Hjátrúin
eftir
Jay Williams
„Vitið þið hvaða dag-
ur er í dag?“ spurði
Frikki vini sína, Klump
og fílinn Hermann.
„Ég veit bvaða dagur
er ekki í dag“, sagði Her
mann. ,,Það er ekki af-
mælið mitt, og það er allt,
sem ég hugsa um“.
„Það er föstudagur, sá
þrettándi," sagði Frikki.
„Mesti óihappadagur árs-
ins“.
„Það er vist rétt hjá
þér“, sagði Hermann. „Ég
var alveg búinn að
gleyma því“.
„O, þið eigið bágt“,
eagði Klumpur og hló.
„Þið ætlið þó ekki að
segja mér, að þið séuð
hjátrúarfúllir og trúið á
gæfu og ógæfu?“
„Jú“, sagði Frikki.
„Ég held ekki að ég
fcrúi á svoleiðis", sagði
Hermann og tók undir
handlegg Klumps.
„Komdu“, sagði hann,
„við skulum koma yfir
götuna“.
„Hvers vegna“, spurði
Klumpur.
„Það er evartur köttur
þarna á undan okkur“,
sagði Hermann.
„En sú endaleysa",
sagði Klumpur. Hann
fylgdist með vinum sín-
um yfir götuna og muldr
aði: „Þið haldið þó ekki
__ Ó“
Hann hafði rekið tána
í eitthvað hart og hras-
aði. Hann tók hlutinn
upp. Þetta var þá skeifa.
„Jæja, þetta er eitt-
hvað, sem þú verður að
trúa“, sagði Frikki. „Að
finna skeifu verður þér
til gætfu“.
„Það væri aðeins til
gætfu ef ég væri hestur",
sagði Klumpur. Og í
sömu andránni þeytti
hann skeifunni í burtu.
Hún þaut í gegnum op-
inn gluggann hjá herra
Páli. Það heyrðist mikill
hávaði í brotnu gleri.
„Ó, en sú óheppni“,
sagði Frikki.
„Og meira kernur á
eftir“ sagði Hermann.
Því út úr húsinu kom
herra Páll, móður og miás
andi. „Hver henti þees-
ari skeifu inn um glugg-
ann hjá mér og braut
spegilinn minn?“ öskraði
hann. ,3vona, út með
það strákar!“
„Sjö ára ógætfa", muldr
aði Frikki og var nú orð
inn náfölur.
„Eg gerði það, herra
Páll“, sagði Klumpur.
„Mér þykir þetta leitt“.
„Leitt“ sagði herra
Páll. „Drengur minn,
leyfðu mér, að þakka þér
fyrir. Konan mín keypti
þennan spegil og gatf mér
hann í afmælisgjöf. En
ég hata 'hann. Þetta er
ljótasti spegill, sem ég
hef séð. Mig hefur lengi
langeð til þess að brjóta
hann, en ég hafði aldrei
nægan kjark til þese. Nú
get ég sagt konunni
minni, að þetta hafi ver-
ið slys. Blessaður láttu
mig vita, ef það er eitt-
hvað, sem ég get gert
fyrir þig“.
Hann tók í höndina á
Klump og þakkaði hon-
um fyrir — síðan hrað-
aði hann sér aftur inn.
Vinirnir þrír gengu
þöglir áfram.
„Þarna sáuð þið“,
sagði Klumpur loks.
„Jæja, það gekk ekki í
þetta skipti vegna þess
að brotni spegillinn eyði-
lagði áhrif skeifunnar“,
sagði Frikki. „A-ha! Sjá-
ið þið hérna".
Hann benti niður á
gangstéttina. „Þama er
prjónn. Það er gæfu
merki að finna prjón".
Hann tók prjóninn upp,
og stakk sig um leið í fing
urinn.
„Ó“, sagði hann.
„Hm“, sagði Hermann.
„Það lítur ekki út fyrir,
að þessi hjátrú þín ætli
að rætast heldur".
Frikki saug fingurinn.
Því næst sagði hann:
„Kannski ekki, en sjáið
þið stigann þarna. Það er
hjátrú, sem allir þekkja,
að það er fyrir ógætfu að
ganga undir stiga“.
„Ég er nú ekki viss um
að ég trúi því“, sagði Her
mann. „En til allrar ham-
ingju er ég otf stór til
þess að komast undir stig
ann“. Hann andvarpaði
síðan og gekk í boga um-
hverfis stigann.
„Ég myndi aldrei ganga
undir stiga“, sagði
Frikki hátíðlega og gekk
líka í kringum stigann.
Klumpur hikaði. Hann
var viss um að þetta var
vitleytsa, en samt leið
honum illa. Hivað, ef
hann nú gengi undir stig
ann og eitthvað hræði-
legt kæmi fyrir? Kannki
dytti eitthvað ofan á
hann og hann myndi rot-
ast----------
Frikki kallaði: „Korndu
áfram. Vertu ekki að
hugsa um að ganga und-
ir stigann, gagtu heldur
í kringum hann“.
Þetta var það, sem
Klumpur þurfti. Og hann
gekk undir stigann, beint
og ákveðið.
Þegar hann var kominn
undir miðjan stigann
stanzaði hann. Það skein
á eitthvað á gangistéttinni
fyrir framan hann. Hann