Morgunblaðið - 08.03.1969, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGAKDAGUR 8. MARZ 1969.
Jóhann Jónsson frá
Hrauni — Minning
Að hryggjast og gleðjast
hér um fáa daga.
Heilsast og kveðjast
það er lífsins saga.
P. Árdal.
ÞEIR tínast úr lestinni einn og
einn nítjándu aldar menn og
konur og eins og að vanda
stöndum við eftir hljóð og ráð-
t
Móðir okkar
Elísabet G.
Guðniundsdóttir
andaðist aðfaranótt föstudags-
ins 7. þ. m.
Sigurður, Guðmundur og
Hörður Guðmundssynir.
t
Hjartkær eiginmaður minn,
faðir okkar o.g afi
Sigurður Lárus Ámason
múrarameistari,
Hólabraut 10, Hafnarfirði,
anda'ðist 6. þ.m.
Jólín Ingvarsdóttir
Árni Vilberg Signrðsson
Ambjörg Sigurðardóttir
Guðrún Arný.
þrota frammi fyrir sver’ði dauð-
ans. Enginn mannlegur máttur
eða líknarhendur fá þar um þok
að. Með örfáum orðum skal hér
kvaddur vinur minn og mágur
Jóhann Jónsson, f.yrrum bóndi
að Hrauni, Fellshreppi, Skaga-
firði, sem lézt að Landakots-
spítala 1. marz sl., og verður
jarðsunginn frá Fossvogskapellu
í dag. Jóhann var fæddur að
Hamri í Stíflu 24. maí árið 1892,
yngstur þriggja systkina, en hin
létust bæði í vöggu. Foreldrar
Jóhanns voru , sæmdarhjónin
Þorgerður Bjömsdóttir, bónda
að Hillum á Árskógsströnd,
Eyjafirði og Jón Ásgrímsson frá
Sléttu í Fljótum. Þa'ð voru þvi
eyfirzkar og skagfirzkar ættir
sem stóðu að Jóhanni, sterkur
og vandaður stofn það. For-
edrar Jlóhanns bjuggu nokkur
ár að Hamri og síðan á ýmsum
bæjum í Vestur-Fljótum, þar til
þau keyptu Hraun í Feilshreppi
árið 1911 og voru þar búandi
til 1918, að þau létu jörðina í
hendur sonarins sem giftist það
ár eftirlifandi konu sinni
Stefaniu Jónsdóttur, myndar- og
dugmikilli af skagfirzkum
bændaættum. Foreldra Jóhanns
þekkti ég mjög vel og ég held að
þau hafi verið flestum kostum
búin að dugnaði og höfðings-
skap sem löngum mun prýða
bændabýlin þekku.
Jóhann og Stefanía voru bú-
andi á þessari eignarjörð sinni
til haustsins 1964 eða liðug
fimmtíu ár og fluttu þá til
t
Sonur minn, unnusti og bróðir
Eggert Kristjánsson
andaðist af slysförum aðfara-
nótt 6. þ.m.
Kristján Eggertsson
Höfðaborg 3,
nnnnsta og systkin hins
látna.
t
Eiginmaður minn
Sæmundur Kristjánsson
frá Hjalteyri
andaðist á Fjórðungssjúkra-
húsinu á Akureyri fimmtu-
daginn 6. marz sl
Þorgerður Konráðsdóttir.
t
Bröðir okkar
Böðvar Sveinsson
frá Hveragerði,
lézt af slysförum í Keflavík
þann 6. þ. m.
Bræður hins látna.
t
Faðir okkar og tengdafaðir
Kristján Guðmuntlsson
lézt á Hrafnistu fimmtudag-
inn 6. marz.
Þóra Kristjánsdóttir
Ásgeir Sandholt
Hulda Kristjánsdóttir
Björn Björnsson
Sigriður Kristjánsdóttir
Gunnlaugur Finnbogason.
Reykjavíkur. Hraun er frekar
kostarýr jörð en þó mannfrek,
og var ekki heiglum hent að
gera það átak sem þurfti til að
hægt væri að hafa nokkra lífs-
afkomu. En þau hjónin voru
vandanum vaxin, samhent í
því sem öðru. Öll hús voru reist
af grunni, túnið stækkað um
marga hektara og vöxtur bú-
peningsins fór þar eftir. Já, það
eru ekki allar dyggðir í andlit-
inu fólgnar, þvi að ekki fannst
mér Jóhann smáfríður en þeim
mun ríkari af mannkostum og
öllu því bezta, sem gefur lífinu
gildi. Nú er eins og hvisla’ð sé
að mér hugljúfum minningum
liðinna ára um góðan og trygg-
an vin sem ekki brást, um orð-
varan mann sem engum lagði illt
til en fús til að bera sáttarorð
í milli ef við þurfti. Ég fullyrði
að hann átti engan óvildarmann.
Ég er minnugur þess þegar ég
sem unglingur og Jóhann á beztu
þroskaárum, hvað gaman var að
vera í starfi með honum hvort
sem var á sjó eða landi. Vinnu-
gleðin og afköstin voru slík að
ekki var á betra kosið. Hann
var manna fijótastur að sjá og
finna hin réttu tök í hverju
starfi og hló í hverjum vanda.
Ég held að Jóhann hafi aldrei
notið sín betur en þegar um lífs-
hættu eða tvísýnu var að ræða
sem kom fyrir eitt sinn er ég
man bezt. Við vorum á lítilli
bátskeþ hlaðinni af sjófangi og
þurftum að táka land í heima-
höfn þrátt fyrir storm og öldu-
kvik. Mikið má vera að Jóhann
hafi elcki á slíkum hættustund-
um haft í huga orð meistarans.
t
Innilegar þakkir til ailra
þeirra er sýndu okkur samúð
og vinarhug við andlát og
jarðarför bróður okkar
Guðbrands Halldórssonar
Sólheimatnngn, Borgarfirði.
Sérstaklega þökkum við
læknum og hjúkrunarliði er
annaðist hann. Einnig sam-
tímasjúklingum hins látna.
Systkinin.
t
Eiginmaður minn og faðir
Barry Winslow
andaðist þann 23. febrúar í
New York.
Gnðrún Markúsdóttir
Winslow og börn.
t
Björn Sigurbjarnarson
fyrrverandi bankaféhirðir,
sem andaðist 3. marz, verður
jarðsunginn frá Selfosskirkju
mánudaginn 10. marz kl. 2
e.h. Þeim sem vildu minnast
hans er bent á líknarstofn-
anir.
Anna Eiríksdóttir
og aðrir vandamenn.
t
Innilegar þakkir fyrir auð-
sýnda samúð og hluttekningu
við andlát og jar'ðarför eigin-
manns míns
Páls Borgarssonar
frá Bolungarvík.
Sigrún Sigurðardóttir.
— Verið ekki áhyggjufull um líf
y’ðar, því drottinn vakir. Enda
var Jóhann mikill trúmaður og
leit með sigurvissu fram á svið
hins ókomna. Þau Jóhann og
Stefanía eignuðust þrjú mann-
vaenleg börn, tvær dætur, Rögnu
og Helgu, giftar og búsettar
norður í Skagafirði og Jón, sem
starfað hefur um langt árabil i
sveit lögreglunnar í Reykjavík.
Ennfremur tóku þau dótturbarn
sitt í fóstur, Rögnu Stefaníu og
gengu henni í foreldrastað, vel
gefin myndarstúlka, sem verður
að sjálfsögðu ömmu sinni til
styrktar og gleðígjafa á hennar
ævikveldi. Ég og fændlið mitt
vottum Stefaníu og börnum
hennar dýpstu samúð og þökk-
um látnum hlý kynni.
Kæri mágur, þegar nú þú ert
allur og sviðfð lokað um sinn
og hitt að við vorum sammála
að líf er að loknu þessu. Þá
blessaður vertu einn af mörgum
á eilífðarströndinni og taktu á
móti kastlíhunni hjá mér, þegar
ég kem af hafi. Góða ferð.
Bjarni M. Jónsson
fangavörður.
AÐ morgni hins 1. marz sl. and-
aðist hér i Landakotsspítala eft-
ir stutta sjúkdómslegu Jóhann
Jónsson fyrrum bóndi á Hrauni
í Sléttuhlíð. Með Jóhanni er til
moldar genginn einn af þessum
gömlu og traustu aldamótamönn
um er hófu hér nýtt landnám,
ruddu brautina fyrir komandi
kynslóðir og sóttu fram með
harðfylgi og dugnaði frá basli til
bjargálna.
Jóhann fæddist hinn 24. maí
1892 á Hamri í Stíflu, sonur
hjónanna Þorgerðar Björnsdótt-
ur og Jóns Ásgrímssonar. Þau
hjón eignuðust 3 börn en 2 dóu
í bernsku svo Jóhann var í viss-
um skilningi einkabarn. For-
eldrar hans voru fátækir leigu-
liðar er bjuggu á ýmsum stöð-
um í Fljótum. Þau bjuggu ætíð
litlu en snotru búi, en ætíð skuld
laus. Þar einkenndist allt af
þrifnaði og nýtni og þá eigín-
leika erfði Jóhann í ríkum mæli.
Ungur að árum hóf Jóhann að
stunda sjósókn, bæði á hákarla-
skipum og fiskiskipum, þess á
milli vann hann á búi foreldra
sinna.
Árið 1911 fluttust foreldrar
Jóhanns frá Minna Grindli í
Fljótum að Hrauni í Sléttu-
hlíð. Hraun var þá með
rýrustu býlum sveitarinnar,
landrými lítið og húsakostur lé-
legur eins og þá geröist á smá-
býlum. En þarna átti Jóhann
eftir að stíga mesta gæfuspor
æfi sinnar. Árið 1918 kvæntist
hann frændkonu minni, Stefaníu
Jónsdóttur Eyjólfssonar fyrrum
bónda á Hrauni og konu hans,
Rannveigu Bjamadóttur frá
Mannskaðahóli á Höfðaströnd.
Stefanía er alsystir hinna al-
kunnu bræðra Antons bónda á
Höfða á Höfðaströnd, Pálma
heitins Jónssonar fyrrum lög-
regluvarðstjóra hér í Reykjavík
og Bjarna M. Jónssonar fanga-
varðar. Sama ár og þau kvænt-
ust lézt faðir Jóhanns og tóku
þá ungu hjónin við búsforráðum.
Strax á fyrsta eða öðru búskap-
arári sínu keypti Jóhann ábýlis-
jörð sína af litlum efnum, og
hófust þá fljótlega miklar um-
bætur á jör'ðiinni.
í fyrstu var ekki til að dreifa
öðrum tækjum en undirristu-
spaðanum og skóflunni, en árlega
fækkaði þúfunum í túninu þó
vinnudagurinn væri oft langur
og strangur. Iðulega á þessum ár
um fór Jóhann til sjóróðra á
vertíð í Vestmannaeyjum til að
drýgja ónógar tekjur af litlu búi
og stundaði þá Stefanía kona
hans skepnuhirðingu og annað
er að búskanum laut, af sínum
alkunna dugnaði. Smám saman
rættist úr efnahagnum og er
vélaöldin byrjaði að ganga í
gaí'ð hóf Jóhann stórfelldar um-
bætur á jörð siinni. Túnið marg-
faldaðist að stærð og flest hús
jarðarinnar voru byggð upp úr
varanlegu efni. Að öllu var þó
farið með gát, og aldrei hleypt
sér í skuldir. Jóhann var mikill
verkmaður, iðjusemi hans og
verkhyggni var slík, að ég hefi
sjaldan þekkt drjúgari verk-
mann.
Þó Jóhann hefði ærnum
störfum a'ð gegna á búi sínu,
hafði hann þó ætíð tíma til að
rétta sveitungum sínum hjálp-
arhönd ef þeim lá á. Ef steypa
þurfti upp hústóft, leggja girð-
ingar eða annað slikt, var sjálf-
sagt að leita til Jóhanns, og það
brást aldrei að hann væri boð-
inn og búinn til liðveizlu, og þá
var ekki verið að reikna vinnu-
daginn í klukkustundum.
Lengi framan af búskaparár-
um Jóhanns voru stundaðir sjó-
ró’ðrar á árabátum bæði frá
Mýmavík og Lónkotsmöl, bæði
vor og ha ust, einkum þó á
haustin. Ekki lét Jóhann sig
vanta í þessa róðra, en löng var
sjávargatan um 3 km úr hvorri
verstöðínni sem róið var, en
oftast mun Jóhann hafa verið
fyrstur á fjöru.
Jóhann var maður gaman-
samur og gat verið með af-
brigðum fyndinn. En öll var
gamansemi hans og fyndni laus
við rætni eða illkvittni, enda
heyrði ég hann aldrei hallmæla
nokkrum manni. Jóhanii bjó
aldrei stórbúi, en hafði góð áf-
not af búpeningi sínum. Hann
var natinn skepnuhirðir án þess
a4ð vera bruðlari með fóður. Þar,
eins og öllu öðru fór hann með-
alveg, sem flestum mun reynast
happadrýgstur.
Nokkurn þátt tók Jóhann í
hreppsmálum, átti meðal ann-
ars sæti i hreppsnefnd um nokk-
urt skeið og í ýmsum öðrum
nefndum. Störf sin á þessu sviði
rækti hann með sömu sam-
vizkusemi og öll önnur störf,
var hlédrægur en tillögugóður
og tranaði sér aldrei fram.
Þegar Jóhann lét af búskap
1964 og fluttist hingað til Reykja
víkur, var Hraun orðið með
snotrari býlum sveitarinnar. Þá
gaf hann bömum sínum jörðina,
svo hann flutti ekki me’ð sér
mikil auðæfi hingað. Ekki var
velgengni Jóhanns honum ein-
um að þakka. Stefanía kona
hans var með afbrigðum dugleg
og mikilhæf kona og studdi og
hvatti mann sinn með ráðum og
dáð. Eins unnu börn þeirra
heimilinu mikið meðan þau
voru heima.
Þeim hjónum varð 3ja barna
auðið. Þau eru: Jón lögregiu-
þjónn í Reykjavík, kvæntur
Jóhönnu Einarsdóttur frá
Hraunsnefi í Norðurárdal, Ragna
gift Stefáni Jónssyni bónda á
Hei’ði í Sléttuhlíð og Helga gift
Pétri Guðjónssyni bónda á
Hrauni. Auk þess ólu þau upp
dótturdóttur sina RÖgna Stef-
aníu Pétursdóttur.
Nú þegar Jóhann er allur,
sakna ég góðs vinar og ágætis
nágranna um áratugaskeið. En
góð er hvíldin þeim er lokið
hafa erfiðu dagsverki. Eftirlif-
andi konu hans, börnum og öðru
vanda og venzlufólki óska ég
allrar Guðs blessunar.
Hvíl í friði kæri vinur.
Pétur Björnsson.
t
Eiginmaður minn og sonur
Pétur Björn Jónsson
fyrrverandi skipherra,
Njálsgötu 20,
lézt af slysförum aðfararnótt
6. þ.m.
Fyrir hönd ættingja.
Vilborg Torfadóttir
Lilja Björnsdóttir.
t
Útför móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu
Þóru Jónsdóttur
Njálsgötu 79,
sem andaðist í Borgarspítal-
anum 28. febrúar, fer fram frá
Fossvogskirkju þriðjudaginn
11. marz kl. 1.30.
' Vandamenn.
Innilegar þakkir fyrir auð-
sýnda samúð og vinarhug við
andlát og jarðarför
Jóns Eyjólfssonar
Mið-Grund.
Sigriður Jónsdóttir
Jón G. Bjamason
barnabörn og aðrir
vandamenn.
t Innilegt þakklæti til allra, er sýndu samúð og vin-
áttu við andlát og útför,
ÞÓRU PÉTURSDÓTTUR
frá Ilróifsskála,
Guðrún Pétursdóttir,
Pétur Sigurgeirsson, Anna Sigurðardóttir,
Sigurður Sigurgeirsson, PétuT Sigurðsson,
Svanhildur Sigurgeirsd., Guðlaug Sigurðardóttir,
Guðlaug Sigurgeirsd., Ólafur Sigurðsson.