Morgunblaðið - 12.07.1969, Síða 10

Morgunblaðið - 12.07.1969, Síða 10
r 10 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 12. JÚLÍ 196» Hundavinafélag - Hvað er nú þaö? HUNDAVINAFELAG. — Hvað er nú það? Jú, það er nýtt félag, sem nofckriir hunda eigendur úr Garðaíhreppi, Hafnarfirði, Álftanesi og Kópa vogi ætla að stofna nk. mánu dag. Fyrsta verkefnið, eem hundavinafélagið mun beita sér fyrir er, að hundahald verði leyft í þéttbýli og síðan verður félagsisikapurinn rek- inn með líku sniði og hunda- Ásgeir Sörensen, Jutta A. Guðbergsson og Ólafur Proppé. klúbbar erlendis, þ.e.a.s. sem ræktunar- og fræðslu'klúbb- ur. Helzta hvatafólk, að stofn- un hundavinufélags, eru þau Ólafur Proppe, Ásgeir Sören- sen og frú Jutta A. Guðbergs son. Þegar dyrabjöllunni er hringt á heimili Juttu, að Öldudtúni 18, Hafnarfirði, leikur enginn vafi á að í hús- inu búa hundaeigendur, því hringingunni er srvarað með áköfu gelti. Reyndist geltið koima úr bar'ka tí’kur er Bjalla heitir, en hún er í eign Juttu. Að Öldutúni 18 eru þeir Ólaf ur og Ásigeir gestkomandi og ætla þeir að skýra nánar frá markmiði hundavinafélags- ins. — Við viljum berjast fyr- ir, að hundahald verði leyft í þéttbýli, en vitanlega með mjög ákveðnum reglum. Að leyfinu fengnu viljum við koma á ákveðnu eftirliti og sikoðunum á hundunum. Við viljuim að hundar gangi með merki, sem segir til um 'hver eigandi hans 9é og hundar fái e/kki að ganga lausir. í fram- tíðinni ætlum við að hafa fræðslu um hinair mörgu hundategundir, og reyna að hireinræikta tegiumdir, 'því blendingar eru oftast miklu verri hundar en hreinræfktað- ir. Draumurinn er einnig, að gefa út bæklinga um uppeldi og fóðrun á hundum. Álíta þremenningarnir, að mikill áhugi ríki í Hafnarfirði og nágrenni fyrir stofnun fé- lagsins g vona, að fundurinn á mánudaginn verði fjölsótt- ur, bæði af hundaeigendum og hundavinum. — Ég hef reynt að spyrjast fytrir um ástæðuna fyrir banni á hundalhaldi í þéttbýli, sem er einsdæmi í heiminum, en enginn virðist geta svarað því, — segir Ásgeir Sören- sen. — Það má hafa öll önnur dýr en hunda. Mér dettur helzt í hug, að þetta séu leyfar frá þeim dögum, er sullaveiki fannst í fólki. Annars komst bannið fyrst á fyrir alvöru árið 1914, er upp kom einhver pest í Reýkjavík. Var hunda- næg for- á hunda- bíta. Er það ekki senda fyrir banni haldi? — Satt er það, að einn og einn hundur á það til að bíta, segir Jutta, — en það er ekki næg ástæða til þess að banna þá. Á að taka ökuleyfið af öllum bílstjónum á landinu, þó einn þeirra brjóti umferða reglurnar? Nei, hundar eru góðar dkepnur og mikilvægir leikfélagar fyrir börnin. Ég vona því, að fljótlega geti Dætur Juttu með Bjollu, sem stoðugt á von á dauða sínum eftir núgildandi lögum. hald þá bannað af ótta við, að þeir bæru veikina út. En það var á þeim tímum, þegar fólk lét hundana silikja disk- ana sína, svo óþanfi er að rig halda í þetta bann nú á dög- um. Oft eru sagðar sögur af hundum, sem ráðast á fólk og maður haft hunda á heimili • sínu, óhræddur um að einn góðan veðurdag birtist yfir- valdið og fjarlægi hundinn í þeim tilgangi að aflífa hann og búa honum hinztu hvílu á sorphaugnum. Fæ ég að lifa- Sveinn Guðmundsson: Bréf úr sveitinni MlðHÚSUM, 29. júlí 1969: — Tíðarfar í vor hefur verið ó- "> venju gott og vonstörf því genig- ið vel. Sláttur ætti að geta haf- izt eftir viku eða hálfan mániuð. Köl í túnum eru sizt minni en í fyrra, og blasa nú arfabreið- urnar við augum, þegar farið er imm vegi hér í mágrenninu. Hér er mikill urgur í mönn- urn út af meðferð sikóla- mála. Þegar hreppsnefndir sýsl- unnar, ásamt þingmönnum og sýslumanni komu hér saman í hótel Bjarkarlundi til fundar á síðastliðniu hausti, voru þau sett fram sem mál málanma, og tóku þingmenn kjördæmisins þetta mál að sér og útveguðu fjár- magn til byrjunarframkvæmda, og oddviti Reykhólahrepps hef- ur að minnsta kosti farið 4 til 5 ferðir til Reykjavíkur í vetur Og vor til þess að vinma að þessu máli, en árangur ekki eims mikill sem erfiðið. Fólk hér gerir sér almenmt grein fyrir því, að sveita fólk stendur ekki lenigur á tindi íslenzkrar meruninigar og það verður að gæta sín vel, ef það á ekki að lernda ofan í sorp- tunrnu þjóðfélagsins. Það virðist að sveitafólk eigi lítin/n stuðning í yfirstjóm ís- lenzkra menntamála og virðist yfirmaðurinn sjálfur líta niður á sveitafólk og mundi ekki einu sinni svara okkur, þó að við spyrðum, en gaman væri að fá skýr svör við nokkrum spurn- ingum, en ekki tómlæti og refjar. Hvers vegna er ekki hægt að byrja á skólanum á Reykhólum nú í sumar? Á hverju stendur? Er það ekki hlutverk mennta- málaráðherra að hafa forustu í að koma þessu máli í heila höfn? Hvers vegnia er ekki sömu fræðslulög látin gilda fyrir allt landið? Því hver sá er eitthvað mismunur á fræðslu sveita- og kaupstaðabarnia er það mikill, að helzt minndr á kynþáttastefniu Suður-Afrífcustjómiar, og gæti verið fróðlegt að fá úr því dkorið fyriir manniréttmdadóm- stóli Samieinuðu þjóðanma, hvort ráðherrann brýtur hér ekki þau lög, sem íslendingar enu aðilar að. Enginin verður mikiknenmi hjá þjóð sinini, ef hamn beitir valdi síniu til þess að kúga þá, sem standa höllum fæti í Íífs- baráttunmd. Lækmisþjóniustcm hér hefur verið í molum í vetiur og átiti að byggja á lækmisþjóniustu úr Reykjavík, em veðurguðimir eru líkir sjálfum sér og liggur flug dögum sam'an niðri, enda sára- lítið gert fyrir flugvöllinn á Reykhólum. Fyrir nokfcru vissi ég um fólk, sem mun hafa beðið um 18 klst. eftir því að komast að sjá læfcni, en það er algengt að læknirinm þurfi að vimmia all- am sólarhrimiginm, þegar bamin kemur. Hér verður ekki um neitt sakazt við okkar ágæta og vandvirka lækni, Jóhann Guð- mundsson, en slík þjónusta frá hendi heilhrigðisyfirvalda er ekki til þess að vekja traust á henni. Hinis vegar sikal það við- urfcenmt, að oft hefur landlækn- ir sýnt það að hanm ékilur að- stöðu ofckar. f gærkvöldi fórum við hjóm á kvöldvöfcu hjá konium í Sam- banidi Bneiðfirzfara kvenmia, en þær halda nú aðalfumd sinm í Tjarrnarlumdi í Saurbæ í Dala- sýslu. Því miður komum við of seint til þess að hlusta á ollt erindi Steimiummiar Fininbogadótt- ur ljósmóðuir, um fæðinigardeild Landsspítalans, en að sögn var það mjög fróðlegt. Hins vegar var sá hluti, sem ég heyrði, liikari ræðu á framboðsfundi en fræðsluerindi. Þá flutti Eimar Kristjánisson, Skólastjóri, Lauig- um í Dalasýslu, mjög fróðlegt oig vel uppbyggt erindi um skóla- mál og tel ég að það eigi erindi til fleiri en þessa hóps, sem þarnia var. Þá hafði fólk úr Sa/urbænum skrautsýningu á svæðiniu Kirkju hvoll. Það er alltaf gaman að sjá , þegar fólk beitir bugsum sinmi til listsfcöpumar. Að þessu loknu var hamdavinmiusýning og mátti þar sjá margt fagurra muina. Að lokum var sameigim- hug9ar um þessi mál, veit að leg kaffidrykkja. Þökk sé breið- firzfca saimibamdimu fyrir ágæta kvöldvölcu. Þegar komið var út í vor- kyrrðiraa gemigum við bjónim út í skrúðgarð kvenfélagsims í Sauir bænium og þó garðurinm sé ekki stór, er homm afburðavel hirtur og snyrtilegur og eigendum sán- um til sóma. Á heimleið, þegar sól gyllti fjalltoppama, komuim við í Króksfjarðarnes og var þar stigimm dams af miklu fjöri í tilbúmu hiaiustíhúmi og hélt ég þó, að aninað amaði að ædku lands- inis, væri hún ekki feimim eða hlédræg, enda kom það á dag- inm. Þegar komið var út í vor- bjarta mióttinia stóð ymigismey á tröppum hússinis og kyssti vim- inn sinm. Þetta hefði í mínu umig- dsemi þótt dónialegt, enda ekiki karknammilegt að þuirfa að láta meyjuina hafa frumkvæðið. Mikill áhugi er hér um slóðir á þara og þangmálinu og verði þær tilraumir, sem gera á, í sum- ar, jákvæðar, eins ag vonir standa til, ætti ekki nieitt að vera því til fyrirstöðu að hægt verði að hefjast hamda um bygg- inigu slíkirar verfcsmiðju á Reyk- hóluim. Sveinn Guðmundsson.

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.