Morgunblaðið - 11.09.1969, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 11. SEPT. 1069
Frá Varmárskóla
Mosfellssveit
Kennara vantar vegna forfalla í vetur
Upplýsingar gefur skólanefndarformaður
Blkastððum, sími 66222.
Helga Magnúsdóttir,
Somkoma í Fríkirkjunni
10.—14. september virka daga kl. 8.30, laugardag og sunnu-
dag kl. 8 e.h.
Kunnur hollenzkur predikari Johan Maasback.
Sðngkór og strengjasveitir aðstoða.
Aðens þessi 5 kvöld.
Allir velkomnir, bjóðið vinum með.
UNDIRBÚNINGSNEFND.
Skrifstofustúlka
Plastprent h.f. óskar eftir að ráða skrifstofustúlku til að
annast innlendar og erlendar bréfaskriftir, vélabókhald o. fl
Nánari upplýsingar veittar i sima 38761 kl. 9—10 næstu daga.
PLASTPRENT H.F.
Grensásvegi 7.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var i 59., 61. og 63. tbl. Lögbirtingablaðsins 1968
á skemmu við Kleppsmýrarveg, þingl. eign Keilis h.f., fer fram
eftir kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavík á eigninni sjálfri, mánu-
daginn 15. september n.k. kl. 14 30.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 59., 61. og 63 tbl. Lögbirtingablaðsins 1968
á Tanga við Kleppsmýrarveg. þingl. eign h.f. Keilis, fer fram
eftir kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavík og borgarskrifstofanna
í Reykjavík á eigninni sjálfri, mánudaginn 15. september 1969,
kl. 14 00.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 72. og 74. tbl. Lögbirtingablaðsins 1968 og
2. tbl. þess 1969 á húseign á Gelgjutanga við Kleppsmýrarveg,
þingl. eign Sigurgeirs Sigurdórssonar, fer fram eftir kröfu
borgarsjóðs Reykjavíkur og Gjaldheimtunnar á eigninni sjálfri,
mánudaginn 15. september n.k. kl. 15.30.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 16., 19 og 22. tbl. Lögbirtingablaðsins 1969
á húseign á Kleppsmýrarvegi 1, talin eign-Vélavals h.f., fer fram
eftir kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavík og Jóns Gr. Sigurðs-
sonar hdl. á eigninni sjálfri, mánudaginn 15. september 1969,
kl. 15.00.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 12., 14. og 18. tbl. Lögbirtingablaðsins 1969
á hluta í Kleppsvegi 2, talin eign Sigurðar A. Magnússonar,
fer fram eftir kröfu Jóhannesar Lárussonar hrl., og Landsbanka
Islands á eigninni sjálfri, mánudaginn 15. september 1969
kl. 11 árdegis.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 12.. 14. og 18. tbl. Lögbirtingablaðsins 1969
á hluta í Hjallavegi 5, þingl. eign Gunnars Marinóssonar, fer
fram eftir kröfu Einars Viðar hrl., og tollstjóians í Reykjavík
á eigninni sjálfri, mánudaginn 15. september n.k. kl. 10.30.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
- AFMÆLISBARNIÐ
Framhald af bls. 13
bandið á bak við sig, mátti
heita einsýnt hvemig leikar
færu. >að var rétt hjá veizlu-
höldurunum. Við sem að Hrað-
frystihúsi Ólafsvíkua' stóðum
hefðum því mjög líklega hætt
rekstri átakalítið , ef okkur
hefði verið gefinn einhver kost
ur á því, og vitaskuld hefði
það orðið affarasælast fyrir
þorpið úr því, sem komið var.
En andstæðingar okkar voru
eins og að framan kemur í ljós,
sigurvissir og höfðu reyndar,
drukkið sigurfullið og jarðað
okkur með sjálfum sér. Þeir
töldu enga ástæðu til að gefa
okkur tækifæri til að bakka
okkur útúr þessari dauðasam-
keppni. í stað þess að semja
við okkur, storkuðu þeir okk-
ur.
Ég reyndi þó að friðmælast
eins og kostur var á á,n þess
að auðmýkja mig meira en góðu
hófi gegndi. Mig langaði sarm-
arlega ekki i þessa vonlitlu bar
áttu ,en vissi, að þeir gátu neytt
mig í hana með fruntaskap. Ég
yrði að berjast, ef þeir ætluðu
að láta kné fylgja kviði skefja-
laust.
Ég stóð á fætur og þakkaði
boðið til veizlunnar, og líkti
fyrirtæki mínu við gamalt skip
en nýja frystihúsinu við nýtt
skip og nú lægi hið gamla skip
vélarvana úti fyrir ströndinni,
og vegna hagsmuna þorpsins,
vænti ég þess a,ð hið nýja og
mikla skip, dragi nú hitt að
landi og bjargaði þannig verð
mætum þorpsbúa, sem hefðu
byggt það af litium efnum og
mættu ekki við skaða. Ég hefði
getað sparað mér þessa ræðu.
Hún fór algerlega inn um ann
að eyrað en útum hitt hjá
veizluhöldurunum. Það var síð
ur en svo meining þeirra að
draga gamla skipið að landiog
nýta það með einhverjum hætti
heldur átti að fara út og keyra
það niður, með þeim, sem um
borð voru.
Þá óraði áreiðanlega ekki fyr
ir því ,þessa menn, þeir hefðu
þá haft annan hátt á, sem nú er
komið á daginn, að þeirra eig-
in skip sykki við áreksturinn
en flakið flyti áfram. Ofstæki,
öfund og valdasýki reynist oft
lélegt veganesti. Þó að lokun
Kirkjusands h.f. hljóti að verða
Ólafsvíkingum nú nokkurt
harmsefni og skaði í bili, þá
er sú lokun réttlát ,svo sem til
fyrirtækisins var stofnað og
rekstri þess hagað.
ÖLLU FÓRNAÐ TIL AÐ
DREPA HRAÐFRYSTIHÚS
ÓLAFSVtKUR
Ég kom sem sagt illur og
harður úr þessari veizlu og
ráðnari miklu en áður að selja
líf mitt eins dýrt og kostur
væri. Ég brá á það ráð, þegar
mér voru allar aðrar bjargir
bannaðar, að taka fé úr rekstr-
inum til að endurnýja með hús-
ið. Slíkt gat auðvitað ekki orð
ið nema gálgafrestur, en hon-
um fylgdi sú von a,ð mér lán-
aðist að hjara, þar til hin póli-
tísku viðhorf breyttust á ný.
Það var ekki mulið undir Hrað
frystihús lafsvíkur af and-
stæðingunum, þegar séð varð
að það ætlaði að halda áfram
starfrækslu ,hvað sem raulaði
og tautaði og svigurmæluimun
úr veizluTOni fylgdi sanmarlega
framkvæmd. Kannski er mér
minnisstæðast, þegar klippt var
á rafmagnestrenginn til hússins
af því að það gerðist undir svo
átakanlegum kringumstæðum.
Vélbáturinin Þórður Óliafsson
hafði misst út stýrimanninm og
ég stóð í stöðugu talstöðvarsaim
bandi við bátinn, en talstöð
var á skrifstofu minni í hrað-
frystihúsinu. Þegar báturinn er
nú þama í sem mestri raauð úti
á miðuraum í foráttuveðri kom
einn af veizlúhöldururaum með
töng og klippti á rafmagns-
srtrengiran til hússiras vegna van
goldiras rafmagnsreiknings og
tók þannig fyrir frekari tal-
stöðvarviðskipti .
Þetta var nú aðeins smátil-
tæki að, vísu táknrænt og ömur
legt, en ekki likt því jafraskað
legt þorpinu og íbúum þess og
mörg önnur.
Hraðfrystihús kaupfélagsiras
byrjaði á því að yfirbjóða fisik-
iran af báturaum s,em lögðu upp
en ekki er mér kuranugt að það
yfirboð kæmi sjómönnunum til
góða hjá þessu fyrirtæki „alþýð
uranar". heldur munu útgerðar-
Vantor trésmiði
og iðnverkamenn
Upplýsingar á vinnustað.
TRÉIÐJAN H.F.,
YTRI-NJARÐVÍK.
Tilkynning frá
Barnamúsikskóla
Reykjavikur
INNRITUN stendur yfir þessa viku eingöngu (til laugardags).
Innritað er frá kl. 3—6 e.h. í Iðnskólahúsinu, 5. hæð, gengið
inn frá Vitastíg.
Allir nemendur, sem innritazt hafa í Forskóladeild og 1. bekk
skólans og hafa ekki komið með afrit af stundaskrá sinni enn,
geri svo í síðasta lagi mánudagnn 15. september kl. 3—6 e.h.,
en helzt fvrr.
Ógreidd skólagjöld greiðist um leið.
Þeir nemendur skólans, sem sóttu um skólavist sl. vor, komi
einnig þessa viku kl. 3—6 e.h. með afrit af stundaskrá sinni
og greiði skólagjaldð um leið.
Skólagjöld fyrir veturirin:
Forskóladeild
1. bekkur barnadeildar
2. bekkur barnadeildar
3. bekkur barnadeildar
Framhaldsdeild
kr. 1700,—
— 2500,—
— 3700 —
— 3700 —
— 5000—.
mennirnir einir hafa raotið þess.
En þeir lébu ékki við þetta
sitja heldur hirti þeir allt, sem
fiskur gat kallast af bátunum,
og langt umfram það s,em skyn
samlegt var, enda var lítið af
framleiðslu frystihúss þeirra
fyrstu mánuðina seljanlegt og
var þó verkað á pólskan mark-
að. En hvað muraaði um einn
kepp í sláturtíðinni. Það var
öllu fómandi fyrir hinn heilaga
tilgang í „þágu fólksins", að
dnepa Hraðfrystihús Ólafsvíkur.
Þessi letkuir, yfirboð og kaup
á rusli, leiddu líka til þess, að
Hraðfrysitihús Ólafsvíkur missiti
frá sér þá báta se,m lagt höfðu
upp hjá því og það varð að
leigja báta ög loks að kaupa
báta og varð það vitaskuld fyr
irtækinu óhagstætt og það
hafði engin efni á þvt Það
mæddi mjög á rekstriraum að
það hafði verfð tekið úr homum
til nauðsynlegra enduirbóta og
þegar við bættisf þessi drápssam
keppni fjársterkara fyrirtækis
hlaut eitthvað undan að láta.
Ég hafði látið hefja byggingar
framkvæmdir, sem hraðfyrsti-
húsið býr að enn þaran dag í
dag, en ég varð líka að taka
á mig ábyrgðina af rekstrar-
fjárskortinum, og þar sem sókn
andstæðiraganna beindist ekki
síður að mér persónulega en
fyrirtækinu, varð ég að flæm-
ast burtu úr heimaþorpi mínu,
en þó ekki fyrri en sú von mím
haifði orðið að veruleikia, að við
horfin á hinum pólitíska himni
höfðu breytzt.
LEIKURINN JAFNAST
Þeir menn vom nú komnir á
vettvang, sem sáu glöggt, hvaða
leik var verið að leika þarna
og þótti hann ójafn og illa leik
inn og studdu við Hraðfrysti-
hús Ólafsvíkuir og leikuxinn
jafnaðist ,og hefur nú leitt til
þess se,m maklegt er, að þeir,
sean grófu öðrum gröfina, hafa
nú fallið í haraa sjálfir, en lík-
ið en líkið er enm eftir á bakk-
anum, og heldur afmæli sitt.
Saga mín er ekki eirasdæma
frá þeim tíma, að þeir menn
réðu, sem ekki gátu þolað að
einstaklingur réði yfir fyrir-
tæki og kölluðu hann þjóf og
arðræningja og óvin fólksiras.
Ungir menn, sem þráðu að brjót
ast áfram af sjálfsdáðum og
samborgurum sínum til heilla,
voru fótumtroðnír ofan í svaS-
ið af tungumjúkum möranum,
sem spiiuðu á hug-
sjóniastrengi og gáfu fyrirheit
um gull og græna skóga, ef
þeir fengju að ráða, en spiluðu
þó kannski meir eða að minnsta
kosti jöfnum höndum á strengi
öfundar og illvilja. Það liggur
við að alþýða manna megi hafa
það til marks ,að sá, sem er
tungumjúkur og talar fagur-
lega, sé óhæfur til að reka
fyrirtæki — það hefur mér
virzt um dagaraa a,ð þetta tvennt
færi sárasjaldan saman. fslenzk
alþýða á að hafa orðið svo
langa reyraslu af þessum fagur
mælandi „alþýðuvinutm", að hún
á að þekkja þá á tungutakirau,
hvar sem til þeirra heyrist og
því ætti hún að geta forðast
þá. En það er eins og alltaf
sé hljómgruraniur fyrir fögur
orð, hversu oft sem þau em
svikin. . . .
Munurinn á þeim s,em mæla
fagurlega en eru fullir heiftar
og drápsfýsnar og hiraum sem
vilja vel, kemur kannski hvað
gleggst í ljós á því a,ð stofn-
endur hraðfrystihúss Kirkju-
sands h.f gátu ekki hugsað sér
neitt annað en drepa andstæð-
inginn en ég hef heyrt, að eig-
endur Hraöfrystihúss Óiafsvik-
uir hafi raú boðizt til að leigja
Kirkjusandshúsið og bjarga
þannig verðmætum fyrir alla
þorpsbúa — en því boði hefur
verið synjað, því að meiningin
er ,þegar allt aranað hefur brugð
izt a,ð hafa fyrirtækið lokað og
kenna ríkisstjórninni um lok-
uniraa.
Ég læt nú lokið dæmisögu
mirani af skipulagðri fjárfest-
iragu vinstri manna á íslandi
með þeirri ósk, að sú saga end-
urtaki sig aldrei.....