Morgunblaðið - 11.09.1969, Blaðsíða 17

MORGUNlBtLAÐIÐ, FTMMTUDAGUR 1:1. SEPT. 1060
17
niður grasið
Hálfs mánaða þurrkur mundi duga
Nú rífum við
Meðan strákarnir slógn grængresið úti á túni, var Aðalsteinn á Korpúlfsstöðum að blása
hálfbrunnu heyi út úr hlöðunni, til að reyn^ að þurrka það aftur.
HEYSKAPURUSTN heíur aldrei
genigið svona illa í ölkina mínum
búákap, frá 1937, sagði Aðal-
Stemn á Korpúlfisstöðuim, er Mbl
(hirtrti hann þar heirna í gaer. Ég
át'ti eftir að slá meignið af tún-
unium fyrir 3 dögum, þegar þorn
aði lotasins. Og nú höfiuim við ver
ið að rífa niður stanzlauist. Það
sem eftir er, má slá á fjórum döig
om. Og fái ég gotit í svona hálf-
an mérauð, þá næ ég upp heyj-
um af öllu túniniu.
Meðan piltarnir slógu úti á
túniniu. stóð Aðalsteinn sjálfuir
kwikniaðd í því. Ég vair búinn að
grafa geilar í heyið áður, svo
þetta átti etaki að geta komið
fyrir.
— Rigningin í sumar hefur
verið svo óskapleg. Ég heyjaði
svolítið fyrst í suimar, en hætti
svo bara í biili oig hefi ekiki getað
byrjað aftur að heyja fyirr en
þetta. En nú rífium við þetta nið
ur með tveimur sláttuvélum.
— Er grasið ekki farið að
skemmast?
— Nei, það lítiux ágæ'fciga út,
ekkert úr sér sprottbið. Sprettan
var svo hæg framan af s'uimri.
Hestamennirnir Skarpliéðixm Y eturliðason og Kristján Vigfússon að heyja á Lágafellstúninu.
ið og tekið saman með vélum.
Þarma lá flatt hey á líklega 6
hektunum lands, og fólkið keppt
ist við. Þrír hestamenn, Hákon
—

ar loks þornaði um helgina, var
byrjað að slá af kappd, og grais-
ið rifið niður á laugardag og
suinnodag. Og þair sem haldizt
hafði þunrt síðan, var í gær veir
ið að keppast við að taka sam-
an. — Maður þorir etaki annað
en ná þessu upp í kvöld. Þeir
lofa ekki svo ákveðmum þuirrki.
Og við viljium etaki lengur eiga
neitt á hættu.
— Við höfum gott fólk til að
hjálpa Oktaur. Og stráteurinn okk
ar var tekinn úr vinnunni, bygg
imgarvinniu í Breiðholti, sagðd
Inigveldur, er við höfðum orð á
að þarna væri mdkið lið.
Kristján Vigfússon og Skarp-
héðinn Vetiurliðason voru að
raka uppi á túniimu. — Við náum
þeissu ekki öllu upp í kvöld,
sagði Kristján. Við höfium ekki
nægan vélakoht, aðeins tvo
traktora. Ég var þó svo heppinn
að g.aim al'l maður, sem var bú-
inn að heyja, ga't lániað mér ann-
an.
Kristján sagði, að þeir féliagar
hefðu verið með 21 hest í best-
húsum í Fossvoginum í fyrravet
ur. Hamn kvaðlst hafa verið bú-
inn að heyja svolítið í Mosfells-
dalnum fyrr í suimar. — En það
hefur legið í nokkrar vitaur í sát
uffn, uimliulkið vaifcni og er stór-
Skemmt, sagði hann. — Við gát
uui ekki breitt úr því fyrr en í
dag, að þornaðli mægilega í krirng,
sagði hamn. En þetta bjargar okk
ur, að fá þenn.an þurrk og ná
heyi hér af DágafielLsitúninu.
— Anmars er þetta ekíkert með
Okkur hérn.a, sagði ihann. Við er
um bara að leika ofckur og koon
uimst af með léleg hey handa
he'Stumum. En það er alvarlegra
fyrir bændurna, sem eiga allt
sitt undir þessu.
Ingveldur rakar og krakkamir leikt sér í heyinu.
við að vefka heyið úr hlöðunni,
sem kvilknaði í daginn áður. Þar
skemmduist mikið til í eldinum
og af vatni 500-600 hestar af
heyi. Þó ekki allt. Einn stabb-
inn er líklega heill, sagði Aðal-
steinn. En hann vair að blása hey
inu út úr hlöðunni, til að reyraa
að þurrka það aftior. — Ég mátti
nú illa við að miissa þetta, sagði
hamn,. En ég skil efcki hvernig
Það sem óg sló fyrr í sumar, var
í hálfu grasi.
— Hefiurðu nægan mannSkap,
svona allt í einu?
— Já, stirákarnir mínir eru í
þasau og svo fékk ég tvo lausa-
menn. Þá er hægt að fá núna.
Á túninu á Lágafelli var mik-
ið lið í heyskap, bæði raikað með
gömiu aðíerðinni, og einniig smú-
Leifsson, Kristján Vigfússon, og
Skarplhéðlimn Veturliðason og
fjölskylidiur þeirira höfðu tekið
túnið á leigu í sumar til að heyja
handa hestum síraum.
Inigveldur, kona Hákonar, vaæ
með hrífiu í einum flekknum og
tveir snáðiar léku sér hjá henni.
Hún sagði að varla væri hægt
að segjia að neitt hefði verið
hægt að heyja í sumair. En þeg-
Törring’s
Divina
pekktasta merki f sínum flokki í Danmörku. Langir, mjóir
fallegir. Léttir-en pó bragðgóóir. Dásamlegirað kveikjaíá
morgnanna, já og á hvaða tíma dagsins sem er.
Divina er allra tíma vindill. Reynið sjálf Divina og njótió
pessa eftirsótta tóbaksilms sem hefir gjört Törring’s vindla
svo eftirsótta hjá vandlátum viðskiptavinum.
LEVERAND0R TIL DET KONGELIGE DANSKE HOF
N. T0RRING CIGAHFABRIK