Morgunblaðið - 11.09.1969, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 11. SEPT. 1968
Kristín Finnsdðttir
Minning
í DAG verður gerð frá Dóm-
kirkjunni úrför frú Kristínar
Finirasdóttur, eða Kittý eiins og
vinir hennar kölluðu hana, en
hún andaðist í Landakotsspítala
4. september sl.
Kristín var fædd 3. febrúar
1904 og voru foreldrar hennar
sæmdarhjónin Anna Kolbeins-
dóttir og Finnur Finnsson, skip-
stjóri, og átti hún tvo bræður,
Kolbein, skipstjóra og Björgvin,
lækni, sem báðir eru á lífi.
Ég á bágt með að trúa því cg
sætta mig við að ég fái aldrei
að hitta hana framar í þessum
heimi, svo góð og gömul sem
kynni okkar voru, eða frá þeim
degi, alð ég fcom í þenmian heim.
Þann dag hafði móðir hennar
komið með hana 6 mánaða gamla
í heimsókn til okkar mömmu, og
frá þeim degi urðum við vinkon-
ur.
Stuttur spölur vajr á milli heim
ila okkar öll bernislku- og
æskuárin og foreldrar okkar
beggja miklir vinir alla ævi. Við
Kittý fylgdumst að mestu að í
bamaskóla, sátum hlið við hlið
á fermingardaginn og tvo vetur
í Kvennaskólanum, þar sem
Kittý hlaut sérstök verðlaun fyr
ir frábærar hannyrðir. Ur
Kvennaskólanum áttum við marg
ar ljúfar minningar um góðar
ekólaisystur, sem nú hafa því
miður masrgar kvatt þeninan heim,
síðast í vetur um það leyti er
liðin voru 45 ár frá því að við
útskrifuðumst og höfðum í
hyggju að gleðjast saman eina
kvöldstund, svo sem okkar var
vani fimmta hveait ár. Um það
leyti voru tvær skólasystur okk-
ar að skilja við þetta líf. þær
Ásta Pétursdóttir og Áslaug
Jónsdóttir. Og nú hefur Kittý
verið kölluð brott. Þannig smá
þynnist hópurinn okkar, sem
upphaflega taldi 25.
Að kvennaskólanámi loknu
stundaði Kittý lengst af verzl-
unarstörf, fyrst hjá verzlun E.
Jacobsen, síðan í Lífstykkjabúð-
inni, en síðustu árin rak hún eig-
ið fyrirtæki, nærfataigerðina
Ceres, sem hún hófst handa um
að stofna ásamt Jóhönnu Jóns-
dóttur eftir lát síns góða eigin-
manns, Guðleifs Þórarinssonar,
skipstjóra, sem hún giftist 24.
nóvember 1938. Þau bjuggu fyrst
í húsi foreldra hennar að Vest-
uingötu 41, en síðiar eignuðiust
þau fagurt heimili að Miklubraut
5, þar sem þau bjuggu með einka
dóttur sinni, Þóru Margréti, sem
var þeim til mikills yndis.
Brátt dró þó ský fyrir sólu er
Guðleifur fórst af slysförum við
starf sitt á skipsfjöl 1951. Þá var
litla dóttirin mikill sólargeisli og
huggun í sorginni. Alla tíð síðan
bjuggu mæðgurnar saman og
einnig eftir að Þóra Margrét gift-
ist Birni Helgasyni, málara, en
þar eignaðist Kittý góðan tengda
son og annan sólargeisla er litla
Kristín Anna fæddist. Hún er
nú aðeins liðlega ársgömul og
finnst okkur öllum, sem til þekkj
um, að Kittý hafi of skamma
stund fengið að njóta dóttur-
dóttur sinnar. Síðustu tvö árin
hafa þa.u öll búið að Srnoma-
braut 85.
Kittý var óvenju vel gerð
kona, trú í starfi og trygg í vin-
áttu, enda vinmörg. Enginn á
annað en góðar minningar um
hana.
Nú þegar við vinkonur henn-
ar fylgjum henni síðasta spöl-
inin þökkum við hienini aMiar
góðu samverustundirnar og mun
um ætíð geyma minningu hennar
í hugum okkar.
Kæra vinkona mín. Ég bið al-
góðan Guð að varðveita þig að
eilífu og veita ástvinum þínum
huggun og blessun.
M. Sch.
Lilja Sveinsdóttir
t
Ólöf Eyólína Eyjólfsdóttir
Gjöveraa,
siem lézt í Fjórðumgsisjúfcra-
húsiruu í Nesikaiupisitað himn 6.
sieptember sl., verður jarð-
suinigiin frá Fossvogsikii'k j u
föstiudaginm 12. septemiber kiL
10.30.
Vandamenn.
t
Maðurinm miinin og faðir okk-
ar,
Viggó Eyjólfsson,
bifreiffaeftirlitsmaður,
Selvogsgrunni 29
verðiur jarðsiuniginin frá Foss-
vogskirkju fösibudaigiinin 12.
september kl. 3 e.h.
Þeim sem vilja miininast hans
er vinsaimlegaist berut á lifcnar-
stotoanir.
Olga Hjartardóttir,
Heiffar Viggó Viggósson,
Ámi Valur Viggósson.
t
Eiginmaður minn og faðir
okfcar,
Hjörtur Fjeldsted,
kaupmaffur,
Safamýri 79,
verður jarðsunginn frá Foss-
vogskirkju fösibudaginn 12.
september kL 1.30.
Anna Steindórsdóttir,
Jóhanna Fjeldsted,
Gunnar Fjeldsted,
Hjörtur B. Fjeldsted.
Fædd 6. okt. 1945
Dáin 28. ágúst 1969
„Vort Mf og dauði, dagur vor og
nótt,
er dýrleg gjöf frá æðri
máttarvöldum".
segir Davíð Stefá'nason í einu
t
Inniilegar þafckir fyrir aiuð-
sýnda vinótbu og samúð við
fráfaiM og jarðarför
Ágústu Árnadóttur.
Kristinn Reyr,
Marínó Valdimarsson,
Edda Kristinsdóttir,
Hilmar ivarsson,
Guffrún Alfreffsdóttir,
Pétur Kristinsson.
t
Þökfcum ininiliega auðsýnda
samúð við fnáfaill ag jarðar-
för eiiginfconu minmar, móður,
tengdamóöur og ömmtu,
Jónu Margrétar
Jónsdóttur,
Selási 18,
Egilsstaðakauptúni.
Bergsteinn Brynjólfsson,
böm, tengdaböra, barnabörn.
sinna djúpvitru ljóða, þar sem
sorg og gleði ihaldast í hendur
— líkt og í lífinu sjálfu.
í hugum afckar, sem syrgjum
Lilju vinkonu oikkar, situr sorg-
in nú að völdum, en að hafci
henni ríkir gleðin yfir þeirri gjöf
sem vinátta henmar var ofkíkur.
Létt var lund okfcar allra er
fundum Okikar bar fyrst saman,
þótt sumarið væri þá á förum og
framundan dkammdegis myrk-
ur, var brosið hennar svo bjart
og viðmótið svo hlýtt að vináttu
bönd tengdu ofcfcur fljótlega sam
an í leik og starfi, svo þegar við
nú með hryggum huga lítum til
baka þá bregður mörgum mynd-
um á tjald minninganna —
myndum sem lýsa eins og stjörn
ur í dimimu djúpi saknaðarins
og gefa ofcfcur örugga vissu um
að við eigum vináttu hen.nar
áfraim, þó sjálí sé hún horfin
sjónum ofcfcar. Tilveran getur
éklki verið svo grimm að neinu
svo fögru og góðu sé á glæ kast-
að, það hlýtur að geymast og
hafa sinn tilgang, þó sfcilning
akfcar bresti á sfcapadómi örlag
anna, sem nú hafa svipt ofcfcur
henni í blóma lífsins.
Og hversu glatt var efcki yfir
okkar síðustu samfundum, þegar
við allar hittumst á hennar ný-
stafnaða heimili, til að sjá það
og saimfagna henni og unnusta
hennar yfir heill þeirra og ham
ingju. Ekki grunaði akfcur þá að
hún ætti aðein fáa daga eftk ó-
lifaða atf hérvistardvöl sinni, og
nú er sú kvöldstund ein af hin-
um björtustu perlum á bandi
minninganna, þar sem óskoruð
gleði rífcti yfir ánægju samver-
umnar og við horfðum allar fram
í öruggri von um ótal slifcar gleði
stundir, og því sárara hitti akfcur
harmafregnin um hin sfcyndilegu
veikindi hennar og andlát.
En — Drottimn gatf, og Drott-
inn tók. Því valdi verðum við
öll að lúta og læra að þaklka og
njóta hins góða sem okfcur er
gefið. Tryggð og vinátta Lilju,
ætti ávallt að minna ofcfcur á
það.
Kæra vina, við kveðjum þig
klökkum huga og biðjum þér
allrar blessunar á hinni ókunnu
strönd — sem okfcur ber öll að
um sáðir.
Unnusta þinum vottum við
okkar dýpstu samúð í sorg hans.
Kveffja frá vinkonuln.
Sigurlaug Magnús-
dóttir frá Ólafsfirði
- NOKKUR KVEÐJUORÐ -
MIG setti hljóða er ég að morgni
21. ágúst síðastliðinn fékk upp-
hringingu og rödd sagði í sim-
anium: hún mamma dó í nó'tt.
Þetta var frænfca mín frá Ólafs-
fiirði seim taiaði. Engiinin sem til
þekkti hefði þurft að vera undr-
andi á að heyra lát frú Siguir-
laugar Magniúsdétitur, en sú var
móðirin og koman sem hatfði etftir
margra ára sjúkdómsþraut ver-
ið burt kölluð þessa nótt, en
þrátt fyrir allt er eins og dauð-
inin sé srvo fjiarlæguir og bomi
oikkur mianiraaininia böirmnm svo
óvænt. Ég vil m/eð þess-
um fáu liiniuim, þótit seint sé,
þakka þessari minni elskulegu
mágfcoMu fyrir alla hienonar tryggð
og ástúð sem hún sýndi mér og
mínum frá fyrstu tíð að ég hart
nær fyrir 50 árum kom á heim-
ili hennar og bróður mins og
drvaldist hjá þeim um tíma og
reyndist hún mér eirns og bezta
systir á allan hátt. Og það má
segja þótt vifc sfkildi að viiná og
fjörður frændur, slitnaði aldrei
sambandið milli okkar og var
það eingöngu hemnar órofa
tryggð að þakka þvi hún var sú
persóna sem var sannarlega vin-
ur vina sinma sem öllum vildi
hjálpa og gera gott. Hjairba-
rúimiið var mikið þótit otft hafi
máski ^kort sem auigað sá og
ekki einsdæmi hjá þeim mæðr-
um sem ásamt eiginmönnium sín
um þurftu á þeim tímum að
vininia hörðum höndum til að
klæða og fæða stóran barnahóp.
Þá var ekki vinmudagurinn talinn
í klukkustundum, heliiur lögð
nótt við dag til að ljúka við
störfin. Þanndg voru kjör þeirra
mæðra og kvenna sem tilheyra
þeirri kynslóð sem nú er að
hverfa af sjónarsviðinu og ugg
ir mig að ekki hafi Sigurlaug
mátt vita aí nokkrum sem
þurfti á hjálp að halda að hún
væri ekki komin þar með sína
Hjartains þakkir tid allira, sem
glöddiu mig á einin eða annan
hátt á áttræðisafeniæli mímu
þann 22. ágúist sl.
Guð biessi ykkiur öd!L
Margrét Kristjánsdóttir.
aðstoð á allan hátt. Þannig var
hennar hugarfar og hjartagæzka
og veit ég að allir sem hana
þekktu í raun og veru eims og
hún var, geti tekið undir það,
en oflof var henni ekki að skapi
og er því sleppt hér. Svo vil ég
ásamt fjölskyldu minirá votta
elsku bróður mimum, Víglundi
Nikulássyni mína imnilegustu sam
úð, sem nú hefur orðið að sjá
á bak sinum trygga og mikil-
hæfa lífsföruniaut en býr nú eimn,
aldurhniginn í skjóli sinna elsfcu
legu bama og ég bið Guð að
styrkja_ hann og alla þeiirra
niðja. Ég veit að sá guð sem hef-
ur stutt þig þingað tdl, elsku
hjartans bróðir minn sér um
þig það sem eftir er. Ætt Sigiuir-
laiugar mágtoonu minniaæ refc ég
ekki, þar brestur mig kunrnug-
leika til og veit að aðrir munu
hafa gert sem betur vita. Ég vil
aðeins með þessum fátæklegu
orðum þakka henni það sem hún
var mér ailla tíð og geymi ég
í huga mér bjartar gleðistundir
sem ég átti með hemni alla tíð
frá fyrstu kynnium.
Vertu sæl elsku vina og mág-
kona. Hvíl þú í friði. Hafðu hjart
ans þökk fyrir allt og allt.
Svo signd ég bugans hendi
hjartkæra vina mín
beð þinn og bænir sendi
blessuð sé minning þín.
E. N
Hjtartams þafcfcliæti færi ég
vimium og vamdiamönmium, sem
gliöddiu mig á níræðisiatfmiæli
miiniu hinm 1. sept. sL með
heimsókiniuim, blómium, gjöf-
um, hjeiMiaisikieytum og hvers
kiomiar ástúðlegu vilðmóti.
Guð blessá ykkiur öilL
Elín Kristín Ólafsdóttir
frá Háreksstöffum.
Ég þakba atf allhiug skeytg
gj'afir og aðma vinsemd mér
sýnida á 96 áma atfmætli mámiu
24. ágiúst sl.
Guð biessi yktour öflfl.
Tómas Tómasson,
Uppsölum.
öllum vinium miímium, fjær og
nær, sem glöddiu mdg á 80 ána
afmælii mímiu þamm 6. septem-
ber sDL mieð gjöfum, skieytum
eða niæirveru siimmd, þafldkia ég
atf albug.
Guð blessd yklkiur öJÍL
Olav Olsen,
Ytri-Njarffvík.
Innilegar þakkir fyrir samúð og vinarhug við andlát og útfðr
eiginmanns míns, föður okkar, sonar míns og bróður okkar
SKÚLA THORARENSEN
fulltrúa.
Guðrún Ingímundardóttir og börnin,
Ingunn Eggertsdóttir Thorarensen,
og systkini hins látna.