Morgunblaðið - 28.09.1969, Síða 22

22 MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 28. SEPT. 19«9
Þorbjörg
Minning
Fædd: 9. marz 1902.
Dáin: 22. september 1969.
FRÚ ÞORBJÖRG Skjaldberg, Há
vallagötu 22, lézt mánudaginn
22. sept sl. Útför hennar verður
gerð frá Dómkirkjunni á morg-
un.
Fregnin um andlát hennar kom
vandlaimörunium hiemnair og viniuim
ekki á óvart. í noklkur ár var
hún búin með fádæma dugnaði
og hetjulund að berjast við hinn
óboðna vágest er enginn mannleg
ur máttur kann ráð við. Þótt
segja megi að síðustu 2 árin hafi
hún að mestu mátt vera við rúm
ið heima eða á sjúkrahúsi.
Þorbjörg var fædd í Götu í
Garðahreppi, átti góða foreldra
og tryggan systkinahóp, er hún
ólst upp með. Ung giftist hún
Sigurði Þ. Skjaldberg, stórkaup-
manni. Heimili þeirra að Lauga-
vegi 49, varð strax stórt og um-
svifamikið. Vinirnir voru margir.
Mágkona og tengdamóðir Þor-
bjargar frú Halla voru hjá henni
í heimili. Frú Halla var mikil
myndarkona frá stóru sveitar-
heimili og átti því marga vini og
vildi allra götu greiða og góðan
beina á borð bera. Og var það
lán að góðvild og skilningur
tó'kst svo vel, að ljóma bar yfir
heimilið. — Þarna vonu held-
ur engar meðaikonur á
ferð og var það án efa blessun
fyrir báðar. Björg mágkona Þor-
bjargar, er þar enn, ög hafa þær
t
Móðiir okkar,
Ragnhildur Helga
Egilsdóttir
frá Stapakoti,
andiaðist í Bongansjúikrahúsinu
26. þ.m.
Börnin.
t
Móðir mín,
Guðrún Jóhannsdóttir
frá Lýtingsstöðu m
í Skagafirði,
andaðist í gær.
Fyrri hönd aðstandenda,
Dýrleif Ármann.
t
Konan mín,
Kristín Bjarnadóttir
frá Grund í Skorradal,
verðuir jarðbuinigin frá Dóm-
kirkjunmi þriðjudaigirm 30.
september kl. 10.30.
Fyrir mína hörnd og amnarra
vandamamna,
Kristján Þorsteinsson.
t
Eiginmaður minn
Stefán Þórður Guðjohnsen,
lögfræðingur,
verður jarðsunginn frá Foss-
vogsikirkju þriðjudaginn 30.
september kl. 10.30 f.h.
Blóm eru vinsamlega afþökk-
uð, en þeirn sem vilja minnast
hins látna er bent á líknar-
stofnanir.
Guðný V. Guðjohnsen.
Skjaldberg
styhkt hvora aðra í iífsbarátt-
unni, enda er Björg milkil mann-
kosta manneskja. Systur Þor-
bjargar áttu hana alltaf að, ef
með þurfti. Faðir hennar var
hjá henni siíðustu árin og and-
aðist á heimili hennar. —
Eiginmaður Þorbjargar var
öllu þessu fólki góður. Hann
lézt árið 1959 og var það
heimilinu mikið áfall. Þorbjörg
bar harm sinn í hljóði og hélt
með sömu rausn öllu í horfinu.
Hvort hún sjálf hefur nolklkurn
tíma verið sú sama læt ég óskráð.
Ég átti því láni að fagna að
kynnast vinkonu minni í gegnum
klúbb er noklkrar ágætar konur
stofnuðu árið 1938 og sendum
við hér með saknaðarkveðjur og
þakkir fyrir samveruna. Stjórn
Húsmæðrafélags Reykjavíkur hef
ur líka beðið mig og aðrar sam-
starfskonur þar, að þakka henni
margrar ánægjustundir á heim-
ili hennar og alvöru- og vinnu-
stundum í þágu félagsins, því
hún var í stjórn þess um árabil
og alltaf söim og trygg.
Hjá oklkur Þorbjörgu héldu
því vináttuböndin áfram að
treystast. Eftir að við báðar urð-
um ekikjur og næstu nágrannar,
áttum við svo mörg hugðarefni
sameiginleg. Þorbjörgu var í
blóð borin Skilningur og Skyldu
rælkni á því stóra hlutverki er
kona tékur sér á herðar, sem
góð eiginlkona, þótt heimilið
væri hennar vígi, var þar gott að
koma og ræða vandamál og dæg-
urmál. Húsmóðir var hún á fleiri
sviðum en i eldhúsinu. Hún
kunni skil á Skáldum, söguhetj-
um, músik og alls konar list og
ljóðum. Alltaf var hún tilbúin að
fræðast. Hún las miíkið af enSk-
um bólkmenntum og listasögu.
Hún var mikil músíkunnandi og
átti gott og mikið safn af fræg-
um tónverikum. Frásagnargáfa
Þorbjargar var sérstæð enda eft
irtektin og minnið svo glöggt að
hægt var að fletta upp í henni
eins og alfræðiorðabók. Á ferða-
lögum áttum við ógleymanlegar
stundir. Við áttum samt margt
eftir. Það bíður betri tírna. Það
er alltaf svo gott að eiga eitthvað
eftir að hlakka tiL
Einikadóttirin, Halla, maður
hennar og börn þeirra fóru ekki
varhluta af umhyggju og móður-
hlýju Þorbjargar. Því hún var
vakandi yfir að enginn hlutur
væri þeim of góður. Telpumar
þrjár voru sólargeiisli á heimili
hennar og báru gagnlkvæma ást
til ömmu. Þau órjúfandi tryggð-
arbönd lýstu sér bezt er sjúk-
leikinn ágerðist og Þorbjörg
þurfti á hjálp að halda, þá var
heimilið niðri og Björg mágkona
hennar allt eins og einn maður,
tilbúið að hjálpa og bæta. Sama
má segja um (Döggu) systur
hennar, sem ég held að nær dag
t
Maðurrinn mimm, faðir okikar
og bengdaf'aðir,
Sigurjón Jónsson,
úrsmiður,
Stórholti 32,
verður jamðsiumigimm £ró Foss-
vogsikirkju þriðjudiaginm 30.
sept. kl. 13.30. Blóm vinsiam-
lega aÆþökkuð.
Guðrún Jónsdóttir,
böm og tengdasynir.
t
Útför bróðiuir míns,
Stefáns Sigurðssonar
frá Vigur,
verður gerð frá Öguirkirkju
miðvikudaiginm 1. ofetó'ber og
heÆst kl. 11 f.h.
Bátsferð verður frá tsiafirði
kl. 8 árdsgiis.
Bjarni Sigurðsson
Vigur.
lega hatfi kamið til hennar. —
Systurnar og frændaliðið sýndi
líka í verki, hvað það var
minnugt á velgjörðir fræn'k-
unnar. Hún átti miklu vinaláni
að fagna, já meiru en ég hefi
‘kynnzt annars staðar, enda átti
hún stórt hjarta.
Þorbjörg var um marga hluti
sérstæður persónuleiki Athugul
greind, vinföst, Skapstór, en
kunni vel slkap sitt að stilla,
ákveðin í ðkoðunum, en sann-
gjörn og samvinnuþýð, bjartsýn
og góðgjörn. Veit ég að það eru
því margiir vinir hennar, sem
munu minnast hennar með þakk
læti á morgun og hugsa með mér
til heimilisins að Hávallagötu 22
og biðja Guð að blessa fjöiskyld
una þar og halda hendi sinni yfir
henni.
Nú, er leiðir skilja um stund
er þakklætið efst í huga mdnum.
Hafðu þöklk fyrir allt og allt
ég veit að þú hafðir von um
bjartan endurfund í landinu ei-
lítfa. Það er huggun og hanma
bót eftirlifandi ástvinum þínum.
Með innilegri samúðarkveðju.
Vinkona.
„Að sævardjúpi er sólin gengin
sumarið liðið og komið haust“.
í HVERT sinn, er við sjáum á
bak 'kærum vinum og samtferða-
mönnum, þá erum við minnt á
fallvaltleik lífsins, erum minnt
á, að hér erum við sem ferða-
menn á langri vegferð og enginn
veit, hvenær vegaimót líifis og
dauða verða á leið þeirra, sem
eru ökfkur samferða í lítfinu.
Og þegar við kveðjum ein-
hvern atf vinum otókar þá finnst
oitókur stundum eins og sól sum-
arsins hverfi og fölva hauistsins
slái á lífið og tilveruna í fcringum
otókur. En enginn má slköpum
renna. Að heilsast og kveðjast,
það er lífsins saga.
Minningarnar rilfjast upp eins
og myndir á tjaldi, við yljum
otókur við þær og geymuim í
þaklklátum huga.
Og þegar ég nú á að sjá á bak
Þorbjörgu Skjaldberg þá fer ekki
ihj á því, að miér finmsit hiatfia
horfið einn af þeim sólsikinsblett
um, sem skinið hafi á mig öll þau
t
Jarðarför móðiur mimmar,
Þorbjargar A. Skjaldberg,
Hávallagötu 22,
fer fram frá Dómikirkj'umni
mánandaginin 29. sept. kl. 3 e.h.
Blóm aifþ'öfckuð.
Fyrir hönd vandamamna,
Halla Helga Sjaldberg.
t
Faðir okkar,
Árni S. Bjarnason,
fyrrv. húsvörður Alþingis,
Skólavörðustíg 29,
ver'ðtir jairðisiumgiinin firá Foss-
vogskir'kju þriðjudaginm 30.
þ.m. kl. 3.00 e.h.
Stefán Ámason,
Hilmar Amason,
Bjami Arnason.
ár, sem ég hetfi átt því láni að
fagna að eiga vináttu hennar. En
Þorbjörg andaðist á Landakots-
spítalanum 22. september sl. etftir
langa og stranga sjúkdómslegu.
Það hefiur verið mér mikil
ánægja og hamingja að kynnast
þessari elskulegu konu, sem nú
er horfin og þá er mér fyrst og
fremist þaiklklæti í huga fyrir allt
það, sem hún hefir verið mér og
mínu heimili. Það er geymt og
þvi mun aldrei verða gleymt.
„Með einum 'kossi má kveikja
nýja sól.
Eitt kærleiksorð getur sálir til
himims borið“.
Það var gott að fcama á hið
fallega heimili Þorbjargar, þar
var gestum ávallt fagnað með
brosi og hlýju og minnist ég
margra glaðra og góðra ánægju-
stunda frá samvistum við hana
þar, en ekki eimungis þar, heldur
hvar sem leiðir otókar lágu sam-
niesku sjónum og við vinir þínir
og samferðamenn stöndum hljóð-
ir, þötókum samtfylgdina og geym
um minninguna um heilsteypta
og hjartahlýja konu, sem ávallt
var reiðubúin að auka á sólsfcins
stundir þeirra, sem mættu henni
á lifisleiðinni.
Ég kveð þig svo Þorbjörg
hinztu kveðju, með virðingu og
þökk fyrir órofa tryggð og vin-
áttu. Far þú í friði. Hafðu þökk
fyrir líf og stanf. Gleði þín var að
gleðja aðra og miðla af þeirn
verðmætuim lífisins, sem þú hafð-
ir yfir að ráða.
Nánustu ástvinum sendi ég
innilegustu samúðarkveðjur. Þeir
eiga mifkils að sakna, en þá líka
mest að þafcfca.
Þínu erfiða heistríði er lofeið.
„En engill dauðans laut þér
og leysti þig úr böndum.
og leiddi þína sál — inn í
drottins helgidóm“.
A.Ó.
an.
En nú ertu horfin öklkar jarð-
Lær börn nt tole donsk
Kenni 7—8 ára og 9—10 ára börnum munnlega og skriflega
dönsku. Aðaláherzla er lögð á talæfingar. Segulband m. a.
notað til aðstoðar. Uppl. í síma 18770.
JYTTE LIS ÖSTRUP,
fyrrverandi bama-
og leikfimikennari.
LOKAÐ
vegna jarðarfarar mánudaginn 29. sept
SIG. Þ. SKJALDBERG H.F..
Laugavegi 49.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 45., 46. og 47. tbl. Lögbirtingablaðs 1969
á hluta í Klapparstíg 11, þingl. eign Þórlaugar Hansdóttur, fer
fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar, Kristins Sigurjónssonar hrl.,
Sveins H. Valdimarssonar hrl., Hauks Jónssonar hrl., Hákonar
Kristjónssonar hdl., Iðnaðarbanka Islands h.f. og Jónasar
Aðalsteinssonar hrt., á eigninni sjálfri, miðvikudag 1. október
1969, kl. 14.00.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 16., 19 og 22. tbl. Lögbirtingablaðs 1969
á Síðumúla 20, þingl eign Vöku h.f., fer fram eftir kröfu Gjald-
heimtunnar í Reykjavik á eigninni sjálfri, miðvikudag 1. okt.
n.k., kl. 15.30.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
N auðungaruppboð
sem auglýst var í 12., 14. og 18. tbl. Lögbirtingablaðs 1969
á Hvammsgerði 7, þingl. eign Magnúsar Magnússonar, fer
fram eftir kröfu Arnar Þór hrl., Landsbanka, Búnaðarbanka og
Dtvegsbanka Islands, á eigninni sjálfri, miðvikudag 1. októ-
ber 1969, kl. 15.00.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 28., 30. og 31. tbl. Lögbirtingablaðs 1969
á hluta i Hjaltabakka 10, talin eign Karólínu Snorradóttur og
Magriúsar Hákonarsonar, fer fram eftir kröfu Sveins H. Valdi-
marssonar hrl„ Árna Stefánssonar hrl., Gjaldheimtunnar og
Jóns Magnússonar hrl. á eigninni sjálfri, miðvikudag 1. okt.
1969, kl. 16.00.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
N auðungaruppboð
sem auglýst var i 45., 46 og 47. tbl. Lögbirtingablaðs 1969
á Selvogsgrunni 9, þingl. eign Sigfúsar Ingimarssonar, fer
fram eftir kröfu l.andsbanka íslands, Hafþórs Guðmundssonar
hdl, borgarskrifstofanna og Friðjóns Guðröðarsonaor hdl. ð
eigninni sjálfri, miðvikudag 1. október 1969, kl 14.30.
Borgarfógetaembættið i Reykjavik.