Morgunblaðið - 30.12.1969, Blaðsíða 13

MORGUNBLAÐIÐ, ÞŒUÐJUDAG'UR 30. DESEMBBR 1Ö6Ö
13
Guðmundur Guðmundsson
sparisjóðsstjóri — Minning
Freddurá DýrafirSi 15. febr. 1893.
Dáinn í Kefíavík 21. des. 1969.
ÞAÐ €«r siéBnairswiptir aS því
þeigar sfcóir!br<otmsa- persóimuiileilkar,
einis og Guðmiunduir GruðimiuŒKÍis-
son hwarfe atf f örtnnim v<egi. Gu6-
miuinidtar var svo saminarftega einm
aí þeam, sem setti svip á bæinm,
eikki aiSeiinis með sinmi virðuteigu
fnamkomia og á stumdiiaim hrjúifia
jrfirborði, sem duldi oÆt hkuni
eðlla majnœi, sem batkváffl bjó.
G uðmiuundojir var VesfciSi'ðiingiur
— þaðam, sem allt bezta fóileið
kiem'Ur — hainin haBáaffii sér völl
í K<eflavi&, fyrst sem kemmari og
afcólastjiósri við barmiaslksalamm og
jafnifnaœnt þvi oddviti breppsimB
nim áunaraðir og himra tnaiuisti Æar-
imigi SjáKstseðismiammia har urai
slóðir — þó á sfcumdiuim þættí.
banin moíkíkiuið íhald'ssamiur og
harður í hiorm aið tafca.
Síðar varð Gmðmiumdiur spari-
sjóðsstjóini í Keflavík og á þvi
stairf i «r hvorfcá hftettiLnr né
hirukka, aBlt tál svo mikilLar
fyrirmymdar að aðriir mættu þar
af læra. Þ-að fómj máttúrlega efclki
aflir með fuMiar hemctar fjár út úr
spairÍEjéðinum, því 'Guðimiuodi var
það giefdð að sjá miofcltouið umdir
yfirboTtðið.
Það «r móð störfuma símum
árvefkmi slcapfestu og alfcri fram-
fcomu sem er móta®ur og seftur
svipur á bæinn. Með miamghátt-
<u0um störfum Guiðmiumidar Guð-
miumdíssaniar iágu ■aflO.'iir þessir og
fleiri þræðir í einini hendá sem
var stertk og mild í semm.
Mörgum þeim, sem Guðmumid
®r kermdi líkaði efcid vel við
Ihaon fyTr en toomið var á miainm<
dóm<sár — þá vwru al&r þafck-
látir. Oddvitaistarfið var emfitt,
en þægitegt tíl óvinsælda. Með
tímiammia rás eru störf hams og
hanjdfeista viðuirfcemmd, hvar i
röðuraa, serm hver fcamtn að stamda.
Ég míinmást þess fyrst er ég
fcom tSI Kefiaivifcur, þá var þessi
mieirlkiliegi Guðmumdur, fcemmiari
og oddviti miknfcs ráðamdi og mér
fáfróðruim um plásshagitma saigt að
alllt væri amoaðhvoirt Guðmumdi
að toemmia ©ða þafcka.
Það hefúr alitaf Staðið styr
uim Guðmiuind Guðmumdssora og
þamnág er það aíiltaf um atf-
burðaamemm mreð Æastmótaða
skápgerð.
Ég hygg að raú við fréfall hams
miuná raiairgir teita í sparisjóð
gamiaJla miminimga — <og vextir
þeirra miminiiniga vea®a mdklir,
því víSa miiairfcaðd sá h>eáðursmað-
ur sám spar. Agmúaháttmoriim er
gflíeymdur og gemginra — em þó
tefia hibn hvdssu og mieátliuðu tái-
avör í huga og imámraí maiargra,
og gó'ðvildiin bafc\',ið skielimia verð-
ur æ betur metiin og þcikkuð.
Ég og mfLnáæ þökikum iinmiilega
aamleið og samstarf. Ég sakna
þess að eiga efldci framar þess
fcost að heyra hamis hirjúfu og sér
fceamiTieigu rödd — em minmáragar
eigum við og þær geymasít um
góðam mamn.
Irunifliegair samúðiafffcveðjur tffl.
aðstamdenda Guðmumdar — og
etf ég mæáti mæla tfyrír hönd
samiborgara minma, þá flytti ég
kveðjur frá himium stóra þögla
hópi, sem þalkkar og virðir iífs-
starf Guðmiumdar Guðmumds-
sonar.
Blefssnið ,sé iminmimig hamis og
bl-essuð veiri fnamnftáð hams himiuBn
ttuegim við tjafldið bjairta.
— Helgi S.
í GÆKDAG, mánudagimn 29.
deseraber var ger® útíör Guð-
mundar Guðmumdssomar, spari-
sjóðsstjóra í KeSLavifc. Hann and
aðist í sjúkrahisinu í Jtetflavík
áð morgni teins 21. desember.
Sa>nn lá tvaer þumgar sjúfkdóms-
tegnr á þeissu áii og dró tein síð
ari hann fil dauða.
Méð Guðmumdi var fallinn í
valinn einn mætasti og mikilteætf
asti borgari Keflavífcur. Hann
var þjóðþefcktur maður enda
stóð hamn í fylkingarbrjósti í
ftestum menixingar- og félags-
imálum sínis byggðarlags. Guð-
raiundur lét sig stjórmmál miklu
ipta og tfylgdi Sjálfstæðis-
fliofclkmum að málum. Hamm var
radkill aðdáandi Ólafs Thors og
var inraileg vinátta milli þeirxa
áffla tíð. Guðmundur var um ára
tugi forustumaður Sjálfstæðis-
TOiamma teér syðra. Haram var stofn
an<di og fyrsíi formáður Sjálf-
stæðSsffélIiagsnms í K-etflavík. Fjöldi
trúnaðaratairÆa hlóðust á Guð-
mumd sem von var, svo mifcil-
hæffam mamn, og esru þau fleiri
<og meani -em svo, áð hér verði
lupp taiin, emda hafia þau verið
rakim í anmamri minmámgargre'm.
Kymmi okfcar Guðimumdiar hóff
ust ffyrir réttum 32 árum en á
heámili hamis lágu fyrstu spor
trinm hér í KefLavik. Hamn lét aff
oddvitastörfum 1. jan. 1938 og
tbófc ég vi® atf teomum. Engimn
fcynmtist Guðmumdi öðruvfei en
teamm velkti aihygli manns fyrir
stórbrotinm pemsónúleifca sinn.
Hamm var mifcil hamhleypa til
aOrar vimmu <og féll sjaldam verk
úr hendL Hamm hatfði þann hátt
á, a® þmeyfttist hamn við eitt verk
effmið, tófc hamn til við ammað og
tafldi það mifcla hvíld ffyrir sig.
Guðroundur var mjög steapfast-
ur maðúr, notkíkml® dulur og.
bla’ndaðá efcfei geði við alla. Hanm
var með aifbrigðum ráðhollur
miaður og traustur vinur vina
sinna ,«Jig svo hreiraslkáptimm og
hiispurslaus, að orð fór atf.
Ég er þakklátur farsjóninni
fyrir það, að leiðiT otefcar Guð-
mundar ’águ samam og mér þann
ig gefið tækifæri til að kynnast
einum þeim bezta og dremglund
aðasta mamni, sem liægt er fyrir
að hitta. Guðmumdur markaði
djúp spor í þróumarsögu Keffla-
víkur og reymdar afllra Suður-
nesja og verður hans leragi
minmzt atf samborgunim sínum
og vimum.
Ég kveð þig, fcæri vimur, meö
þafklkílátum huga ffyrir samtfylgd
ina.
Fjjiöiiskylda min vuittar .symi
Guðtanumdfflr hedtiina, Jómi Peitn,
<og fósturdióttur teamR, Ifflgitojorgu
ÓlafsdóttMT, og fjölskyldum
þeiinra immiilegustiu samúð.
AlfreS Gíslason.
KEFÍLAVÍK fljetfuT mú misst simm
mætaslta miamm með fráfaililá Guð-
mumdar Gu<ðmiumdBsc»raar spará-
sjóðisstjóra og fyrrvenaindi sfcola-
istjóra bamniaistkioílffliras. Umdirrituð
vair svo lámsöœn að gamjga flaarma-
skótamm meSam hamm var umdir
stj órm GuðimuradaT.
Ég ftatti til KefflavÆkuir m<eð
foreldruim raiíraum og bræðrum
árið 1937 og sstiiisf þá í sfcólanra
eins og vera bar. Aldrei gflieymí
ég því þegar sfcólastjórirm bauð
mig veltoorairaa í sfcóflanm. Um
leið og hanm fleit á mig og tók
í hönd míraa famn ég að þaTma
vax maðuT, sem ég myndi ævi-
lanigt bera vifðintgu fyrir og ég
vaæ staðráðim í því að glata éfcfci
því trausti, sem harun sýndi mér
sem nemiamda sínum. Ég veit að
ég œæí fyrir miumm flsræðra
miinraa þegar ég þakka Guð-
mumidi fyrir þessi bermdkiu- og
æskuár, sem viið miumuim búa
við það sem etftár er.
Eftiff áð Guðmiumitítar lét aí
stjómn barraaislkófliains og var
sparisjóðsisitjóird slitmuðu aMrei
þau bömd imiílllá okfcar , sem hmýtf
voru við tfyrsta hamdartak okk-
ar.
Heiðarlegri miarara í ölfliuim við-
skiptum er atfar hæpið að fimmia,
en hainin ætfliaðist iíka til þees
saimia aif öðriuim og var þess vegmia
hvergi smeylour við að láta áflit
sitt í ljós etf horaum tfaranist stofm-
uira siinini og sjálBum sér mis-
boðið.
Guðmiuradur halfði siraa sérisitæðu
fcímnflgáfu og lét hama óspart í
ljós þegar svo tor umidir. Þeigar
„grímið tfaiuík“ hjá flnomum kiomust
ailir í gott sfcap, hvermátg svo
sem skapið var fyrir. Hainin var
stórbrotinini persómiufleifld, sem
aldirei igleymist þeim, sem þeikktu
hamra. Ég fcveð Guðmumd mieS
trega og virðflngu. Satmúðar-
kveðjur flyt ég þeim, sem raæst
homum stóðu svo og miáraustu
saimistarfsmönirauim bamis.
Guðbjörg Þórhallsdóttir.
FÓSTURFAÐIR imimm, Þorgrím-
ur Þóff®arsom, átti kiunraimimiaða
myrad, sem héfck jrflr rúmi hairas,
sú viar gratfstoriift etftiir Æöðlur
hamis, gerð af Beniadákt Griöndial.
Inmitak giriaifisikriJfitar þessiarar var:
Þar þvamr diuigur, dáð «g 'hreysti,
nóaiaœrut geð og ráðveradmi. Gmaf-
skrítftin var itemigri a;ð tízklu þess
tíœna. Upphaifiið 'beindár mér til
þeisis, stem ég seig’ja vifldi um fllát-
Fundarsamþykkt
kennara KÍ um KÍ
AÐALFUNDUR Kemmiainaffaiaigls
Kenmiarasfcólia ísflamids, hialdámm
3. diestember 196®, mieítur þœr
ráðstaffamir ,sem yfiirsiöóirm:
miemintaimiála hefiur geirt tíl að
.endiursfcipuleglgljia toemraaraimieinmt
uininia í laradinu-; vill þar til
nieffnia ieragánigu toemmiararaáimis
stúdlerata úr einú ári í trvö og þó
eámfcum dkíputn raeffradlar tíl að
emdiursikioðia fliöig <uim kiemniaina-
meranlbumámia. Væmtár fumdurimin
þeas, að raofradlirani verði tryggð
starfisaðstaðia og timii, svlo að
fltú igetfl vanidað verfc siitt sem
veirt er.
Fumdlurinin vi'll í ainiraað stað
laggjia á það <rífca álherzlu, að
jiafinifiraimlt þyí sem yfirvölid
mianntaimála láfa emdiaffafcoðia
löggjiöff um toeraniamamieinintun,
taki þau tál emdiurmia'ts alfisftöðiu
síraa varðiamdi toiúsinœði og að-
búrna® aiS þeárri mienMdiuŒt.
Veglnia ýmássa sferiffia og ram-
ræiðtaia, aam orðáð flaiaffla í teffliust og
veibur um þessá mál, 3*yfir fftarad
urmiiin sér a® herada ffl efftírfar-
andii atriði:
1. Hús Kenraarasfcóflffl feflamdls
er emm varfla flaáillfigiertt, em tfúll-
gemt var það ætflað 25(0—®90 mterai
endum. f jþeáma teluíba, sem llöfcið
er alS maesibu, emu 8 — átía — al-
mleraraair faemmisitas'hoifiur, aiulk eiinm
ar sér'fcenmslustofiu. Tala raerai-
enida í slfcóliarauim í vehur er iháns
veigar nm l'OOO — ©itt þú&iuud —.
2. Segja má, að fluwer dkiorasia,
m. a. geymislurýmii, sé mofað til
fcemmisfliu. Ér mitoið alf því hús-
raæði óluæiEt tii þeiirra raota.
3. Bofc.asaifln slkióflamis nýtist aif
ar ifllia vegraa þreraigsfla, em það
verðúr að beljiast óyið'uraainidli, þar
sem bófcaisiaifnsaiðstaið'a e<r <eóm for-
sianidia •nútímia slfcófliaisbarfls.
4. U*tam fcerarátutíimia teiaffa
'kieraniarar raániaist <eraga starfistað-
stöðu í dfcólalhúsiniu. Húsraæði,
setm þedim vair ætlað, hefiuir frá
uppháíi verið nýtt til faöninislu.
5. Vinmiuidagur fcenraara og niem
eradla er óibætfil'eguir og nýtist illa.
SamileilM fceraniSla er frá fcl. S.20
tii 1S,06_
6. Með eimmi umdamtekmimgu
eru eragar sérfcemrasiliusibotfúr, efcki
eirau sinmi I effniatfræði, eðlistfræði
og flíaræði.
7. Skylt er að geta þess, að í
vetur heifur sflíólamiuim verið
feinlgið tíl latfniota bráðabirtgð'ahús-
næði í húsi Æfinga- og tiOraiuma-
gfcóflains, seim eran er óffuflfligert og
því ótfullraægjiaindi.
8. Efckert húsnæði e.r til leik-
fiimí og íþróttaiðfcainia, ag verður
með angu iruóti haldið uppd lög-
boðintnd fceraniáiu í þe'im greinum.
9. Samífcamusalur er emgimm,
<og fflið®ta.ða til tféflagHstarfseimi
mjSg erfið.
Varfla þarf a@ tatoa frainn, að
við þessiar aöisitæðiur verður
fceimitítaiisíbarf massta torsótt.
KFKI teceffur áðaær, m. a. í sam-
þyfctot tfrá 25. fébrúar 1@®9, valkilð
ffltteygii á þassuma teömmiuuLegu að-
<stæ®um. Fumdurimm teainmiar því
mjög, að í írumrvairpi til fjárlaga
ffyrir árið 1070 er aifiteims gert ráð
tfyrar 5 mifliljómtum tiil mýbyggimlga
vi® Kemmfflrastoóilamm, Sfcólastjórn
im fór fnam á 20 máililjómœr, og
teflur ffuradtarimm þá töflu moer lalgi,
eff fleysa á brýmiaista vamdaran. Þó
að teugsamitegt sé, að raememdum.
ffapMrii við emdaimaikipinilaiginiimigi 1
flæmmaramemmftumarimmar, Téttflæt-
ir það á emgam háítlt mrsærandi
ástairad. H.ús Keranaraiskóla Is-
lainds er eftir sem áðúr háltf-
bySfft, með 8 aflmeminium fltennsflú
stoffum auk eiranar sérfcemrasilu-
stoíu.
imra heáð'uinsaniamra, Guðœniurad Guð-
miumdlsison, sparisjóðisisitjóra 1
Keifliavífc. Saga hams vexður óieifiað
söigð Oig rafldra aif öðruon en mér,.
erada má refcjia bainia í Kenraara-
tailii oig ísl. siamtíðarmöraniuim. Suð
uirnieis o@ þá sérsitafclega Kefflavík
haffa sett niður við lát þessa sér-
staka persóniufljeiíkia. Hann sietti
svip á bæirain, ekki á eirun hátt
líiefldiuir á maingan hátt. Barraa-
toeminiari, stoóAastjóri, oddviti uim
ámariaðir, iranfoie'iinnitu- og <aifie®tr-
arrmaðuir riafimagmia, firiaimfavæimda
stjóirii ísffáClags Keifilavifcúr utn
miöirig ár. í heimiatoöigum atorku-
saimur á stóiru hedmilli, þar sem
12 böirn tótou þátt í þróttmikllu
sfarfii méð íöður oig móður. Þeig-
ar heiimidraiga var Meypt, vax
hamm fliíluitigtengur bæði tSI lamds
og sijávar. Hvort sieœn vonu flífaam-
ieg eða aradLlleg störff var harara
aidrei raeiinin flxállfdræittiiragtur.
Hainm var miaður starfs og iðju.
Váð þeisisar iímur stoil ég ékki
svo að ég geti elíki aðalstarafls Guð
miumdiair Guíðmiumidsisomiar. Spari-
sjióðiuriran í Ketftavik var um
iaragt tímiatoál urnidir góðiii og fiar-
sæúii sftjómn þedrria heffðúiris-
miamnia, sem tál luarais stoifirauðiu,
Þongríimis Þórðiarsoiraar o. £L og að
þeám liáihmum nafc Gu<ðmumidiur
Guömiuradissiora ekfci emdiaíhmút é
þeisisia stotfnum, flreMur hótf haran
íhiaraa til Jasemrta viaidnis, og eira-
fceinind. Giuðimiumdar var hira miilkla
stainfisotrfea, eikfcieirt viar vangiert,
efcfaert vamihuigsiaið, eragira störff,
siem aiflgrieiOaíSt átíu voinu gieymid
tad morguras. Hrieáinisikiilini, réitt orð
uið tiDisivör voru eðflli Guðmuinidar
svd eigiraieg, áð fliainm l>jóet ekfci
við að það gætí viailidið limieyikisl-
um. Erada var lnaran ómyrkur í
máli við þá, siem hainm þurfiti að
dieiilia sikiapi við á æðri stöðum.
Að lieáðar!liokium þafcfcia stjórra-
ar- og samsibarffsmiemn Spiarisjóðis
flras áraæigj'uflegtt og áramigursríkt
siaimistorí liSiininia ára og ódkia þér
GuSls bfliasisiumiar. Koraa mín og ég
þöfckium áratugia vimátibu og vott-
uim efitflafiiiiBemdium samiú'ð ofcfaar.
Þ. St. E.
Jólasam-
koma
í Eskif jarðar-
kirkju
ESKIFIRÐI 20. desemiber. —
Kirfeijusóton á Esfcifirði vfflr góð é
jófliuiniuim. Á jótadiaig var haffdiilm
jióflaisiaimtooima í toirfejuinind, sem.
vmr fljiöflBÓtt. Voru sumigmár jóilia-
áBœiBytar, .gamilr og raýir, unig-
TOeœmaá. lásu upp <yg fledkánin var
teteflgáleáfctur unn efiná jéflöibioðstoap-
arimte. Sóftnroarpresibiairiinin, Kol-
beáiran ÞorleáifisBioŒii sýndi flátaniynid-
ir frá fltamdáirmi belgia og Rómla-
borg eg úíbslkýriði þær. Þetba er
nýmiæflli í aalfniaðiansitarifiiinu á
Hsfcitfiirðli, sem hatfiið var í fytrria.
— G. W.
Stúlka
Vegna veikmdaforfaila óskast stúlka til að
sjá um kaffi fyrir starfsfólk í fyrirtæki.
Upplýsingar í síma 24380.
Norrcen jól
verða haldin hátíðleg í Norræna húsinu
S'unnudaginn 4. janúar kl. 20,30.
Séra Lárus Halldórsson flytur hug-
vekju, Jón ísleifsson stjómar söng og
iesið verður og sungið á Norðurlanda-
málunum.
Komið og njótið Norrænnar helgistundar.
Norræna félagið.