Morgunblaðið - 30.12.1969, Blaðsíða 25

Morgunblaðið - 30.12.1969, Blaðsíða 25
MORGrUNBLAÐIE), ÞRIÐJUDAG-tnR 30. DESEMBER 11909 25 Franskir hveitibrauðs dagar á íslandi — ViS höifum ekki orðið fyx ir vonbrigðum, sögðu þau. Það heduir verið kalt, en vetur irm hafur sína kosti. Þá eru lærri ferSamenn og maSur kynnist ‘betur sjálfu Jólkmu í landinu. Þau hjönin dvöldust fyrst nokkra daga í Reykjavík en fóru síSan með áætl.unarbil til Akureyrar, lituðust uim þar og fóru síðan flugleiðis til Reykja vikur. Þá lá leiðin aS Geysi. — SkólastjÓTÍnn á Geysi tók okíkur svo vel og sýndi oikkur allt, sem þar var að sjá. Það var fátt um ferSafóllk — og óþarfi aS troSa sápu í hverina tfl að fá þá til aS gjósa. Við hiofðuim nægan tíma til þess að sjá þá gjósa af sjáiif’sdáð- um. í áætlunarbílnum á leið inni frá Geysi hitfcum við franska konu, sem er gift Is- lendingi og búsett í Biskups- tungunum. Hún bauð okkur heim og við fengum tæikifæri til að kynnast islenzku heim- ilL Fransika frúin í Biskups- tungunum ráðlagði þeim að fara til Vestmannaeyja og þar gengu þau um Heimaey frá nyrzta odda til þess syðsta í frosti og roki. — Okkur var Skelfing kalt, en veðrið var fallegt og þess virði að vera úti þrátt íyrir kuldann. Við skoðuðum allt, sem hægt var að slkoða í Vest mannaeyjum og sérstaklega urðum við hrifin af sjódýra- safninu. (HéSan fóru hjónin með GulKossi til Kaupm.haifnar, þaðan með lest til Lanœem- borgar. Þaæ tóku þau bíl, sem þau Skildu þar eftir og héldu til heimkynna sinna í Júra- fjöllum. Hversdagsleilkinn tólk við á ný, húsbóndinn hvartf ur að verzlunarstönfum, frúin að heimilisistörfum og þau segjast ætla að láta sig dreyma um næstu íslandsferð. heldur sigla um slóðir víkinga skipa í Norðunhöfum en gond óla í Feneyjum. Þegar ég minntist á þetta við konuna mína núverandi fannst Iienni þetta ágætis hugmynd. Sjö- unda nóvember, tveimur dög- um eftir að við giftum okkur fórum við til Luvemborgar og þaðan fiugleiðiis til ís- lands. — Og hvernig finnst þeim svo hveitibranðsdagavistin á íslandi? „HVERNIG dettur fólki í hug að fara í brúðkaupsferS til ís- lands í nóvembw?" Þannig spurðu margir sem fréttu af ferSuim Le Culier hjónanna Jean-Claude og Marie-Tberese, en þau voxu 'hér í nóvember. — Ég veit ekki hverju skal svara, sagSi brúSguminn, er þau hjónin litu inn á Mbl. — Ég hef alltaf verið hrifnairi af n orðrin u en suðrinu — ég vil Marie-Therese og Jean-Claude Le Culier — ánægð með fs- landsferðina Sæla mín, sorg og gleði og sitjörrauimair eru að aegja 'Okíkur eilttlhvaið sérsitialkt raúma. Þá saigði pabbi miinin: „Þú veizit uim bairniilð, gam fæ'dldist á jöluin- nm ag var iagt í jötu í Bietíiéhiem. ÖM. þessi uinidiur enu uipphiaf siæl- uinmiar sem við Mjiértium aff því heilaga giuð'Sbamii, sem er friefc- ari okkiar ag -eiliflt 'aithvairf syrad- mgra miarania.“ Ó, hvað ég brainin af þrá, að flá að sjá þaið blesisiað'a baim, ssm stirax var flairiið svoraa ógætíllegia mieð hér. .jMaimimia oig palbfbi, nsá ég flara þaimgað, éig glef alvag fsr- ið eiiin, WLýt að raita eins oig mieniniirrair, sem rötiuiðiu lamigia leiið, aff því það var svo bjiart atf Eítj’öiriniuirarai, og flenigiu að sij'á. bam- ið, iraér er aflivag ófaaett, það er svo hjiart frá Jesúbanniiniu." Aldlrei faomlslt ág þá bæjiairflieið, en flór að biðjia G*uð að leyfla bairiniiniu sírau að koirraa iál mira, þagar það Staefakair, þá varð ég róleigiri og laigði miiran bamiaðkap niðiur. SVo faorn airaraaS erfið'i fyrnr miig. Paíbbi miinra vax aft úti við stm búvahk, raotaði svo allar siín- ar 'hrvíldarsitiuinidir til a@ lesia Híbllíuinia. Það þ'ótti mér lei'ðiin- leigft og saigðii: „Hvers vegiraa ©rliu aiMltatf aið lesa þessa stóru bófls, sem er efldkert slkerramitiileg, enig- air miyradiir og enigin flafleg kvseði.“ Taffiaðiu hieldiuir váð miig 'Og segiðu mér sögu.“ Já, ég sfkial segja þér miargar dýnmiæfar sög- ur úr stónu bókiininii. Það gljörði hlanin oig þá flóir miér að fiiniraast Bilhlíam bezt aflira bólkia og rétitl pafbba haima alltaf, þegar haran 'kom inn. Pabbi máran las hiúsflesbna -aSlfltt árið. Hugvekjiur og Passíuisálimia á vetuimia, era Jóndbök Vídlaiíinis á suniniudlöguim.. Pasglusá’lmiairaa GREIN þessia dfariifla ég til að viltraa um mína reynisfliu atf niá- lægð Guðs, uimhyiggju hains og Ikærleilkia itifl oiklkar smiæliragjiaininia. Ég fæ þá siælu, afð miuinia enin mín æ'sfcuiatriðli greiniilliaga og isegja niákværral'ega gatt frá öflJlu, leiran'ig mírau óvituirtega orðalagi 1 miárad váð hieilöig samimraidi frá “Guiði og möraraum. Ég fædldlist í flaguirri sveiit. Sá þar fyrst geáisila sólarinmiar og viðlbröigð vcjcstiinis. Fjiaillið og tfjlölsfcrúð hilíðia þess. Frá þæj'ar- etyruim Syðri-Valla sá ág slótitar .jgnuradlir og féirMað dreifla siór um igræraa haiga. Sfcaimimit flrá bæj'air- Veggniuim var ynidisiteg't gi/1 irneð girænium brefafaum og þair var Ibæj arlælkiurinin máwn, breiða áiin, sem ranm avo ró!iaga sir.ra veg ram miðjiain daliran til ^jávair. Við þá lirad ó'sífeaai óg að umia ævi mliinnar dlaigia. Olft vmt mér þamm- suð að siælkjia svomia mitoið að ámmd, en 'gait alldirei stóllt mág um að hllaupia þa'inigað, gramigia um graaraa baifaka, sjá sólargeidlairaa glitra á yfirborðii úðairas og hiusrta á iotf- gjlörðairtómia árinmiar. Stumidiuim varð ág þreytt, sölt þá ®g swtfm- aði oift flremst á bafakamiuim, <em dlaltt aidirei fram 'atf boinium I áraa. Hver hatfði gyo skiaipað aflflia þá diýrð og loflað okfkiur að njiótia heiraraar "tifL unaðs og affloormi? Það vildi ég oig fékk fljóttega að viitla. Og amiraað enm meima stórmiarlki Guðs. Ég var þriggjia óma, jlá hátt á fjórða ári, þagiar ég spuirði: „Hvens vegmia er allt svomia flallagt á jóflluinrnm?" Þá eru ljiósán lókfaar srvo bijlört, öflfliuim 118- Uir svo eiinfcienmiileiga vel, eru svo 'góðir og igfllaðár. Jaifin'viel dkepn- lurraar aru ettnlhjvetm veginm öðiru- Vísii eira venjuitega, og sjáiiið þið Mniiiniinin, nioffðurljiósini, tuinigflið Aramótadansleikur veriSur haldinn á G AMLÁRSKYÖLD ©g hefst kl. 9 e.h. Hin viasaela hljómsveit opys 4 lék fyrir fullu húsi á II. í jólum og sér um að konia öllum gestum í áramótaskap. ★ SaJa aðgöngumiða er þegar hafin. Pantið í síma 19100. — (jtehtccjt mjjtt ár! —- stoildli ég Auirðlu ’fljótt og grét oflt, þsgar ég heyirðí '<»g stoildfi' saigruir Bilblíuiraraar betiur þar. Eimiu siran.i dfaittt m/ér srajia/ltræði í hiuig til að ■gleðjia paibba. Éig saigði: „Nú er ég erð'in svo stierto alð ég giet Ikiastað stórum stsinii í voradiu snieninkiia.“ Þetta vairð homium þá bara til hryggðar. Þú mátt aldirei kiasta flfceini í racikkiuirn miamm. Maraistu hvað Jesús saglði vi® Pétur, þagar 'hanm hjö eyriað atf óvini haras. Éig miunidi þa® oig þagraaði. Ég haf missit flonaldra mlíina og aðffa góiðla æittir.igj'a, em >aldirei íuindlið jiaifin sára sotrg 'Oig etara uppisitiignimigairdlag. Hélt því að Jesús værii allveg flariinm Jffá ctofc- uir og éldki vom, að hamm gæiti verið ’ teragur hjá mér nié ö'ðiru syradhjiigu flólki hér. Mím etaa taiggum var að það mymdi verna Gu/ð, stem bafði tekiS Drottin mitan til sta! Noi faaf ég saigt mímar faelglU'Stu minmáinigar og þar sijááð þið, að ifaviorlki faiaf ég verið greirad mié gætta, þótt Guið gaefi miér svomia góða floreldina oig uinaðstega æsteu. Hradla flétkk ég efclfai lam@a <divi3l í þeirri paradís. mdssti foffeldira mlíraa umig og fanm að ég var sitlödld I aflfllt 'ammiaiDri dleiHd oSt'óma slkólainis á j'örðiu vorri. Hitti otft góð faeiimili, sam vildlu reyraast irraár veQ, á staa vísu. En æsfciu uiruað miinm flamm ég favemgi. Missdá meiira að seigjia sökniuið mimin ag faaatti að Jeiita þeirra verðmœta. Lát miór lolfas nægja faismi oig svíniaidira/f miiininia ddimnmu leiða. ÞaB var og víst, aiS enigimn 'mianinltegur miáttur miumidd igeta veitt miér sálafffcið og þaiu faygg- inidi, að ráða flram úr þeim voða. Ég var faamita temtga leálð firá þeirri 'tíð, þegar ég fiainm sæluiraa firá jóiabarnitau og ljósi þesis. Þá faam etafaver tiil miíin, sá Framhald á bls. 21 !SfpS»Sít3í! Áramötafagnaður ÆVSNTÝRI DISKÓTEK OPIÐ KLUKKAN 10-3 Aðgöngumiðar á kr. 350.00 seklir í Tónabæ í dag kl. 2—5 og við irmgangmn. Happdrætti fylgir hverjum miða. 15 ára og eldri. Munið nafnskírteinin. RIKIKIBtRtRIBIKIRinf

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.