Morgunblaðið - 17.01.1970, Blaðsíða 17

MORGUN’BLiAÐIÐ, LAUGARDAGUR 17. JANÚAR li970
17
Stanley Roff - Minning
F. 19. des. 1921
D. 4. nóv. 1969.
4. NÓVEMBER sá. lanidla'ðiist a@
diieimiiiltt símlu í ®an Eemanido,
KaKlíomníu Sbainliey Roifif aðeiins
4!8 ána að aldlri. Stamllley var
Ikiuininiur mnlöingluim ísáemdijnlgluirn,
emldla búiJð Og sltíairifiag ’bérlierudis
miaer 20 ár.
Staináey toóm (hinlgalð til lamids
að lokliininii síðani heiimisistyrijiöllld,
ánið H945. Hanm stanfiaði hér á
viegluim Bamidairiílktjastjóxiniar
yiqgnia toimjftliuitniiniga lamida siinmia
er Motið hiöfðiu ölagatað í is-
len2Jkri iniold á isltríðsártuiniuim.
Dvöl Sltialey Roftfis viairð ieingri
Ihérlenidis en búizt vair viJð í
fynstu. Hanin vairð hrifiinin aif
ianidi oig þjóð, o>g ákvað að sieitj-
ast hér að. Hanin kvænitist áirið
1948 Steiniunmii Siiglh'viatsidióttur,
neyikivíslkiri StúfllHlu, óg leáiginiuðlust
þau 5 börn.
í»a@ imium hafla yerið árið 1960,,
alð ifiyinsita aillþjóðiaimlót í sjóstamiga
veiði var haldið liiérfllemidis. Mleð-
'all þátttakleinlda var Stanliey Rotflf
ágaimit midklkruim löndum aínium
aif Keflavikutrlflugvelli. Upp frá
því var Stainliey ætíð irueð í lieilk.
Það iQr vegnia álhuga Oig sitUðm-
ingg Stanlley Roiflf válð ísfllenzlka
sijóistamigaveiðliimieinini, iað hams er
hér miinmzt mieð fláum örðum.
Hanm tók þátt í stolfmiun istamlgia
veiðitfélags varmariliðsmiantnla á
Kafliav'ikunffllugiveillli, Og upp firá
því höflst náið siamsitarf isiemzkna
og lamaríslkra sijióstanigaveiiði-
mianmia. Hanm ikom því til ieiðair,
Laufey Jónsdóttir
Kveðja
Fædd 16. júní 1897
Dáin 25. des. 1969
Ávarp frá dóttursyni,
Aðalsteini Jörgensen.
Elsku góða amima mín,
ég frá bennislku minnist þín.
>ú hvílir nú í kyrrð og ró
með kyirrt þitt hjarta, er áður sló.
Svo lengi mun ég minnast þín
sem máttur lífls míns ekki dvín,
er kvæði og bænir kenndir mér
og kúrðlir mig að brjósti þér.
Þú mörgum haflur lagt þitt lið
og litið otft að styðjast við.
Við biðjuim Guð að blessa þig
og bera lífs á æðra stig.
Þín jarðlifsganga gemgin er,
gæði líflsinis vægðu þér.
Þú þrælaðir milli fjöru og fjalls
og fóstraðir tíu börmim alis.
að fjlöguir glæsilog og fjölsiótt sjó
stanigaVeiðiimiót voru baldim frá
Ketfláivík, er urðu homium Og Æé-
lagi 'hiamg til sóamia. Eitt siinm
gáfiu Stieiniunm og Stianiiey flaglr-
an verðttauniagriip, er ísfenzíkiif
igjióstanlgaiveiðknienm dkyflidu
taeppia um aín á milli, og ar það
eiltt diæmi um, hve þesisi íþrótt
varð Stamliey (hugiflanigiim.
Lemigat «uf bjó fjlöiskyldlam í
Inmri-Níjianðvík, þar siem hún
hafli búið sér flagumt heiimdli í
einlbýilislhiúsi. Oftsónmiig var áð á
hiedimdJli þeinra (hjónia eir toömiið
var úr veiðiiferðum suður þar,
ög iglaðzt þar við rílkuiegar veit-
iugar, veiðisögiur og flagra tón-
list. Allg þeaaa mimmiumist við
veiðiféiagar hams frá þessum ár-
uim, er vdð miú kveðjum slkemmiti
legan og gaminan vai'ðimiamm.
Fyrir nær þremiur árum fttutti
Stamley og fjölakylida hanis til
Kaliifiomiu, og þar stariaði hamm
titt dauðadags.
Við sandum Steimummi og börm
unum inmiiiegar siaimiúðartkveðljiur
í sárri song þekna.
Birgir J. Jóhannsson.
Sérstakar aukabætur
séu öryggisbelti notuð
Tryiggimigaíéiagið Ábymgð hif.
hleflur niú hatfið sérsitakla banáttu
fyrir aulkinni notkun öryggis-
Ibelta í bíium. Kemlur það firiam
í auflónni rilysatrylggiingu fyrir
þá, sam mioita örygglisbeiti.
Samlkvæimit lumlfamigsmiilkifllii
könnun á mytsemd öryiggis-
belta, 'sem flraimlkvæmd var í
Svílþjóð af Voflivo-ibiflrieiðasmiiJðj-
'utnium, Ikom flnam, að áðeinis einm
iaf hverjum þnemiur miotar öryigg-
istodllti á llengri flerðallögum', að-
eins einm af ttweirjium áttba
í styttri flerðum ög aðleiinis
einm af Ihveirj'uim tuittugu í
innamtoæj'arákstri. Af ttwerj'um
fiimm Sem d.eyjia í árefasttri,
muindu fljórir hatfla kiomizt lífls af,
;eif þeir 'hefðiu notað öryggis(beM.i.
Þagar ökiutmiaðlur eða flarþagi
glasast þráltt ifyirdr nötíkum örygg-
idbeitis, Verða tnieiðsttfiln mum
mimni em á þeim, gam elklki nótar
‘öryggddbieilti. Bklki toeflur verið
naninistalkað, tove notkium öryggis-
belta er aimienn toér á landi, en
samikvæmit ísl. lögurn eir slkylt að
hiafla önyggisbefllti í öllllum nýj'um
bíium. ÆSkiiagt er einnig, .að
eilgendur ettdiri biia, seim dkki
flalia umid'ir lög þessii, iáti s'etij'a
öryggiðbelti í bíia sínia.
Á þesisuim igrundlvalli hdfur
Ábyngð nú ákiveiðiS alð greiiða,
án viðbótairiðgjiailds aulkalbætur
til þairria, sem slasaslt aivar-
laga þrátt flyrir noitlkium ör-
yggisbefllta, í einlkalbiífluim moð
ökumiainms- og farþegatrygg-
ingu toljá Átvyrgð. Fnam yflir
aðrar tryggimigar verfja gneiddar
50.009 knóinur við daiuðsiflall og
allt að l'5'O.OOO krómiur við ör-
oilkuSliys.
Þessi auflaaitryggimg gildíir fynir
ökumienn og alla flarþega, bæði
í firam- og aftuirsæti, þegair þeir
noita öryggistoelti. Fyrir ök'u-
mlaninimin giildir trygginigin þó
aðeilnis ef fairþegi í framsæti —
ef eirthver er — notar einnig
öryggisbe'l’tið.
Engir séristalkir erfiðflledkar
miumiu vena á því að álkivarða,
hvant öryggdslbeflrti hafi verið
notað, þeigar silys hafir orðið.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 50., 52. og 54. tbl. Lögbirtingablaðs 1969
á Dalbæ í Blesugróf, þingl. eign Magnúsar A. Magnússonar,
fer fram eftir kröfu Búnaðarbanka íslands á eigninni sjálfri,
miðvikudaginn 21. janúar 1970, kl. 13.30.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
N auðungaruppboð
sem auglýst var í 50., 52. og 54. tbl. Lögbirtingablaðs 1969
á hluta í Hraunbæ 190, þingl. eign Sigurðar B. Þorsteinssonar,
fer fram eftir kröfu Jóhanns Þórðarsonar hdl., á eigninni
sjálfri, miðvikudaginn 21. janúar 1970, kl. 14.00.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
4
LESBÓK BARNANNA
dælubíllinn bakkaði út 6
götuna kom yngsta barn-
ið í bjórafjölskyldunni,
hamn Binni litli, röltandi
beint 1 veg fyrir bílinn.
Það var enginn tími
titf þess að sýna nær-
gætni. Kllumpur kastaði
sér áfram og þredjf í háls
málið á Bimna. Honum
tókst að draga hann úr
vegi bílsins á síðustu
stundu.
mín eru ölll fokin út í
veður og vind. Eg braut
þau öll.
Ég hrópaði, hljóp og
ég kom ekkert sérstak-
lega nærgætnislega fram
við Bdrnna litla“.
„Og það var eins gott“,
sagði Láiki lögregluþjónn
og sló á öxl herra
Kluimps. „Ég sá hvað
Klumpur gerði núna rétt
áðan. Hann bjargaði lífi
Binna litla með snar-
ræði sínu. Og ef hamn
hefði ettdki hiaupiö, sem
fugl flygi hefði slökkvi-
liðið ókki komið hingað
svona fljótt. Og etf hann
hefði eltíki hrópað, hefð-
um við frú moldvarpa
ekki einu sinni tekið etft-
ir því, að kvilknað væri
í, fyrr en húsið beíði ver
ið brunnið til ösku. Þú
ættir að vera hreykinn af
syni þrnum, herra
Kluimpur".
„Það er ég“, svaraði
herra Klumpur og klapp
aði syni sínuim á höfluðið,
„satt að segja heif ég allt
af verið það“.
Klumpur brosti til föð
ur síns. „Þalklka þér fyrir,
pabbi. Og ég ætla að gera
enn eitt nýárshedt: Ég
lofa að gera ekki fleiri
nýársheit“.
„Þetta var gott nýárs-
heit“, sagði herra Klump
ur og lagði handlegginn
um axlir somar síns. „Og
ég er viss um það þú ert
nógu dkynsaimur til að
brjóta það lílka, etf það
reynist nauðsynlegt. —
Koimdu, við skulum fara
og kaupa skátahnífinn".
SKRÝTLUR
Þegar Kluimpur
dkömimu síðar sat upp við
girðinguna hjá frú mold
vörpu og reyndi að ná
amdanum að nýju, kom
herra Klumpur til hans.
Hann hafði heyrt í
slöfckviliðsbílunum.
„Klumpur", sagði hann,
„hvað kom fyrir? Er bú
ið að slöfcfcva eldinn?"
„Já, pabbi“, sagði
Klumpur, sorgmæddur á
svip. „Og nýárisheitin
Húsbóndinn sagði
vinnumamminum, að,
vökja sig kl. 6 morgun
nokkurn, en hann vakti
hann kl. 5.
Húsbóndinn: — Hvað
kemur til, að þú vökur
mig svona snemma?
Vinnumaðurinn: — Ég
ætlaði bara að láta þig
vita, að þér er ótoætt að
sofa áfram einn klulkku
tíma enn.
Læknirinn: — Þér mun
ið svo, að láta þrjá dropa
drjúpa í augun tvisvar á
dag.
Sjúklingurinn: — Ég
3kal muna það. En á ég
að gera það fyrir eða eft-
ir mat?

1

1
L
14. árg.
Ritstjóri: Kristján J. Gunnarsson
17. jan. 1970
Gr 1 eá i \eej t
I I

Jiutt i uuimimitj'jjiiimiiiiiiiiiiiiii