Morgunblaðið - 27.01.1970, Blaðsíða 3

MOBGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 27. JANÚAR 1970
3
Klaus Rifbjerg
við Politiken
Eg vanmet ekki viðurkenningar
RÓKMENNTAVERÐLAUN
Noa'ðiurlaoidairáðs vieirðla aí-
íhent Klaius Rifbjeirg hér í
Reyfcjaivíik í næsta mánuði,
eiina og íraim hieifiur koimið í
finéttuim bliaða, Bfltir að á-
kvörðuin dóminieiflnidair hiaifiði
vea'iið gerð heynuim kunn,
ræddi talaðamaðiur PoMtilkiein
vilð Klauis Riifbjeirg og hann
— Það yljair mainini allltaf
um hjairitairæituinniair að fá við-
urkemniiinigu, Slálkt sikyidi emg-
imn lítifllsviirða.
Pollitilkiein beindiir síðain á að
þetta sé í fynsita sfcipti að
damslkuir höifiuinidiur hlýtiur veirð
laiumimi. Síðiain aegáir: í igirein-
amgerð dómmefindair siaigði að
Rifibjemg af immMifium o>g
huigim ymdaau ðgi í máli og stíl
gemt sáJirœna kömmium á ömliög-
um mútímaalkomtuinmar, er epegl
aði félaigisfllega otg síðlfieirðiiliega
'þirömg í taoirgianafllagiu siamfé-
lagi.
Dóimmiefinidin vair þrjáir
kfliufclkuistiumidiir að ná siaim-
koimiulLaigi uim að Klauis Rif-
bjerig sfcyidi hljóita verðiiaum-
im. AtfcvæðiaigmeiðsíLam feir
fmaim eftir niofldkuð fLófcmiu en
réttiátu kerfi, þair sem fynst
er gireáitt atfcvæðd uim þó bófc,
siem miaðiuir viilfl. veiLjia og má
þá eklkd gmeiða atkiv. með bóik
eiigim lamds. Því næsit er xaett
fraim og aftur um þæm bœtaur
þmjár, sem ffliest atkvæði
hljóta áður em loikiaiatikvæ'ða -
gmedðslam fer sáðam fram. —
Hverit Lamd lieggmr fram tvær
bælkiur. Auk slkóldlsöigu Rif-
bjemgs Amma (jeg) Ammia lögðu
Damár fram Ijóðaisatflnið „Det“
efltár Imgier Clhiriisitenisien og
mauniar flétkk sú bólk mjög góð-
an hllijómigmumin hjá dómmieflnd
immi. Frá Svá(þjóð vomu iögð
flram vemk Svem Limdquáist og
Vemer Aspenistiröm.
ANNA (JEG) ANNA
KVIKMYNDUÐ
Mér f inmst iglott tái þesis að
vita, aið við sfcuium geta brot-
izt í glegmiuim mjúrdmm, sem að-
sfcilur momrœmu þjóðirmiar, á
svo áþmeifamilegium 'gmumidvelli.
Naumiast er hægt alð segja,
að við höfum teijamdi sam-
meytd hver við aðma á bók-
mienintiaisviðámiu, em aftur á
mótá eru samistaiptiin miedri í
kvitomymidum. Að vísu hafa
skáldisögur mámar nú verið
þýddiar á seenistou og moostou
og „Operaie(Lsikerein“ á fiinmistou.
Svo að ég gieit eiktai tovamtað.
Etotoi má sikilja orð mán isivo
að ég gieri rrnér mieimiar tefljamdi
háar hugmymdir um ótariigð-
ulan momræmian bmóðúinhug. Ég
er þeárrar sfclolðúmar, að geti
einhver ofclkar glefið hinum
eittflivað það, sem getur orð-
ið til gagmis og gflieði, sé það
gott oig blesisað.
Ég er sórlleiga giiaður yfir
því að hafa flemigið þesisa við-
uirtaemmámgu fyrir bófldma Amma
(jeg) Amina, því að ‘hún stemd
ur mjög nœmri hjamta mnímu,
Nú er aflflit úrtdárt fyrár að sag-
an verðá lcvitamymdlulð. Leák-
stjóiri verðúr Jenis Ravn, em

Klaus Rifbjerg.
Teikning' eftir Hans Bendix.
hamm þmeytti frumiraum sína á
þesisu sviði í fymra mieð taviík-
mymidimmi „Main'den der
tæmíkte ting“. Rjaivn er að boflfla
Jleggja að fá bamdiairáislkain
flramflleiðarada að mymidinni og
mér sfcilllst að einlhver slkriðiur
sé á það toomimm, siwo að víst
voraar miaður að úr verðl
Þetta verðúr í fymsta sfcipti
sem ég sfcrifa elklki sjóflffúr
hamdritdð. Bn mér finnstsamm
gjarmt að umgt fólík sem hef-
ur áíhuga og viiLjia, flái tæki-
færi Aufc þesis hefld ég að ég
heifiða vairiLa treysrt mér til að
byrja á mýjam ledk að vinma
að sögummá.
VINNUR AÐ
SJÓNVARPSHANDRITI
Um þesisar mjumidir fæsit ég
við að sfcráffa hamdriit fyrir
æslkiuiý’ðsiþátt srjómivarpisámis
urndár srtjórm Fritzt Rabens.
Þaið verða fjórir þættir, og
teltour hver 2t5 márnútur. Hárng-
að tál hatfla veráið í þessum
þáttum raumiseejar svipmymd-
ir úr dagLega l'ífinu, em ég er
að huigsa um að troða imm dá-
Btfllum sikammti af súrreal-
isma.
Auðviitað snúaist þœttirmir
um umglt fódk. Ihllturiinin, sem
aðiailflJega toemiur við sögu er
19 ára. Hamm á að mœta til
mýMðlaistaoðuinjar í hermum.
Hamm er í tygjum við sitúflíku
sem er bomganalega sinmuð 1
eáms og hanm er mauinar sjjiádtf-
ur og viflfl. að hamm gegni simmi
henskyldu, en hamm er líika í
sflaigtoigi við ammiam. kvem-
nnamm san hivetur Ihamm tii að
nieita að gegraa herþjómjuisitu.
Upp af 'þessu sprietta síðam
aðakifljamiLeg vamdamóiL
Bg býst víð að þessir þætt-
ir vemði sýnidiir í sjómjvarpiinu
með voirimiu. Áðiur mium svo
komrna út á forflaigi Gyfldendiaílis
Ijóð'asaiflntið „Mytoiliogi“. ,
Hvermig ég fagmiaðd þesisairi
viðurfcemmimgu núma? Eims og
til heyrdr fétok óg mér taaimpa-
vimsfllösiku og stoálaðá við fjöl-
síky'idumja.
20. aðalfundur FBÍ;
Mikið æft á jöklum
AÐALFUNDUR Fluigbjörgumar-
sveitar Isflamids var haJdimin 22.
jainúar, en sveitim á 20 áma starfs-
aifimaali á þessu ári. — Sigurður
Þorsteinsson, fanrmaður fólags-
ilns flutti dkýrsflu stjómar.
Kvaðst hanm telja stærsta við-
buirðimin á árinu þamrn, að emg-
ámm ísilendingur hefur flarizt í
ÆLugisflysi, en þó var eitt dauða-
Slys með þyrlu varniairiliðsims
\imidir Eyj'affjöflíl'um.
Fjórtán srtjórmarflumdir vomu
haldmiir á árimiu, tveir aflmenmár
fluirudir, myradakvöld, svilakvöid
og hjóniaflerð, em 289 siinmum var
floomið í húis björgumiairsiveitar-
iumair til ætfinga og amtnamra
sitarfla, Taildist formiammi avo tifl.
afð meðlimir FRS hetfðú laigt aff
mörfcutm 6500 'fldst. í húsimu fyr-
ir utan alllt aminiað.
Á árimu ffliutti Major Charles
Bueklly frá björigumardeiiLd
bainidairfelaa hemsims erirndi á
fræðsluifiumdi, sem eflnit var til
og var öðmum björ'gumiairsveitum
boðið að vema með, m. a. komu
menm frá björgumiairsveitinmd á
Akumeyri. Gatf ræðumaður sveit-
inmi stórrt rit um björgumarstörtf
og vandaða sjúkratöstou.
Meiri háttar ætfimigar voru
með mesta móti á árimiu, m. a.
'tvær ferðir á \ratnajökul, tvær
í Tindtfjölfl. Þá fóru sjö memn
á Lamigjökiufl og noktorir meffli
fóru leiðanigur á Vatmajökui.
Kvað ræðumaður þessa leið-
an'gma h,affa oriðið milcinn rejnslu
staóla fyrir leiðanigursmenm. Bn
eiitthverrt mesta starfið á éu'inu
llá í þátttöku FBS í 50 ára af-
mæfli flugsinis.
Á starfsár’inu var tvisvar leit-
að til FBS um aðstoð, ammiað
sfciptið við að koma mótor tál
naminisótoniaileiðamgums á Vatma-
jölkli, 0g var hanm sendur máður
í faflllhMf, og í hitt sfciprtið að
Þórisvaitni, rtil að fara ó móti
flleiðangiri fná OrtauistoAnum, Marg
ir hatfa sýnlt Fiuigfojöngumainsveit-
'imini viðúirikemininigu: lcana eim
'hetfiur prjóniað ullflarfatnað og
getfið hamini, ættingj'ar Nímu Guð
rúnax Guiðmuindsdóttur oig Steim-
gníms Björinissomiar færðu siveit-
imini penlinigaigjöf fyrir jóMm og
stjónn Laftleiða færði FBS 100
þúsumid tonónur að gjöf í saim-
banidi við 25 áma atfimæli LiOft-
Leiða, aiuk 25 þús. tor. árflleiga.
Þá var tilfcynmrt um fjaflíla-
björgumamniámiskeið Rauða fcroiss
Noreigs 31. jamúar rtil 8. febrúar
í Kónigsbengi, sem boðið er til
•gegnum Rauða flcross íisfliamds og
er átoveðið að tveir memm fari
frá Fluigbjörgumansveitijnmi til
þjálfiumiar þar. Þetta eru órlega
námislkeið og hafa áður sótt þau
9 mienin.
í tileflnd þes's að þetta er 20.
aðalllfiumdiuir FBÍ, fæmðu tveir atf
stotfmendutm, þeir Últfar Þórðar-
son og Baldvim Jónsson hrl. sveit
imini gesrtabók.
í stjórin Fliugbjörguniarsveitar
íslands eru Siigurður M. Þor-
steimissoin, fonmaður; Siigurður
Waiaige, vamaifonmaður; Stefán
Bjairmasom, ritari; Magnús Þórar-
iinlssom, 'gjaíldfceri; Árni Edwims,
spjafldslkinánr'Jbari, og Haufcur
Haflilgrimsson, meðistjórmiandi.
AFSLÁTTUR
ÚT JANÚARMÁNUÐ
Bjóðum yður sófasett, skatthol,
Hansahillur, staka stóla, vegghús-
gögn, sófaborð, ruggustóla í antik-
stíl o. m. fl.
GERIÐ GÓÐ KAUP. —
PÓSTSENDUM.
OÐINSTORG HF.
SKÓLAVÖRÐUSTÍG 16 - SÍMI 14275
STAKSIEIKAR
Fjaðrafok um
Kvennaskólann
Sannkallað fjaðrafok hefur
staðið siðustu daga í kringum
Kvennaskólann og er tilefnið
Kvennaskólafrv. svonefnda, sem
þessa daguna er í meðferð Alþing
is. Að visu kemur sumum þetta
fjaðrafok dálítið spánskt fyrlr
sjónir vegna þess, að þess varð
ekki vart á s.l. ári, þegar frv.
um heimild til að veita Kvenna
skólanum rétt til stúdentsmennt
unar vax fyrst lagt fyrir AlþingL
En látum það vera. Það hafa jafn
an verið skiptar skoðanir um það
þegar veita hefur átt nýjum aðil-
um rétt til að brautskrá stúdenta
og má í því sambandi minna á
þær umræður, sem fram fóru um
Verzlunarskólann á sínum tíma
og réttindi hans í þessum efnum
og raunar í minna mæli, þegar
Kennaraskólinn fékk takmörkuð
réttindi til að brautskrá stúd-
enta. Engum þarf því að koma á
óvart, þótt skoðanir séu nú skipt
ar um þetta mál.
V iður kenndur
skóli
I öllu f jaðrafokinu um Kvenna
skólann er þó nauðsynlegt að
minniast einnar staðreyndar —
hvaða skoðun, sem menn að öðru
leyti hafa á þessu máli. Sú stað-
reynd er, að Kvennaskólinn er
viðurkennd menntastofnun, sem
hefur haft sérstaklega gott orð
á sér og m.a. kemur fram í því,
að aðsókn að skólanum hefur vex
ið margfalt meiri en hægt hefur
verið að anna. S.l. laugardag
birti Mbl. viðtöl við nokkrar
ungar stúlkur, sem eru neimend-
ur í Kvennaskólanum. Allax fóru
þær viðurkenningarorðum um
skólann sem slíkan, hvort sem
þær voru með eða móti stúdents-
réttindum honum til handa. Ein
þeirra segir: „Ég er ákaflega sátt
við það að hafa gengið í Kvenna
skólann, því að hann veitir mjög
góða kennslu". Önnur segir: „Ég
get ekki fallizt á, að aðskilnaður
kynjanna eigi rétt á sér í skól-
um, tel það fyrirkomulag úrelt
yfirleitt. Ég sé samt ekki eftir
því að hafa farið í skólann, öðru
nær. Hann veitir góða kennslu
og hefur góðum kennurum á að
skipa, en hitt er grundvallarskoð
un mín“. Hin þriðja segir: „Mér
finnst ákaflega mörg rök styðja
það, að Kvennaskólinn fái þessi
réttindi. Raunar finnst mér mjög
skritin þessi andstaða, því að
gæði skólans eru ómótmælanleg
— hann hefur t.d. að meðaltali
verið með einna hæstu einkunn-
imar á landsprófi á undanföm-
um árum.“ Þetta er samdóma á-
lit þeirra nemenda Kvennaskól-
ans, sem Mbl. talaði við, og þetta
or staðreynd, seim ekki má gleym
ast. Því má heldur ekki gleyma,
að skólastjóri Kvennaskólans,
frú Guðrún P. Helgadóttir, nýt-
ur almennrar virðingar fyrir
störf sín að skólamálum og að
memntaskóli, hvort scm hann
væri aðeins fyrir stúlkur eða
einnig pilta, væri vel kominn í
hennar höndum.
Aðskilnaður
kynjanna
Andstaðan gegn Kvennaáhola-
frv. virðist helzt byggjast á því,
að menn telji sérskóla fyrir ann-
að kynið úrelt fyrirbrigði. Morg
unblaðið vill aðeins taka það
fram til að forða misskilningi, að
blaðið er ekki andvigt samskipt-
um kynjanna. Þvert á móti telur
blaðið, að þau elgi að vera sem
nánust. í þessu efni er þó rétt
að vísa til ummæla þriggja
stúlkna í Kvennaskólanum. Þær
sögðu: „Að endingu kváðust stöli
urnar þrjár vilja þakka fólki
þvi, sem ætlar að bjarga einsetu
lifinu. Þær aðgerðir væru þó
ástæðulausar.“

t
<
*