Morgunblaðið - 30.01.1970, Page 31

MOBGUINIBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUIR 30. JANÚAR 11970
Framtak Arnar
réð úrslitum
Flokkaglíman 1969
17 ára piltur í 3. flokki kom
skemmtilega á óvart
Loksins mun fást úr þvi skorið 16. febrúar hver er heimsmeistari
í þungavigt. Þeir keppa um það Jim Ellis (að ofan) og Joe Fraa-
ier (að neðan). Sá síðarnefndi er viðurkenndur heimsmeistari í
sex fylkjum Bandarikjanna.
21. Flokkaglíma Reykjavíkur
fór fram fyrir skömmu að Há-
logalandi. Fyrsta Flokkaglíma
Reykjavíkur fór fram árið 1945 á
vegum hins nýstofnaða Glímu-
ráðs Reykjavíkur, svo aldar-
fjórðungsafmæli glímunnar er
skammt undan. Flokkaglíman
hefur fallið niður fjórum sinn-
um — 1946, 1955, 1962 og 1963 —,
en hefur að öðru leyti verið ár-
legur viðburður í íþróttalífinu
hér í borg frá því árið 1945. Að
visu hafði Glímufélagið Ármann
staðið nokkrum sinnum fyrir
Flokkaglímu (Flokkagl. Ár-
manns), sem síðast fó rfram ár-
ið 1944 með þátttöku glímu-
manna af öllu landinu. Verður
sú flokkaglíma að teljast und-
anfari Flokkaglímu Reykjavík-
ur, og sú siðamefnda afsprengi
hinnar.
Að þessu sinni voru 17 glímu-
menn skráðir til leiks, en 3
þeinra komu ekki og féll niður
keppni í unglinga- og drengja-
flokkunum tvéimur. 14 glímu-
menn leiddu að þessu sinni sam-
ain hesta sína og luku þeir allir
keppni.
Hörður Gunnarsson, form.
glímudeildar Ármanns, setti
gHimiunia með stuttri ræðlu, þar
sem hann rakti stuttlega upp-
hafssögu Glímunáðs Reykjavík-
aem sbofnað var 20.9. 1944. Hamin
afhenti verðlaun og sleit mót-
inu.
Glímustjóri var Guðmundur
Ágústsson. Yfirdómarair voru
þeir Ólafur Guðlaugsson og
Garðar Erlendsson, meðdómar-
air vora Gísli Guðmundsson,
Skúli Þorleifsson og Sigurður
Sigurjónsson. Dómarar sluppu
bærilega frá sínu vandasama
startfi, enda var glímt vel og
drengilega, og við slík skilyrði
er auðvelt að dæma. Þó sást
dómuram yfiir í nokkiram veiga-
miklum atriðum, t.d. er þeir
glímdu, Valgeir og Rögnvaldur,
þá varðist Rögnvaldur a.m.k.
tvisvar ef ekki þrisvar með báð
ar hendur „í senn við gólf”.
Lokaniðurstöðuir í öllum flokk-
um eru þó viðuinandi.
ÚRSLIT:
I. flokkur (yfir 84 kg):
1. Sigtrygguir Sigurðsson,
KR, 2 v.
2. Sigurður Jónsson,
UV, 1 v.
3. Ingvi Guðmundsson,
UV, o v.
Sigtryggur átti að þessu
sinni auðvelt með báða fang-
bræður sína og lagði þá hreinni
byltu á góðum brögðum. Þeir
Ingvi hafa undanfarin áir eldað
saman grátt silfur í þessum
flokki og skipzt á um sigurlaun
in. Siguirður er mjúkur nokku,ð
en hann virðisrt ekki enn hcifa
náð fullum glímuþroska sínum.
n. flokkur (75—84 kg):
1. Ómar Úlfarsson,
KR, iy2 — 1 v.
2. Ágúst Bjajrmason,
UV, 1% — 0 v.
3. Hjálmur Siguirðsson,
UV, 0 v.
ómiair bar sigurorð af báðum
sínum keppinautum, en það var
ekki gert mieð siitjandi sælöiinini.
Ágúst hinin snjallli, bragðlfiimi og
kattmjúki glímumaður var ekki
á þeim skónum að gefa Ómari
eftir meistaratitil sinn frá árinu
áðuir, og varðist og sótti af mik-
illi kunnáttu. Fóru svo leikar,
að þeir skildu jafnir með Vz
vinning hvar, en þeir urðu að
glíma aftur um 1. og 2. sæti, er
aðaikeppninni vair lokið. Og þá
hafði Ómar engin umsvif og
lagði Ágúst strax á hælkrók
h.á.v. Hjálmur var ekki í ess-
inu sínu og fékk engan vinn-
inig. Það er undarlegt, hversu
lítið hanm faer stundum út úr
glímum sínum, því maðurinn er
brögðóttur og glíiminn. En hon-
um hættir mjög til að „ballet-
glíma”, þegar ekki níður síður á
að glíma af fullri karlmennsku
bæði í sókn og vörn, en að
glíma af léttleika og mýkt, því
glíman er fyrst og fremst íþrótt
karlmennskunnar.
III. flokkur (undir 75 kg):
1. Guðmundur Stefánsson,
Á, 4 v.
2. Valgeir Halldórsson,
Á, 2V2 + 1 v.
3. Rögnvalduir Ólafsson,
KR, 2V2 + 0 v.
4. Elías Árnaison,
KR, 1 v.
5. Gunnar Tómasson,
UV, 0 v.
Úrslitin í 3. flokki komu mest
Framhald á bls. 5
FH-ingar
AÐALFUNDUR handiknattleitos-
deildar PH verður haldinn í
Sjálfstæðlsihúsinu í Hafnarfirði
laiuigardaginn 31. janúar kl. 4 e.h.
Helgi Björgvinsson, ungur og mjög efnilegur leikmaður í Valsliðinu er hér kominn inn á línu
og tókst honum að skora. —
— í leik FH og Víkings
sem lauk 20-19
ÞAÐ var fremur fátt um fína
drætti í leik FH og Víkings í
fyrrakvöld. Leikurinn einkennd-
ist af tilviljunum og fálmkennd-
um aðgerðum beggja liða, eink-
um var sóknarleikurinn í mol-
um. FH var þó betri aðilinn og
verðskuldaði sigur, þótt nokkrir
augljósir gallar væru á liðiinu,
ekki sízt hvað einstakir leik-
menn voru þungir og drógu úr
hraða í sókninni. Það sem liðið
kemst byggist á einstaklings-
framtaki nokkurra manna, að
þessu sinni var það Örn Hall-
steinsson sem lék aðallhlutverk-
ið. Er nú Örn kominn í sitt
gamla og góða form aftur, eftir
nokkra lægð sem hann hefur
verið í í vetur. Er slæant að öm
skyldi missa af HM ferðinni, því
vissulega á hann fyilsta erindi í
íslenzka landsliðið.
í leilkiniuim á miövilkluldlaigs-
IkVöld&ð hiöifiðlu Víkáimgair flnuim-
(blvæðiið aOfliam. fyrri Ihláifflieiilkliinini
miesit tfjlögiuir miöirlk tvívagnis. Vonu
SótoniainaJðlgeriðSr FH-iniga á þess-
iuim tírrrua tfreimiur limlar oig otft
slklotið iúr vonlítiflflli aðsitiöiðiu. Áttd
hiimin ágætii miarfcvöirðiur Víkimigs
auðvellt mieð að vartjia þau slkiot.
Sílðasta maflik IhálMlledlkisiiirns dklor-
alðö. Jóin Geisibur itfyrir FH og var
þá stalðlam 9:6.
í síðlairi hálllflleilk var svo dem
alillur viinidlur væri úr Vílkánigtuim.
Br efldkd ósemmiifllagt a!ð þedr halfi
ætfliað isiér uim ioí, a.mik. var efklká
iöigð nólg áhlerzllla á varniarfteiilk-
inm. Um miiiðljiam háfllfleikdmm niáiðlu
FH-iniglar síniuim beztia ieflklkialfla
og gkonuiSu 5 mlöirlk á 3 mlímiú't-
luim,. G*eta miá þasis að á söimiu
míniútiuim gkoruíðiu Vílkdinlgar tivá-
vagis. Efltlilr þessa Orralhríð höfðlu
FH-imigar náð þriggljia miarfaa tfior-
dkoti, sem þeir aíðlam jiulkiu í 5
mönk. Var þá maiumiar gemt út 'Uim
fleilkimin, því þóltt Viflrimigar siælkitu
sdig vanulaga ó siíðustu mlíniútuin-
uim viar miunluirimin oriðinm oif mdlk-
ill till þes|s alð urnmt væri alð vinmia
Ihainm cupp. Rieymidlar miuinlafðli efldki
ruemia 'ainiu rnarfdi í iolkin 20:119,
an tvö sdðiuisitai mörkin hiáfðd
Einiar Malgniúgslom sikonalð mieð
igflægillagum slkotMm,.
Vítoinlgsfliiðlilð «r lenlgi búið áð
vana etfmilagt, em ávaflflt stoortir
siaimia hlerzluimiumdmm tdl þasis ®®
liiðið vanði gotft — fleiri slkiytt-
ur og ákvteðniari. Varniarleilkiur-
inm hlaflur (hinis vagar bneytzt tifl.
baitnia,ðla)r þteglar á heflLddmia ar iít-
ilð og þó gér í liaigi miairfÐvarz)lain,
en Einiar Hlálkornargan (hafiur tek-
ið gtóingtígum tfnaimiflöinuim.
Að vtepjlu var Eiruar beztiur
Vflkimgaininia, eni teimoig áttu þeir
Guiðjóm log Páíll ágætam iDedlk.
Sem flynr stegtir gtamdiur FH Og
fleillur irmeð önfláum Iteikmiöminniimi,
aðaflfllaga þeim Gedr, Bnrni, Auið-
uinmli og miarlkvönðluraum Hj/alftia
og Blimgi. Sumir áðnir leifkmiemm
viirtðaat mlánlaist vana mteð tfll að
tfyffla töllumia. Má það vtena afllvar-
Hagt ifyinir FH etf Æéfllaigið hiaflur
tekflri ynlgri og lélttari miemm tiíl að
gatfiia imin í liðflð.
önn var stjiamrua þegga lieflks og
sýnidi slíiniar 'beztu hldlðiar. Nfli var
hiamrn óiflenimdmm að dkjiótia oig ár-
anigtuiriinm varð tefltir því — 9
miörfc. Geir var mieð dlaiutfaina
mlóti og stoanalðd t. d. „iaíðtein/s“
3 inlörlk. Þá átti Auiðlumm einmilg
prýðdlagam leilk og Deditum er á
tnauisrtari 'Og jiafhlbetri vamar-
m,aninii en honlum. Mairikverðdrmdr
báðiæ, Biingir og Hjiaflltd vörðu
eiinlndig ofit ágæltfllaga.
Dóimiarar. vonu Ósfldair E'imiams-
son og VaUur Btenieddlktssiom oig
diæmdlu þeflr vel. — stíjiL