Morgunblaðið - 04.03.1970, Blaðsíða 12

r
12
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 4, MARZ 1970
MORGUNBLAÐIÐ hefur
snúið sér til allra frambjóð
enda í prófkjöri Sjálfstæð-
ismanna í Reykjavík og
óskað eftir að þeir svari
eftirfarandi spurningu: A
hvaða þáttum borgarmál-
efna hafið þér mestan
áhuga? Fara svör nokk-
urra - frambjóðendanna
hér á eftir.
Ólafur H.
Einarsson
gagnfræðaskólakennari,
Ljósvallagötu 8. 61 árs.
Maki: Gréta S. Guðjóns-
dóttir.
Ég tel mér fátt óviðkomandi
í fæðingarborg minni. Mér þyk-
ir vænt um hana og þá, sem
hana byggja.
Sem kennara, eru mér þó
skólamál hennar hugstæðust.
Hér átti ég mína skólagöngu.
Hér hafa börn mín gengið í
skóla. Hér hef ég um aldar-
fjórðungsskeið átt nokkurn þátt
í skólauppeldi allmargra barna
samborgara minna. — Og nú er
ég í síauknum mæli tekinn að
kenna börnum minna elztu nem-
enda.
Allt hefur þetta skapað mér
ákveðnar skoðanir á kostum og
göllum skólanna okkar.
Mér er það Ijóst, að hér þarf
mörgu að breyta í ytri formum
og starfsháttum skólanna til
samræmis við breytta tíma. Hitt
er mér þó enn Ijósara, að þær
breytingar kunna að reynast
harla fánýtar ef okkur tekst
ekki að skapa í skóiunum þann
anda manndóms og menningar,
sem þá skortir svo mjög, en
kann að ráða úrslitum um það,
hvort þegnar verðandi iðnþjóð-
félags verða reköld tómleika og
lífsleiða, og hverra þeirra tízku
strauma, er að landi kann að
bera, eða, á hinn bóginn, sjálf-
stætt manndómsfólk, er kann að
velja og hafna og njóta þess í
starfi og tómstundum, sem
menning kann bezt að bjóða.
Breytingar á hinum ytri form-
um, skólakerfinu, eru ekki ein-
hlítar til úrbóta. Skólamir
þurfa að öðlast aukið innihald
siðgæðis og aga, og þá mun þeim
reynast léttara um að miðla
hinu: „Bókvitinu, sem verður í
askana látið". Ég hygg að kenn-
arar séu mér velflestir sammála
um það, að þessi breyting þoli
enga bið, og þurfi hvorki né
megi bíða eftir því, að skóla-
kerfissmíðin verði fullkomnuð.
Á hinn bóginn bind ég miklar
vonir við þær skólamálatillögur,
sem komið hafa fram í borgar-
stjórn að undanförnu.
I borginni okkar skerast
vandamál uppeldis og fræðslu
meira í odda en annars staðar á
landi hér. En hér eru um leið á
ýmsa lund betri aðstæður til
þess að ráðast til höggs við
þann vanda, og þeirrar aðstöðu
vegna á Reykjavík og ber henni
að hafa forystu um endurbæt-
ur skólamála.
Hér þarf að láta hendur
standa fram úr ermum til marg-
víslegra úrbóta á fjölbreytileg-
um sviðum borgarlífsins, öðrum
en skólamálum. En þar er næsta
verkefnið það, að tryggja skóla-
æskunni störf á sumri komanda.
Það er manndómsatriði fyrir
ungt fólk að geta kostað skóla-
göngu sína að einhverju leyti
með eigin tekjum. Þetta tókst
vonum framar vel í fyrra og
og ætti því eigi síður að geta
tekizt nú, ef rösklega verður við
brugðizt.
Ólafur G.
Guðmundsson
læknanemi,
Vesturgötu 36 b. 24 ára.
Maki: Lára M.
Ragnarsdóttir.
Ég hef áhuga á og er reiðu-
búinn að stuðla að framgangi
allra þeirra mála, sem efla fram-
för og horfa til heilla fyrir íbúa
Reykjvíkur og þá oftsinnis
um leið íbúa landsins alls, og
set ég ekki fyrir mig hvaðan
úr flokki og hverra manna sá
málatilbúningur er.
Ég tel mig eins og fjölmarg-
ir aðrir hafa orðið áþreifanlega
varan við margs konar einkenni
hins margumtalaða stjórnmála-
vanþroska meðal borgarfulltrúa
að undanförnu, og virðist það
eiga við einstaklinga úr öllum
flokkum, þótt heildin ætti að fá
öllu betrí vitnisburð en kolleg-
arnir á háttvirtu Alþingi. Af
þessum sökum hef ég mikinn
áhuga á því að vinna að e.k.
siðbót í stjórnmálalífi borgara
og annars landslýðs, enda veit
ég gjörla að þessi krafa liggur í
loftinu og nýtur stuðnings fjöld
ans, ungra og gamalla. Uppræta
verður hin þröngu flokkssjón-
armið, uppgerðar flokkadrætti
og persónuníð. Tími andlits-
lausra flokksdindla og jábræðra
er væntanlega liðinn með upp-
rennandi gullöld frjálslyndra og
lýðræðislegra starfshátta ís-
lenzkra stjórnmálaflokka. Þar
er Sjálfstæðisflokkurinn tví-
mælalaust í broddi fylkingar
nú. íbúar Reykjavíkur munu
því væntanlega bera gæfu til að
tryggja sér forráð hans um
borgarmálefni næstu árin.
Af einstökum málaflokkum
eru menntamál og heilbrigð-
ismál mér hugstæðust, enda er
þar um einkar stóran akur
óplægðan að ræða, og væri
hverjum manni heiður og
ánægja að fá tækifæri til að
leggja hönd að verki sem því að
tryggja eðlilega forystu höfuð-
borgarinnar, sem senn verður
stórborg — metropolis, við að
bæta þroskaskilyrði æskunnar
og heilbrigt líf borgaranna,
ungra sem aldraðra.
Ólafur
Jónsson
málarameistari,
Mávahllð 29. 48 ára-.
Makl: Birna J.
Benjamínsdóttir.
Að allir borgarbúar hafi næga
atvinnu og stuðla að því að allt
skólafólk sem kemur á vinnu-
markaðinn á vorin, fái at-
vinnu yfir sumarmánuðina, og
gera því þannig kleift að stunda
áframhaldandi skólagöngu.
Sem iðnaðarmaður verða iðn-
aðarmálin alltaf efst í huga
manns. Hér í borg er iðnaður-
inn orðinn það umsvifamikill at-
vinnuvegur að gefa verður hon-
um fyllsta gaum, og efla hann
til þess að hann geti tekið við
sem mestu af þeirri fólksfjölg-
un sem hér verður á komandi
árum; þá er mjög áríðandi að
þeir menn sem með stjórn borg-
armálanna fara séu vel heima í
þessum málum.
Uppbygging borgarinnar hef-
ir verið mjög ör og Reykjavík
vaxið úr bæ í borg á mjög
skömmum tíma. Sýnir það að
stjórn borgarmálanna hefir ver-
ið í góðum höndum, en betur
má ef duga skal.
Menntun iðnaðarins þarf að
auka. Nýju iðnskólabygginguna
þarf að Ijúka við sem allra fyrst
til þess að verkleg kennsla geti
tekið til starfa í miklu ríkari
mæli en i dag.
Byggingamálum okkar þarf
að koma í það horf að sem flest-
ir geti eignazt eigið húsnæði, en
í þeim málum rikir enn mikil
óvissa, vegna þess hve lánin eru
lítill hluti byggingakostnaðar-
ins.
Nú eftir að við erum gengnir
í EFTA reynir á hvers megnug-
ir við erum, og eiga þá íslenzk-
ir iðnaðarmenn eftir að sýna
hvað í þeim býr, til þess að
standast samkeppnina við aðrar
þjóðir, og efast ég ekki um getu
þeirra og vilja, enda verðum við
að búa vel að þeim.
Hin þróttmikla æska Reykja-
víkur á það skilið að vel sé að
henni búið, og þótt mikið hafi
verið gert, þarf enn stærra átak,
og eftir því sem betur er gert,
ætti hún að vera betur til þess
fallin að taka við stjórnartaum-
unum.
Uppeldis- og skólamá'lin þarf
að taka föstum tökum og auka
á þekkingu þeirra er við þau
mál fást.
Samstillt og sterk borgar-
stjórn er og verður Reykvík-
ingum til farsældar í nútíð og
framtíð.
Ólafur B.
Thors
héraðsdómslöginaður,
Hjarðarhaga 50. 32 ára.
Maki: Jóhanna J.
Einao-sdóttir.
Ég hef mestao áhuga á þeiim
þáttum borgarmálefna, sem
varða afkomu einstaklingsins,
bæði efnalega og andlega. Þess
vegna nefni ég atvinnumál,
fræðslumál, félagsmál og menn-
ingarmál.
Grundvöllurinn að velferð
þessa samfélags er sá, að ein-
staklingurinn eigi þess kost að
sjá sér og sínum farborða og
fái tækifæri til þess að þroska
hæfileika sína til hagsbóta fyr-
ir heildina.
Þess vegna verðum við jafn-
an að tryggja næga og örugga
atvinnu f borginni. Borgaryfir-
völdum ber að búa í haginn
fyrir atvinnurekstur og hvetja
til aukins athafnalífs. Rekstur-
inn á að vera í höndum ein-
staklinganna sjálfra, því þar er
honum bezt borgið, en á vegum
borgarinnar starfi stofnun, sem
hafi heildarsýn yfir ástandið ! at-
vinnumálum, greiði fyrir nýjum
atvinnurekstri og sameini krafta
borgaranna til stórátaka.
Við þurfum að sveigja
fræðslukerfið að því marki, að
það nýtist einstaklingnum sem
bezt til aukins þroska og til þess
að verða hæfari þegn í þjóðfé-
laginu. Tengslin milli skólanna
og atvinnulffsins, þarf að auka að
mun.
Heilbrigð félagsleg þjónusta
er nauðsynlegur þáttur í þeirri
viðleitni að skapa borgurunum
öryggi og um leið að gera þá
færari til þess að standa á eigin
fótum, auk þess sem slík þjón-
usta er bezta vörnin gegn óheilla
vænlegum fylgifiskum þéttbýlis-
ins.
Þróttmikið menningarlíf er að-
alsmerki frjálsra manna og bezta
líftrygging hvers samfélags.
Otto A.
Michelsen
forstjóri,
LitlagerSi 12. 49 ára.
Maki: Gyða Jónsdóttir.
f fjórðimig a'ldair hefuc Rey'kija-
vík fóstrað mig. Á ég henni þvf
skuld að gjalda. Eðlilegt er að
mam'n íainigi t)»l að iegigija noklk-
ur lóð á þá vogarskálina, sem
gæti orðið höfuðborg okkar til
farsældar.
Ekki get ég sagt að eitt mál-
efni sé öðru hugstæðara.
Fjölþætt málefni, sem miða að
mannrækt, bæði andlega og
líkamlega og jafnvægi í lífs-
venjum er mér mjög hugstætt.
Nær þetta að sjálfsögðu yfir
skólamál, sem tómstundaiðju,
þvf hér er lagður hornsteinn að
framtíðar hamingju og dugnaði.
Reykjavík sem höfuðborg ber
meirfli naiuðsyT) TM en noklkinuim
öðrum stað á taodinu að vena
til fyrirmyndar, og hefur hún
maingis konac sikiilyrði tii þesis, öðr
um höfuðborgum fremur. En það
þarf að gera sér Ijósa mögu-
leikana, og skipuleggja ráðstaf-
anir langt fram í tímann.
Skipulagsmál og atvinnumál
eru mér mjög ofarlega í huga
enda lífsstarf mitt unnið á því
sviði.
Öll byggjast þessi máiefni á
frelsi einstaklingsins til athafna
innan þeirrar ábyrgðar sem
h-veirju lýð'ræðisþjóðféiag i er
ne'uðsyniteg.
Páll
Flygenring
verkfræðingur,
Njörvasundi 13. 44 ára.
Makl: Þóra Jónsdóttfr.
Öflugt atvinnulíf f borginni er
forsenda þess að bæjarfélagið
geti framkvæmt þá þjónustu,
sem eðlilega liggur í verkahring
þess, svo sem að reisa og reka