Morgunblaðið - 10.06.1970, Síða 7

MOBGUNBLAÐIÐ, MJÐVIKUDAGUR 10. JÚNl 1®W
7
Úr þjóðsögum:
Grímur biskubsfóstri
IBÚÐ TIL SÖLU
1. ftofc'hs 2ja he«fe. F>ý#ízlcu
it‘UÖ á bezta staO í borginmi
ea til söbu. Mjög skentrrvtá-
leg fyíir eír?híeype komii Tíllx
seroilist MW. morkt „8692".
BROTAMALMUR
Ksupi aNan brotamákn karwj-
hsesta verði. staðgreiOsta.
Nóatúni 27, simi 2-58-91.
Einhvern tíima var harðaeri mlkið
íyrir norðan land. Tókst þá um-
ferð svo mikil af snauðum mönn-
um, að tid vandræða horfði. Helztu |lættu,“ segir Grimur. Bisikup mælti:
ætlaði sönrra leið til baka. Haim
játti þvi. „Þá verður þú drepinn,"
segir biskup. „Ég á það þá á
menn gjörðu það því til lögvenju
á þingi nokkru, að hver bóndi, sem
gæti, skyldi veita sna.uðum mönn-
um húsaskjól og gefa þekn mat
oæturlangt, en srvo skyldu þeir brott
faxa og ekkert fá með sér.
1 þessu harðæri kom fjöldi
snauðra manna að Hóluon í Hjalta-
dai, og var þar fylgt sömu reglu
sem annars staðar. Eitt kvöld kom
þar piltur einn, sem Grímiur hét,
og fékk gistingu. Daginn eftir hugði
hann ekki á brottferð. Gekk hann
þá á fund biskups og sagði honum,
að síðan han.n hefði komizt á að
vera eina nótt, langaði sig enn
meira til að vera aðra. Lauk svo
taii þeirra, að biskmp lét eftir hon-
uim að vera enn þá nótt. En dag-
inn eftir bjóst Grírmur ekki brotrt
heidur, og gekk hann enn á fund
biskups og skoraði á hann með
hina þriðju nótt. Bisk/up vitnaði þá
tál samnings þes®, er hindr helztu
menn höfðu gjört með sér, en Grim
ur kvað þann samnimg þegar rof-
inn, fyrst hann hefði verið þar
tvær nætur. Biskup nennti þá ekki
að reka Grím burt raeð hörðu.
Varð það úr, að hann ílentist á
Hólium og óllst þar uipp. Gjörðist
ha.nn smiður mikill, og varð hann
stiaðarsmiður. Mjög þótti hann harð
ur, óþýður o.g einrænn í skapi, og
viildiu allir eiga sem fæst við hann,
Lrðu nú nokkur ár, svo Grimur var
orðinn fulltíða. Var hann hraustur
að afli.
Einn jóladag fékk biskupinn á
Hólum bréf frá biskupinum í Skál
holti. Voru áríðandi leyndarmál í
því, en þó hafði það legið lengur
em til var ætlazt, því bisfoup kvað
séx allt við liggja að vera búinn
að koma svari í Ská'l'hoit fyrir ný-
árið. Leiltaði hann á ýmsa að bera
bréf þangað sfuður, en enginn treyst
ist um það teyti að fara skemmsía
veg.yfir fjöli og vera kominn svo
snemma í Skálhoit. Að síðustu
skoraði bisfouip á Grim og kvaðst
því heldur ætla upp á 1 iðsin n i
hans sem hann-hetfði fyrr sýnt hon-
um liðsinni. Grimur kvað biskup
ekki heldur þurfa að telja mat eft-
ir sér en sig vitínu eftir bisikupi,
— ,.en fyrst þér þeibta er svo mik-
ið kappsmál, þá hafðu bréf þín
tllbúin ann.að kvöld, en leðu.rskó
mína og nesti i kvöld.“ Biskup
gjörði nú svo. Grimur sló þunnt
jórn neðan á skóna og hafði smá-
gadda neðan í, líka hafði hann
skauta og skíði tffl ferðarinnar.
Hvarf Grímur af staðnum þegar
nm nóttina, er hann hafði tekið við
bréfinu um kvöldið. Fór ha.nn
sem leiðir lágu skemmst, neytti
skautanna á ísum, en skíðanna á
fönmurn, og sóttiist leiðin honum
furðanlega fljótt. Kom hann á vatn
eitt mikið, er sumir ætla verið hafi
Hvítárvá.tn, og fór efi.ir því á skaut
um. Þegar hann var nærri kominn
yfir vatnið, sá hann mann vera að
veiða á dorg á ísnuim, en þegar
hann sá Grím, hljóp hann í veg
fyrir hann. Grímur staðnæmdist
þar, sem ísinn var glærasbur og hál
astur, og beið þar komumanns og
leysti af sér skautana. Réði mað-
urinn á Grím án þess nokkuð yrði
af kveðjum, sótti hann fast að
honum, en varð óhægra að standa
á ísnum en Grírni járnuðum. FeHdi
Grímur útilegumanninn að lykíum,
brá skálm undan stakki sínium. er
hann hafði smíðað tíl ferðarinnar,
og drap hann. Síðan héit hann
áíram, og fór þá að styttast suður
af. Létti hann ekki fyrr en hann
kom í Skálholt, og var það degi
fyrir gamJaársdag.
Grímiur gjörði orð fyrir biskup,
að hann vildi finna hanns en fékk
þau orð aftur, að biskup sæti yfir
borðum og að hann væri beðinn að
biða á meðan. Grímur gjörði hon-
um þau orð aftur, að hann vildi
okki bíða, því sín væri efcki meiri
þágan en hans. Biskup var óvanur
þes®um svörum, stígur þó undan
borðum, strýkur skeggið og finnur
Grim. Skilaði hann bréfinu og
kvaðst vilja fá svar degi sáðar.
Seinma um daginn lét biskup kalla
Grím fyrir sig og mælti: „Ég sé það
aí dagsetningu bréfanna, að þú ert
msðuir fljótur í ferðum, og sýnist
mér þú mega hvi.last liér fram yfir
nýár.“ Þvi tók Grimur fjarri. Bisk
up kvað hann þá ráða sikyldi. Morg
uninn eftir aíhenti bisikup sjólfur
Grími brél og spurðá, hvoxt hann
„Þiggðu þá hund þennan." „Það vil
ég gjarnan," segir Grim-uir. Skipaði
þá biskup mórauðum rakka einum
miklum, er fylgdi honum, að fylgja
Grímii. Hundurinn nam staðar og
starði á biskup, en hamn ítrekaði
skipun sína harðax en fyrr. Stundi
rakkinn þá við og lagði sig að fót-
um Gríms.
Grimur þakkaði biskupi greiða
og hélt af stað, en þegar hann
kom að vatninu aítur, sá hann.
hvar þrír mctm komu hlaupandi.
Fór einn langharðast og einn sein-
ast. Grímur náði þó vatninu og
hljóp efíir því um stund til að toga
þá enn meira hvern frá öðrum. Þó
sá hamn, að hann mundi ekiki draga
undan og staðnæmdist hannáísn-
um, þar sem hann var hálastur. Var
þá hinn fyrsti þegar kominn og
mælti: „Þú hefur drepið bróður
minn, og skal nú hefna
þess.“ Grímur kvað það
hæfilegt. Það fann Grhnur, að
ekkii hafði hann afl við þessum
manni, en hundurinn hljóp líka á
hann og reif hann á hol. Hinn bróð
irinn kom þá að,, og fóru leikar
eins með hann og hinn fyrri. Sein
ast kom gamaiH maður, er var faðir
þeirra bræðra. Hann bauð Grími
eættaboð og kvað hann skyldi koma
með sér og eiga dóttur sína. Grím-
ur kvað honum sæmra að fylgja
sonum sínum, kvað hann mundi
sitja á svikráðum við sig og vilja
sæta færi. Þessi orð stóðst karlekki
og réði á Grím. Hafði hann sig
lausan við og varðist Grími með
annarri hendi, en hundinum með
hinni, og þóttist Grímúr í fyrstu
hafa ærið að vinna að verjast, en
þaf kom, að karl mæddist, og gat
Grímu.r loks unnið á boiurm nieð
sityrk hundsins.
Síðan fór Grimur norðtir að Hól-
um. Var hann þar svo harðúr i
skapi um veturinn, að fáuim þótti
við vært. Um vorið eftir sumar-
mál urðu menn þese varir, aðbisk.
up o® Grimur sátu lengi á emtali.
Líka vissu fáir, hvað Grímur smíð-
aði um veturinn, nema hvað öxi
nýsmíðuð sást hjá honuim, mikil og
biturleg. En eftir fardaga fór hann
að heiman frá Hólum ríðandi með
hest í taumi og reiddi kistur áhon
um. Vissu menn ekki. hvert hiann
Setlaði. en aldrei hefur hann sézt síð
an. Á elliárum sagði Hótabiskup
vinum sínum, hvemig staðiðhefði á
hvarfi Grims, og að sér hefði þótt
það bezt, úr þvi sem komið var,
að láta hann sjálfráðan og sieppa
honum.
Nokkrum árum eftir þennan at-
burð og hvarf Grims var það haust
eitt, að biskupinn i Skálholti lá í
sæng sinni, milU svefns og vöku.
Þótti hon.um þá maður koma á her
bergisigluggann og segja: „Gakfctu
tíl sauðhúsanma þinna, þar er lítil-
fjörlegt þakklæti fyrir hundinn
þinn." Biskup var að velta þvi i
huga sér, hvort þetta hefði verið i
vöku, en stundum lá við hann
hlægi að grun sínum og héldi þetta
hefðu verið drammórar. Þó gat
hann ekki stillt sig að ganga til
fjárhúsanna eftir hádegið. Fann
hann þar þá stórt hundrað sauði,
er voru blóðmarkaðir marki bisk
ups og al'lir gamllir. Sauði þessa lét
biskup skiera, og er mælt hálfur
þriðji fjórðumgur mörs hafi veríð
í hverjum sauð og síðan þverhand
ar þykk. (Þessa sögu sagði jnér
Skúl'i Gunnarsson, bóndi og for-
söngvari í Goðdalasókn, circa 1840,
og var hann þá nálægt áttræðu.)
ÁRNAÐ HEILLA
Fimimtugur er I dag Otto’. A.
Mirhelsen, skrifvélameislari. Hann
tekur á mó.i gestum í húsnœði
Dansskóla Hermanns Ragnars, Mið
bæ við HáaleitisbraiUit kl. 5—7 í dag
(miðvikudag 10.6.).
Nýlega opinberuðu trúlofun sína
á Þingeyri ungfrú Arnbjörg Ágúsits
dóttir og Ólafur Ólafsson, skipstjóri
frá Suðureyri, Súgandafirði.
Nýlega voru gefin saman í Kópa
vogskirkju Ásita Sigurðardóttir og
Sævar Tryggvason. Heimili þeirra
er að HedgafeUsbraut 20, Vest-
mannaeyjum.
Ljósm: Óskar Björgvinsson,
Spakmæli dagsins
Frá því að maðurinn var mynd-
aður aí jörðu og fram á þennan
dag, hefuir hann átt saxna kosit allra
sannra og hollra unaðslinda. Og
hann fær vart bergt á þeim nema
i friðsæld. Sjá kornið vaxa og
blómin springa út, mæðast við plóg
inn og skóflustungwrnar, lesa,
hugsa, elsika, vona, biðja, — þetta
veitir mönnum hamingju. Stiundum
um hefur örþreyttur kowungur eða
þjakaðuir þræll leysit þá gátiu, hvar
hin sönnu konungisriiki jarðarinnar
er að finna, og aflað sér ótakmark
aðs einveldis með því að ríkja yf
ir littam garðfelefU.
I. Rusfcin.
Laugardaginn 18. apríl voru geí-
in saman af séra Felix Ólafssyni,
ingfrú Kristín Dagný Magnúsdóttir
og Guðmundu-r Sigiurvinsson. Heim
ili þeirra verður að Rauðaleék 73,
Rvíkl
Ljósmyndastoía Þóris. Laugav. 178.
FRÉTTIR
Sunmikoruir:
Kvenfélagið Sunna, Hafnarfirði
Farið verður f ferðalag sunmi-
daginn 14.6. að Búrfeili og Hefclu.
Upplýsingar á skrifstofu verka-
kvennafélagsins, íimmtudagskvöld
kl. 8—10.
Stjórnin,
VISUK0RN
Leiðréttlng
Siðasta erindið í vknafiokknum:
,,Á Hveravöllum", birt 2. júní sJ.
er rófit þannig:
BláU um f jallið. hnun •[ trlU
hljómi fallegt lag.
Kvrðjum allir HvmrrH),
kór með snjallah brag.
8J>.
Bifreiðarstjóri
me® meirapróf óskast nú þegar.
Umsóknir merktar „Leigubifreið — 06162" sendíst
Morgunbtaðrnu fyrir n.k. föstudagskvöld.
5-6 herbergja tbúð
é fyrstu haeð eða hærra uppi í húsi með lyttu óskast sem fyrst.
Nlánari upplýsingar i siima 20081 e. kl. 19.
Skrifstofustarf
T ryggirsgafélag óskar eftir að ráða nú þegar vana vétritunar-
stúlku.
Umsóknrr éskast sendar afgreiðslu Morgunblaðsins fyrir
15. þ.m. merktar: „Skrifstofustörf — 2643".
Bitreið til sölu
Tilboð óskast í Peugeot árgerð 1967 skemmda eftir ákeyrzlu.
Til sýnis hjá Hafrafelli h.f., Grettisgötu 21.
Tiiboðum sé skilað á sama stað i síðasta lagi miðvikudaginn
10. þ.m. kl. 18. Réttur áskilinn til að taka hvaða tilboði sem
er eða hafna öllurn.
Saumakona
vðn gluggatjalcfasaum óskast. Vinnuhúsnæði á staðnum.
Ti*boð óskast er tilgreini aldur, fyrri störf og hvar unnið,
sen-dist blaðinu fyrir 17. þ.m. merkt: „8691".
Gjaldkeri - innheimta
Fyrirtæki } borginnl vilf ráða gjaldkera, sem jafnframt annist
innheimtustjórn, til afleysinga í sumar í tvo til þrjá mánuði.
Umsóknir með upptýsingum um menntun og fyrri störf sendist
auglýsingadeild blaðsins merkt: „Ábyrgð — 8694" fyrir n.k.
föstudag 12. þ m.
Plöfur — harðviður — spónn
NORSKAR SPÓNAPLÖTUR, 13—25 mm. 122x366 cm.
HARÐTEX, 160x210 cm.
OREGON PINE KROSSVIÐUR (vatnsh. Iíming>
122x244 cm. 6 og 12 mm.
PLASTHÚÐAÐAR SPÓNAPLÖTUR (WIHUplast).
PLASTHUÐAÐ HARÐTEX (WIRUtex).
HARÐPLAST (margar gerðir).
HAREVIÐUR (jap. eink 1 og 2", ramin 2", abachi 1^
og 2~. askur 11 og 2", teak 2x6").
SPÓNIfM (margar tegundir).
pall þogeirsson & co.,
Armúla 27 — Símr 16412 og 34000.