Morgunblaðið - 16.06.1970, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 16. JÚNÍ 1970
— Á ég að halda áfram með
.setustafun.a og svefnherbergið?
— Eins og þú vilt.
— Hvað hefurðai á mióti mér,
Gilles? Það er eins og þér þyki
ekkert vænt um mig lengur.
— Vitleysa. Það hefur engin
breyting orðið, get ég fullvissað
þig um. En nú stanzar bíll fyrir
utan og bjöllunni er hringt. Það
er sjálfsagt hann Plantel enn.
Viltu láta hana Mörtu vísa hon-
um upp í skrifstofuna tií mín.
Á ytra borðinu var útgerðar-
maðurinn alveg eins og hann átti
að sér, jafn fyrirmannlegur og
snyrtilegur. Hann kom inn með
útrétta hönd.
— Góðan daginn, Gilles. Ég
er búinn að koma tvisvar, og. . .
Gilles tók ekki í höndina á
honum, en sagði lágt:
— Fáið yður sæti, hr Plantel.
— Er sama þó ég reyki?
— Já, vitanlega.
Glugginn var opinn og bensín
gufan frá bilastöðinni barst inn.
— Ég þarf ekki að taka það
fram . . . sagði Plantel, eftir að
hafa víxllagt fæturna og rétt úr
þeim aftur, nokkrum sinnum
Gilles dáðist að skónum hans,
sem gljáðu eins og spegill.
— Nei, hr. Plantel, þér þurf-
ið ekkert að segja mér. Þér haf-
ið fengið bréfið frá mér, svo að
þér vitið, hvemig ástatt er.
— Gerardine hringdi í mig
og . . .
— Ég hitti haraa í gærkvöld.
— Ég réð henni árangurs-
laust . . .
— Þér hafið vafalaust ráðið
henni hieilt. En því miður
vill Gerardine frænka ekki
taka sönsum. En það, sem mestu
máli skiptir, er að Colette verði
látin laus og hreinsuð af öllum
grun.
Plantel leið illa er hann
horfði á manninn, sem hann
hafði þekkt sem óframfærinn og
vandræðalegan piltung, en ætl-
aði nú kaldur og rólegur, að
selja móðursystur sína undir
morðákæru.
— Þér hefðuð ekki þurft að
ómaka yður til að koma, sagði
Gilles, með næstum ómennsku
LXX
kæruleysi. — Ég veit, hvort sem
er, að þér munuð gera það siem
þér getið til þess að láta kær-
urnar gegn Colette og Sauvaget
lækni niður falla, og mannorð
þeirra hreinsað.
— Já, en . . . þar sem þau
eru raunverulega saklaus, er
ekki nema eðlilegt, að . . .
Gráa bréfabindið var þarna á
borðinu og Plantel sá það. Sem
snöggvast hikaði hann en sagði
svo:
— Hvað snertir . . .
Og Gilles hélt áfram með drep
andi rósemi:
— Hvað snertir Espadan og
dauða þessa drengs, Jean Agua-
dil. . _.
— Ég sver yður við samvizku
mína, Gilles, að ef við hefðum
séð fyrir . .
— Það er nú ekkert við því
hægt að gera, Plantel Skeð er
VIÐARVÖRN
FÚAVARNAREFNI FYRIR
ÓMÁLAÐAN VIÐ. MARGIR
LITIR
FEGHIÐ VERNDIÐ
VEL HIRT EIGN ER
VERÐMÆTARI
skeð. Svo virðist, sem móðir
hans selji sardínur á horninu á
Hallargötu.
— Ég er reiðubúinn að . ..
— Það eruð þér vafalaust Og
seinna, þegar allt er komið í
lag, bið ég yður sennilega að
koma til mín aftur og þá brenn
um við viss skjöl.
Hann stóð upp.
— Eins og er þarf ég í mörgu
að snúast, hr. Plantel.
— Mér þykir leitt að hafa
tafið yðúr. Eg vildi bara segja
yður sjálfum, að ég mun gera
allt, sem í mínu valdi stendur...
Veil á minnzt: Hann Rataud kom
að finna mig í gærkvöldi. Og
hann er reiðubúinn að tala við
yður.
— Það er alveg óþarfi.
— Auðvitað hjálpar hann yð-
ur það sem hann getur. Það er
óþægilegt fyrir jafn háttsettan
mann og hann er . ..
— Að verða kærðiur fyrir að
hiaifa stolið arfi bróðurdóttur
sinnar . .
Gilles opnaði umslagið kæru-
leysislega og höndin hvíldi á um
slaginu með nafninu þingmanns-
ins á.
— . . . og samt, þegar ég hugsa
titt vesalings stúíikiunniar, sem
hann lét loka inni og að lokum
varð raunverulega brjáluð,
þá . .
Hópur stráka þyrptist út úr
skóla þarna skammt frá, þeir
hlupu um, léku sér að miarmara
kúlum og fylltu loftið hvellum
röddum sínum.
— Sælir hr. Plantel.
— Sælir, Gilles. Ég vona, að
þér trúið mér, ef ég segi . .
— Ég trúi yður, hr. Plantel
Hann lokaði dyrunum eftir fyr
irmannlega útgerðarmanninum,
en opnaði síðan hinar dyrnar —
þær sem lágu að herbergi
frænda hans
— Komið þér inn, Rinquet.
Við höfum nógu að sinna.
VII.
— Ég verð ekki meira en tvær
mínútur, Gilles. Ég vona, að þér
sé sama. Ég er hrædd um, að
ég sé að tefja þig
Hann brosti ekki. Sat við stýr
ið og horfði á tengdamóður sína
klifra út úr bílnum og
ganga inn í bakaríið Þar sá
hann hana baða öllum öngum.
Eftir fyrirganginum að dæma,
sem alltaf var á henni, þegar
hún var með tengdasyni sínum,
gat hann alveg gert henni upp
orðin við afgreiðslustúlkuna:
— Eins fljótt og þér getið,
fröken. Hann tengdasonur minn
bíður eftir mér úti í bílnum sín-
um. Og hann hefur svo mikið að
gera.
— Blessuð kerlingin hún frú
Lepart! Það var hún, sem hafði
breytzt mest við þessa giftingu!
Nú hafði hún stúlku, fór út á
hverjum eftirmiðdegi, gerði sér
mikið ómak að líta vel út, og
varð með hverjum deginum rjóð-
ari, holdugri og elskulegri
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Merkir atburðir eru aðeins óorðnir. Þú metur fólk meira en það
verðskuldar.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Láttu aðra stjórna, mcðan þú snýrð þér að framgangi mála, sem
beðið hafa.
Xvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Reyndu aS njóta þín, þótt forvitnin sé að verða þér yfirsterk-
ari. Einhver er að reyna að tefja fyrir þér.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Þér reynist fólk heldur óþjálft i umgengni, og það gremst þér
eðlilega mikið.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Það er betra að reyna að notfæra þær gáfur, sem guð hefur gefiö
þér.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Ekki eru aliar ferðir til fjár. Og þér finnst hægagangur á öllum
þínum áhugamálum.
Vogin, 23. september — 22. október.
Þoiinmæði þín verður þér til góðs að siðust.u.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Reyndu að fá sem fjársterkasta menn til samstarfs við þig.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Þér finnst öll þin áform vera tafsöm og leiðinieg, en þetta smá-
lagast, er liður á daginn.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Þú finnur þig allt í einu flæktan í einhvern vanda með vinurn
þinum. Þú verður að breyta afstöðu þinni á einhvern hátt.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Reyndu að láta ekki einkamál fjölskyldunnar tefja þig i starfi.
Fiskamir, 19. febrúar — 20 marz.
Þú færð einhverja heimsókn, og kannski gjafir, en upplýsing-
arnar, sem þú-færð, eru þér meira virði en allt, sem þú nærð í í dag.
Félagslif er með bezta móti.
Hún var þegar að koma út og
stúlkan á eftir henni með poka
fullan af kökum.
— Setjið þér þær þarna frök-
en. Þakka yður fyrir. Blessaður
drengurinn, er þér alvara, að
hún AJice sé ekki komin niður
enn? Það er nú illa gert
af henni . . . Að láta þig bíða
hérna úti í sólinni.
Hvað Esprit Lepart snerti, þá
var hann að nota sér þessa töf
til þess að kaupa sér pípu
í tóbaksbúðinni, en gætti bílsins
vandlega gegn um búðarglugg-
ann.
Það var hvítasunna og þau
voru á aðalgötunni í Royan.
Á fliaklkd siínu hafði GMiles ekki
þekkt bankafrídaga nema af af-
spurn, því að þá daga voru allt
af tvær sýningar í stað einnar.
En síðan hann kom til La
Rochelle voru þeir orðnir eins-
konar merkisteinar í lífi hans.
Fyrst var það jólahátíðin —
snjólaus — en sveipuð létt-
um þokuslæðingi. Klukkan sex á
aðfangadagskvöld hafði hann
staðið ásamt Alice undir trénu,
Siem þau köLluðú r’eignlhlífiiina
sína. Þau höfðu þrýst sér hvort
að öðru frá hvirfli til ilja og
nefið á henni hafði verið ískalt.
Klukkan átta hafði hann far-
ið heim til Eloi, og stikað gegn
um stóru búðina mieð skrýtnu
lyktina og upp skrúfustigann,
því að Gerardine frænka hafði
boðið honum heim til þeirra.
Louise hafði leikið á slaghörp-
ið að kyssast, og það sem eftir
var kvöldsins, hafði hann haft
bragðið af gæsalifur og kampa-
víni í munninum.
Hvað Colette snerti, þá hafði
hún farið heim til móður sinnar
til þess að þurfa ekki að horfast
í augu við einmanalega kvöld-
vöku í herberginu sínu. Síðla
nætur hafði hann tekið á sig
krók yfir í Evescotgötu, til þess
að horfa á myrkvaða gluggann
og vera nærri henni, stundar-
korn, meðan nátthrafnar á heim-
leið gengu syngjandi um göt-
umar.
Nýársdagur. Uppstrokinn og í
beztu fötunum sínum hafði hann
farið heim til Plantels, til þess að
bjóða gleðilegt nýár, og enn
einu snini hafði hann drukkið
púrtvín í forsalnum, þar sem allt
þefjaði af leðurklæddum hús-
gögnum.
Alice hafði gefið honum vasa-
klút, sem hún hafði saumað út
sjálf, en hann hafði ekki haft
hugsun á að ná í neitt til að
gefa henni. Hann þekkti ekki
þennan sið. Þegar hann hafði
verið með foreldrum sínum,
hafði aldrei verið um neinar gjaf
ir að ræða.
Síðan höfðu lifnaðarhættirnir
þama við Úrsúlínabryggjuna
tekið breytingum. Svefnherberg
inu og setustofunni hafði verið
breytt, samkvæmt smekk Alice
en ekki eftir hans smekk.
— Hvernig væri að fara til
Parísar um páskana? spurði hún.
— Þú hefur aldrei komið þang-
una. Á miðniæbti höfðú allir far-
Allar tegundír I útvarpstsekl, vasaljós og leik-
föng alltaf fyrirliggjandi.
Aðeins i heildsölu til venlana.
Fijót afgreiðsla,
HNITBERG HF.
Öldugötu 15, Rvik, — Síml 2 25 12.
Stúdentofagnaður V.Í.
verður haldinn að Hótel Borg, þriðjudaginn 16. júní og hefst
með borðhaldi kl. 19.
Aðgöngumiðar fást á skrifstofu skólans í dag og við inn-
ganginn á Hótel Borg eftir kl. 18.
Stúdentar, eldri og yngri eru hvattir til að mæta.
STÚDENTASAMBAND V.l.