Morgunblaðið - 25.10.1970, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 25. OKTÓBER 1970
39
Blöð fyrir konur
eiga rétt á sér
— Ég sé ekki að það sé
móðgun við konur að nefna
blað „Konan og beimilið" og
velja efnið í það samkvæmt
því. Það þýðir ekki að ganga
framhjá þeirri staðreynd, að
áhugamál karla og kvenna
eru ekki þau sömu nú, nema
að nokkru leyti, hver sú sem
þróunin kann að verða í fram-
tiðinni. Því á ég erfitt með að
skilja rök þeirra, sem vilja
halda því fram að ekki eigi
að gefa út blöð fyrir konur
og slíkt sé móðgandi. Eru ekki
gefin út sérstök blöð fyrir
karla? Hvað ætli þeir segðu
t.d. ef „Playboy“ hætti að
koma út?
Þannig svaraði Jólhanna
Kristj'ónsdóttir rftstjóri blaSs-
in« „Konain og heknilið“ í
stuttu máli spuminiguminli uim
það, hvort Ikvenmalbllöð eigi
rétt á sér, er við ræddum við
hania nú í vilkuinmi. iHIún tólk
við riltstjóm hlaiðsiinia á sl.
sumri Oig næstu daigia kemur
fjórða tölu'blaðið út. BilaÖið
kenour nú út m-ániaðarfeiga, en
kom áður út einiu sinni á áiri,
sem -eins ikonar árbóík, aðail-
lega með matanupps/k-riftum.
— Það var ákveðið að hætta
að binda blaðið við uppdkrift-
ir og tízikumyinidir, sagði Jó-
toamina,, h>eldiuir hiaifia ©fn-ið seim
fjölbreyttast; greianar og við-
töl uim ý-m'is efnii, smásögur o.
fil. Hefur bl'aðiniu verið vel te'k
ið, etf imarka imá atf þvl, að
-eftir að þriðja tölutolaöið koim
út var ádkrifendaifj öld'inn koim
inm á srjöunda þúsunid og 1-aiusa
salan toefur verið ótrúlega góð.
Sýnia viðtökomar bezt aö það
er igrundvöMur fyrir svoma
blöðum og hef ég og þeir, sem
að blaðinu stamda, ful'lain toug
á að hailda áfram á þessarf
braut, atulk fjlöltoreytniinia, bæta
blaðið og koma tiil móts við
óskir lesenda.
— Hverjir vinna aö ofni
blaösins með þér?
Jóhanna Kristjónsdóttir fiettir
blaði sínu „Konan og heimilið“.
(Ljósm.: Ól. K. M.)
— í bláðdmiu er þegar fastur
miatreiðsliuþáttur, sem Krist-
jama Saimper aininiast og er
hantn með inok'kuð nýstárilegu
sniði, Þá toefur S'igríður
B j örm'sdóttir sj úknaiiö jukenin-
ari tókið aö sér aö sjá uim
nókkra þætti uim föndur bama
og er ®á fyirsti kominin, „Bók
mánáðarins“ heiitir þáttur, 'seim
ég og flleiri munu amniast, en
einnig hef ég notið aðstoðar
Steíniuniniar S. Brieim, blaða-
mainns, Sigrúmar Stetfánsdótt-
ur, blaiðaimanins, In'gibjargar
Jónsdóttur rifihöfundar, Nínu
'Bjarlkiar Ármadóttur, slkálid-
ikonu, og hatfa þær telkið við-
töl og skritfað greimar. Fleiri
hafa og lagt blaöiniu lið og í
þeim hópi eru kanlim'enn, seim
bæði hatfa Skritfaö og svarað
spuminigium, ®em laigðair háfa
verið fyrir nókkra aðáil'a, t. d.
um ikjmtferðismál og um
trúmál. Þættimir um kyn-
ferðismálin og trúanálin eru
emgan vegiimi bumdnir áhuga-
sviðuim kvetnmia, enida trúi ég
því, aið ikairimenin bafi iesdð þá
ewgu síðnr en korauir. Er saima
að segja um ýmisileigt ainnað
efnii í blaöinu, t. d. smásögur,
en þar hef ég reynt aö velja
sögur eftir góða, erlenda höf-
unda.
—" Nú hatfa mörg kvenina-
blöð fairið af staö og sum
þeirra logniazt út af vegnia
fjárhaigsörðugleika. Er elklki
dýrt að gefa út blaö sem
þetta?
— Blað eins og þetta bygg-
ir tilveru síma á áslkriifeniduim
og ef hsegt verðlur að haiida
þeim áskrifenidaf jölda ®em
þegar er koiminn og bæta held
ur við, héld ég að blaðliiniu sé
borgiö. Við reynum aö halda
kostniaöinum niðiur á lágmarki
og höfuim því engar „ritstjóm-
arííkrifstofur", heldur vimn ég
bláðið heima, l'es prófarki,r
sjálf — og í heidd reynuim
við aö hafa sem mesta hagræð
inigu á öiltu. Þótt þeir, sem
leggja blaöinu liö, hatfi elkki
aSsetur á einium stað, þá toetf-
ur bliaðið slkiritfsitotfu á Óðiras-
götu 4 og þar er tekið Við
pöntunium, þangað er póstur
sendur og uipplýsilngar vedittar.
Ég toef femigið milkið af bréf-
uim, Skeimmtilegum brétfuim,
og þaiu sanntfæra mig uim að
bláðið á rétt á sér — og von-
andi á það lainga ævi fyrir
höndum.
mærunum leið mér vægast sagt
ekki vel. Ég var viðbúinn fjög
urra tima rannsókn og leit, en
tollskoðunin reyndist hreint
formsatriði. Ég var reiður og
vonsvikinn. Þrjótarnir gátu
ekki einu sinni unnt mér þess
að láta sögu mina enda á eðli-
legum hápunkti. Ég vildi þjást
dálitið meira. Ég þurfti að
verða dálitið reiðari og fá út-
rás.
Það var ekki fyrr en við
komum til Vínar, að allt féll í
eðlilegar skorður. Ég hitti
mann, sem var áður fyrr hátt-
settur í valdakerfi kommúnista
í Ungverjalandi, en féll í ónáð
— og hann gat ekki að því
gert, að hann hló að mér og
barnaskap mínurn.
,,Þú heldur þó ekki, að þið
hafið kviikmyndað á bönnuðu
svæði?“ spurði hann. „Ein
elzta og algengasta aðferðin er
að setja upp skiliti eftir að
menn byrja að ljósmynda eða
kvikmynda. Þegar þeir vilja
klína einhverju á einhvern,
finna þeir sjálfir upp eitthvert
afbrot, sem hæfir þeim, sem í
Mut á, og nota má gegn fton-
um. Það hefði verið hægt að
ákæra þig fyrir gjaldeyris-
smygl eða kynferðisafbrot. Þú
varst heppinn. Njósnir eru
ennþá langvirðulegasta ákær-
an.“
„SKÁSTI KOFINN“
Ég get ekki staðfest þetta
með nokkru, en þegar ég hugsa
aftur um atburðina á Ungverja
landi, kemur þetta allt heim og
saman. Það virðist í hæsta máta
mjög ósennilegt, að Okkur öll-
um hefði getað sézt yfir skil’t-
ið, sem á stóð að bannað væri
að ljósmynda. Nokkrum timum
áður höfðum við tekið eftir bíl
sem ók á efitir okk-
ur. Framkoma lögreglumann-
anna tveggja var í alla staði
óeðlileg þegar við staðnæmd-
umst til þess að kvikmynda —
þeir ðku ekki firamhjá ti'l þess
að sjá hvað væri á seyði og
h’lupu ekki úr bílum sínum. I
þess stað birtust þeir eins og
þeim hefði skotið upp úr jörð-
inni, og þegar við áttum að
fara, urðu þeir að ganga góð-
an spöl að bílum sínum. Þeir
höfðu með öðrum orðum stað-
næmzt kippkom í burtu og
læðzt síðan til okkar. Yfir-
völdin voru svo óheppin, að
vandlega undirbúnar ráðagerð-
ir þeirra fóru út um þúfur.
Hefði ég te'kið þátt í mynda-
tökunni eins og ég oftast gerði,
hefðu þau getað haldið því
fram, að við hefðum drýgt al-
varlegan glæp, sem ógnaði ör-
yggi ríkisins — en ti'l að sýna
góðvild skyldu þau aðeins vísa
einum okkar úr landi en leyfa
hinum að halda starfi sínu
áfiram. Þetta hefði virzt nokk
uð eðlilegt. En eins og atburð-
irnir þróuðust varð málið
nokkuð óeðlilegt.
Þar til ég ræddi við hinn
fyrrverandi embættismann
kommúnista í Vínarborg var
ég þeirrar skoðunar, að visst
frjálsræði hefði í raun og veru
fengið að þróast i Ungverja-
landi. „Frjálsræði ?“ greip
hann fram í fyrir mér. „Ég held
varla. Að vísu má ef til vil'l
segja, að UngverjaJland sé para
díis samanborið við Rúmeníu,
Tékkóslóvakíu, Pólíland, Aust-
ur-Þýzkaland eða Sovétrík-
in. En frjálsræði? . . . Ég vil
heldur orða það þannig, að
Ungverjaland sé skásti kof-
inn i fangabúðum Rússa.“
Framkvœmdastjór!
Framkværndastjóri sem jafnframt getur
tekið að sér verkstjórn óskast að nýstofnuðu
fiskiðjuveri á Selfossi.
Umsókn ásamt meðmælum og upplýsingum
um aldur og fyrri störf sendist fyrir 5. nóv-
ember 1970.
STRAUMNES H.F.,
Eyrarvegi 8, Selfossi.
rIGNIS-n
- FRYSTIKISTUR
IGINS-djúpfrystirinn gerir yður kleif hagkvæmari matar-
innkaup og sparar yður snúninga vegna matarkaupa.
Tvöfaldur þéttilisti í loki — hlifðarkantar á hornum —
Ijós í loki — færanlegur á hjólum — Ijósaborð með
rofa fyrir djúpfrystingu, kuldastilli og 3 leiðbeiningar-
Ijðsum, „gult djúpfrysting" — „grænt venjuleg frysting"
^ — „rautt of lág frysting". —
Stærðir, Staðgr.verð Afborg.verð
145 Itr. kr. 16.138,— kr. 17.555.— \ út + 5 mán.
190 Itr. kr. 19.938.— kr. 21.530,— % út + 5 mán.
285 Itr. kr. 24.900— kr. 26.934— -J út + 6 mán.
385 Itr. kr. 29.427,— kr. 31890— -1 út + 6 mán.
RAFTORO
VIÐ AUSTURVÖLL
SÍMI 26660
I ðnverkamaður
óskast til starfa.
Upplýsingar á morgun og þriðjudag kl. 5—7.
GLIT H.F., Óðinsgötu 13.
NÝKOMNAR
*'X
PEYSUR
í miklu úrvali.
Úr angoru
stuttar og síðar.
Úr ull
síðar
Einnig hinar vinsælu
slönguskinnsblússur.
Laugavegi 19