Morgunblaðið - 25.02.1971, Side 21

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 25. FEBRÚAR 1971
21
Almenningshlutafélag
um prjónastofu í Vík
Vílk í Mýrdal, 24. febrúar.
SUNNUDAGINN 21. febrúar var
haldinn íumduir í Vík til undir-
búnings stofmuinar prjómas'tofu
þar. Á fuindilniuim var kosin nefnd
till unidirbúniinigs altm'enniintgs-
hllutafélags, sem talii að sér rekst
ur dlíksrar prj ónastofu. Nefndina
skipa Eimar Oddssan, sýsliumað-
uir; sr. Ingimar Inígim.arsson;
Fjóia Gísladóttir, frú; Sigríður
Karlsdóttir, frú, og Sigurður
Nikullásson, sparisj óðsstj óri.
Mikilii áhugi ríkti á fuindinum
með að hrinda þessu máli í fram
kvæmd og miun mefndin fljótiliega
hefjast handa um öfluin hlutafjáx.
Afmæli
Heiðarbúa
Keifflavík, 24. febrúar.
SKÁTAFÉLAGIÐ Heiðarbúar
heldur hátíðliega árshátíð sína í
sambandi við 33ja ára afmæli fé-
lagsins í samkomiuhúsiniu Stapa
í Imn.ri-N.jarðvík næstkomandi
suinniudag kðulkkan 8 um kvöldið.
Muiniu þar mæta yngri og eldri
skátar og ýmsir þeir eidri verða
heiðraðir á viðeigandi hátt. í fé-
laginu eru 250 slcátar og verður
veitt viðtaka nýjum féliigum á
þassari hátíð. Mumu féliagsmenin
vafalaust fjö'imienna að venju.
—■ hsj.
Á fuindinium komu fram sterkar
raddir uim að glæða atvininu-
ástand í plássinu Oig fá það eit.t-
lrvað fjöllbreyttara og er sl'íks
vissiuilieiga þörif. — Sigþóir.
„Húrra krakkiu
Vík í Mýrdal, 24 febrúar.
UNDANFARNAR vikur hefur
Unigameninaféliagið Drangur í
Vík æft lieilkritið Húræa . krakka
og fnuimsýndi það í samkomuhús-
irau Leikskálium í Vík sl. lauigar-
dag. Heifur það allls sýntt Iteikritið
þrisvar og hefur það fenigið mjög
góða dóma. Aðaihluitverik leika
Magnús Þórðarson, Heiðrún Rúts
dóttir og Sigurður Jómsson. Sæv-
ar Heligason, leikari frá Kefla-
vík, heifur annazt lleikstjórn, en
hamn er Vífcurum að góðu buinn-
uir, fæddur þar og uppalimm.
Ungmennafélagið hyggst sýna
leikinn í samikomuhúsuiraum Borg
og Flúðuim í Árnesisýslu um
næstu helgi. — Sigþór.
Vetur á Seyöisfirði.
(Ljósm.: Helgi Ilall.)
— Bílslys
Framhald af bls. 32
látnir er hún kom á vettvang,
enda bfflinin næstum járnhrúg-
ald. Hinn bíllinn var líka mjög
illa farinn og var fólkið úr
honum flutt á Slysavarðstofuna.
Reyndist maðurinn, sem ók
bílnum handleggsbrotinn og
skorinn á báðum augabrúnum.
Stúlkan sem sat í aftursætinu
var mjaðmargrindarbroitiin, en sú
sem sat í framsætinu var mjög
mikið marin. Bílstjórinn telur
að það hafi bjargað þeim að
þau sem sátu í framsætinu voru
bæði spennt föst með beltum.
60-70 þús. manns fylgjast með
fréttum hljóðvarps og sjónvarps
56 þúsund horfðu á Ólaf
Jóhannesson sitja fyrir svörum
DAGLEGA hlusta 60—70
þúsund manns á hádegis- og
kvöldfréttir hljóðvarps og
stundum fer sú tala yfir 80
þúsund. Að jafnaði horfa 65—
70 þúsund manns á fréttir
sjónvarpsins. Það var Bene-
dikt Gröndal, formaður út-
varpsráðs, sem skýrði frá
þessu í umræðum á Alþingi í
gær um frumvarp til nýrra
útvarpslaga. Eru þessar töl-
Toyotabifreiðin eftir áreksturinn. í lionum voru 3 manneskjur
sem ekki eru lífshættulega meiddar
Fáskrúösf j öröur:
Þúsund tonn
FÁSKRÚÐSFIRÐI 23. febrúar.
Þrír bátar lönduðu á Fáskrúðs-
firðii í nótt. Önn RE vacr með 310
lestiir, Óskar Halldórsson með
324 lestiir og Örfirisey RE var
með 310 lestiir. Heildarlönduin er
þar með orðin 1800 lestir af
loðniu á vertíðiinini.
Eimm bátur hefur stundað hér
rækj uveiðar suðuir í Berufirði og
hefur hamn atflað alls 7 lesti r af
rækju, en hauin hetfur lamdað afl-
ainum á Reyðarfirði þan- sem eng-
in rækjuviinnsila er á Fáskrúðs-
firði. — Albert.
— Ekki vísitala
Framhald af bls. 2
stefnu sem efnahagsráðunautar
og rikisstjórn hafi mótað. Vilji
launþegasamtökin hins vegar
halda fast við þá kröfu að vera
laus við þá þátttöku, sem verð-
stöðvunarlögin leggja þeim á
herðar, hljóti þau, samkvæmt
eðli málsins, að snúa sér til þess
aðila, sem ábyrgð ber á setningu
þeirra laga. Vinnuveitendasam-
band íslands tekur það sérstak-
lega fram, að sú breyting, sem
gerð hefur verið er framkvæmd
með lögum frá Alþingi og telur
Vinnuveitendasamband Islands
að eftir þeim sé skylt að fara og
hér sé því ekki um saimninigsiof
að ræða frá hendi sambandsins.
ur byggðar á hlustendakönn-
un þeirri, seni Ríkisútvarpið
gekkst fyrir og skýrt hefur
verið frá.
Könnun leiddi í ljós, að um
56 þúsund manns horfðu á þáitt-
inm „Setið fyrir svörum“, er Ólaf-
ur Jóhannesson, formaður
Fraimsóknaiflokbsins, svaraði
spurninguim fréttamanna. Um
30% af umga fóilikinu horfði á
þennan þátt en 55% af þeim,
sem eru 45 ára eða eldri. Það
voru töluvert ffleiri karlmenn en
konuir og töluvert ffleiri utan
Reykjavikur en í Reykjavík,
sagði Benedikt Gröndal enn-
fremur.
Þingmaðurinn sagði, að fyrir
utan fréttirnar hefði aðeins einn
þáttur sjónvarpsins haft fleiri
áhorfendur en Ólaifur Jöhannes-
son, þá viku, sem könnunin náði
til, en það var norskt leikrit,
sem sýnt var á sunnudegi. Þátt-
urimn Munir og minjar hafði
svipaðan áhorfendafjöldia og for-
maður Framsóiknarflokksins en
hiins vegar höfðu þættir eins og
Churchffl-ættin, Fljúgandi furðu-
hlu'tir og Mannix mun færri á-
horfendur.
Benedikt Gröndal sagði í ræðu
sinni, að skráðir notendur hljóð-
varps væru nú um 62 þúsund
talsins en hljóðvarpsitæki af öll-
um stærðum og gerðum væru án
efa um eða yfir 100 þúsund tals-
ins. Skráðir notendui' sjónvarps
eru hins vegar um 40 þúsund.
Starfsfó>lk Rikisútvarpsins er nú
209 manns og heildarvelta þess
á þessu ári er áæfluð 267 milljón-
ir króna.
— Morðmáliö
Framhald af bis. 2
með venjulegum pípulykli og að
sonur Sveinbjönn'S og leiikfélagi
komiust í þá skúffu fyriirih'atfniair-
laiust, þegar þeir voru að leiika
sér að skjóta þeim skoifcum úr
Mauiser-byssu Sveinbjörns —
þeirri byssu, sem hann síðar
seldi. Að reynt hefði veirið að
skjóta skotum þeiim sem í morð-
vopninu voru, er það fanmst í bíl
Sveinbjönnis, úr Mauiser-bysisiummi
sagði verjandinn ósannað með
öilu.
Verjandinn benti og á, að
svona skot, hefðu fundizt á fleiri
stöðum en á heimili Jóhannesar
og Sveinbjörns og gæfi það til
kynna, að vel gæti hugsazt, að
enn fleiri hefðu haft slík skot
undir höndum, þó nú væri um
það engin viitnieskja.
Verjandinn hrakti svo líkur á
ófrómleika Sveinbjörns og gat
þeirra skýringa hans, að hann
hefði fengið ýmsa hluti; filmu-
spólur og fleira, sem greiðslu
upp í leiguakstur.
Þá fór verjandi nokkrum orð-
um um fjárhag ákærða, sem
hann sagði varpa Ijósi á vissan
þátt í eðlisfari hans— trassaskap
inn, sem áður er á minnzt. Á-
kærði fékk mikla skatta af húsi
því, sem Jóhannes gaf honum,
og skömmu síðár keypti hann
bíl, „sem hann hvorki hafði efni
á að kaupa né reka“. Til að
standa við skuldbindingar sínar
lagði ákærði út í lántöku á lán-
töku ofan og eftir því, sem leið,
hlóð þetta allt utan á sig og
lauk svo, að hús ákærða var
selt á uppboði 19. nóvember 1969
meðan ákærði sat í gæzluvarð-
haldi.
Verjandi gat þess, að starfs-
bræður og kunningjar ákærða
bæru honum allir gott orð. Hann
væri að þeirra sögn góður félagi
og ráðvandur maður, sem í
lengstu lög stóð við orð sín og
skuldbindingar.
Við rannsókn málsins hefur
ekkert komið fram, sem bendir
til neins sambands eða kunnings
skapar milli ákærða og Gunnars
Tryggvasonar. Ekki hefur held-
ur neitt komið fram, sem bend-
ir til, að ákærði hafi ekki verið
heima hjá sér morðnóttina. Hef-
ur þó mjög víðtæk rannsókn far
ið fram á þvi sviði, sem öðrum.
Vitni það, sem saksóknari vísaði
til að hefðl séð Sveinbjörn á stöð
inni laust eftir klukkan sjö að
morgni þess 18. janúar 1968, se,g
ist og hafa rætt við aninan bííl-
stjóra um sama leyti, en sá seg-
ir það útilokað, þar sem hann
byrji ekki akstur fyrr en eftir
klukkan hálf átta á morgnana.
„Hlýtur því hér að vera um mis-
minni að ræða." Þá hefur vitni,
sem ók öli til Hótel Borg með
Gunnari heitnum Tryggvasyni
fyrr á árum, borið það, að á-
kærði hafi aldrei tekið við ölinu
né heldur minnist vitnið þess að
hafa séð ákærða við þau tæki-
færi.
Þá benti verjandi á, að enginn
hefði merkt neitt óvenjulegt í
fari ákærða dagana eftir morðið.
Viðbrögð hans, þegar hann var
handtekinn gæfu heldur á engan
hátt til kynna sekt hans í máli
þessu.
Verjandi sagði, að með öllu
skorti ástæðu fyrir því, að á-
kærði ætti að vera banamaður
Gunnars. Reynt hefði ^prið að
finna ástæðu með hvarfi seðla-
veskis Gunnars og setja það í
samband við fjárhagskröggur á-
kærða, en sannað væri, að upp-
hæðin, sem i veskinu var, hefði
aðeins skipt örfáum þúsundum
króna og væri harla ótrúlegt, að
ákærði eða einhver annar, færi
að myrða annan mann fyrir þá
upphæð. Sagði verjandinn það til
gátu sína, að morðinginn hefði
stolið veskinu til að dylja raun-
verulega ástæðu sína til ódæðis-
ins.
Verjandi sagði, að allar þær
löngu yfirheyrslur, sem hann
hefði verið viðstaddur, hefði á-
kærði svarað öllum spurningum
undanbragðalaust; gefið skýr og
góð svör og í alla staði sýnt
góða hegðun.
Um nýjar upplýsingar sak-
sóknara um verðgildi byssunnar
sagði verjandinn. að vafi virt-
ist leika á verðgildi hennar og
ætti hann, sem allur annar
vafi, að koma skjólstæðingi sín
um í hag. Færi hins vegar svo,
að ákærði yrði sakfelldur fyrir
byssustuldinn, skyldi hann
dæmdur í einhverja smávægi-
lega sekt og hún teljast afplán
uð með gæzluvarðhaldsvist
ákærða.
Verjandmn sagði þetta mál
einstakt hér á landi, a.m.k. á
þessari öld — að hvorki lægi
fyrir játning né sönnun á sekt.
Fór hann síðan orðufn um
sönnunarbyrði þess opinbera;
vitnaði í innlend fræðirit og er
iend og spgði, að ef nokkur
skynsamleg ástæða væri til að
efast um sekt sökunauts bæri
tvímælalaust að sýkna hann. —
Dómur á að sjá til þess; að
seífur maður verði dæmdur og
koma í veg fyrir, að saklaus
maður verði dæmdur". — „Það
er betra að 10 sekir sleppi, en
að einn saklaus verði dæmdur".
Sagði verjandinn, að í máli
þessu skorti svo mjög á lögfulla
sönnun. að engin skynsamlég
rök lægju að sakfellingu á-
kærða. Vitnaði hann svo til
fyrri Hæstaréttardóma íslenzkra
og sagði þá feýna, að Hæstirétt
ur hefði jafiiin farið mjög var-
lega í að taka líkur gildar til
sönnurlar. „Ég held seint verði
hægt að upplýsa þetta mál, eins
og gögnum er háttað“, sagði verj
andinn. „Og reikna því fastlega
með, að umbjóðandi minn verði
sýkn.aður."
—o—
Saksóknari mótmælti þeirrl
staðhæfingu verjandans, að
byssuþjófnaðurinn ætti að falla
undir smáræðisákvæði hegning-
arlaganna. ítrekuðu svo báðir
aðilar kröfur sínar í málinu og
lögðu það í dóm. Málið var dóm
tekið kl. 17 í gær.