Morgunblaðið - 19.08.1971, Blaðsíða 28

í
MORGÚNBLAÐfÐ, FIMMTUDAGIÍR 19. ÁGÚST l9Yl
Geioge Harmon
Coxe:
Græna
Venus-
myndin
39
stólnum og saug letilega langa
munnstykkið sitt.
Ef nokkuð var, þá varð
Bacon ennþá minna ágengt við
Erloff og Leo en við "hin. Hvor-
ugur þeirra þekkti Damon eða
hafði nokkurn tima séð hann.
Þegar kom að sendibílnum —
sem var stoiinn — og svo mál-
verkunum, sem þeir höfðu tekið
heima hjá Carroll, þá svöruðu
Pörulaust
Ali Bacon
Við skerum pöruna frá
fyrir yður.
Það er yðar hagur.
Biðjið því kauþmann yðar
aðeins um ALI BACON.
SÍLD&riSKUR
þeir ekki einu sinni já eða nei.
Bacon hætti við þá. Hann var
ekki einu sinni gramur á svip-
inn. Hann sneri sér að Damon.
Þekkið þér Tony Lorello?
— Nei.
— Hann lék á gítar í Silfur-
hurðinni.
- Ég fer lítið í næturklúbba.
— Bíllinn yðar tók hann samt
upp úti fyrir Silfurhurðinni i
nótt um hálftvöleytið.
Damon losaði stubbinn úr
munnstykkinu. — Það hlýtur að
vera misskilningur.
— Og innan hálftíma var Lor-
ello myrtur. Hann var skotinn á
stuttu færi, alveg eins og And-
rada prófessor.
— Þér hafið verið á ftalíu, hr.
Damon, sagði Yates. — Þér
keyptuð málverk og fleira þar
fyrir stríð.
— Já, ég hef verið þar, sagði
Damon, .— en ég keypti ekki
nema lítið. Á þeim tíma var út-
flutningur á slíku mjög tak
markaður.
— En þér komuð nú samt með
eitthvað heim, sagði Bacon. —
Með því að láta mála aðra mynd
ofan í þá upphaflegu og láta svo
taka yfirmálninguna af þegar
hingað kom.
Damon glápti bara á hann og
Yates hleypti brúnum. Bacon
var orðinn harður á svipinn og
tekinn að roðna á hálsinum.
Ef þér hafið verið að svip-
ast um eftir málverkum, sagði
Yates, — þá þekkið þér líklega
borgina Venatra?
— Venatra? Damon tók að horfa
upp í loftið. — Er það skammt
frá Napóli?
— Svo sem sextiu mílur, sagði
Murdock.
— Ég er ekki viss um það,
sagði Damon. Ég kann að
hafa komið þar við.
—- En þér þekkið Bruno And-
rada?
;— Það held ég ekki.
— Kannski aldrei séð hann?
— Nei. .
- Hann var bróðursonur próf
essorsins, sagði Yates. — Það er
undarlegt, ef þér þekkið hann
ekki.
Hvað er undarlegt við það?
Hann þekkir yður.
Nú mátti sjá viðbrögð en þó
ekki nema lítil. Damon leit of-
Gólfrenningar
Sisaldreglar með gúmmíundirlagi,
hentugir á forstofur og eldhús.
A Þorláksson & Norðmann M.
urlítið niður og horfði á Yates,
sem var að fitla við tvö pappírs-
blöð, þessi sem Murdock hafði
náð i heima hjá Lorello. Yates
rétti annað þeirra að Damon, og
Murdock sá, að þetta var fremra
blaðið, sem byrjaði þannig:
„Kæri Georg Damon".
Damon las bréfið og æð á enn
inu á honum varð sýnileg, en að
öðru leyti sáust ekki á honum
nein svipbrigði. Hann lagði bréf
ið frá sér og augnlokin voru
jafn þreytuleg og áður.
— Þér sáuð undirskriftina,
sagði Yates. — Og það er auðséð
á öllu bréfinu, að Bruno And-
rada var þarna að skrifa manni,
sem hann þekkti allvel.
— Já, sagði Damon. — Nú
man ég það. Ég hitti hann einu
sinni. Hvar náðuð þér í þetta
bréf ?
— Heima hjá Lorello, sagði
Bacon. — Þetta og hitt líka.
- Mætti ég fá að sjá hitt ?
— Ekki í bili, hr. Damon,
sagði Yates.
Damon strauk yfirskeggið og
sneri svo upp á það öðru megin.
— Hvernig náði Lorello i bréfið?
— Við héldum nú, að þar gætuð
þér hjálpað okkur, sagði Yates.
— Og það var ein ástæðan til
þess að við buðum yður að koma
hingað. Sýnilega var það sent
yður.
— Ég hef bara aldrei séð það
áður, sagði Damon.
— Nei, það sem þér sáuð núna
er eftirrit, sagði Yates. Og það
er jafnaugljóst, að bréfið hefur
verið fengið Tony Lorello í
hendur þegar hann var á ítaliu
með hernum — til þess að hann
skilaði því til yðar . . . Og þér
hafið aldrei fengið það? Getið
þér fundið nokkra ástæðu til
þess, að Lorello skilaði því ekki?
— Nei.
Murdock horfði á Damon. Æð
in á enninu var enn sýnileg og
andlitið var eins og stirðnað og
sýnilega hélt Damon þvi þann-
ig til þess að það kæmi ekki
upp um hann. Enda þótt Yates
tryði því ekki, þá var ekkert að
græða á svörum hans og hann
mundi vita, að hann átti sér ekk
ert til varnar nema það að lát-
ast ekkert vita.
— Það er í meira lagi ein-
kennilegt, sagði Yates. Hann
tók af sér þykku gleraugun og
þurrkaði af þeim. — Mjög svo
einkennilegt. Þér sjáið, að milli
línanna á upphaflega bréfinu
var annað bréf og miklu mikil-
vægara — skrifað með ósýni-
legu bleki.
— Hvernig vitið þér það, ef þér
hafið ekki frumbréfið?
Það er eina ályktunin, sem
hægt er að draga af innihaldi
seinna bréfsins. Ef þér hefðuð
fengið það bréf, hr. Damon, gæti
það gefið skýringu á sinni ögn-
inni af hverju.
Yates setti aftur upp gleraug-
un. Tii dæmis hefðuð þér get-
Iirúturinn, 21. niarz — 19. april.
l»ú skilur vel að kraftaverk verða ekki alveg- að ástæðulausu.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
IltiKsuóti vel ráð þitt svo geturðu hali/.t handa strax.
Tvíburarnir, 21. niaí — 20. júnl.
Sýndu nú hvað I þér hýr. l»ú kemst langt í dng.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Öhjákvæmilejvt virðist að eitthvað rekist á störf |>ín í einka-
málum í bili.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
l»ú ffetur átt von á Restum, en láttu þá ekki dvelja þér í óhaif.
Meyjar, 23. ágúst — 22. septeniber.
Kvyndu að vera friðsamleuur og ánæftður þótt annað fólk sé
alltaf að eruja siff yfir smámunum.
Vogin, 23. september — 22. október.
Yi»l?ra fólkið er lfklegt til að vera þér ærið umhugsunarefni.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Kinhver tekur niikið mark á þér, og það gleður þigr.
Bogniaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
l»ú sleppur ekki alveg: við rómantíkina. Reyndii að kynnast
nýju fólki.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Re.vndu að hafa dálítið svigrúm, þótt þér sé þröngur staltkur
sniðinn.
\atnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
l»ú skalt láta skynsemina ráða.
riskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
Reyiidu að skapa þér sterkari samhönd, því að ekki er allt sem
sýnist.
að vitað, að Andrada-safnið,
sem kom um daginn, muiidi koma
nokkru eítir að þér fenguð bréf
ið. Þér hefðuð þá haft svigrúm
til að koma Arlene fyrir heima
hjá Andrada. Þér hefðuð haft
tíma til að hafa samband við Er-
loff og Leo, svo að þeir væru til
búnir til að framkvæma þau of-
beldisverk, sem þér ætluðuð
þeim að vinna. Þér gátuð ekki
vitað, að Murdock miundi koma
fram á sviðið. 1 rauninni . . .
— Hvað hefði ég ætiað með
þessu? sagði Damon. Ef geng-
ið er út frá því, að ég hafi feng-
ið þetta bréf? Að stela safninu
kannski?
— Að stela einni mynd úr því.
Mynd, sem kölluð er Græna
Venusmyndin.
Murdock kveikti sér í vindl-
ingi. Honum leið rétt eins og
Bacon leit út — gramur og reið-
ur. Hann var — alveg eins og
Bacon og Yates — viss um, að
Damon hefði fengið bréfið
og svo gert allt þetta, sem Yates
var að gefa í skyn. En Damon
sat þarna án þess að láta sér
bregða og Yates varð að láta
eins og Damon kæmi þetta allt
á óvart.
— Ég ímynda mér, að þar sem
þér vissuð innihald bréfsins, þá
hafið þér ætlað að fremja ein-
hvers konar rán eða innbrot, til
þess að ná í þessa mynd. Og það
varð auðveldara með því að
hafa Arlene þarna í húsinu, svo
fremi þér gætuð séð fyrir henni
framvegis. En þegar hún sá
skeytið frá Murdock og þér viss-
uð, að hann var væratanlegur,
sáuð þér auðveldari aðferð. Þér
vissuð með hvaða lest Murdock
kæmi og menn yðar sem komu í
lestina i Providence fundu út,
hver farþeganna var Mur-
dock og eltu hann svo úr lest-
inni. Það er að segja, þetta hefði
orðið auðveldara, hefði ekki
Andrada þekkt Murdock í sjón.
— Þér verðið að afsaka, ef ég
fylgist ekki almenniiega með,
sagði Damon. Þar sem ég veit
ekki, hvað stóð í þessu bréfi, er
mér dálítið erfitt að fylgjast
með. Ég las í Courier um að
safnið væri væntanlegt. Ég fór
heim til Andrada og hann sýndi
mér nokkrar myndir. Mur-
dock kom til mín, kvöldið sem
ráðizt var á Andrada og spurði
um þessa grænu Venusmynd, og
svo þegar hún barst í búð
ina mína næsta dag, hringdi ég
sam“f"ndis í lögregluna. Meira