Morgunblaðið - 02.09.1971, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, FlMM^rtfOAGUR 2. 'SEPTÉMBEÍR Jð7f’ ‘
Mjög ánægjulegt að
vera með íslendingum
SÝNINGAR
Einar Þorláksson hefur efnt
til sýningar á verkium sLnum i
Casa Nova Menntask'ólans í
Reykjavík. Nokkur tími er lið-
inn, frá því er Einar hélt sina
fyrstu sýningu i gamla Lista-
mannaskálanum, en þessi nýju
verk Einars sýna að hann hef-
ur unnið af mikiHi elju og not-
fært sér með ágætum þá hæfi-
leika er fram komu hjá honum
sem byrjanda. Hann hefur jafn-
vel komið nokkuð á óvart með
þessum verkum, og ég held, að
óhætt sé að segja, að nú standi
hann ótrúlega vel sem listamað-
ur, og eftir þessa sýningu verða
óneitanlega bundnar enn meiri
vonir við hann sem fullþroska
listamann.
Þessi sýning er fyrirferðarmik
il og þar kennir ýmissa grasa, en
styrkur hennar er auðfundinn
og þá eru það þau verk, sem
gerð eru í olíulitum, sem mest
að kveður. Einari fer vel að
mála nokkuð stórar myndir, og
það er eins og skap hans og
hugmyndaflug njóti sin bezt,
þegar hann fær nægilegt svig-
rúm á léreftinu. Litir hans eru
hvellir og ólgandi og falla vel
að því formi, er listamaðurinn
hefur valið sér. Sum þessara
verka eru nokkuð í ætt við
Cobra stefnuna svokölluðu, og
er það vel. En Einari tekst mjög
vel að halda sinum séreinkenn-
um og er hvergi þræll eins eða
neins. Þannig eiga listamenn ein
mitt að notfæra sér það, sem er
að gerast og hefur gerzt í sam-
tíð þeirra.
Af þessum fáu línum vona ég,
að lesendur sjái það fyllilega, að
ég hafði ánægju af þessari sýn-
ingu Einars Þorlákssonar og að
hún kom mér þægilega á óvart.
Það er heldur ekki oft, sem tæki
færi gefst til að sjá slíkar stökk-
breytingar hjá ungum listamönn-
um. Ég vona því, að sem flestir
sjái þessa sýningu Einars og að
hún megi verða uppörvandi fyr-
ir hann fyrst og fremst.
Björg Þorsteinsdóttir sýnir
grafík í Unuhúsi við Veghúsa-
stíg, og þar eru yfir fjörutíu
grafíkmyndir samankomnar.
Björg hefur stundað þessa list-
grein undanfarin ár og notið
ágætrar menntunar bæði hér
heima og erlendis, enda aug-
Ijóst, að hér er ekki byrjandi
á ferð, þegar komið er í Unu-
hús.
Æting og akvatinta eru helztu
aðferðir Bjargar við myndgerð,
og sýnist rtiér hún tæknilega
mjög fær á því sviði. Grafik er
annars svo margslungin tækni-
lega, að það þarf sérfræðing tii
að dæma þar um. Ég skal fús-
lega játa, að ég hef ekki tækni-
kunnáttu ti;l að geta farið veru-
lega út i þá sáima, en ég gæti
trúað, að Björg væri færari en
ég fæ séð á þessu sviði. Þessi
sýning hennar er sérstaklega
skemmtileg og hefur upp á
margt að bjóða. Þarna er svoWt-
ill súrrealismi blandaður pop-
áhriifum og sum þessara verka
eru hreinar abstraktionir. Þetta
er dálítil spegilmynd af nútím-
anum og þeim umbrotum, sem
eiga sér stað í myndlist samtím-
ans. Það er eitthvað aðiaðandi
við þessi verk, sem ekki verður
lýst í skrifuðu máli, en á sér
myndrænar forsendmr eingöngu.
Þetta er sérstæð og eftirtektar-
verð sýning, sem ég ræð fölki
til að heimsækja.
Fyrir nokkrum árum var
grafík varla til hér á ís-
landi, og það var eins og lista-
menn okkar forðuðust þá mynd
gerð fremur öðru. Nú er
svo komið, að grafík hefur náð
góðri fótfestu og er blómstrandi
listgrein, sérstaklega hjá yngra
fólki. Þetta er ef til vill eitt það
merkiiegasta, sem er að gerast í
myndlist okkar. Eitt er víst, ár-
angur í grafík á íslandi undan-
farin ár hefur orðið grósku-
fyllri og meiri en noikkur þorði
að láta sig dreyma um.
Valtýr PétursHon.
í Köin er stórt Islandsvina-
félag. Varaforseti þess er ræð-
ismaöur Islands þar, Löffler að
nafni, sem nú situr ræðismanna
ráðstefnuna hér.
— Mér er mikil ánægja að því
að standa að Islandsvinatfélagi,
og þaö telur uim 300 manns.
Það er mikið fyrir smáþjóð.
Max Adenauer, sonur Kon-
rads Adenauers er meðllmur í
þvi, og fjölídi stúdenta bæði
frá Köln, Aaehen og Bonn
ásamt eiginkonium þedrra eru
meðlimir hjá okkuir.
— Er fréttist uim þá ákvörð-
un islenzku rikisstjórnarinnar
að færa út landheligina, tók
þýzka fólkið þvi misjafnlega.
Menn sögðu sem svo, að það
væri á móti alþjóðalögum að
taka til slíkra ráða, enda þótt
• EINN Á BÁTI
í HEIMSKAUTAÍS
Anchorage, Alaska, 31. ágús't
— AP
COLIN Irwin, ungur Englend-
ingur, sem reynir að verða fyrst-
ur manna til að sigla norðvestur-
leiðina, er kominn til Kanada
eftir að hafa verið tepptur í haf-
ís í tæpan hálfan mánuð austur
af Barter-eyju, bandariskri rat-
sjárstöð í Alaska. írwin siglir á
um 5 metra löngum báti, sem kail
ast „Endeavor", og er talið að
hann hafi vetursetu í Eskdmóa-
þorpinu Tuktoyatuk norðaustur
af mynni McKenzie-fljóts.
• EK HÚN EKKI AMELÍA
EARHART?
New York, 31. ágúst — AP
KONA, sem segist ekki vera
Amelia Earhart, hefur krafizt 1,5
milljón dollara í meiðyrðamáli
gegn útgefanda bókarinnar
„Amelia Earhart er á lifi“. Kon-
an, sem heitir Irene Bolam, segir
það róg sem segir i bókinni að
hún leyni þvi að hún sé í raun
og veiu Amelia Earhart, fyrsta
konan, sem flaug yfir Atlants-
haf. Amelia Earhart hvarf yfir
Kyrrahafi á flugi umhverfis
jörðina árið 1937.
Löffler ræðismaður frá Köln.
það skildi nauösyn þess að
vernda hrygningasvæðin, og
skildi lika íslenzkt hugarfar.
Það er ekki nóg.
— Ef þið segjjð ykkur hins
vegair úr NATO, þá harma
landar mínir það. Fólkið heima
segir: Islendingar eru meðlimir
í NATO, og hafa ekkert leyfi tii
að senda bandaríska herinn
heim. Hermennirnir eiiga að
verja landið, sem er einn
hlekkur í varnarkeðju banda-
lagsins, og þetta og aðrar slik-
ar aðgerðir veikja stórum mátt
NATO. SMkt er óæskilegt og
snertir margar þjóðir.
Þetta mætti framkvæma á
annan og hugþekkari hátt, svo
sem að fækka hermöfnnunum
eitthvað. Það væri strax annað
mál.
-— En svo að ég viki aftur
að Islandsmálium í umdæmi
mínu í Þýzkalandi, þá vil ég
segja þetta:
Áhugi fyrir landi og þjóð er
mikill, og ekki sízt fyrir bók-
menntum og tungu ykkar. I
því sambandi hefur verið
stofnað prófessorsembætti við
háskólann í Köln, og islenzku
nemendurnir sem sækja fyrir-
iestra þar, eru kringum þrjá-
tíu talsins.
Ég hef lært að meta það
bezta 1 íslenzkri þjóðarsál
Rætt við Fritz Naschitz
ræðismann frá Israel
Fritz Nasehitz er mörgum
að góðu kunnur, enda hefur
hann verið aðalræðismaður
íslendinga í ísrael í meira en
tvo áratugi og margoft heim-
sótt landið. Hann sat hér ráð
stefnu íslenzkra ræðismanna
á dögunum. Þar flutti hann
ávarp um skyldur og skuld-
bindingar ræðismanna. Geta
má og, að í ræðu, sem Þór-
hallur Ásgeirsson, ráðuneyt-
isstjóri héit á ráðstefnunni,
vék hann sérstaklega að
starfi tveggja ræðismanna og
fór lofsamlegum orðum um
störf þeirra í Islands þágu.
Hann komst svo að orði, að
margir ræðismenn okkar
hefðu unnið mikið starf til að
efla og auka viðskipti landa
þeirra við Island og í því sam
þandi gæti hann ekki látið
hjá líða að nefna tvo, sem
hefðu gegnt skyldum sínum
með sérstökum ágætum og
náð góðum árangri. Kvaðst
Þórhallur þar eiga víð Erik
heítinn Juuranto, ræðismann
i Finnlandi og Fritz Nas-
ehitz frá ísrael.
Blaðam. Mbl. spurði Nas-
chitz, hvort það hefði ekki
kostað hann mi'kið erfið; og
þrotlaust starf að ná þeim ár
angri sem að ofan var vikið
að.
Hann sagði:
— Ég hef lagt rrtig eftir að
auglýsa og kynna íslenzkar
vörur í Israel, bæði almenn-
ingi sem opinberum aðilum.
Ég hef reynt að le'.ða þeim
fyrir sjónir, að það sé hag-
ur neytenda að kaupa is-
lenzkar vörur. Það sem hef-
ur auðveldað mér allt slíkt
kynningarstarf er meðal ann-
ars það, að vörurnar hafa ver
ið góðar og vandaðar og holl-
ar neytendum. En þó að vel
hafii gengið, er þó ekki nokkur
vafi á að þessi viðskipti
landa okkar hafa góða mögu-
leika á að vaxa svo um mun
ar og sú verður vonandi þró
unin.
Sé talað um árangur af
starfi mínu, þá gleðst ég ein-
læglega yfir þvi að finna að
viðleitni mín er vissulega met
in. Mér er það fyrst ag
fremst áhugaefni að færa nær
hvora annarri tvær vinveittar
en landfræðilega fjarlægar
þjóðir. Israelar og Islending-
ar hafa marga sameiginlega
hagsmuni og Israelar gleyma
aldrei því sem þeim er vel
gert. Ég get sagt það fullum
fetum, að Islendingar hafa
jafnan stutt ísraela og verið
þeim hlynntir í alia staði og
þjóð mín þakkar siikt af heii-
um hug. Ég tei, að það hafi
verið báðum þjóðunuim heilla-
drjúgt að finna að þær gátu
á ýmsan hátt unnið saman
þótt höf og lönd aðskilji þær.
Enda hefur vinsemd og hlý-
hugur ísraela og Islendinga
dýpkað með árunum og
traust bönd tengja þær sam-
an.
Það er ekki orðskrúð af
minni hálfu þótt ég segi, að
mér finnst heiður að gegna
starfi sem íslenzkur ræfti.s-
maður í heimalandi mínu. Ég
er nú aldursforseti ræðis-
manna i ísrael, þ.e. hef þeirra
lengstan starfsaldur og er
því eins konar talsmaður sam
taka okkar. Það er líka sómi
fyrir land ykkar, vona ég.
Hvað eftir annað hef ég koim-
ið hingað og ég vona ég megi
segja, að ég hafi kynnzt og
lært að meta að verðleikum
allt það bezta í hinni ís-
lenzku þjóðarsál.
Ég býst við að Israelar viti
óvenjuroikið um ísland, mið-
að við það sem gerist. Ekki
svo að skilja að þeir hafi tak
markaða þekkingu á öðrum
löndum; ég tel einmitt að þeir
ha-fi ákaflega miikinn áhuga á
öðrum þjóðum og geri sitt
bezta til að auka við þekk-
ingu sína. ísraelar eru fróð-
leiksþyrst þjóð. En varðandi
vitneskju u.m Island gleymist
aldrei stuðningur íslandis við
stofnun IsraeLsrikis hjá Sam-
einuðu þjóðunum, ag síðan
hafa gagnkvæmar heimsókn-
ir forystu.menn begigja land-
anna gert sitt til að ýta und-
ir áhuga og skilning. Ég hef
ekki hvað sizt fundið áhuga
hjá unga fólkinu, og nú hef-
ur það bætzt við, að Loftleið-
ir halda uppi verulegri land-
kynningarstarfsemi í ís.ael
og mér er kunnugt uon að fjöl
margir landar minir ferðast
með Loftleiðum milli Banda-
ríkjanna og Evrópu.
Eins og fram hefur komið í
frásögn af fundi Gideons
Rafaels, ráðuneytisstjóra í ut
Fritz Naschitz.
anríkisráðuneytinu í Israei,
höfum við fullan hu.g á að
bjóða fram aðstoð okkar varð
andi skipulagninigu aukinnar
ferðamannaþjónustu hériend-
iis. Ég hygg að þið getið lært
margt af okkur, enda er þjón
usta við ferðamenn og fyri’--
greiðsla í því sambandi ein
helzta tekjulind okkar.
Fritz Naschitz sagði að lok-
um:
— Ég vii ekki láta hjá liða
að koma á framfæri kveðjum
til margra góðra vina, sem
ég hef ekki haft tök á að
vera takmörkuð en góðVilji
hitta í þessari Islandsferð.
Fiskveiðimörk kunna að
minn í garð íslendinga á sér
engin takmörk.
i