Morgunblaðið - 10.11.1971, Blaðsíða 14

Morgunblaðið - 10.11.1971, Blaðsíða 14
14 MORGUNBLABIÐ, MIBVIKUDAGUR 10. NÓVEMBER 1971 „Nei,“ svara ég. „I>a8 er allt í lagi,“ segir hún þá. „Heyrðiu. Þú ert sætur atneð þetta skegg. Áttu partý?“ — „Nei, ég á eikk ert partý?“ — Svo bæti ég við: „Var þetta vinur þinn, sem lög reglan tók?“ — „Hamin Stjáni?" — „Heitir hann Stjáni?" — „Já, Hann átti partý. Kannsiki kemst hann. Viitu koma njeð þá?“ Bg hugsa málið. „Hvað ertu göm- ul?“ —• „Viltu nafnskírteini, góði? Ertu í löggunni?" Tötfr- ar skeggsins eru að bresta. Og ég flýti mér að segja: „Nei. Ég er ekki i löggunni.“ En það er of seint. Hún er horfin í hóp- inn. Seinna sé ég hana stíga inn í „tryllitæki". Kannski bíl- stjórinn eigi partý — eða þá kunningjar hans. Stjáni fékk að fara heim siðar um nóttina. Ölvunin er enn í fulium gangi. Þeir gera ekki meira en að hafa undan köllunum, sem berast á lögreglustöðina. „Ekk. ert stórvægilegt," segja þeir. „En nóg er að gera.“ Það er kominn drukkinn mað ur inn á stöðina. Hann er blöð- ugur í framan og illa til reika. „Þessir helvítis kom-múnistar,“ segir hann. „Fyrst borga ég þeim kaupið þeirra. Svo gef ég þeim brennivín. Og svo berja þeir mig.“ Hann kjökrar un4i ir iþessu vanþakklæti og viil fiá' lögregl-una til stríðs við komm- únismann. Þeir reyna að róa hann. Þvo framan úr honum og keyra hann heim. Siðar um nóttina fréttist af hon- um affcur. Hann hefur einn síns 'liðs lagt til stríðs við kommún ismann. Aftur er híinn keyrður heim. Það er hart að mega ekki -ganga mi-lli bols og höfuðs á kommúnismanum fyrir lögregl- unn-i. En við heyrum ekki af honum aftur. —O— „Tilkynning tii bilanna: Ökumaður G- . . . ók á rauðu ljósi á gatnamótum . . .og og hafði skömrnu síðar nærri valdið árekstri. G- . . . er . . . árgerð 1963. Tilkynning tái allra bílanna." Öku-maður G- . . . næst skömmu síðar. Hann er ódrukkinn. Bara að flýta sér. „Tían. Geturðu komið niður á stöð og tekið hér drukkinn mann í fanga-geymsluna? Heyr- irðu þetta, tían?“ „Kemst ekki strax. Er með annan drukkinn mann og þarf að ná í óvelkominn gest að ...“ i „Allt í lagi. Nokkur bíll ná- Kvöldið byrjaði, þegar tvær 13 ára stúlkur voru teknar inn af Austurstræti — báðar áber- andi ölvaðar. Það gekk illa, að fá þær tU að segja til nafns. Það var kergja í þeim og þær sögðust „gefa skít í lögguna". Það voru áhyggjur í svip mæðra þeirra, þegar þær komu, og þær urðu vandræðaiegar, þegar þær fengu ekki að leiða 3ætur sínar út úr lögregiustöð inni. Stúlkiu-nar marséruðu svipbrigðalausar á undan. Og dyrnar höfðu ekki fyrr lokast á hæla kvennanna en síminn hringdi. Xnnan skamms „logaði allt í útköllum". „Suðurbær, Suðurbær. Ertu ekki búinn að koma mánninum heim? Getið þið farið strax að . . .? Það eru víst sla-gsimál þar inni.“ „Við erum að losna við mann inn. Við förum að . . .“ „Suðurbær, Suðurbær. Farið þið strax að Umferðamiðstöð- inrii. Það hefur orðið þar árekstur. Við reddum . . . öðru visi.“ „All-t i lagi. Við förum i áreksturinn" „Vesturbær, Vesturbær. Það er óvelkominn maður að . . . annarri hæð. Getið þið séð um hann?“ „Nei. Ekki strax. Við erum ennþá . . . Förum svo niður í fangageymslu og sennilega þarf einn að komast í slysa- deildina" „Suðurbær, Suðurbær, stöðv arbíll, Vesturhær, Austurbær. Kvöldið er komið í algleym- ing. Talstöðvamar stoppa elrki. Reyfkvtíkingar eru að skemmta sér og nú er Bakkus borgarstjórinn; ölvun á al- mannafæri, ölvun og rysking- ar, ölvun í heimahúsum, ölvun, ölvun, ölvun og svo er ungur Þjónusta sú, sem lögreglu- menn inna af hendi við borgar- ana, er margháttuð. Hér er einni frúnni hjálpað við að skipta um dekk. Þegar Bakkus er — brot frá næturvöktum með lögreglunni piltur tekinn ölvaður við akst- ur. Hann viðurkennir strax fyr- ir varðstjóranu-m að hafa dreypt á koníaki heima hj'á sér fyrr um kvöldið. Ekki mik- ið. Kannski þrjá sopa. Kunn- ingjar hans drekka með honum. Þeir fara á veitingahús. Hann fær sér vodka. Svo elkur hann heim. „Ég tók bjara sjensinn," segir hann við varðstjórann. Hann er 19 ára og „sjensinn" brást honum að þessu sinni. Hann viðurkennir það og er kurteis í framkomu. Konan aft ur á móti er örg. Hún vill ekki segja til nafns. En varðstjór- inn þekkir hana. Þessi kona missti ökuskirteinið fyrir hálf- um mánuði — fyrir ölv-un við akstur. Nú er hún komin aftur. „Það kom ekkert fyrir hjá mér,“ segir hún ölvuð og þrjósk. „Ég drap engan.“ Hún drap engan og vill fá að vera í friði fyrir lögreglunni. Síðast þegar hún var hérna, féll hún í -grát. Hún hafði heldur ekki drepið neinn þá. Nú er hún harðari — visar á lögfræðing sinn og vill íá sígarettu. Hún fær sígarefctuna og svo er henni ekið heim. Síðar u-m nótt ina eru f jórir okumenn til við- bótar tefknir, grunaðir um ölv- un við akstur. Þá er talan orð- in 746 frá áramótum. Einn var á leið upp Laugaveginn. Hann var að stytta sér leið til kær- ustunnar. Hún beið. Og hún fékk að bíða lengur. Þau sváfu ekki saman þessa nótt — iög- reglan komst i spilið. —O- Það eru slagsmál fyrir u-tan Tónabæ. Innan dyra er allt í sómanum. En fyrir utan hóp- ast unglingamir. Þeir fá ekki að fara inn og eru argir. Lög- reglan er fjandmaður þeirra. Hún fær að kenna á því. Það kostar átök. Helvitis lögreglan. „Sástu hann Dúdda?" spyr ein stúlkan á eftir. „Hann spark- aði bara í lögregluþjóninn. Þeir fengu a'ldeilis að hafa fyr ir hon-um Dúdda.“ Helví-tis lög- reglan. Það er Dúddi, sem á aðdáunina i augum stúlkunnar. Á morgun verður hann stór karl. „Hann sparkaði bara í lögregluþjóninn.“ „Áttu sjúss?“ Það er kom- ung stúlka, sem spyr mig. lægt stöðinni? Aukabíli, heyr- irðu í stöðinni?" Bakkus konungur virðist mega vel við un-a. Árekstur á mótum Hring- brautar og Njarðargötu. Það er komin hálka á -götumar og kon-unni tókst eteki að stöðva í tæka tíð. Lenti beint í -hlið annars bíls, sem hent- ist við það á ljósastaur, rann upp eftir honum og hafnaði á hvolfi. Ökumaðurinn er einn í þeim bíl og sleppur með skrám ur. Það er hans heppni í kvöld. En bíllinn hans er ónýtur. Nóttin er að síga á. Sautján ára piibur tekinn ölvaður tmd- ir stýri. Tveir menn em að slást. Og þá berst titkynning um sj-álfsmorðstilraun. Hrædd- ir ættingjar hringja í lögregl- una og segja, að konan hóti þeim sjálfsmorði. Þeir eru hræddir. Og það er sett lög- regluvakt við húsið og hrin-gt eftir 1-ækni. Hann kem-ur og lög regl-uvaktinni er afiétt. Síðar u-m nóttina er konan horfin að heiman. Leiguibilstjóri tilkynnir um léttklædda konu í fjörunni. Það er gefið í. Rauða ljósið blikkar. Og það er kornið í tæka fcíð. Konan stendur enn

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.