Morgunblaðið - 13.02.1972, Blaðsíða 12

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 13. FEBRÚAR 1972
12
Stúlkur — Athugið
Lítið notuð og ný föt til sölu á góðu verði. —
Stærðir 10—12. — Sem nýtt borðstofusett á
sama stað. — Sími 36366.
Útsala — Útsala
Enn heldur
útsalan
átram
þessa viku
Nýtt á morgun
Bútar úr ullar-
efnum, húfur,
treflar og ný
verðlœkkun á
útsölukápum
þerntiaró lax<al
____f-YKJÖRGARÐJ_ _
Orðsending
frá Hannesi Þorsteinssyni
Að gefnu tilefni vil ég undirritaður hér með
tilkynna heiðruðum viðskiptavinum. að end-
urskipulagningu á starfsemi vorri er nú lokið
og verður henni hagað þannig fyrst um sinn:
Hannes hf.
umboðs- og heildverzlun.
kaup og sala verðbréfa, listaverka, lánastarf-
semi og fleira.
Jörundarfell sf.
kaup — sala og rekstur fasteigna.
Skrifstofur: Hallveigarstíg 10.
Símar: 2-44-55 og 2-44-59.
Ég óska gömlum viðskiptavinum árs og frið-
ar og býð nýja viðskiptavini velkomna.
Virðingarfyllst,
Hólmfríður Öladóttir
Baldvinssonar, kaup-
kona áttræð á morgun
VERÐUR hún aimima áttræð á
morgun ? Því verð ég víst að
trúa, þótt erfitt sé.
Þegar ég lit til baka þau fáu
ár sem ég hef lifað, borið sam-
an við hana, þá finnst mér hún
ekki hafa breytzt mikið, nema
hvað hún er örlíitið frjálslyndari
en hún var, þegar ég var sem
strákpolili að troða á blettinum
hjá henni á Freyjugötunni.
AMitaf er það sama yndislega
góða Skapið, brosið og hláturinn
mildi sem alia fær til að leggja
niður vopnin og brosa með.
Fólk finnur fyrir slíkri ró og
afslöppun í návist hennar, að
taugaspennt fólk, og aðrir sem
af andlegum kvillum þjásit, hætta
að pikka í borðið og naga negl-
ur, þegar hún byrjar að tala.
Sigfús Sigfússon skáld frá Ey-
vindará í Eiðaþing'há hefur því
ekki kveðið út í bláinn er hann
orti um hana þegar hún var átta
ára, þá heima í föðurhúsum:
Unga snótin Fríða fríða,
fjörug, kát og viðmótshilý.
Enn á vegum æskutiða,
ársól runnin þér er ný.
Vona ég þrek og vit og dyggðir,
vaxi þér á leyndum stig.
Óska ég þess að engar hryggðir
ævi langri græti þig.
Hún er fædd að Höfða á Vöil-
um á Héraði, 14. febrúar 1892.
Austfirðimir eru henni þvi kær-
ir, þó að þar hafi hún aðeins
slitið sínum bamssikóm.
Hugurinn reikar oft heim á
æskuslóðir, heim í gamla bæinn
á Höfða og til þeirra er um hann
gengu i þá daga. Það er gaman
að heyra hana segja frá því lícfi
sem forfeður hennar í sveitinni
upplifðu þá, þótt við sem nú iif-
um í allsnægtum getum ekki
skilið margt sem það varð að
þola.
Foreldrar hennar, þau Óli
Tilboð óskast
í Volkswagen árgerð 1971 í núverandi ástandi eftir veltu.
Bifreiðin verður til sýnis í bifreiðaverkstæði Bjarna Gunnars-
sonar, Ármúla 32, á morgun, mánudag og óskast tilboðum
skilað þangað fyrir hádegi á þriðjudag 15. febrúar 1972.
Fyrir sprengidaginn
Úrvals-saltkjöt — gular baunir —
flesk — nýtt — saltað og reykt.
Úrvals-gulrófur.
Sendum um alla borgina.
Borgarkjör Crensásvegi 27,
sími 38980
fff Skrifstofustarf
Rafmagnsveita Reykjavíkur vill ráða skrif-
stofustúlku.
Starfið er fólgið í vörzlu teikninga og vélrit-
un. Áskilin er góð vélritunarkunnátta og
hæfni til að vinna sjálfstætt. Æskilegt er, að
umsækjandi liafi 5—lft ára starfsreynslu við
hliðstæð störf.
Launakjör samkvæmt kjarasamningum
Reykjavíkurborgar.
Umsóknarfrestur er til 25. febrúar 1972.
Umsóknareyðublöð liggja frammi í símaaf-
greiðslu Rafmagnsveitunnar, Hafnarhúsinu
við Trvggvagötu, 4. liæð.
R AFMAGNSVEITA
Reykjavíkur
Halldórsson og Herborg Guð-
mundsdóttir kona hanis, voru
kunnir Austfirðingar, em Her-
borg var ættuð frá Staffelh og
Meluim, en Óli frá Keldhólum og
Rangá.
Margt hefur amrna teikið sér
fyrir um ævina, og er ekki fært
að gera grein fyrir nema fáu í
þessari stuttu grein. Frá því að
hún sem ung stúlka. sigldi til
Noregs að nema við norskan
verzlunarskóla, hefur hún aldrei
getað iðjulaus verið, enda tala
verkin sínu máli. „Vinnan gefur
lifiniu gildi“, segir hún og er óg
viss um að sú er ein ástæðan fyr-
ir því, hve em hún er enn í dag,
en margar siextugar konur
mundu gjarnan viija vera í henh-
ar sporum, — slikt er líifsifjörið.
Hún hefur séð á bak tveimur
mönnum sLnum, fyrsit afa mán-
um, Heinrioh Erioh Sohmith, sem
lengi var fulltrúi í Islandsbanka,
en lézt árið 1943. Þau eignuðust
eina dóttur, Sonju. Síðar giftist
hún Zóphoníasi Baldvinssyni,
einurn af eigendum Bifreiða-
stöðvarinnar Geysis í Reykjavík.
Hann lézt árið 1953. Etkki hafa
þessi umskipti í lífi hennar haft
sýnileg áhrif. Alltaf stendur hún
upp úr hafinu sem klettur, tll-
búin að mæta hverri nýrri ö'ldu,
sem á skellur.
Margir Reykvíkingar þekkja
þessu konu eflaust af reksitri
hennar á Tízkuhúsinu að Lauga-
vegi 5, en þá verzlun rak hún í
hartnær 40 ár epa tll ársins
1968. Hún hafði numiö hatta-
saum og saumaði c»g seldi hatta
ásamit fleiru í verzlum sinni. Eft-
ir að hún hætti með Tízkuhúsið,
saknaði ég alltaf að geta ekki
komið við í „ömmubúð“ þegar
ieið lá um Laugaveginn, að mað-
ur minnist nú ek'ki á Þorláks-
messukvöldin góðu. Nú er það
liðin tíð. Nú er hún „ömmubúð"
stekkur.
Lengi starfaði hún að félags-
málum hér í Reykjavík, og var
hún meðal annars ein af stofn-
endum Zontaklúbbs Reykjavik-
ur.
Hún hefur haft brennandi
áhuga á ölilum framiförum ti'l
lands og sjávar. Oft hef ég hugs-
að að ýmsar af hennar hugsjón-
um hefði átt að birta á prenti,
én það hefur ekki verið hennar
svið að láta bera á hæfileikum
sínum; við sem umgengist hötf-
um hana nær daglega erum allt-
atf að læra af henni eitthvað nýtt.
Ég veit að á morgun er hún
hellir upp á könnuna, þá hrektour
eitthvað nýtt orðtak af vönum
hennar, sem grópast í hug mér
ásamt brosinu hennar, en reytf-
um Sigfúsi skáldi að ljúka kvæði
sínu:
Gakktu veginn gætfu sanna,
girnstu það sem þér er bezt.
hylili Guðs og góðra manna,
gangi þér að óskum flest.
Lifðu svo við lánið klána,
lofstír þann sem aldrei deyr.
Níutíu og átta ára
og ef þú vildir, langtum meir.
Það er mín einlæg ósk að þú
náir þeim aidri, amma mín. Ég
og fjölskylda rain sendum þér
okkar innilegustu árnaðaró.sikir.
Geir H. Giinriarsson.