Morgunblaðið - 02.06.1972, Qupperneq 28

28
MORGIÍNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 2. JÚNl 1972
SAl GA1 N | maisret fær samvizkubit eftir seorges simenon
sagt mér, hvað ég ætti að hafast
að allan daginn, ef ég hefði
stúlku?"
„Þú gætír farið i gönguferð-
ir."
„Ein?“
„Þú gætir eignazt vinkonur."
Nú var komin röðin að kon-
unni hans að skipta sk/ipi. Frá
hennar sjónarmiði var engu lík-
ara en hann ætlaði að ræna
hana einhverjum réttindum, sem
væru henni afar hjartfólgin.
„Fínnst þér ég vera orðin
svona gömul?"
„Við eldumst. En ég átti ek'ki
við það. Ég æitlaði ...“
Suma daga er eins og allt fari
úrskeiðis. Þegar máltiðinni var
lokið, fór hann í símann
og valdi núrner. Hann kannaðist
við röddina, sem svaraði:
„Er það Pardon liæknir?“
Um leið sá hann að hann
hafði enn farið rangt að. Konan
hans leit skelfd á hann, og þótt-
ist nú greinilega viss um, að
hann hefði komizt að leyndar-
máii hennar.
„Þetta er Maigret.“
„Er nokkuð að?“
„Nei, nei-, ég er alveg stál-
hraustur," og bætti svo við, ,,og
konan mín sömulleiðis. Eruð þér
mjög önnum kiafinn?"
Hann brosti við þegar Par-
diQn svaraði, því sjálfur hefði
hann getað sagt það sama:
„Ég hef ekkert að gera. Það
eru eins og samantekin ráð hjá
öllum að verða veikir í nóvem-
ber og desember svo ég hafði
aJdrei næturfrið þrjár nætur í
röð. Sama dag var biðstofan allt
of líitil og síminn þagnaði ekki.
Um jóldn komu timburmennirnir
og nokkrir sem kvörtuðu und-
an lifrinni. Og nú þegar fólkið
er búið að eyða öllum pening-
unum sinum og heldwr bara eft-
ir því sem þarf til að borga húsa
leiguna, ber ekki á nokkrum
krankleika ...“
„Mætti ég skreppa til yðar?
Mig lan.gar til að spjalla við yð-
ur um mái sem kom á döfina hjá
okkur á aðalstöðvunum í morg-
un.“
„Gerið þér svo vel.“
„Eins og þér viljið."
„Er það rétt, að ekkert sé að
þér?“ spurði konan hans.
Hann kyssti hana og kliapp-
aði henni á vangann.
„Hafðu engar áhyiggjur. Ætli
ég hafi bara ekki farið öfugum
megin út úr rúminu í morgun."
Hann gekk i hægðum sdnum
niður á Picpus-götu, þar sem
Pardon læknir bjó í gömlu sam-
býliishúsi með engri lyftu. Þjón-
ustustúl'kan kannaðist við hann.
Hún visaði honum ekki inn á bið
stofiuna, heldur bakdyramegin
inn L íbúðina.
„Hann kernur eftir augnablik.
Ég skal fýlgja yður inn til hans,
þegar sjúklingurinn er farinn.“
Pardon var i hvítum slopp í
móttökuherberginu með ógegn-
sæja glerinu i gluggiunwm.
„Ég vona, að þér hafið ekki
sagt konunni yðar, að ég ljóstr-
aði upp um hana við yður? Hún
miundi ekki fyrirgefa mér það.“
„Ég er feginn þvi, að hún ætl-
ar að hafa þetta einkamál sitt.
En eruð þér viss um að ekkert
alwarleigt sé að- henni?“
,,Já, já. Þegar hún h-efur létzt
um nokkur pund eftir nokrar
vikur eða mánuði, finnst henni
hún hafa yngzt um tiu ár.“
Maigret benti í áttina að bið-
stofunni.
„Er ég ekki að tefja sjúkling-
ana?“
„Þeir bíða bara tveir og þeir
hafa ekkert annað að gera.“
„Kannizt þér við Steiner
lækni ?“
„Ta-ugasérfrlæðinginn ?“
„Já. Hann býr við Denfert-
Rodhereau-itorgið.“
„Ég þekkti hann líitillega á
máimsárunum, því hann er svo til
jafnaldiri minn, en síðan hef ég
ekki haft samband við hann. Ég
h-ef þó heyri; af honum hjá sam-
starfsmönnum mínu-m. Hann þyk
ir einn af snjöi&ustu mönnum
okkar kymslóðar. Hann lauk
pirófi með mikllum ágætum. Síð-
an s-tarfaði hann við Saint-Anne
og búizt var við að hann yrði
einn yngsti prófes.jorinn þar.“
„En hvað gerðist?"
„Ekkert sérstakt. Hans eigin
duttliumgum va-r -um að kenna.
Hann einblín-ir ef til viii full-
mi-kið á sína ei-gin verðl-eika, fer
ekki dult með þá og er hroka-
fulttur í framkomu. Um leið er
hann sjálfur haldinn örygg
isiJeysi og s-mávæigilleg mál geta
orðið hionum óleysanlegur vandi.
Hann neitaði að bsra gulu
í þýðingu
Huldu Valtýsdóttur.
stjörnuna í striðinu, og héit þvl
fram að e-kki fyndist vottur af
Gyðingablóði í honum. En Þjóð-
verj-arnir sönnuðu honum hið
gagnstæða og sendiu hann- i
fangabúðir. Þegar hann slapp
þaðan var hann orðin-n bitur og
þykiist alls staðar hjá hindranir á
vegi sínium vegna kynþáttarins.
Þetta er þó mesti misskilninigur
því í háskólanum er töluverður
fjöldi prófessora af Gyðimgaætt-
um. Hafið þér einhyer afskipti
af hon-um?“
„Ég hringdi til hans i morg-
un. Mi-g vantaði uppl'ýsingar, en
ég sé nú að það er tilgangslaust
að reyna f-rekar við hann.“
Nú var líikt á komið með Mai-
gret og gesti hans um morgun-
inn. Hann vissi ek'ki hvernig
hann ætti að byrja frásögnina.
„Mig langar til að fá álit yð-
ar á v-issu máli, enda þótt ég
viti að það tilheyrir ekki yðar
BOSCH
* LJÓSASTILLINOAR
* ÖNNUMST VIÐGERÐIR
Á BOSCH RAFKERFUM
* ÞÉTTAR FYRIR TÁLSTÖÐVAR
garðyrkjuverkfærin.
Nafnið, sem allir þekkja.

á
REYKJAVIK
Hafnarstræti 21, sími 13336, Suðurlandsbraut 32, sími 38775.
Roknrostoiur
verða lokaðar alla laugardaga í júní, júlí og
ágúst.
Meistarafélag hárskera.
Takið eftir
Nemendur Laugarnesskóla fæddir 1946. —
Mætum öll í Glæsibæ í kvöld kl. 8.30.
Nánari uppl. í símum 35959 og 32209.
velvakandi
0 Hey og sauðfé í
Reykjavík
„Hvers vegna er grasið í
görðu-m Reykvíikinga ekki not
að í heyköggla í stað þess að
fieygja þwi í öskutunmur?
Gætu ekki dugandi menn
gert sér að þvi nokfcur tekju-
drýgindi að slá grasbletti fyi
ir fólk, sem þess kynmi að
ós-ka og tekið þóknun fyrir,
auk þess að hirða grasið til
grasköggllagerðar ?
Er ekki hægt að útbúa
garðsláttuvélar, svo að þær
gætu pressað grasið í köggla
eða fttatar plötur, sem svo
mætti búta niður til fóðurs fyr
ir búpenimg?
Hvers vegna mega Reykv-ík-
imgar ekki ei-ga kimdur?
Hvað mundu Lund-únabúar
segja, e-f banna ætti að hafa
sauðfé í Hyde Park?
F erða-maðii r“.
• Múhameð Alí og
kynþáttamál
Þorste-inn Gnðjónsson,
skrifar:
„Komdu sættl, Velvakandi!
Maður frá Ameríku kom til
En-glands og var boðið í sjón-
varp, því að þetta var frægur
maður. Ta-lið barst að kynþátta
málium, enda var kynnirinn M.
Parkimson, en gesturinn sagði:
,AUir vilja eign-ast og ala upp
börn, sem líkast þeim sjálfum.
Bkki lamgair mig til að eignast
hwítit barn. Eða munduð þér
vilja að dóttir yðar giftist
svörtum manni?“ Þegar Parkin
son sagði að hamn h-efði e-kkert
á móti því, svaraði gesturinn:
„Auðvitað, þér hefur verið
sagt að segja þetta, er ekki
svo?“ Gesturinn var enginn
amnar en Múha-mmed Ali, heims
meistar-i í hnefaleikum, svart-
ur maður.
Múhammed Ali var nú boðið
inn i hinn alkun-n.a London Sc-
hool of Economics og var
hvergi smeýkur. Þó að skamm-
irnar og framíköllin dyndiu á
honu-m fyrir skoðanir hans, lét
hann- þá hafa það að rétta
lausnin á kynþáttavamdamál
iniu væri álgeir aðsikilnaðtir kyn
þátta, og skyldu svertin-gjar
stjóma sínum málum sjáiíir,
stunda ræktun og öflun na-uð-
synja á sinn hátt, e-n lifa ekiki
„eins og blóðsu-ga á hu-mds-
baki.“ Stúdent no-kkur tók
að verja kynblöndunarstefnu
brezkra yfirvalda, en Múhamm
eð svaraði: „Englemdingar
ættu að láta sér annt um sögu
sína og halda áfram að vera
ens-k þjóð af enskum ætfcum.
Kinverjar ættu að halda sínum
skásettu augum, sem mér finnst
fara þeim vel — og e-kki ætla
ég að fara að teygja þau tll i
þeim. Ég vil hafa mín svert-
imgjaeimkenni, se-m mér þykja
ágæt.“ Stúdína nokkur mald-
aði i móimn: „En hestiur oig asni
geta nú átt saman afkvæmi,"
en Múthaimmeð svaraði: „Af-
ikrvæm-ið er kynileysinigi!“
Þetta er nú það gáfulegasta,
sem ég hef heyrt haft eftir
svertingja í seimni tíð. Til
m-unu v-era la-usnir á ölium
vandamálum man-nkynsins.
Þoi'stdinn Giiðjóuis-s-nn".
0 Norskur piltur
Sextán ára Norðimaður,
Knut-Egpen Arnesen, Furu-
veien 21 N-1740 Börgenhaug-
en, Norge, óskar eftir því að
skrifasit á við pilit eða s-tú-lku
á Islandi. Hann gefcur skrifað
á norsku, diönsku, en-sfcu eða
þýziku og hefði ekkert á móti
því að fá bréf á eimfaldri ís-
1-enzku og sjá, hvað hann
skildi. Áhugamál eru tun-gu-
mál, frímerkjasöfmun, myn-tsöfn
un, stjómmál, ferðalög oig
bréfaskriftir.
ÆFINGAGALLAR
PÓSTSENDUM
SPORTVÖRUV.
Ingólfs
Ósknrssonnr
Klapparstíg 44
Sími 11783.
o
Ármenningor — Skíðoiólk
MYNDA- OG KAFFIKVÖLD VERÐUR
HALDIÐ í KVÖLD KL. 8.30 í SAL AKOGES,
BRAUTARHOLTI 6.
VERÐLAUNAAFHENING FYRIR YNGRI
FLOKKA Á INNANFÉLAGSMÓTI.
FJÖLMENNIÐ!
STJÓRNIN.