Morgunblaðið - 26.08.1972, Blaðsíða 17

MORGUNiBLAÐIÐ, LAUGARÐAGUR 26. ÁGÚST 1972
17
V ar búinn að vera eft-
ir 9 greinar
— Björgvin Hólm
keppti í Róm 1960
Á Olymjmileikana í Róm
sendu íslendingar 9 manna
hóp keppenda, 'tvö kepptu í
sundi, Ágústa Guðmundsdótt-
ir og Guðmundur Gíslason. Og
til keppni í frjálsiun íþrótt-
um sendu íslendingar þá Val-
björn Þorláksson, Svavar
IVIarkússon, Jón Pétursson,
Vilhjálm Einarsson, Hilmar
Þorbjörnsson, Pétur Rögn-
vaidsson og Björgvin Hólm.
Við fengum Björgvin Hólm,
sem nú starfar sem kerfis-
fraeðingur til að segja okkur
frá leikunum, en spurðum
hann fyrst hvort hann væri
aiveg hættur að iðka golf.
— Ég er hastitur að keppa I
giolifi ag í framtí'ðiinni muti ég
aðeins stunda golif mér tál
heilsuíbótar og ánægju. Ég
hef ekiki efni á að eyða nema
4 árurn í keppnisgolf, því ég
hef fleiri áhugamál en iþrótt-
ir.
— Þú ltepptir í tugþraut á
Rómarleikunum.
— Já, víst gerði ég það.
Við vorum 40 sem hófum
keppni en ekki nema 32 er
lukum henni. Meðan á tuig-
þrajUítarkeppninni stóð, gekk
miikil hitabyligja yfir Róm og
hitinn i forsælu var 40 stiig.
Þegaæ ég var búinn með 9
greinar var ég eiginlega bú-
Björgvin Hólm — þótt þú verðir að skríða, skaltu ljúka þraut-
inni.
Stórkostlegt
sjónarspil
Torfi Bryngeirsson verzl-
unarmaður var sneðal þátttak
enda íslands á Olympíuleik-
unum í Helsinki 1952 og
keppti þar í stangarstökki.
Alls sendu íslendingar 10
keppendur á leikana og
kepptu þeir allir í frjálsum
íþróttum. Torfi lenti í 14.—
15. sæti, stökk 3,95, en alls
voru keppendur 32 frá 21
þjóð.
-— Ég var ekfki ámægður
með áranguir minin, en ég
hafði verið veikur um vetur-
inn og þvi ekiki i nægitega
góðiri þjálfun. Ég var þó þú-
inn að ná Olympiulíágmark-
iniu og giait ekki anmað en far
ið fyrst ég átti kosit á því. Ég
var einii Islendimguirinn, sem
kamst í aðalkeppniima, en néði
ekki að sitökkva þar „nema“
3,95. Hálfum mánuði efitir
ieikana stökk ég aftur á móti
4,35 og það hefði duigað til 5.
sætis í Heiisinki, en kom bara
of seiwt.
Það þætti ekki miikið núna
að stökkva rúma fjóra métra
með þessum nýju „íiber-
glass“ stöniguim, sem hægt er
að beygja í marga hringi.
— Puiskas og Zatopek
voru stóru nöfnin á þessum
leikum. Ég fylgdist þó lítið
mieð fótboltanum, en Zatopek
þekkti ég persóniuilietga frá Evr
ópumótinu i Brússel 1950.
SkemmtiJlagur og geðþekkuir
maður, Zatopek.
— Fyrir Olympí uleikana
var byggt nýfct þorp, álíka
stórt og Akureyri var þá og
þar bjuggu affir keppendu.rn-
ir mieðan á lleikumuim stóð. Að
þeiim lioknum voru íbúðirnor
svo seldar eiinis og hvert ann-
að húsnæði.
— Olympíulleikaamiir í Hels
inki voru stórkostlegt sjónar-
spil og Oiympiulleikar munu
vist alltaif verða það. Ég
vild'i óska að sem fliestir
mættu verða þe.ss aðnjót-
andi að komast á Oliympíu-
leika, það er ógleymanlegt.
Ég óska islenzíku þátttakend-
unum góðrar ferðar til
Múnchen og vona að þeir
sýni af sér rögig og nái í sitiig.
inn að vem og treysti mér
vartla í siðusbu greiniiraa, sem
var 1500 metra hiaup. Ég sagi
Gabor lanidsliðsþjállfara þetta
og hann segir við mig mokík-
uð, sem ég muin aldrei
gleym’a: — „Það er ekki víst
að þú keppir aftuir á Ol-
ympiuleiikum, svo að jafinvel
þó iað þú þurfir að skríða
1500 metrana, reyndu samt að
ljúka við tuigþrauitina." — Ég
fór af stað og mér tókst að
ljúkia hlaupinu og ná þar
með í 14. sætið.
— Hitinn þjakaði alla ís-
lenzku keppendurna, en mér
er mir.’-isstæð fraimmistaða
Vilhjálims Einarssonar, sem
stóð sig frábærlega vel eins
og hans var von og vísa. Pét-
u.r RögnvaJldsson hitti ég aft-
ur í Róm eftir að hann hafði
verið við kvikmynda'lieiik i
Banidiairikjunum. Pétur var
aXitaf að sýna okkur ýmislegt
í sambandi við kvikmynda-
gerð og lei'ka aftur aitriði úr
kviikmy..Jiinni fyrir okkur.
— Oiympíutieikarnir í Róm
verða mér ógleymaniegir. Sér
staklega miinniist ég hins fal-
lega h.laupastíls Wimu Ru-
dolif, sem sigraði með yfir-
burðuim í spre'tthlaupum'uin.
Ég hef sjaldain séð faliegri
sjón helduir en hana, renna
eftir hiaupalbrautinni eins og
tí.gulegt dádýr.
— Annars er það auðvitað
Rafler Johnson sigurvegar-
inn í tugþraiutinni, sem ég
dáðist mest að og ég hef
sjá’dan séö gliæsilegri mann.
Keppn'in milli Rafers og
Yangs frá Formósiu varð
geysilega spennandi og
ógleymianlieig.
—- Fyrir hvern þann er
þátt tekur í Olympíuleikum
verður sú lífsreynsla að
ógQieymaniiegu ævintýri. Ég
byirjaði ekki í íþróttum fyrr
en ég var að verða tvitug-
ur og þá hafði mér sízt dott-
ið í huig að ég ætti eftlr að
taka þátt í O'.ympíuleikum.
Ég held að þetta gæti verið
þýðingarmllkið abrið fyrir þá,
sem halda að þeir séu orðndr
of gamiir tii að byrja í íþrótt-
utm. Olympíuileikarnir í Róm
voru gliæs'lL’egustu leikar, sem
þá höfðu verið haldnír og að-
staðan í Olympiuþorplinu var
óaðfinnan’ieg.
— Að lokum þetta, Ol-
ympiuledkar hafa aCltaf verið
mik 1 driiffjöður í fram'ieiðslu
íþróttaafreka. Ég er því á-
nægður með það hve hópurinn
er stór, seim fier til Múnchen.
Það sýnlr vel að l'ilend ngar
eru ekki búnir að gleyma
mikilvægi íþrótta. Ég vil
óska ölllum þátttakendunum
góðs gengis og góðrar heim-
komu.
Frankfurt
2xi viku