Morgunblaðið - 15.10.1972, Síða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 15. OKTÓBER 1972
22022-
RAUÐARÁRSTÍG 31
BÍLAUEIGA
CAR RENTAL
75* 21190 21188
14444^25555
lwm/m I
14444^25555
Einangrun
Góf plasteinangrun hefur hita-
leiðnistaðal 0,028 til 0,030
Kcai/mh. °C, sem er verulega
minni hitaleiðni, en flest önn-
ur einangrunarefni hafa, þar á
meðal glerull, auk þess sem
plasteinangrun tekur nálega eng-
an raka eða vatn i sig. Vatns-
drægni margra annarra einangr-
unarefna gerir þau. ef svo ber
undir, að mjog lélegri einangrun.
Vér hófum fyrstir allra, hér á
landi, framleiðslu á einangrun
úr plasti (Polystyrene) og fram-
leiðum góða vöru með hag-
stæðu verði.
REYPLAST HF.
Armúla 44 — sími 30978.
onGiEGn
Sr. DórirStepnensen:
HUGVEKJA
PRESTSVÍGSLA
ÉG hef litilleg-a gert helgiathafnir
kirkjurmar að umræðuefni í þessum
þáttum. Skim og ferming hafa báðar
fengið sitt rúm. I dag hljóta nýútskrif-
aðir guðfræðingar sina prestsvígslu í
Dómkirkjunni. Það er því ekki að ófyr-
irsynju, að við hugleiðum lítillega þessa
helgu athöfn og ýmislegt henni skylt,
þegar svo stendur á.
Ef við lítum á prestsvigsluna eins og
hún er ákveðin í helgisiðabók okkar, þá
kemur í ljós, að hún er fyrst og fremst
fyrirbæn fyrir vigsluþeganum. Guð er
beðinn að gefa honum heilagan anda
sinm til að starfa með trúmennsku í
kirkjunni. Guð er beðiinn að helga hann
i sannleika, styrkja trú hams og kær-
leika, vera í honum veikum máttugur.
Áður hefur vígsluþeginn lofað að
prédika Guðs orð, hafa um hönd hin
heilögu sakramenti, uppfræða æskulýð-
inn, styðja lítilmagnann, liðsinna þeim,
sem eru hjálparþurfi og vaka yfir sál-
arheill safnaða sinna m.a. með þvi að
reyna eftir megni að vera öðrum til fyr-
irmyndar i trú og framkomu allri.
Þetta lofar vígsluþegi að gjöra, eftir því
sem Guð veitir honum náð til.
En þungamiðja athafnarinnar er sjálf
vígslan, sem felst i bæn og handayfir-
lagningu biskups og fjögurra prests-
vígðra manna. Hér er hinn dulræni
þáttur. Sú blessun, sem borin hefur ver-
ið af einmi kynslóð tii annarrar, kemur
hér til skila. Hún er ekki mamnaverk, en
mönnum þó falin til varðveizlu og boð-
unar. Og sá, sem slíka vígslu hlýtur,
verður aldrei sa.mur maður eftir. Hainn
er vigður, helgaður Guði á sérstakan
hátt, þannig að aldrei mást úr sál hans
þau einkenni, sem hún fær á þessari
stund.
Prestinum eru falin sérstök hlulverk
í söfnuðinum. Hann á að prédika og
uppfræða söfnuðimn um sannindi trúar-
innar. Hann á að veita heilög sakra-
menti og annast sálgæzlu. En þar sem
við lútherskir menn Mtum svo á, að hver
kristin sál sé í raun og veru prestur,
þ. e. hafi ákveðnu boðumarhlutverki að
gegna, þá leyfum við, að leikmenn
prédiki og skíri skemmri skírn, ef ekki
næst til prests.
Hitt er miklu fleira, sem prestihum
er einum leyft að hafa um hönd. Hann
hefur hlotið blessun tii þess, blessun,
sem gemgið hefur í arf, síðan postular
Krists hófu að vígja menn til starfa
með bæn og handayfirliagmingu. Vígslan
veitir prestinum e.k. leyfi til að fram-
kvæma helgiathafnir, ekki í eigin nafni,
heldur i nafni og umboði Jesú Krists.
Prédikun hans er flutt i Jesú nafni, og
sakramentin hefur hann um hönd á
sama hátt.
Presturinm skrýðist sérstökum klæð- :
um við hinar helgu athafnir. Hempan
og kraginn eru veraldlegur embættis-
búningur hans, upphaflega lærdóms-
tákn háskól'amanns á miðöldum. Auk'
þeirra er svo messuskrúðinn, táknrænn
búmingur, sem að nokkru leyti á upp-
runa sinn i þeim klæðum, er menn báru
á dögum Kriists. Það, eins og fleira,
minnir okkur á, að presturinn kemur
ekki fram í eigin , nafni, heldur sem
þjónn Guðs.
Þar, sem prestur er, hlýtur einnig að
vera söfnuður. í öllum venjulegum til-
fellum hljótum við að ætla, að áhrif þar
í milili verði gaghikvæm. Presturinn
mótar söfnuð sinn og söfnuðurinn hef-
ur mótandi áhrif á sálusorgara sinn.
Það hlýtur alltaf að vera mikið undir
söfnuðinuim komið, hvað úr presti hans
verður, hvaða þroska hann nær. Áhuga-
samur, lifandi söfnuður bætir prestimn,
örvar hann, styður hann til vaxtar og
laðar fram hið bezta sem í honum býr.
Slíkur söfnuður ætlast líka til mikils
af presti sinum. Hann væntir þess, að
hann verði trúr vígsluheiti sínu, verði
allur í hverju verki, reyni hvarvetna að
koma fram sem einlægur lærisveinn
Jesú Krists.
Þetta er allt gott og nauðsynlegt, en
verður að vera á báða bóga. Prestamir
eru ekki kirkjan, heldur prestar og
söfnuðir. Góður söfftuður veit, að prest-
ur, sem stendur einn, nær aldrei þeim
árangri, sem ruauðsynlegur er, hvorki á
akri safnaðarins né á vettvangi síns
innra manns. Þess vegna eru samfé-
lagið og samstarfið nauðsyn. Gagn-
kvæmur stuðningur i einlægum, hrein-
skilnum kærleika er hin mikla afltaug
alls safnaðariífs.
íslenzkum presti er ætiaður stór
verkahringur, allt of stór til þess að
hann nái að sinna öllu því, sem sinna
þarf. Því er hér mikil nauðsyn á
öruggri samhjálp og samvinnu prests
og safnaðar. Prestsins er víða þörf, en
hann hefur líka mikia þörf fyrir hjálp
bæði í orði og verki, beeði með sjálf-
boðaliðsstarfi og hinum óbéirna en mjög
dýrmæta stuðningi, sem í því felst að
rækja kirkjuna sína vel, guðsþjónust-
ur hennar og annað starf, sem innan
veggja hennar eða í skjóli hennar
dafnar.
Bæninni má heldur ekki gleyma, fyr-
ir söfnuði og fyrir presti. Hugir beggja
þurfa að mætast þar sem þeir sækja
þrá sinini þrótt.
Þannig hefur hver einasti maður sitt
til málanna að leggja. Þegar við höld-
um til guðsþjónustu, þá eigum við ekki
að fara til þess eins að þiggja. Við
eigum Mka að leggja fram okkar hlut.
Við hljótum að bera með okkur trúar-
þrá og leit og hlýtt þel til þeirra sem
með okkur þrá og ieita.
Sá, sem á í sér fólgið takmark okkar
allra, hamn er kirkjunnar Drottinn.
Hans skulum við Leita í sameinimgu,
lærðir og leikir. Höfum það í huga, er
við höldum til kirkju í dag til að taka
þátt í guðsþjónustumni, sem borin er
uppi af blessuminni, sem gefur prests-
vigslunni gildi.
ÞEGAR einni umferð er ólok
ið í tvímenningskeppni TBK
er staða efstu para þessi:
1. Þórhallur Þorsteinsson
— Kristján Jónasson 778
2. Gestur Jónsson —
Ólafur Adolphsson 724
3. Sigríður Ingibergsd. —
Jóhann Guðlauigsson 723
4. Bernh. Guðmundss. —
Júllíus Guðmumdsson 720
5. Bragi Björnsson —
Þórður Sigfússon 715
6. Baldur Ásgeirsson —
Jón Oddsson 708
7. Gí$li Víglundsson —
Orwell Utley 691
8. Guðmu Karlsson —
Karl Jóhannsson 691
9. Albert Þorsteinsson —
Kjartan Markússon 691
10. Huigborg Hjartardóttir —
Vigdís Guðjónsdóttir 689
11. Bjarni Jónsison —
Jósep Sigurðssom 689
12. Guðjón A. Ottósson —
Ingólfur Böðvarsson 685
Meðalskor er 660.
27. október n.k. hefst svo
hraðsveitakeppni og eru þátt
takenduir beðnir að tilkynna
þátttöku í símum 24856 eða
21674.
V A ♦ +
Bridgefélagið Ásar í Kóp.
Tveggja kvölda tvímennlngs
kieppni lauk sl. mánudag. Alls
í.tóku þátt i keppninni 23 pör
og var spilað í tveim riðluim.
Keppnisstjóri var Hjalti Elías
son.
Úrslit urðu þessi (Efstu pör):
1. Haukur — Valdemar 266
2. Ari — Jóhann 262
3. Árni — Þorfinnur 259
4. Jón A. — Garðar 258
5. Sævin - — Ármann 251
6. Gunnl. — Jóhann 238
7. Ester — - Gunnlauigur 227
8. Ólafur — Láruis 224
9. Þorvaldur — Guðm. 224
10. Vii) ij álnmur Gestur 224
11. Helgi — Cecil 224
Næst á dagskrá er sveitar
keppni félagsins og hefst hún
n.k. mánudagskvö’d kl. 20,00.
Spilað er í Félagsheimili Kópa
vogs.
y ♦ ♦*
Brtdgefélag Kópavogs
Að tveim umferðum lokn-
um í tvímenningskeppninni
er staða efstu para þessi:
1. Grímur Thoraremsen —
Kári Jónasson 274
2. Björgvin Ólafsson —
Bjami Pétursson 249
3. Ragnar Halldórsson — 1
Bjarni Pétursson 244
4. Guðjón Sigurðsson —
Einár Benjamínsson 241
5. Ármanm Lárusson —
Sævin Bjarnason 239
6. Óli Andreasson —
Gylfi Gunnarsson 236
7. Guðm. Gunnlaugsson —
Helgi Benjamínsson 236
8. Skúli Sigurðsson —
Kristinm Kristinsson 231
A. G. R.
Beinn slmi í farskrárdeild 25100
Einnig tarpantanir og upplýsingar hjá ferðaskrifstofunum
Landsýn simi 22890 - Ferðaskrifstofa rikisins simi 11540 - Sunna simi 25060 - Ferðaskrifstofa
Úlfars Jacobsen simi 13499 -Úrval simi 26900 -Útsýn sirni 20100 -Zoéga simi 25544
Feröaskrifstofa Akuieyrar simi 11475
Auk þess hjá umboðsmönnum
um allt land
L0FTLEIÐIR