Morgunblaðið - 07.03.1973, Blaðsíða 11
MORGUNBLAÐiÐ, MiÐViKUDAGUR 7. MARZ 1973
11
Frá ÁTma Johmsen
í Vestimarmaey j uim.
„GÍIANÓH) er byrjað,“ sögðu
menn og það var bjartsýni í
rödd þeirra og fasi. Fiski-
mjölsverksmiðjan í Vest-
mannaeyjnm var byrjuð að
mala loðnuna og bræða þrátt
fyrir eldgos í rúmlega ldló-
metra fjarlægð. Slíkt þætti
með ólíldndum í flestum öðr-
um löndum. Það var óneitan-
lega spennandi að fylgjast
með því þegar verið var að
kynda katla Gúanósins, þess-
arar stærstu fiskimjölsverk-
smiðju á íslandi, loðnunni
mokað í sniglana, katlarnir
kyiítir, brennsiuofnamir
komnir í gang og allt færð-
ist í eðlilegt horf miðað við
árstímann.
Við röbbuðum stuttlega við
nokkra í Gúanóinu.
„t>að riikir hér saroa bjart-
sýtni og hefiur verið,“ sagði
Haralciur Gísliasion firam-
kvæmdastj 6ri, „og ef höifinin
helzt opiin verður ekkert gefiið
eftir hé<r. Hér er einvala lið
og við enum búnir að gera
það upp við otkkur að leggja
ekfki upp laupana fyrr en i
fuEa hnetfana. Útiitið gæti
vorið betra, etn það gæti lifca
vetrið mi'kl'U verra."
„Við erum nú þyrjaðir á
vöiktum atllain sólarhriingiinin,“
saigði Þionsteinn Sáigurð'sson
fiorstjóri, „en það eru alls um
45 strákar sem vi nna hjá okk-
ur. Hugmyndin e<r að halda
Fiskimjölsverksmiðjan h.f. í V estmannaeyjum biæðir nú af ful lum krafti. Það er ekki óvenjulegt á þessum árstíma að sjá
reykjarstróka stíga upp frá verksmiðjunni, en eldfjallið í baksýn hefur sett strik í reikninginn a 3 undanfömu. Helgafell er til
hægri. Ljósmyndir Mbl. Sigurgeir í Eyjum.
V estmannaey j ar:
Gúanóið og eldf jallið
kynda i kapp
hér í stærstu verksmiðju
,Ekkert gef ið eftir með opna höfn‘
Litið inn í Fiskimjölsverksmiðjuna
áfiram að taka á móti loðnu
eins og hægt er, en við gat-
um itekið um 7000 tonn í ioik-
aðar þrær. Það er góð
stiemining i maimnsikapinium
og við sturnium að flutningi
mjöLs jafnóðum og komin ©ru
400—500 tonn, en það fer nú
einnig eftir sikipaiferðum."
Gúanólyktin uim ailla veirk-
smiðjuna þegar líðta tók á
daigiinn. Ailf var farið að snú-
ast af fuEum knaiftii, reykj-
arstirókar stóðu upp úr reyk-
háifiunum á venksmiðjunni og
hinum meigin við bæinn stóð
reykjiairmakkuirinn upp úr eld-
ikeilunni nýju. Annar staður-
inn færði björg í bú, hinn
bauð hættunni hieiim.
Við einn þurrkairann hittum
við Friðfinn Finmboigaison. —
Hann var að þr.eiifa mjölið.
„Þetta leggst vel i mig,“ saigði
hann, „iþað er góð stemn-
ing í strákunum og ég vona
að við getum brætt í einn og
hálfan mánuð mimmst i einni
töm.“
Hjá einum kat'jiinum hitt-
um við Ólatf Þórðarson, eða
Óla í Suðurgarði. Hann var
hinn hressasti að vamda:
„Héma eru nmenn sam g.eía
sig ekki, það er ekki ti'lgangs-
laust verk edi við getum maiað
landsins á ioðnuvert i ðinn i.
Þrátt fyrir aillt hefiu-r þetta
iagzt vel í mig. Min frú segir
svo og ég ætiia mér að þúa
hér áfiram, því þetba mun
gianga yfir eins og önmur
áföli, sem ailltaf hljóta að
koma upp. Ég trúi því að það
verði ekki iangt þamigað til
það verður alltaf heitt á könn
uinni i Suðurgraði eins og ver-
ið hefiur."
Gúanóið getur brætt 1200
tonin aif ioðnu á sólartoring, en
sl. ár bræddi veriksaniðjan 52
þús. tonn atf loðnu. Úr því
miaigmi náðusit 8520 tonn af
mjöli.
Það er ef til vill ævintýia-
Jeigt að Gúanóið skuK vera
byrjað að bræða, því heíur
hins vegar ósjaldan verið
haLdið fram að það sé ævin-
týri að búa á Istandi.
Á skrifstofunni í Gúanóinu býr hvít kisa með tvo hvita kettl-
inga. Þeir fæddust á 5. í gosi og Gúanómennimir hafa tekið f jöl-
skylduna að sér. Þama er a-nnar kettlingurinn að prófa símann.
Loðnan orðin að mjöli. Gústí Ellabergs tekur við pokunum.
Haraldur Gíslason framkvæmd astj óri FiskimjölsverksmiÍjuMiar
h.f. t.v. og Þorsteinn Sigurðsson forstjóri fyrir utan Gúanóið,
stærstu fiskimjölsverksmiðju á tslandi.