Morgunblaðið - 07.03.1973, Blaðsíða 14

Morgunblaðið - 07.03.1973, Blaðsíða 14
M MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 7. MARZ 1973 Oddur Qlafsson; Ríkisstjórnir með kommún- istum alltaf skammlífar Fádæma smekklaus ræða Magnúsar Kjartanssonar í RÆÐU þeirri, sem Oddur Ólafsson, alþm., flutti við vantraustsumræðurnar í fyrrakvöld, gerði hann sér- staklega að umtalsefni ræðu Magnúsar Kjartanssoilar, sem hann kallaði „fádæma smekk- lausa“ ræðu og rakti síðan þá reynslu, sem fengizt hefði af ríkisstjórnum, sem kommún- istar eiga aðild að. Sagði Odd- ur Ólafsson að fengin reynsla sýndi, að ríkisstjórnir, sem kommúnistar væru aðilar að, væru alltaf skammlífar og í þeim væri jafnan sífellt ósam komulag og sundurþykkja. Oddur Ólafsson sagði m.a.: Fádæma smekklaus fannst mér ræða Magnúsar Kjartansson- ar að blanda hörmungunum i Vestmannaeyjum inn i umræður um tillögu sem komin var fram í þinginu, áður en þær hörmungar hófust. Það hefur ver ið upplýst hér og ég get endur- tekið það, að það voru ekki stjórnarandstæðingar, sem réðu þvi, hvaða tillögur voru sam- þykktar til hjálpar Vestmanna- eyingum. Það var eins og áður, stjórnarliðið, sem var klofið. Hverjum dettur í hug, að Magnús Kjartansson sé svo við- kvæmur fyrir andstöðu okk- ar stjómarandstæðinga, að stjómin hætti við að bera fram sitt frv. vegna þess að við vor- um á móti þvi? Ráðherra talaði um erlenda dáta og herstöðvar. Hvers vegna eru erlendir dátar á ís- landi í dag? Það er vegna þess að vinstri stjórnin vill hafa þá. Það væru engir erlendir her- menn hér í dag, ef vinstri stjóm in hefði sagt upp samningunum, þegar hún komst til valda. Við erum ekki fyrir austan járntjald. Ég las það I Þjóðviljanum fyrir 2—3 dögum, að Rússarnir hafa heimild til að kúga sína banda- lagsmenn. En það veit allur landslýður, að ef ríkisstjórn Is- lands segir upp herverndarsamn ingnum, þá fara hermennirnir á tilskildum tíma. Við höfum er- lendar herstöðvar. Ég var staddur úti í Finnlandi nokkr- um árum eftir stríð. Húsnæðis- mál bárust í tal. Þar voru öll loftvarnarbyrgi höfuðborgarinn ar full af flóttafólki, af Finnum. Það flóttafólk var ekki að flýja náttúruhörmungar, náttúruham- farir. Nei. Það voru nágrannar þeirra, Rússarnir, sem höfðu flæmt þá frá sínu aðsetri til þess að setja upp, ekki erlendar her- stöðvar, heldur herstöðvar á fyrrverandi finnsku landi, sem nú var orðið rússneskt. Kyrjála- eiðið og Viborg voru ein glæsi- legustu héruð Finnlands. Þar er nú rússneskt land og þar eru herstöðvamar. Þær eru ekki er- lendar. Þeim er ekki hægt að segja upp og láta herinn fara. Það er engin samstaða í ríkis- stjórninni og það er kannski fróðlegt vegna árása Magnúsar Kjartanssonar á okkur stjómar- andstæðinga að gera sér svolitla grein fyrir því, hvemig þeim rík isstjórnum hefur farnazt á Is- landi, sem kommúnistar hafa átt aðild að, t. d. á sviði efnahags- mála. Traust stjórn efnahagsmál- anna er að sjálfsögðu alger for- senda þess, að þróun félagsmála, svo sem trygginga- og heilbrigð- ismála, húsnæðis- og atvinnu- mála, geti orðið með eðlilegum hætti og varanleg. Hver er nú efnahagsmálasaga þeirra ríkis- stjóma sem kommúnistar hafa átt aðild að? Þrisvar hafa komm únistar verið í ríkisstjórn á Is- landi undanfarna þrjá áratugi, í nýskipunarstjórninni, sem tók við 1944 og sagði af sér 1946, í gömlu vinstri stjórninni, sem var mynduð eftir kosningar 1956 og sagði af sér í árslok 1958 og í núverandi vinstri stjóm, sem mynduð var í júlí 1971 og hef- ur ekki enn sagt af sér. Nýsköpunarstjórnin var mynd Oddur Ólafsson. uð við alveg sérstakar aðstæð- ur. Stríðsgróðinm var fyrir hendi í erlendum bönkum, en þegar hann var fullnýttur og erf iðleikar blöstu við, þá var ekki lengur samstaða um neitt, þá hlupu kommúnistar úr stjórn- inni, en auðvitað var öðr- um annarlegum ástæðum borið við. Vinstristjómar árin frá 1956—1958 eru mörgum í fersku minni enn þann dag í dag. Höft, ráðleysi, og óstjóm einkenndu þau ár. Gengi íslenzkrar krónu voru svo mörg, og vart varð tölu á komið. Gat m.a. byggzt á því, hvort það var þorskur eða langa, sem greiða átti. Eftir 2% ár gafst stjóirnin upp á sögufrægan máta. Hermanin Jónasson lýsti því yfir, að þjóðin væri stödd á barmi hyldýpis, engin samstaða, engin eining og úrræði til bjargar. Þá voru erlend herskip í íslenzkri landhelgi og þó var hlaupizt frá ábyrgðinni. Nú er komið allmikið á annað ár núverandi stjómartimabils, þriðju rikisstjórnar sem komm- úndstar taka þátt í. Hvemig er nú ástandið? Við blasir algert efnahagsöngþveiti, endurteknar gengislækkanir og óðaverðbólga, sem ekki á sinn líka, jafnvel verri en 1958. Fjárlög úr öllu hófi og rikisbáknið þanið út með viku hverri og fáir eru nú svo svartsýnir að líta svo á, að ríkis- stjórnin muni lafa út kjörtíma- bilið. Hvað má nú af þessu ráða? 1) Rikisstjórn með þátttöku kommúnista verður skammlíf rík isstjórn. Sífellt ósamkomulag og sundurþykkja. 2) Ríkisstjóm með þátttöku kommúnista kem- ur efnahagskerfinu á kald- an klaka á skömmum tima. Hvað er hér að gerast? Hvaða árátta er þetta, að stefna undirstöðu eðlilegrar þróunar og velferðar - í voða? Ég veit það, að þetta er ekki liður í þeirri yfir- lýstu stefnu kommúnista, að það beri að brjóta niður efnahags- kerfi borgaralegs þjóðfélags í þeim tilgangi að ryðja sósialism- anum braut. Nei, það er ekki það. Hér er um eitthvert skelfi- legt ólán að ræða, ein- hverja aðra ógæfu, sem við verð um að losna undan hið allra fyrsta. Við sjálfstæðismenn van- treystum þessari ríkisstjórn til þess að glíma við þau erfiðu við fangsefni, , sem framundan eru, vandamál vegna náttúruhamfara, vandamál vegna aðfara erlendra aðila að lífshagsmunum okkar. Við þörfnumst i dag styrkrar, samhentrar stjórnar til þess að varðveita þau lífsgæði, er við höf um aflað með æmu erfiði. Pálmi Jónsson; Hlutdeild landbúnaðar lækkaði um 'A - % — í heildarútgjöldum ríkisins PÁLMI Jónsson, alþm., vakti athygli á því í van- traustsumræðunum í fyrra kvöld, að útgjöld fjárlaga hafa hækkað um nær 100% á sl. tveimur árum, en á sama tíma hafa útgjöld til landbúnaðarmála ekki náð því að hækka um 40% og hlutdeild landbúnaðarins í heildarútgjöldum ríkisins í tíð núverandi ríkisstjórn- ar hefur lækkað um fjórð- ung til þriðjung. í ræðu sinni sagði Pálmi Jónsson m.a.: Ríkissitjórin spairaðd ekkii í upphiafi him fögiru orðiin.. 1 hiimuim dæmialiaiuisa málefna samniiinigi, voru lioforðim bor- fai á borð fyriir þjöðiinia, ým- iisrt í betautm orð-uim eða hálf- kveðnuim vísiuim. Þar vair laiunafólki liofað 20% hækkuin á raiuintekjum fyriir miminii viinmu. Bænduir oig sjómemm áttu að fá sviipaðar kjaraibæt uir, og samtímiis áttti að bæta stöðu aitjvimmiuvegainma. Heiita mátti, að ailffit ætti aið gera fyr ir aJlllia. Ráðsitafairair yrðu geirðar tiil að lækka óhófliegam húsmeeð- iiskositnað almenmiimgs. Athuig uð sikýlidi þágittidamdi verð lagmiintg í því skynii að liækka verðliag og hirndna verðlhækk anir. Skatt'byrðiminii skylidd dneift réttílátair en venið hafði, Lögð áherzla á að koma í veg fynir hirna hás'ka- liegu verðlaigsiþinóum, sem ieiitt hatfði til sdenidiurtekiminia gerng iisfelliiniga og óðawerðbóligu eiints og það var kaliliað. Gengi'Siliækkuin ekki bedtt gegn vamdia í eflnahagsmálium. Svo m ætti l'enigi halida áfram að telja. Allt þetta og miklu fleiira var tal- iíð hægt að gena, ríkissjóður og breiðu bökim sem liokis funduist helzt hjá giaimla fóllk teiiu, áttiu að borga brúsiamm. Um efindiir þarf eklkd að ræða: þjóðim filnmiur sjálif vax andi þu-nga af því ástaindi, som að flesit.u Iieyti er þver- öfugt við það se-m liofiað var. Var það furða þó að Bjarna Guðniaisiyind þættd siiittihvað hafa fairið úr bömdiumum. Bragð er að þá barnið finn- ur. En ráðbenraimír kummiu idt- ið hóf gleði sinni, nýsetztir að fyrmimigunium úr búi við- reiismarstjórmariininar. Fyrstiu venkim vo-ru og í siamræmii við þetta. Dreift var fé á báðar henid ur, 650 miQJl'jómir króma úr rikissjóði uimfinam fjáiiiög á síðustu mámiuðum áms- iins 1971, auk 300 miiUljóma úr öðrum opiinlberuim sjóðum. Lögfesitar vair styttrd vimrou- tími á Islandi en í nokkru ná- gnanmiailiamdi o'kkar og rikiB- útgjöldiiin tvöfölduð á tvedm fyrstu fjár'liagaiáinuim þesisarar rikiisstjórniar. Með þessum daamailiauisa auisitni loforða og ríkisf jár- mumia hraitt rikiisstjónniim atf stað þeiirri verðbóligiuiskiniðiu, sem síðam hefur ruinimið með vaxamdd hiraða. Þeissi verð- bóllguskiriða ás-am-t útþemsiltu rikiisbákmsiims hefuir niú rasik- áð ölliu efmiaihagiskerfd þjóðar faniar, þrenigt áð rekstni fyr irtækja oig heimiillia og fætt atf Sér þaiu vandræði, sem við hefur þurft að etja síðusitu máruuði, og mú bliasa við i dekkri mynd en nokkru sdmmii fynr. Verðihækkamr síð usitu da'ga og vikrna eru þar eiims korniar umdamrásdr þesis, s-etn á etftiir mum faira, verðd ekkd spyirnt við fótuim, Aldlt eru þetta heimiafiJJbú- im vamdræði, beim atfiiedð- img og þuiniguir áfeMii'sdómur uim hrapadHieg misitök o-g f jár- siukk þeimnar ríkiisistjóm- ar, sem mú siltur. Ekki verðuir yfcni aðstæð- um um kennt; einstakt góð- æni h-efuir ríkt bæði til sjáv- ar og sveita á valdatíma nú- verandi ríkisstjómar. Sjávar- afld varð 54,7 þúis. tm. meiri á sí'ðaista ári en árið á und- am, þvert ofarn í tall stjómiar- liða um aflabrest, og útflutn- iimgsiverðm-æti aflams var 1260 miiDdj. meilra enda sdfeliM ar -hækkandir á verði atfuirða öktear eriiendiis. Otfl'utndmiguir i'ðnwarm imgs hefuir farið vaxaind'i í kjöllfar aðiDld-ar okkar að EFTA. Hjaimifamiinnar í Vestmianma- eyj-uen oig hin hiryggiilegia altía sdysa og hrakfalÐa siðuisibu vilkrna við sj-ávarsdðiuma, hatfa enm ekki máð að verka á efina hiagiskerfiiö. Hvað miuin þegeur að því keimiur? Þalð sanmiastf mú, sem hjá hiinrni fyrni vimstrd sitjóm, að góðæni og hagsitæð viðskiipta kjör duig-a ekki tid veMarnað- ar, ef stjórnarstefna er röng. Nú eins og þá, stefnir efina- hagskerfi þjóðarinmar fyrdr björg, þrát't fyrir hdmiar hag- stæðu ytni -aðsrtæðiuir. En for- sætiisráðh. se-gir nú miilk-ið ör- yggi á sviðd efniah-agsliítfsimis. Hanm virðiisit ekki geira sér 'gmeán fyrir ástamddnu. Þar skidluir á mádiM h-anis og Her- manns Jónassonar 1958. Ríkii.sisftjónniiin hefur niú felflit genigi fcrón'unmar þriisvar sdrnn um á þrerrour másserum, þvemt ofan i fyriirheitt sdn um hið gagmstæða. Það eru eins- dæmi á íslandi að fella gengi krórouminiar á sama tfana og verðleig útfliutniiinigsafiuirða okkar er j.atfn h-raöstiigiajndi og rauin var á í d-es. s.l. Það eru og eimisdæmii, siem gerðust við þá genigiisl'ækkuin, að ráðherr Framh. á bls. 21

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.