Morgunblaðið - 07.03.1973, Síða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 7. MARZ 1973
Bróðir irárm,
Einar Jónsson,
Bæjarskerjmn,
Hfiðneshreppi,
amdaðist 5. þ-m. í sjúkrahúsi
Keflaivikur.
Jón Jónsson,
Bæjarskerjum.
Jón Kristjánsson
— Minning
Eigmmaður mirai og faðir
okkiar,
Reinald Sævar Antonsson,
Nýlendugötu 15A,
lézt í Boirgwrsjúkraíiúsinu
fimmitudagróii 1. marz.
Bálför fer fram frá Fossvogs-
kirkju föstudaginn 9. marz kl.
10:30.
Hanna Sveinsdóttir
og börnin.
Útför
Axels Jónssonar,
bifreiðarstjóra,
Faxabrant 36A, Keflavík,
fer fram frá Útskáiiaikirkju
fiimmtudagimn 8. marz kl. 2
e.h.
Blóm atfþökkuð, en þeim, sem
vildu mánmsit hatns, er bent á
Krabbameirtsfétegið.
Fyrir hönd vandamamna,
Rannveig Þorgeirsdóttir.
Er að moldu aldnir hníga,
inntu krafin gjöld með ró.
Andinn hyllir heiðríkjuna,
himnesk náðin sem oss bjó.
Þéuin 17. fyrra mánaðar lézt á
Hrafnistu, eftir stutta legu, Jón
Kristjánsson, frá Akranesi. Hann
verður til moldar borinn 7. þ.an.
frá Fossvogskirkju kl. 1,30 e.h.
Jón var fæddur á Flateyrí við
önundarfjörð, 3. ágúst 1898. For-
eldrar hans voru Anna Guð-
mundsdóttir, frá Breiðdal i ön-
undarfirði og Kristján Bjarni
Guðmundsson frá Arnarfirði.
Anna og Kristján bjuggu á Flat-
eyri, alla tíð. Var Kristján Bjarni
sjómaður. Á Flateyri ólst Jón
ólst upp hjá foreldrum sin-um,
næst yngstur sex systkina. Systk
inin voru: Hólmfríður, sem er
látin, Þuríður, nú vistkona á
Hrafnistu, Lovísa, nú sjúklingur
á sjúkrahúsi ísafjarðar, Vilhjálm
ur og Kristján, búsettir hér í
borg og Guðrún Kristjánsdóttir,
hálfsystir Jóns, nú vistkona á
Hrafnistu.
Jón fór snemma að stunda sjó
inn. Átján ára réðst hann á bát
frá ísafirði, sem hét Geysir. Jón
varð fyrir því óláni, að detta á
brautarteina, er hann var að
snúa saltvagni. Hann fékk ígerð
i hnéð, sem endaði þannig, að
taka varð fótinn af fyrir ofan
hné. Þetta igerðist árið 1918. Upp
frá því var Jón fatlaður á fæti.
Árið 1920 fór hann til Reykjavík
ur, til að læra netagerð. Það varð
að mestu hans ævistarf upp frá
því. Einnig var hann lengi kokk
ur á skipum, sem stunduðu síid-
iveiðar á sumrin. Var þá landað
síld á Siglufirði. Árið 1927 kvænt
ist Jóin, Sigrúnu Sigurðardóttur,
frá Dýrafirði. Þau stofnuðu heim
ili á Suðureyri við Súgandafjörð.
Þau eiignuðust þrjú böm. Þau
eru: SigríðUr gift og búsett í
Ameríku, Kristján og Sólveig,
sem eru gift og búsett hér í borg.
Jón og Sigrún slitu samvistum ár
ið 1940. Þá fluttist Jón til Akra
ness og átti hann þar heima, til
ársins 1965, er hann flytur tii
Reykjavíkur, þá sem vistmaður
á Hrafnistu.
Þegar ég rek hér helztu ævi-
þræði Jóns heitins, er mér efst í
huga þakktæti til hins burt-
horfna manns. Þegar við hjónin
flytjum á Akranes, 1962, er hann
okkar næsti nágranni, ljúfur og
hjálplegur. Árni, maðurinn minn,
var þá orðinn sjúkur, af sínu
dauðameini. Hann vann samt að
netaviðgerð, fyrsta árið. Það bar
oft við, að Jón kom til hans á
kvöfltíin, eftir langan vinnudag,
og vildi rétta honum hjálpar-
hönd. Það var þegið. Einnig sat
hann hjá honum og rabbaði við
hann, sem var Árna enn meira
virði. Jón var dagfarsprúður
maður, vinsæll og vel látinn, ætíð
glaður og spaugsamur, þrátt fyr
ir þann þunga kross, ®em hann
bar frá- unga aldri, þar sem hans
fótanm'ssir var. Jón var alltai sí
vinnandi. Eftir að hann flutti á
Hrafnistu, vann hann í linu og
netum. Hann var ætíð með þeim
fyrstu til starfa, þegár eitthvað
var að gerá. Þegar ég flyt hinigað
fyrir tæþum þremur árum, varð
hann mér hinn góði granni, sem
fyrr, hlýr og ráðhollur. Mieð þess
um fáu linum vM ég túlka þakk
læti mitt til þín, fyrir alla þína
góðvild, mér og mínum til handa.
Gott er þreyttum að sofa. Ég bið
börnum hans og ættingjum, bless
unar Guðs.
Lúið hold þá leggst til náða,
læknast niein, á grafarströnd.
Er oss líknin ein til ráða,
andann felum Guðs í hönd.
Far þú i friði, friður Guðs þiij|
blessi.
RÞað að Hrafnistu 4. marz ’73.
Þuríður Guðmundsdóttir
frá Bæ.
Skæringur Sigu rðs-
son frá Rauðafelli
Hjartkær systir okkar,
ÞURiÐUR JÓHANNESDÓTTIR,
Brekkustíg 12,
sem andaðist 27. febrúar, verður jarðsungin frá Dómkirkjunni,
fimmtudaglnn 8. marz k). 1.30 e. h.
Elín Jóhannesdóttir, Björg Jóhannesdóttir,
Sigrún Jóhannesdóttir, Svava Jóhannesdóttir.
t Maðurinn minn og faðir okkar.
FREYMÓÐUR JÓHANNSSON,
Kstmálari, Blönduhlíö 8.
iézt í Borgarspítalanum 6. marz.
Jóhanna Freysteinsdóttir, Ardís J. Freymóðsdóttir,
Berglind Freymóðsdóttir, Bragi Freymóðsson,
Fríða Freymóðsdóttir, tengdabörn og barnaböm.
Fæddur 14.3. 1886.
Dáinn 27.2. 1973.
EDfa tiíimainis 'reniniuir fram hjá
akus og fljótiið er tdl. ssijávair feflil-
ur frá upptökuim siímiuim, og einig-
imin imiaininilegur máitibur fær
stöðvað. Þannig er mannsæv-
inni farið, vinir berastburt með
tímainis þuiniga oilð, en viið meinin-
imir stöndum álengdar þögulir
og vainanóittMgir. Þegair ég frétiti
Ilát móinis afl'dna vfiiniair otg siam-
siveiitiuinigs Skænimigs Siiguirðssioin-
ar frá Rauðafelli, komu fram í
hiuiga mér miamgiar enidunmcinin-
iinigar frá IliSniuim áirumi miininimg
ar um eimm þestsaira bairóittu-
djörfu ha/glieilksimamma, sem liétu
aildreli arðuglieilka fáiteektiaTiinmar
smækka slig eða brjótia siig miið-
ur, en börðusit djarfSir oig vrfi
gllaðiir, en eygðiu áva/Iflit sólirfiis
betri tfiima.
Það fóflik sem niú er að vaxa
úr grasii á Isöamdii oig liiifir við
eimíhver beztiu ffitfsfiíjör í veröild-
itnmli, getur naumiast gart sér í
huigiarliund, hve miikiið áitak það
var efniaíliaiuis’u ÆóO/kií aið berjaisit
áflraon með sitóram baimalhóp, á
léilegu jairðmiæði uim sfi'ðiuisitu altía
mót og fyinsita, þriðjiumigi þestsiar-
ar ailidar, það þumfti þrek og þol
gæði tnl aið bi'ða ekíki ósiigur í
þeiinri baráttiu. E:mm þeirra
garpa er börðust þar til sigurs,
vair Skæriimigmr Siigmrðosiomt
Ég sem þesaair llim'ur miita, get
af nokkruim kumiruugflieilka saigt
að hiainrn var eilnm atf þeim mönm-
uim, er höfðu opim auigiu fyrdr
þaiim ruaguilieilkuim, sem ísC'onzka
moMim fól í skauiti slimiu, emda
valldii harnrn uinig'ur bómdaisitairifiið,
féllaius en djairí'ur, sitajrflsigflaiður,
og með famigið fulilt atf flnami'
tíðardraumum, og skýjaborgum,
‘aem svo möngum hieÆuir geragið
ifllla að færa niilður á jörðí’lna. Ait-
vfk, svo siem sitækkainidi bairmfi-
hópuir, veikiindi kooummiar hfim
síðari ár, og léHeigt janðmiæði olli
þvi að Skærimigur var eitnm
þeirra sem varð að láta sér
nægja að sjá h'uigsjómlir 'um s'tór-
búsikap a/ðeiims í hiiflMniguim. Éig
mam að ‘hainm sia/gði eiitt simm.
við mig, efttr að hann hafði lagt
niður búskap, og þrotinn að
kröftum: „Einkennileg eru ör-
lögim, þegar ég hafði þrek og
þurfti á fé að hallda, siá ég
a/lldneii eyri , an nú þeigar ég þarf
ekki á þeiim aið baffldia hef ég
móg.“
En þá vonu ellláfliaium og al-
mammfitryggimigar koimmiar til sög
uraruar.
Eims og flest «if hamis ætt-
fóllki var Skærimigur haimhflieypa
Útför móður okkar, tengdamóður og ömmu,
ASLAUGAR KRISTENSU JÓNSDÓTTUR,
Hrisum, Fróðárhreppi,
fer fram frá BrimilsvallarkH-kju. laugardaginn 10. marz ki. 2 e. h.
Böm, tengdaböm og bamaböm.
Hjartkær maðurinn minn, faðir, tengdafaðir og afi,
JÓNAS GUÐLAUGSSON,
fuHtrúi,
verður jarðsunginn fimmtudaginn 8. marz kl. 3 frá Fossvogs-
kirkju. — Blóm og kransar eru vinsamlegast afþökkuð. Þeim,
sem vildu minnast hins látna, er bent á Minningarsjóð Hauks
Haukssonar blaðamanns til styrktar kaupa á hjartabíl.
Fyrir hönd bræðra og fóstursystur,
Karítas Kristbjörnsdóttir, Vigdís Bruun Madsen,
Gunnar Jónsson, Oddrún Þorbjörnsdóttir,
Jónas Már Gunnarsson.
Útför eiginmarms mins, föður, tengdaföður og afa,
EGILS DANÍELSSONAR,
fyrrverandi deildarstjóra,
Ránargötu 17,
fer fram frá Dómkirkjunoi, föstudaginn 9. marz Id. 1.30. Blóm
vinsamiegast afþökkuð, en þeim, sem vilja mmnast hans, er
vinsamíega bent á liknarstofnanir.
Guðrún Eiríksdóttir.
Guðrún Egitsdóttir, Bjöm Bjömsson,
Sigurður Egilsson, Guðbjörg Valdimarsdóttir,
og bamaböm.
Útför fósturdóttur okkar,
INGIBJARGAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
Torfufetli 23,
fer fram frá Fossvogskirkju, fimmtudaginn 8. marz kl. 1.30 sd.
Fyrir hönd dóttur hinnar látnu, ættingja og vina,
Þorbjörg Sigtryggsdóttir.
Hörður Óskarsson.
Innilegar þakkir fyrir vináttu við andlát og útför fóstru minnar,
SIGURBJARGAR SIGURÐARDÓTTUR,
Stórholti 14,
sem andaðist 22. febrúar. — Útförin fór fram í kyrrþey, að ósk
hinnar iátnu.
higibjorg Kutschbach
og aðstandendur.
tiili aföna sibainfa, verflcsiéðiuir og
frábær aið vandvilr'kinli, enda eflt
imsóttiuir aif siveiitianig'Uim sliiniuim i
viirm/u, sér.sitaMega vair hamm.
góður grjóth'lieðsfliumiajðuir, og
emrn imá sjá hamis smi'il'Jdar hamd
bnaigð á mörguim hústuveggjiutm
og útihúsaþökum í Eyjafjalla-
sveiit og viðair. En að liegigja
grjóthellliu á þök, sivo eikiki llæká
dropa i sitónrigmiimgiuim siumin-
iemzknair veðrá/titu, var faig sem
fáir kuinrna, oig mú er að 10103111
liögð nrjðuir, em þeír binæðar S'kær
ingur og Sigurður voru
snillingar til þeirra verka,
og handbragð þeirra sést að ég
hygg enn, má ég segja á hverj-
’Um bæ í Aiusbur-Eyjaifjaílllar
hreppi. Enda mátti segja að
hvergi vaanu reilsl hús í hnepprv
um, svo þeiir vænu ekki fenigm-
ir ft aiðsitoðar. S'kænDnigur var
með afbrigðum bóngóður maður,
og fijótu'r tiíl hj'álllpar, etf srveolt-
ungi eða mágranm þurfti á að-
sitioð aið haillda, vamm hamm þvi
mikiið 'Utiain heim'iCljs, og ekíki er
ég visis 'Um að endiuirigj'aílds hiaifi
hainin íkria/fi'sit að kvöitíii og arður
af dagsvemkimiu, þvi oift veriið
naumur, og stundum týnst.
Yfiir fnamlkoimiu Skæniings var
aíltaf re'ism, emida malður vel á
slg Ikomi'lnmi á allllian vöxt, og frilð
ur sýnum. Hann var vinsæll í
'Siveiitiimmii og átiti vimii liaingt úit
fyrlir sfimia heimaibyigigð. Gesitirilsmli
þeiowa hjómia var arðiögð, þó
iwunmiarmiæ siem seðja þumftt
heima, eins og siðar verður að
Hugheiiar þakkir fyrir hjálp
og vinarþefl við anidiliá/t og út-
för
Árna Sigurgeirssonar.
Anna Hjálmarsdóttir,
móðir, böm
og tengdaböm.
SKILTI A GRAFREITI
OG KROSSA.
Flosprent s.f. Nýlendugötu 14
sími 16480.