Morgunblaðið - 09.08.1973, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ — FTMMTUDAGUR 9. ÁGÚST 1973 , 21
Minning:
Jónína Guðný Guð
jónsdóttir Kelpien
Jónína Guðný Guðjónsdóttir
Kelpien, eða Dúa, eins og hún
var venjulega kölluð lézt af
slysförum í borginni Fort Laud-
erdale í Flórída í Bandaríikjun-
um 14. júlí. Hún fæddist á Ak-
ureyri 26. ágúst 1931, foreldrar
hennar voru Elísabet Bogadótt-
iir og Guðjón Einarsson. Jónína
ólst upp hjá afa sínum og
ömimu, þeim Jónímu Guðnýju
Pálsdóttur og Boga Ágústssyni,
unz móðir hennar giftist Jóni
Kristjánssyni garðyrkjumanni,
en þá mun Jóniína hafa flutt til
þeirra.
Jónína stundaði nám við
Menntáskólann á Akureyri og
varð gagnfræðimgur þaðan. Hún
var mj'ög eðlisgreind fcona, og
var oft urnun að tala við hana
um hin ólífcustu máliefnd, því
hún virtist vera víða heima eins
og sagt er. Mikil tungumiála-
kona var hún, sérstafclega á
enska tungu og danska.
Hún giftist árið 1950 Ágústi
Jónssyni stýrimanni, nú skipstj.
hjá Eimskipafólagi Islands, þau
skildu eftir 11 ára sambúð, þau
eignuðust 2 börn, Boga fæddan
1952, hann stundar nám við
heimspekideild Háskólans og
Emilíu sem er fædd 1960.
Þegar Vesturbæjar-apótek
byrjaði starfsemi sína árið 1956
hóf Jónina Guðný störf þar við
ýmiskonar afgreiðslustörf, og
þar varnrn hún í mörg ár, en hún
kom sem þema ti! mín á m.s.
Esju árið 1966, og vann þar unz
skipið var selt árið 1969. Stuttu
síðar fór hún til Fort Lauder-
dale i Flórida í Bandarikjunum,
og giftist þar árið 1970 vél-
stjórnarmenntuðum manni,
Theodór M. Kelpien að nafni, en
hann kom til íslands í sambandi
við afhendingu m.s. Esju til
hinna nýju eigenda. Hún bjó í
Flórída síðan allt til dauðadags,
en fcom tvisvar Jiingað heim í
heimsókn.
Kynni mín af Jónímu hófust
þegar hún gerðist þema hjá
mér eins og fyrr segir. Hún
vakti strax athygli mina á
margan hátt, og var samstarf
okkar með ágætum. Persónuleg-
ir erfiðleikar höíðu vitjað henn-
ar eins og oft viU verða, að
hafði hún fullan hug á að yfir-
stígp þá, Ég gat sýnt henni
traust í störfum hennar hjá
mér, traust sem varð gagn-
kvæmt. Hennar er nú á þessari
stundu saknað af starfsfélögum
hennar frá þessum tíma.
Systurdóttir Jónínu var alin
upp hjá henni til þriggja ára ald
urs. Þessi systurdóttir hennar,
börn Jónínu sem og for-
eldrar og systkini eiga nú
mjög um sárt að bi-nda. Er þessu
fólfci vottuð innileg samúð vegna
fráfalls hennar.
Fráfall Jónínu Guðnýjar bar
að með sviplegum hætti, slikt
er ekki nýtt að maðurinn með
ljáinn taki snöggar álwarðanir,
og við mennirnir stöndum agn-
dofa yfir orðnum hlut, við, nú
sem oft áður sfciljum ekki hvað
gerzt heíur, og hvers vegna slífc-
ir hlut'r geta gerzt. 1 hiugamum
kemur margt fram, því margs
er að minnast af viðburðaríkri
ævi. Við erum alveg orðlaus, við
fáum ekki neitt svar. Það eina
sem við getum gert, er að
þakfca, þafcka fyrir að hafa feng-
ið að vera samferða i lífi og
starfi, þakklæti okfcar kemur
fra-m á ýrnsan hátt. Við finnum
til með þeim sem m-es-t hafa
-misst. Við vottum ástvinum öl-l-
um samhryggð á þessari erf-
iðu stund. Við þökkum a-llar
ánægjustumdirnar sem við átt-
um á þeim tíimum sem við störf
uðurn saman. Jónína Guðný, eða
Dúa, eins og hún var köliuð
veitti ætíð ríkulega af þekkingu
sinni, því eins og fyrr segir var
hún mjög eðlisgreind kona, hún
vildi aldrei særa neinh samerða-
manninn persónulega. Hún
reyndi frekar að glæða og
græða þar sem þess var þörf.
Hún bjó y-fir ríkum tilfinhing-
um til þeirra sem áttu um sárt
að binda. Hún hafði kynnzt lífinu
frá fleiri en einni hlið. Hún var
tr-auist þeim er sýndu hemni vin-
áttu. í sem fæstum orðum sagt,
hún hafði hjartað á rét-tum
stað.
Ég vil votta foreldrum henn-
ar, elskulegum börnum hennar
tveimur og áðurnefndri systur-
d-óttur, systkimum og öðrum ást-
vinum, og sérstaklega eftirlif-
andi eiginmanni hennar mínar
inmleg-ustu samúðarkveðjur við
þá sviplegu a-tburði er hér hafa
gerzt, og leiddu til dauða henn-
ar.
Blessuð sé minning hennar.
Hvíli hún i friði.
Biiðvar Sb-inþórsson.
Guðs vegir eru órannsakan-
iegir. Ekki datt mér i hug, þegar
ég kvaddi Dúu á flugvellinum
í Fomt Landerdale eftiir fimm
vifcna yndi-slega dvöl hjá þeim
hjónum, að vifcu seinna væri
hún dáin. Hún sem var svo Efs-
glöð og un-g. En dauðimm spyr
ekki um aldur og enginn veit,
hver annan grefur. Þetta eru að-
eins nokku* kveðju- og þakkar-
orð til hennar frá mér og fjöl-
skyldu minni. Þakkir fyriir alt,
sem hún gerði fyrir mig.
Þakkir frá Dotty sem var búin
að vera hjá hernmi síðastliðna
sex mánuði og etskaði hana sem
móður. Það þótti öilum vsent um
hana, sem kynntust hon-ni. Hún
hafði svo stórt hjarta, alltaf til-
búin að hjálpa þeim sem áttu
eitthvað erfitt. Hún sá aliltaf það
bezta í hverri manneskju og eng
in var blíðari og betri dóttir en
hún. Það mátti svo m-argt af
hemni læra. Það er svo erfitt
fyrir okkur að sætta okkur við,
að hún sé dáiin. Okkur finnst
það óbærilegt eins og er, en Guð
leiggur víst ekki þyngri byrðar
á manninn en hann getur borið.
En við ei-gum mimninga'mar um
h-ana. Þær getur emgimn frá okk-
ur tekið. Minnimguma um yndis-
lega stúlku, sem aldrei gleymist.
Guð styðji og styrki manninn
henn-ar, sem mest hefur rnisst.
Ég þakka Guði fyrir, að hafa
fen-gið -að vera með henni sið-
ustu vifcumar, sem hún li-fði.
Það er mér ómetaníegt. Þessar
linur ætla ég að end-a með sömu
kveðjuorðum og hún gerði alltaf
í bréfunum ti'I okkar.
Guð bles'si þi-g og varðveiti.
Gréta.
Síðasta bréfið, sem ég fékk
frá Dúu og þakka hér fyrir,
var svo leiftrandi og létt, eins
og henni var svo lagið að sfcrifa
og tjá sig, en hins vega-r einni-g
þrungið djúpri alvöru.
Hún sagði mér frá válegum
tíðindum úr umhverfi sín-u, —
varmennum, sem væru á sveimd
um daga og nætur og svivirtu
konur. Hún sagðist hafa sett ör-
yggishlekki á allar hurðir heima
hjá sér 1 húsin-u þar sem hún
bjó í litla friðsæla bænum hand-
an við hafið stóra. Hún skrif-
aði mér um þetba alllt og einnl-g
fleima, áhugamál sín og hvað
hún ætl-aðlst fyrir á næstunni.
En bréfið var enn ekki komið
til mín, þegar ósköpin dundu
yfir og hún orði-n fómarl-amb
voðamanns. Og n-ú er hún dáin,
— hún sem alfltaf var svo lif-
andi, svo glöð, spaugsöm og and
rík og kunni svo vel að beita
óvenjulegum vitsmunum sinum,
bæði eðiisl-ægu-m og svo þeim, er
hún Ihafði öðlazt fyrir margs
kyns reynslu í fagnaði og gleði,
sorg og hryggð.
1 niu ár stóðu kynni okkar
— kynni, sem leiddu til ein-
lægrar vináttu, siem aldrei bar
neinn skugga á, og rnanga -næðis-
stund áttum við saman, er við
rædd-um hin flóknustu og við-
kvæmustu máil t. d. um hina
sönnu lífsgleði og lífshamingju
og einnig um mannliifsivandanin,
lieyndardóma lífs og dauða.
Og nú hefur hún fengið 1-ausn
á þessum ráðgátum mörgum. sem
ökkur voru áður hiuldar. Nú er
hún horfin yfir mæri ffifs og
dauða til vonarlanda okkar, þai'
sem hvorki finnsit dimma né
dökkvi, song, sársauki né þján-
ing.
Hún er farin, en ég held
áfram lífsveginn hér I heimi með
bjartar og hlýjar minmingiar um
han-a i hjarta mirnu.
Hafðu þökk fyrir allt og aErt.
Við héma heima í Efstasundi
söknum hennar öil sárlega, en
vonin-a eigum við um endurfundi
við hana síðar oig gleðjumst við
bjartar minningar frá horfnum
samverustundum, sem voru eims
og heiðríkja í dökkum hvers-
d-aigsil'eik daganna.
Drottinn blessi þig og varð-
veiti þig.
Jara
TRESMIÐA
VERKFÆRI
JARNSMIÐA
VERKFÆRI
Húsgugnaverzlun
Hafnnrfjarðnr
Reykjavíkurvegi 64
Höfum til leigu um 460 fm hæð (2. hæð) frá og með
15. október nk. Mundi henta undir léttan iðnað eða
skrifstofur. Leigist í einu lagi, en skipting á hús-
næðinu gæti einnig komið til greina. Upplýsingar
í síma 50148.
VIÐGERÐA
VERKFÆRI
SAMBAND ÍSLENZKRA SAMVINNUFÉLAGA
Innflutningsdeild
SAMBANDSHÚSINU RVÍK, SÍMI 17080
ÚTSALA
Orval af barna-, dömu- og herrapeysum. Bútar á hagstæöu verði. Afgangar af garni og fleira. Verksmiðjuverð.
ANNA ÞÓRÐARDÓTTIR HF., prjónastofa,
Skeifunni 6.