Morgunblaðið - 24.08.1973, Qupperneq 22

Morgunblaðið - 24.08.1973, Qupperneq 22
22 MORGUNBLAÐIÐ — FÖSTUDAGUR 24. ÁGÚST 1973 Minning: Kristján Sigurjónsson frá Naustavík- Kveðja Fætldur 23. apríl 1901. Dáinn 25. júní 1973. Þegar ég mai. fyrst til mín voru tveir bæir í Niáttfaravíik- 'Uirn, N&ustaví'k og Kolamýrar. Kolamýrar fónu í eyði 1910, en 1920 byggðisit upp eyðijörðin Vargsnes. 1941 fór Nausítavík í eyði. Síðan eru Víikumar óbyggðar. Nú er seinaisti bónd- inn, sem þar bjó, genginn tii feðra simna, Kristján Sigurjóns- son ú'tgerðarmaður á Húsavlik. Sá dagur mun mér sedmt ú.t nifl.nná líða, er ég hitti Kristján í Nausíavik f yrsta síkipti. 1 Víikunum, það er að segja í Náttfaravíkum, er upprekistrar- land gott. Sérsaiklega var það eftirsótt handa fráfærnalömb- um á árum áður. Og enn var timd fráfæma.nna ekki liðinn er ég gerðist rekstrarmaður lamiba úrt í Vikur með öðrum. Við vor- um feomnir með lömbiin yfír Skjálfandafijót á ferju og búnir að refca þau út eftir bakka fljótsins, niorður í Krók og komnir þar sem heitir Heá'l- isvík, undir Litlufjöruibjárgi. — Þar tókst svo slysalega til, að v;ð: misstun. fáein lömib upp í svo snarbratta skriðu, undir himiniháum hömrurn, að okkur fíaittendismönnum úr Aðaldal sýndist enigin leið að komast upp fyrir þau. Nú voru góð ráð dýr. Byrjað var að falla að, og fjöruleið þessi ófær með flóði. Fangaráð rekstrarforingjans var það að hlaupa til næsta bæjar að fá manmihjálp. Neesti bær var Naustavík. Enn er sem ég sjái okkur hina sitja þama eftir, tvo krakka yfir 60 lömibum og reyna að gæta þess að þau slyppu ekki öll úr höndum okkar, og bíða með öndina í hálsinum eft- ir því að hjáiparmenn kæmiu utan úr Víkum. Til viðbótar öðr- um hrellingum rifjaðisit upp saga frá rtíð afa míns um ná- granna okkar frá Sílalæk, sem var að reka lömlb um þessar fjörur, eins og við. Þá féll steinn í höfuð hans úr einhverjum hamrinum þama, svo hann hné niður og sbóð aldirei upp firamar. Sem við nú sitjum þama í ráðaleysi, með ugg í brjósti, sjá- um við að drengur á vöxt við okkur, eitrthvað 10—12 ára kem- ur á harðaMaupum urtan fjörur, og rekisrtrarsítjóri okkar í hium- átt á eftir. Það var eins og drengur kæmi varla við fjöru- grjótið, stórt og sleipt og slíp- að eftir öldur úthafsins um alda- raðir. Án orða rann hann svo upp urðina og upp fyrir lömbin og sópaði þeim niður á reksbrar- leið í fjörunni. Þessi fótfimi hlaupapiKur var Kristjón í Naustavík. Þar á bæ var enginn heima, annar en hann, sem aðstoðað gait o'kfcur jBlatlendingan.a í þessum nauð- um. Og það stóð þá ekfci á úr- ræðunum, þó hann væri bara 11 ára. ATla tíð síðan hefur þessi fallega mynd vakað mér í minni. Þeir voru 4 Naustavikurbreeð- ur, synir Sigurjóns Jósefssonar og konu hans, Kri.sbbjargar Kristjiánsdóttur: Sigurbjörn, Stef'án, Kristján og Júlíus. t Móðursystir min og frænfca okkar, ída Hjörtþórsdóttir, verður jarðsumgin frá Dóm- kirkjunini liaugardaginin 25. ágúsrt kl. 10:30. Hanna Skagf jörð og f jölskylda. Allir ætluðu þeir sér búsitað £ Víikutm, er þeir voru búnir að fesita ráð sitt. Sigurbjöm byggði upp á Vargsmesi 1920, og bjó þar í 13 ár. Hinir réðust í mikla srteinhúslbyggmigu 1928. Það hús varð ein mesta bygging í héraði á árumum fcringum 1930, er stein öld hin nýja var að renna upp, og ráðumautar kenmdiu bændum að mú ættá ekfci framar að eyða loröfbum í að bjalda til eimmar næbur, heldur byggja varamlega til 500 ára að minmsta kosti. Naustavikurhúsið sýndi srtór- hug og þrefc. Þar varð að flytja aOilt eflni úr fjöru, upp háan t ELlN ÓLAFSDÓTTIR frá Stokkseyri, lézt í Borgarspítalanum í Reykjavík 11. þ.m. Jarðarförin hefur farið fram. Aðstandencfur. Rauði Kross Islands. t Þökfcum ánndiega auðsýnda samúð og vimarhug við andilát og úöför Guðmundar Kr. Guðnasonar, Súgandafirði. Böm, tengdaböm og bamabörn. t Þökkum iinnilLega auðsýnda scumúð og vimarhug við aind- láit og úbför Guðmundar Magnússonar, Austurhlíð. Elín Ólafsdótfcir, daetur og aðrir vandamenn. t Þökkum auðsýnda samúð vógna fráfafts LAURITS CHRISTIANSEN. Hveragerði. Sérstakar þakkir færum við læknum og hjúkrunarliði Borg- drspftalans. Þóra Nikulásdóttir, Ingvar Chrrstiansen, Asta Jóhannsdóttir, Ragnar Christiansen, Dóra Snonadóttir, Hans Christiansen, og bamaböm. bakka, á hesrtbafci eða mamna- bökum. T. d. var mölin öll fl.utt í hripum. í þessu húsi, sem var ákaflega vandað, bjó fyrsbu ár- in margt fólk. En þvi fækkaði fljótlega. Firðir rnorður voru að fara í eyði á þasisium árum og Flateyjardalur, nema einn bær, scm srtóðst rás viðburðanma ögn lengur. Eins fór fyrir Vifcum. Vargsnes fór í eyði, og bræður Kristjáns fHutrtu frá Naustavík. Loks var hann þar einn eftir, með fconu og böm. Þá urðu þau að fara lika. Ein.um bónda var orðið ofraun að búa í Nausta- vílk. Ví'knabúar voru nágranmar mínir og minna lamga lengi, ákaflega góðir nágrannar, sem allir sáu eftir, þegar þeir fóru. Leiðin á milli var að vísu tölu- verð á landi. En þeir voru svo mifclir sjómenn að þeir gerðu hana oft beina og ekik-i svo mjög langa. Á blómatíma Vífcnanna, sem var óralangur, var fisfcurinn þaðan oftast á borðum Úrt-Kinn- unga og Aðaldæla, norðan við hraun. Þeir í Vítoum flutrtu hann oftast áileiðis ima í Krók, eða inn á Sand, og lébu sig ekki mama um að bera hann á bak- imu kliufcfcurtíma ganig inn í Królk- inn, ef ósjáfært var, stundum með vættima á bafci (50 kg), eða liðlega það af sjófangi. Að sjálf- sögðu fengu þeir eitthvað fyrir snúð sinn, en oftasit of lítið, því þetta var máfcilil greiði, en þeir meiri fyrirgreiðsiliumenn en falln ir til kröfugerða. 1 brefckum Víknafjalla og á öldum Skjálfaindaflóa var skóli Krisrtjáns í Naustavik og bræðra hians. Þeir voru artlir vasklieika- mienin. Breytingar á hátibum og hög- um manna á þriðja árabug ald- arinnar sýndu svart á hivítu, að í Víkum og öðrum áirika byg,gðar ilögum va-rð varla framar búið á áþefcfcan háltt og áður var, og alls ekki á eiwuim bæ, langt frá öðrum. Frá Nausrtavi'k var tveggja til þriggja tíma gantgiur ti'l nœsta bæjar. Þar var ekikrt heldur hægt að gera mangra hektana tún, og ógerlegt að stunda verulegan bús’kap, þó sumarhagam'ir væru dásamtlega góðir. Að þessum bæ sásrt hvergi hilla undir afcbraut, og þvi síður hafnargarð, þótt fistourinn væiri enin uppi undir fjönusteimum. Táfcai'in töluðu um það, að þama væri orðið fjansfca lega lítið um það, sem menn kalrta atvin.nuöryggi á mœli- kvarða samtímams. Þegar Kristján kom til Húsa- víkur alfluttiur, gerðist hann srtrax að segja einin af mjyndar- legustu úrtvegsbsendum þar, fétok sér mátolu stærra skip, og byggði sér nýtt hús, mikið og mymdarJegit. Symir hams urðu með bonura við útgerðrtna, er þeir höfðu aldur til. Hin síð- usrbu ár var hertlsa hams orðim á mjög volitum fæti, svo hanm mátiti ékki vinma hörðum hönd- um, em ártti þó hiut í skipi, og var með somium sómum í ráðum. Dvaldi han.n þá á sjúkrahúsum af og til. En hvemær sem hamn mátti á ferli vera, var hamn kom inn út og þangað, sem han.n gat séð yfir það, sem var að .gerast. Hann undi sér Mla til hliðar við athafnir bæjarims, þó fóturimn væri ekki lengur annar edns fót- ur og dremgsins, sem hjálpaði okkur svo fallega í Heílrtsyifcinni forðum. Jafnan þegar ég kom í fcaupstaðinn, mætti hann mér, eða ég honurn á götú Stóragarðs eða einhvers staðar á Balkfcan- um, þar sem bezt sást yfir at- hafnir útvegsins á bryggju eða hafnarbakka, smábátaflotans vestur um allan flóa, eða út hjá Flatey, og stærri skipa á leið til Griimisieyjarmiða eða austur hjá Rauðunúpum, ellegar heim þaðan .tirt hafnar. Þama var vebt- vangúr þeirra atorkumanna, sem mestan framfarasvip setibu á Húsavík á seinni árum. Væri Kristján þama hvergi nærstadd- ur, mátti ganga að því vísu að nú hefði hann lokazt inn-i á Fjórðungshúsinu innfrá, eða nýja spíalamum uppi vdð brekk- una. Og um ieið fanmsrt mér eins og Garðarsbraútín væri efcki jafnfösit undir £ fórtum. Þanni-g orfcar éinm á annan á brötrtugöbu lífsins.'. -V- Eims og á var benrt,. var þessi trausti og trúverðugi Vifcnabúi fótfimur á ymgri árum, og hraustmemni til sjósóknar. Mót- mæli heiisubilunar á efri árum bar hann með 'karimemnsiku og geðprýði. Hann var kvæntur Fanneyju Friðbjamardóttur, sem faadd var í Naustavík eins og hann, en uppaiin að nokikru leyti 'á Björg- um, dugnaðarkona. Böm þeirra eru: Sigurjón, Sigurbjöm, Tryggvi, a.Uir útgerðarmemn í Húsavífc, og Kristbjörg hús- freyja í Hellulandi í Aðaldal. Bjartnmr Guðmundsson. Úr Austur-Skagafirði Bæ, höfðaströnd 18. ágúst. FRÉTTARITARI hefur nú farið um mieginhluta Sikagafjarðar og fengið allgóðar heimiirtdir um heyskap og heyskaparhorfur nú. Rúmlega hártfan mánuð af júrtí var eimdæma heyskapartíð svo að menn muna varla jafn lanigan þurrfcakafla. Slátttur byrj- aðrt víða um miðjan júlí og þá varla fuilllsprottiið nema fullvarin tún fyrir bertrt. Þeir, sem nægan vélakost hafa og sæmilegt lið, gátu náð upp rnesrtu af hieyjum. sínum mieð ágætri nýbingu og voru búnár við hieyskap upp úr mánaðamótum júli—ágúst. Mjög margir þurftu að beilta tún nokkuð frameftir í vor og gátu þvi ékfcli byrjað slátt fyrr en sieihost í júlií. Þeir elga nú mikil hey út og sumir jafinvel helming heyskapar. Mikið er úti af uppseittu heyi í göltum eða beðjum, setn sjást því miiður of víða. Nú rignir næstum daglega og lítur því stiirðlega út rneð þær heyannár, sem efltir eru. Hey á' túnum eru miikið farin að gulná og bændur að byrja að verða svartsýnir. Úr getur þó raetzt ennþá. í austurhluta Skagafjarðar hefur veiði verið frekar treg í ám og vötnum, þó annað slagið hafi komið smá-neistar. Tveir fiskifræðrtngar frá Veiðlimála- stofnuiniinnS voru hér á ferð í sumar og rannsökuðu veiðihorf- ur í ám og vötnum. Leizt þeim vel á t. d. Höfðaá, sem rennur í Höfðavatn, virtist hún morandi af seiðurn. Töiuvert merktu þeir af uppvaxandi silunigi í því vatni. Þá merktu þeiir silung I sjó við Bæjarmöl, og er það í fyrsta sinn, sem það er gert hér á landi. möninum, og eru vi'tanlega aliir í öngum sínum. Viðrtagasjóðs- gjöld þykja há í viðbórt við há gjafaframlög frá Öllum heimiil- um á srt. vetri. Heilsuíar má heita gott í fólki og búfé. — Björn. Hanna Jórunn við eina af myndum sinum. Sýnir blýants- teikningar á Mokka 17 ÁRA gömurt stúlfca, Hanna Jórunn Sturluidótitir, hefur opnað myndfctarsýniinigiu á Molcka. Sýnrtr Hannia þar 19 blýainits- teikmfagar, og eru þær artíllax til söiu, og er verð þeáirm 2100— 3500 kr. Hanna er aðartilega sjá'lf- menrtuð í myndrtist, en sóttl nám- skeið hjá Myndlistarskólainium I vetur, en stunidar annars nám í píanódeifc í Tómrtlis tans'kólanium, en hefur í hyggju að Ijúka þaö- an sön gkenamraprófi. Sýminigin stendiur yfir í 2—3 vikur.

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.