Morgunblaðið - 16.05.1974, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 16. MAl 1974
Fa
JJ HÍ L.41.HIUA X
'AiAjm
LOFTLEIÐIR
BILALEIGA
CAR RENTAL
n 21190 21188
LOFTLEIÐIR
BILALEIGA CAR RENTALi
fHverfisgöIu 18
SENDUM 0 27060
/í5bílaleigan
V&IEYSIR
CAR RENTAL
*24460
í HVERJUM BÍL
PIONIEGJT
ÚTVARPOG STEREO
KASSETTUTÆKI
HOPFERÐABILAR
Til leigu I lengri og
skemmri ferðir 8 — 50 far-
þega bílar
Kjartan Ingimarsson
Simi 86155 og 32716
Afgreiðsla B.S.Í
Simi 22300
FERÐABÍLAR HF.
Bílaleiga —
Sími 81260
Fimm manna Citroen G. S.
station. Fimm manna Citroen G.
S. 8—22 manna Mercedes
Benz hópferðabílar (m. bílstjór-
um)

Var mest seldi
japanski bíllinn
á íslandi 1 973.
Innri aðstæðurnar
Ríkisstjórn Ólafs Jóhannes-
sonar hefur nú setið aö völdum
f 3 ár. Hún tók við góðu búi á
árinu 1971. Þá hafði tekizt að
•étta þjóðarskútuna af eftir
?rfiðleikaárin 1967 og 1968.
Þeirerfiðleikar voru þá að baki
og bjart var framundan i ís-
lenzku efnahagslffi, enda fór
verðlag afurða okkar hækkandi
á erlendum mörkuðum og vel
aflaðist. Vinstri stjórnin hafði
þvíallarytri aðstæður eins hag-
stæðar og bezt varð á kosið. Og
ytri aðstæðurnar héldu áfram
að batna eftir að vinstri stjörn-
in tók viö. Verólag fór áfram
hækkandi, vel fiskaðist, og ein-
stök góðæri komu til lands og
sjávar. Það voru þvf góð tæki-
færi til að athuga, hvernig
innri aðstæður vinstri stjórnar
á íslandi eru. Nú gat það komið
í Ijós, hvort þaó væri virkilega
svo, að vinstri menn á ísiandi
gætu ekki unnið saman nema í
2—3 ár f ríkisstjórn vegna
glundroða og sundurlyndis inn-
byrðis.
Og nú vitum við hvernig fór.
Þrátt fyrir, að allar ytri aðstæð-
ur hafi á valdatíma vinstri
stjórnarinnar verið lengst af
eins og bezt varð á kosið, brast
hún. Þar koma til nokkur atriði
til skýringar.
Ostjórn fjármála
í fyrsta lagi kunna vinstri
menn ekki að fara með fjármál.
Meðal þeirra nkir enginn
skilningur á því að hugsa þarf
heildstætt um efnahagsmál.
Jafnvægi verður að ríkja. Þeg-
ar vel árar, verður að safna í
sjóði til að mæta erfiðari tím-
um. Þetta á einkum við um
íslenzkt efnahagslíf, sem svo
mjög hefur sýnt sig að er við-
kvæmt fyrir sveiflum. Fyrsta
verk ríkisstjórnarinnar eftir að
hún tók við völdum var að
tæma alla sjóði og dæla pening-
um út f þjóðfélagið. Þetta var á
góðæristíma, þegar atvinnu-
vegirnir voru I vexti og eftír-
spurn var mikil. Sem sagt
nákvæmlega á þeim tímum,
sem ríkisstjórn ber að fara sér
hægt og halda umsvifum sínum
í lágmarki. Kn vinstri stjórnin
opnaði alla krana og ók þannig
þvert á viðurkenndar regiur við
stjórn efnahagsmála. Svo loks-
ins, þegar ytri aðstæður fóru
lítils háttar að breytast tíl hins
verra, var rfkisstjórnin þess
gjörsamlega vanbúin að mæta
vandanum.
Vanheilindin
í annan stað er afstaða
vinstri manna sín á milli svo
full tortryggni og vanheilinda,
að stjórn þeirra hlýtur að
bresta, þegar fara þarf að tak-
ast á við einhver vandamál. Það
hefur marg sýnt sig, að vinstri
menn ná ekki samstöðu um
annað en vinsælar aðgerðir.
Þannig leikur allt f lyndi, þeg-
ar ha!gt er að eyða gegndar-
iaust, þvf að vissuiega hljðta
þeir þjóðfélagsþegnar, sem
góðs njóta af eyðslunni,
stundaránægju af. En þegar
snúa verður við blaðinu, gera
óvinsælar ráðstafanir, gegnir
öóru máli. Þá vilja allir hafa á
fyrirvara um stuðning við þær
tillögur, sem ekki verður
komizt hjá að gera. Þá eru sam-
verkamennirnir tortryggðir og
þeir taldir vilja skara eld að
sinni eiginköku. Og þá breztur
samvinnan. Meira að segja
flokkarnir sjálfir, sem að sam-
vinnunni stóðu, splundrast f
marga hluta. Eftír standa
flokksbrot á flokksbrot ofan og
almenningur í landinu horfir
höggdofa á.
Enn má telja það skýringu út
af fyrir sig, að þeim vinstri
stjórnum, sem við þekkjum,
hefur sá flokkur.sem nú kallar
sig Alþýðubandalag, ávallt átt
aðild. Og enginn flokkur á
annan eins feril, hvað varðar
samvinnu við aðra. Þar er ekki
hikað við að niðurlægja og
smána samstarfsmennina,
hvenær sem slfkt þjónar eigin
hagsmunum. Og eftír að sam-
starfi lýkur hefjast „upp-
ljóstranirnar" hjá þessum
flokki. Þá er farið að segja
,Ji æstvirtum kjósendum",
hvernigalla erfiðleika og öheil-
indi megi rekja til hinna.
Sfóasta dæmið um þetta er sú
endemisræða, sem Magnús
Kjartansson flutti á fundi hjá
Alþýðubandalaginu í Reykja-
vfk fyrir skömmu, þegar hann
talaði yfirsáluðu samstarfi við
Hannibalista.
Það er áreiðanlega orðið
algilt lögmál f íslenzkum
stjðrnmálum, að vinstri sam-
vinna getur ekki þrifizt nema f
2—3 ár í senn. Og það er einnig
víst, að a.m.k. munu ávallt líða
um 15 ár milli slíkra stjórna.
Þessi lögmál munu koma I Ijós
f væntanlegum kosningum.
Fimmtudaginn 2. maí lauk
vetrarstarfi TBK, en siðasta
keppni vetrarins var tvf-
menningskeppni, sem spiluð
var með barometerfyrirkomu-
lagi. Þeir félagar Bernharður
og Július Guðmundssynir sigr-
uðu að þessu sinni eftir að hafa
haft forystu alla keppnina. Þeir
hlutu 420stig.
Röð efstu para varð annars
þessi:
Kristján Jónasson —
Þórhallur Þorsteinsson 389
Gestur Jónsson —
Gísli Steingrímsson 370
Ingólfur Böðvarsson —
Pétur Pálsson
Ólafur Lárusson —
365
292
Sigurjón Tryggvason
Baldur Ásgeirsson —
Zophonias Benediktsson 289
Björn Kristjánsson —
Þórður Elíasson 251
Guðlaugur Nielsen —
Tryggvi Gíslason 238
Gísli Viglundsson —
Orwell Utley 199
Magnús Teodórsson —
Sigfús Árnason 199
Jóhann Guðlaugsson —
Sigríður Ingibergsdóttir 188
Jóhann Rúnar —
Logi Þormóðsson 152
Alls tóku 38 pör þátt í keppn-
inni og meðalskor var 0.
Sumarspilamennskan hófst
svo sl. fimmtudag og var spilað
í tveimur riðlum.
A-riðill:
Bjarni Jónsson —
Guðlaugur Brynjólfsson 190
Inga — Ólafía 188
G estur — Ó1 af u r 185
B-riðill:
Hannes Ingibergsson —
Jónína Halldórsdóttir
126
Bernharður — Tryggvi 126
Guðjón —Páll 121
í kvöld verður svo annað
kvöld sumarspilamennskunnar
og eru allir velkomnir. Fýrir-
komulagið er þannig, að hvert
kvöld er sérstök keppni og
verðlaun til sigurvegara eru
þau, að viðkomandi par fær
ókeypis kaffi- og keppnisgjald
næsta spilakvöld. Einnig eru
veitt heildarverðlaun að hausti
skv. útreikningi, sem vjðhafður
hefur verið undanfarin ár: Sig-
urvegarar fá 3 stig — par nr. 2
fær tvö stig og par nr. 3 fær eitt
stig. A.G.R.
7®^
®
F
Haflidi Jónsson
Mosinn ígrasflötinni
Á vorin veldur mosinn í gras-
flötinni mörgum garðeigendum
verulegum áhyggjum og svo
virðist sem hann sé hið sigilda
vandamái. Þo að áður hafi verið
fjallað um þetta efni hér i þætt-
inum, þá þykir sjálfsagt að rifja
upp það helzta, sem fólki kann
að koma að gagni í baráttunni
viðmosann.
Það má ekki gleymast, að
mosinn er afar nægjusöm jurt,
sem hvorki gerir miklar kröfur
til næringar, birtu né hlýinda.
Hann dafnar þar af leiðandi
með ágætum, þar sem annar
gróður á erfitt uppdráttar sakir
kulda, skugga, vætu og næring-
arvöntunar. Sé þess frá upphafi
gætt að haga ræktun á þann
veg, að öllum skilyrðum sé full-
nægt og hinum kröfuharðari
gróðri búin sem hagstæðust
lífsskilyrðí, þarf sjaldnast að
hafa verulegar áhyggjur. Ein
því miður skortir jafnan tals-
vert á, að nægilega vel sé í
upphafi vandað til ræktunar.
Fæstir huga t.d. að framræsiu
lóðar í byrjun og sjaldan kemur
það að sök fyrstu árin, þar sém
byggð er þétt og allt byggingar-
svæðið hefur verið í meira eða
minna umróti. Undirfyllingar
húsgrunna og lokræsa, gatna-
gerð o.þ.u.l. nægja lengi vel, en
þó kemur fyrr eða síðar að því,
að þessir framræslusvelgir
hætta að taka við vatni frá lóð-
inni, eftir að jarðvegurinn er
farinn að þéttast eftir umrótið
við byggingarframkvæmdirnar.
Þegar svo er komið, fer mosinn
að gera vart við sig. Annað er
svo það, að margir gæta þess
ekki að hafa vatnshalla á grónu
landi ef mögulegt er, til að fyr-
irbyggja að yfirborðsvatn safn-
ist fyrir í úrkomutíð að vetrin-
um þegar jörð tekur ekki við
úrkomunni vegna klaka. Þetta
ættu lóðareigendur að hafa
hugfast frá upphafi og gera ráð-
stafanir til að hægt verði að
veita vatni frá lóðinni i holræsi.
Erfitt er að ráða bót á því
vandamáli, sem stafar af sólar-
leysi. Þó er oft hægt að grisja
gróður ef of þéttar laufkrónur
koma í veg fyrir, að nægileg
sólarbirta nái til túngrasa eða
blómjurta, sem f námunda við
hávaxnari gróður er ætlað að
þrifast. En fyrst og fremst verð-
ur þó að gæta þess, að allur sá
gróður, sem við mosann keppir,
hafi nægilega næringu til aðgeta
vaxið. Húsdýraáburð eða annan
lífrænan áburð ætti helzt að
bera á þriðja til fimmta hvert
ár, en á hverju ári, hvort sem
lifrænn áburður er borinn á
eða ekki, er algjört lágmark að
bera sem svarar 15.0—18.0 kg
af alhliða tilbúnum áburði á
hverja hundrað fermetra. Rétt
er að bera þann áburð á i
þrennu lagi, eða um það bil
helminginn strax í maí, en
skipta því sem eftir verður í tvo
hluta fyrir dreifingu í júní og
júlí.
Þar sem komin er veruleg
mosaþemba í grasflöt, getur
orðið gagn í því að dreifa á
svörtum sandi. Sandurinn hitn-
ar í sólskini og þurrkar upp
yfirborð landsins og eykur um
leið vaxtarmöguleika grassins.
Eins getur verið mikil bót að
því, að stinga loftraufar i þétt-
an jarðveg með stungukvísl eða
öðru hentugu verkfæri, en með
því veitum við lofti og hlýju
greiðari leið niður að rótum
túngrasanna.
Af og til koma á markað ým-
iss konar efni til að eyða mosa,
en jafnan eru þau vandmeðfar-
in og eru engin varanleg lausn.