Morgunblaðið - 18.10.1974, Síða 4

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 18. OKTOBER 1974
Fa
/T «/ /, l / I /f. l V
4.LVR"
LOFTLEIÐIR
BILALEIGA

CAR RENTAL
n 21190 21188
Bílaleiga
CAB RENTAL
Sendum
41660 — 42902
Ferðabílar hf.
Bílaleiga S-81 260
5 manna Citroen G.S. fólks- og
stationbílar 1 1 manna Chevrolet
8—22 manna Mercedes-Benz
hópferðarbílar (með bílstjórn).
MARGAR HENDUR
. VINNA
§ SAMVINNUBANKINN
uu
ÉTT VERK
MARGFALDAR
iiHlffil
JfltrrgimblðHt)
MARGFALDAR
msMMiii
$Rór£imbInMÍ>
MARGFALDAR
Hvað eru þeir
að flýja? ?
I ritstjórnardálki Alþýðu-
blaðsins í gær segir m.a.: „Fyr-
ir alþingiskosningarnar 1 sum-
ar reyndu áróðursmeistarar
Framsóknar og kommúnista að
koma þvf inn hjá fólki, að það
væri feigðarflan að ljá Alþýðu-
flokknum fylgi. Sfðast þegar
hann hefði tekið þátt f rfkis-
stjórn, hafi alvarlegt atvinnu-
leysi haldið innreið sfna og
fjöldi íslendinga neyðzt til að
flýja land og leita atvinnu er-
lendis. — Framsóknarmenn og
kommúnistar vitnuðu óspart til
erfiðleikaáranna við lok sfðasta
áratugar f kosningaáróðri sfn-
um, en höguðu staðreyndum að
eigin geðþótta.“
Sfðan segir blaðið: „1 Hagtfð-
indum kemur f Ijós, að árlegt
meðaltal brottfluttra til ann-
arra landa á árabilinu
1961—1965 var 844 einstakling-
ar, á árabilinu 1966—1970 var
meðaltal brottfluttra 1.346 ein-
staklingar. Á árinu 1971 flutt-
ust af landi brott samtals 1.393
Islendingar, árið 1972 samtals
1.075 Islendingar og árið 1973
alls 1.430 Islendingar.
Þetta sýnir með öðrum orð-
um, að útflutningur fslenzks
vinnuafls jókst mjög verulega
á árinu 1973 f tfð sjálfrar
„vinstri stjórnarinnar“. Væri
fróðlegt að vita, hvað þessir Is-
lendingar hafa verið að flýja.
Sömuleiðis væri sjálfsagt fróð-
legt að fá skýringu á þvf, hvers
vegna „landflóttinn" jókst um
nær 50% milli áranna 1972 og
1973“.
Gylfi og
Alþýðuflokkurinn
Alþýðublaðið fjallar f gær f
forystugrein um ákvörðun
Gylfa Þ. Gfslasonar að láta af
formennsku Alþýðuflokksins.
Blaðið fjallar um ræðu Gylfa á
fundi flokksins sl. þriðjudagog
segir m.a.:
„Gylfi Þ. Gfslason, sem er
óumdeilanlega einhver mikil-
hæfasti og merkasti stjórn-
málamaður Islendinga, er ekki
með þessari ákvörðun að draga
f við sig f störfum f þágu Al-
þýðuflokksins, jafnaðarstefn-
unnar og þjóðarinnar allrar. Þó
að hann hafi tilkynnt, að hann
muni ekki gefa kost á sér við
formannskjör á næsta flokks-
þingi, mun flokkurinn áfram
njóta hans miklu mannkosta og
og hæfileika. Gylfi Þ. Gfslason
mun áfram taka fullan þátt f
baráttu Alþýðuflokksins fyrir
hugsjónum jafnaðarstefnunn-
ar, betra og réttlátara þjóðfé-
lagi.
Auðsætt er, að nauðsyn ber
til, að flokksstarf Alþýðu-
flokksins verði aukið og það
styrkt og grundvöllur verði
lagður að nýrri og djarfari
sókn. Þó að sigrar Alþýðu-
flokksins á umliðnum sextfu
árum séu bæði margir og stórir,
er enn ótal margt ógert.
Islenzkt þjóðfélag er enn langt
frá þvf að vera það réttláta
menningarþjóðfélag, sem
Alþýðuflokkurinn stefnir að,
þar sem allir njóta lýðræðis,
jafnréttis og öryggis."
Breytingar á
forystu stjórnar-
andstöðuflokka
Þrfr stjórnmálaflokkar halda
flokksþing sfn eða landsfundi f
næsta mánuði, Alþýðuflokkur-
inn, Framsóknflokkurinn og
Alþýðubandalagið. Athyglis-
vert er, að formenn beggja
stjórnarandstöðuflokkanna
hafa þegar tilkynnt, að þeir
muni ekki vera f endurkjöri til
þeirra starfa. Bæði Ragnar
Arnalds og Gylfi Þ. Gfslason
hafa ákveðið að láta af for-
mennsku f flokkum sfnum.
(Jrslit sfðustu alþingiskosn-
inga urðu Alþýðubandalags-
mönnum vonbrigði, þeir höfðu
vænzt áframhaldandi fylgis-
aukningar, en svo varð ekki.
Alþýðuflokkurinn hefur átt f
miklum þrengingum að undan-
förnu, eftir afhroð f tvennum
kosningum á þessu ári. Breyt-
ingar þessar koma þvf ekki á
óvart.
Sr. Bernharð Guðmundsson skrifar frá Addis Abeba:
Máölluvenjast?
Undanfa'Tnar vikur höfum
við haft mikinn hervörð hér á
útvarpsstöðinni — yfirvöldin
vildu ekki að atburðirnir í Lor-
enzo Marques endurtækju sig.
Soldátar gráir fyrir járnum,
þungir á svip, stóðu við flestar
dyr eða gengu um svæðið í hóp-
um og það glumdi í malbikinu.
Ónotaleg tilfinning, sér í lagi
þegar tíhjólaðir trukkar komu
þeysandi hlaðnir hermönnum.
En sem sé allt venst — og
hermennirnir vöndust okkur
líka. Einn daginn var Magnús
Þorkell kominn með hjálm og
handlék byssu. Það mátti sjá á
baksvipnum hvað honum þótti
til um starfann. Hermaðurinn
leikfélagi hans, reyndist glað-
legasti piltur, þegar hann var
orðinn berhöfðaður. Sumir
þeirra sækja morgunbænir og
eru gjarnan í boltaleik við
tæknimennina í matartíma
þeirra. Og nú eru þeir sem
dráttur í landslaginu, rétt eins
og trén. Það gefur vissa örygg-
istilfinningu að hafa þennan
herskara hér nærri, enda hafa
engin innbrot átt sér stað upp á
síðkastið.
Sama gildir um útgöngu-
bannið eftir 11 á kvöldin. Fólki
fannst það þvingandi fyrst,
síðan varð flestum ljóst, að það
dró úr óþarfa kvölddrolli. En
nú er útgöngubann eftir hálf
átta, og starfsmenn við kvöld-
dagskrá verða að sofa á stöð-
inni. Kannski venst það líka.
En eitt venst ekka Eymd og
örbrigð fólksins.
Þegar ekið er hér að stöðinni
er fyrst farið um þorp. Margir
íbúa þess eru annað hvort gaml-
ir sjúklingar eða aðstandendur
sjúklinga á holdsveikispítal-
anum hér í grennd. Fólk býr í
moldarkofum sem halda illa
vatni f regntíma. Jörðin er líka
gegnsósa af linnulausri stór-
rigningu. Föt eru af skornum
skammti.
Okkur hefur oft komið í hug
haugarnir af gömlum fötum,
sem finnast í kjöllurum og á
háaloftum heima á íslandi,
þegar við ökum framhjá grann-
holda börnum í skyrtu einni
fata, nötrandi af kulda, gegn-
blaut og vansæl. Eini ylurinn
sem fæst er þegar eldur er
kveiktur á miðju kofagólfi —
þess vegna bera líka mörg barn-
anna Ijótar menjar brunasára.
Hefði einhver tök á að senda
okkur poka eða kassa með not-
uðum fllkum og skófatnaði,
gæti Iff þessa fólks orðið ögn
bærilegra. Slfkt ætti að sendast
f sjópósti, þvf að nú eru 4—5
mánuðir þar til rigna fer á ný.
Það kann að virðast mót-
sagnakennt að senda hlýinda-
flíkur frá íslandi til Afríku, en
hér I Addis erum við hærra
uppi en á tindi Öræfajökuls.
Loftið er þvi þunnt og menn
eru ekki til sömu starfsátaka
sem á norðlægari breiddargráð-
um. Því venst það líka viðhorfið
afrfska — og verður skiljanlegt
— að gera hlutina á morgun ef
hægt er að komast hjá því i dag.
En sum þessara barna eiga
engan morgundag. Helmingur
eþíopfskra barna deyr, áður en
þau ná þriggja ára aldri, úr
kulda, næringarskorti og sjúk-
dómum. Þau eru förnardýr fá-
fræði og fátæktar.
Það venst ekki.
ORÐ I EYRA
Eftirmiðdagsvísitt
Þegar ég nálgaðist nýja
búngalóinn hans Sjonna, vinar
mfns, rak ég augun f að hann
var búinn að parkera hjólhýs-
inu sfnu I miðjan kartöflugarð-
inn. — Og þegar ég knúði dyra
birtist hann með rafmagns-
tannburstann f annarri hend-
inni og risastóra mynd af Hal-
dórie f hinni.
— Af hvurju ertu með sumar-
bústaðinn í kartöflugarðinum?
spurði ég.
— Það er það nýjasta, sagði
hann. Ég sá einn mfkið fínni en
þennan á Spáni f fyrradag.
Hann var staðsettur f miðjum
garði og. . .
— Ertu að koma frá Spáni?
Eg hélt þú hefðir haldið til f
hjólhýsinu allt sumarfrfið. Við
barinn á Laugarvatni.
— Ég framleingdi frfið.
Maður er svo vanur að fram-
leingja. Og svo er Hvussemer
ekkert orðið að hafa uppúr
þessari uppmælfngu. Það á
ekki að gera endasleppt við
kjaraskerðfngarnar hjá verka-
lýðnum. Strákarnir rétt slefa f
hundraðþúsund á viku.
— Jæjajá, sagði ég. Ertu þá
hættur?
— Maður er að spá f tilboð f
hitaveituna f olfuhallærinu.
Það er áreiðanlega skárra.
Af Spánverjum var eingar
fregnir að hafa utan fréttina
um vagninn f kartöflugarð-
inum. Hinsvegar mundi Sjonni
vel eftir spássérfngum gegnum
frfhöfnina og aðskiljanlegum
varnfngi þar.
Meðan Krilla, sem Sjonni
hafði af mér fyrir margt
laungu, bölvaður, bar okkur
lffsnærfngu, fasta og fljótandi,
hafði hún orð á þvf að mfnútu-
grillið væri alveg hunang og
frystikisturnar sex, sem þau
keyptu fyrir hækkunina f
sumar, tækju sig gasalega vel
út f upphituðum bflskúrnum
við hliðina á nýja mústángnum.
— Ég á hann sko, sagð’ún, og
hann Sjonni setur hvussemer
bleiserinn sinn aldrei f hús og
svo skiptir hann Ifka f vor yfirf
þennan, þú manst, á eina og
hálfa. . .
— Og svo er það litsjónvarp,
mælti Sjonni spekfngslega og
með miklum alvöruþúnga.
En þrátt fyrir umstang þeirra
syðra haggaðist Snæfellsjökull
hvergi og söm var hún Esja
þegar ég tók Hafnarfjarðar-
strætó f bæinn.

w
Flóamarkaður í Arbæjarskóla
Með örfáum orðum er mér bæði
Ijúft og skylt að vekja athygli
safnaðarfólks I Árbæjarprestakalli
svo og annarra Reykvíkinga á fjöl-
þættri starfsemi Kvenfélags
Árbæjarsóknar. sem nú er að hefja
vetrarstarfið f 7. sinn frá stofnun
félagsins.
Frá upphafi hefur félagið starfað
af miklum dugnaði og þrótti og
lagt góðum málum lið eins og
safnaðarkvenfélaga er vandi.
Nú síðast hafa kraftar félagsins
einkum beinst að því að styðja
byggingarmálefni safnaðarins en
eins og kunnugt er stendur nú yfir
bygging safnaðarheimilis og kirkju
F Árbæjarhverfi. Hér er ekki aðeins
um húsnæði að ræða til helgiat-
hafna, heldur mun hér jafnframt
rísa félagsleg miðstöð fyrir
hverfisbúa, enda er byggingin sér-
staklega hönnuð með það fyrir
augum.
Ljóst er, að f ramkvæmdum mun
okki miðj eðlilega áfram. nema
með samstilltu átaki alls safnaðar-
fólksins og ávallt og allsstaðar
undir sömu kringumstæðum hafa
kvenfélögin haft frumkvæði og
forystu, lagt þyngst lóð á vogar-
skál, unnið ótrúleg afrek, slík
hefur fórnfýsi þeirra verið og
dugnaður. Svo mun og verða
staðið að verki hér, enda mikill
hugur I félagskonum. Tala þar fjár-
framlög félagsins til byggingar-
sjóðsins skýrustu máli.
Á laugardaginn kemur, 19.
október kl. 2, gengst basarnefnd
félagsins fyrir flóamarkaði I
hátíðasal Árbæjarskóla i fjár-
öflunarskyni.
Ekki er að efa, að þar verða á
boðstólurn margvislegir og gagn-
legir munir og góðar fltkur fyrir
gjafverð. Full ástæða er til að
hvetja sem flesta til þess að leggja
leið sina í Árbæjarskóla á laugar-
daginn, veita góðu máli lið, styðja
°g styrkja starf kvenfélagsins og
gera um leið kjarakaup.
Verið Öll velkomin á flóa-
markaðinn i Árbæjarskóla. Þar
mun hver og einn finna eitthvað
við sitt hæfi og margur heppinn
heim fara.
Guðmundur Þorsteinsson
(sóknarprestur)