Morgunblaðið - 11.04.1975, Síða 33

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 11. APRÍL 1975
33
/

Likið ð grasfletinum

30
og vonsvikinn og sagði: „Hafi
maður i eitt skipti verið stimpl-
aður þorpari, þá loðir það við
mann endalaust, hversu saklaus
sem maður er.“ Nú, ég held ekki
að ég hafi öllu meira að segja þér.
Sumarið eftir hittumst við aðeins
örsjaldan en þá voru allir uppfull-
ir af sögum um hann og fólk var
yfir sig hneykslað vegna margra
og litskrúðugra kvennamála hans.
Hann drakk, hann var með
konum i löngum bunum . . . Ég
nennti ekki að hlusta á þessar
sögur, en ég verð að viðurkenna
að mér fannst Tommy ákaflega
breyttur. Hann var útlifaðri og
hörkulegri og erfiðara að komast
að honum. Kannski hefur hann
verið ánægðari. Maður veit svo
litið . . .
Það varð þögn í svefnherberg-
inu. Vindurinn þaut i trjánum úti
fyrir. Varir Einars strukust við
vanga mér.
— Veslings Tommy, sagði ég
hljóðlega. — Það hefur sjálfsagt
hvorki verið auðvelt fyrir hann að
lifa né deyja.
Ég sá fyrir mér myndina af
honum og lífsglatt brosið hans og
ég minntist þess einnig hvernig
hann hafði verið þegar ég sá hann
um morguninn — liðið lik með
hnif rekinn sér í hjartastað og
andlitið afmyndað af sársauka og
dauðahræðslu. Ég fann hjartslátt
Einars við lófa minn og ég hvisl-
aði aftur út i dimma ágústnóttina:
— Veslings Tommy...
ÁTTUNDI KAFLI
Þegar ég vaknaói á fimmtudags-
morguninn var klukkan orðin tiu
og Einar var horfinn án þess að
hafa skilið eftir sig önnur um-
merki en bréfmiða þar sem á
stóðu þessi orð:
„Astin min, veiztu að þú talar
upp úr svefni? Þar sem þú talar
aðeins um Tommy og ég er orðinn
áfjáður i að fá botn í þetta mál,
hef ég nú farið á stúfana, ásamt
Anders Löving til að handsama
MORÐINGJANN. Við komum
aftur fyrir hádegisverðinn."
Himinninn var skýjaður og
drungalegur. Ég fór í slopp og
læddist niður til Huldu, sem
þegar i stað töfraði fram sjóðandi
heitt kakó og nýbakaðar hveiti-
kökur. Meðan Hulda var að undir-
búa hádegisverðinn ræddi ég at-
burði gærdagsins við hana.
Athugasemdir hennar voru
heldur fábrotnar, stöku sinnum
svaraði hún eins atkvæðis orðum
og hristi öðru hverju mæðulega
höfuðið. Þegar ég sagði henni
siðan að Tommy hefði haldið til
hjá Petrensystrunum svaraói hún
þurrlega:
— Það hefði ég auðvitað getað
sagt mér sjálf, annað eins ráp og
ónæði og hefur verið hér á Ár-
bökkum . . .
Ég glennti upp augun og sagði:
— Eigið þér við Hulda að þér
hafið vitað að Tommy var hér . . .
að þér hafið séð hann koma
hingað að Arbökkum.
— Ja, ætli það ekki. Ég sá hann
bæði á mánudag og þriðjudaginn,
fyrri hluta þriðjudagsins.
— En hvers vegna sögðuð þér
lögreglunni ekki frá þvi?
Hulda svaraði full vandiæting-
ar:
— Lögreglunni! Ætli hún geti
ekki séð um sig, svona lika merki-
legir með sig eins og þessir fírar
eru. Ég ætla heldur ekki að liggja
undir því að ég sé að njósna um
annað fólk eða blanda mér í
einkamál þess.
Eftir þessa tvíræðu yfirlýsingu
varð þögn um hrið og ég hug-
leiddi það sem Hulda hafði sagt.
Svo sagói ég varfærnislega: —
Með ónæói og rápi meinið þér að
Tommy hafi átt erindi yfir í Matt-
sorthúsið?
— Ja, það leit út fyrir það aó
minnsta kosti.
— En þar var enginn heima . . .
nema LOU?
En þegar hér var komið sögu
sagði Hulda stopp. Hún neitaði að
segja meira og þar sem hún virtist
sjá eftir því sem hún hafði þegar
látið uppi, lá við borð hún ræki
mig út úr eldhúsinu.
Eg gekk upp i svefnherbergið
mitt í þungum þönkum.
Auðvitað . . . það voru fleiri
sem höfðu komið með svipaðar
visbendingar um „smáheimsóknir
Tommys um nágrennið", og að
einhver hefði dregið hann hingað
aftur. En Lou hafði sjálf sagt mér
að hún væri mjög ástfangin af
manninum sinum. Hver var sann-
leikurinn? Og hvaða tengsl voru
milli þess og dauða Tommys?
Eg braut heilann ákaft um Lou
Mattson og mér fannst þess vegna
mjög eðlilegt að hún hringdi
stuttu siðar og spyrði hvort við
vildum ekki öll koma til hennar
og borða hádegisverð.
— Eg veit að það er kannski
skritið að bjóða til hádegisverðar,
svona rétt eftir dauðsfall, en
VELN/AKANDI
Velvakandi svarar í slma 10-100
kl. 1 0.30 — 11.30, frá mánudegi
til föstudags.
# Texti við barnalag
Guðríður Gísladóttir skrifar:
„Á markaðnuin er hljóinplata
ætluð börnuin, gefin út af S.G.
hljóinplötuútgáfunni. Hljómsveit
Ölafs Gauks annast tónlist og þó
aðallega söngkonan Svanhildur.
Sigriður Ingimarsdóttir er
skráður þýðandi texta eins lagsins
„Dýrin i Afríku". Þar segir á
einum stað (tvítekið) „.. alltaf
litlu gíröffunuin illt i hálsinn
fengu“.
Á nokkuð löngum ferli í starfi
við blöð og ritað inál hef ég séð
margt furðulegt, en aldrei þágu-
fall stýra þessari sögn, t.d. aldrei
séð skrifað „inér fékk, þeim
fengu“, reyndar hef ég aldrei
heyrt það heldur fyrr.
Ég hefði sjálfsagt getað fengið
skýringu á þessu með þvi að
hringja til útgefanda, en hann er
sjálfur prýðilega málhagur og rit-
fær. En þetta varðar fleiri en mig
og þvi spyr ég: Hvar varð þessi
villa til og hver ber ábyrgð á því,
að hún var ekki leiðrétt áður en
platan kom til islenzkra barna?
# Grjótagatan.
Þar sem ég er byrjuð að
skrifa, langar mig til þess að leið-
rétta missögn um húsið Grjóta-
götu 4, sein mynd birtist af i
Morgunblaðinu á skírdag, ásamt
fróðlegri og skemintilegri grein.
Þar segir að Stefán Eiríksson
hafi byggt húsið, en það var afi
minn, Einar J. Pálsson trésiniða-
meistari, eða snikkari eins og það
hét þá, sem byggði húsið og flutti
i það ineð fjölskyldu sina árið
1896. 1 kjallara hafði hann verk-
stæði, á neðri hæð og á hluta efri
hæðar bjó hann, en að öðru leyti
bjó á efri hæðinni tengdainóðir
hans, þe.ea.s. fósturinóðir og ná-
frænka öininu minnar, Steinunn,
ekkja sr. Stefáns Thorarensen á
Kálfatjörn. Árið 1902 seldi hann
svo Stefáni Eirikssyni húsið, en
þó ineð þvi skilyrði að frú
Steinunn yrði þar ineðan hún
lifði. Svo varð og þar dó hún i
nokkuð hárri elli á þeirra tiina
inælikvarða, eða koinin fast að
áttræðu 1915.
A myndinni iná sjá óvenjulega
há og beinvaxin tré við húsið.
Móðir inin hefur inikið yndi af.
garðrækt og er henni það sérstak-
lega minnisstætt þegar ainina mín
gróðursetti tré á lóðinni. Kannski
eru þetta þau söinu tré sein með
góðri uinönnun' siðari eigenda
hafa dafnað svona vel.
Guðriður Gfsiadóttir."
# Barrtré
á Islandi
Vigdfs Ágústsdóttir skrifar:
„Kæri Velvakandi.
Skyldi nokkur hafa veitt þvi
athygli eins og ég, að eftir þennan
vetur eru barrtrén hér í bænuin
illa leikin. Má viða sjá margra
inetra há tré kolbrún og dauð-
vona. En hve lengi inegum við
landsmenn hafa þefta fyrir
augunum? Sjálfsagt i ein 10 ár.
Skoðið tré i Hallargarðinum við
Skothúsveg og á Snorrabrautinni
að ógleyindum þeiin, sein eru á
bak við Stjórnarráðshúsið og
reyndar víðar.
Hafið augun opin vinir ininir.
Látum ekki berja því inn i hausa
vora, að þessi blessuð jólatré skuli
eiga að geta vaxið hér og orðið að
nytjaviði ineð tið og tima.
Staðreyhdin er sú að íslenzk
náttúruöfl afneita þeiin, og við
skulutn ekki stunda þann ósóma
að kvelja þennan gróður hér i
okkar harðbýla landi.
Hvernig fyndist okkur ef land-
búnaðarráðainenn ákvæðu að
megni islenzka sauðfjárstofnsins
skyldi slátrað en hafinn skyldi
innflutningur sauðfjár frá Spáni,
sein gæfi að mati þeirra miklu
ineiri afurðir? Og svo kæini upp
úr dúrnum, að blessaðar spænsku
rollurnar þyldu ekki veðurlagið
hér en hryndu niður unnvörpum,
já, og lægju svo dauðar hér og þar
i a.in.k. 10 ár og suinar að eilífu.
Hvað segðu dýraverndunar-
félögin við slíku athæfi?
Trén geta ekki borið hönd fyrir
höfuð sér, hvorki barrtré né
heldur hið íslenzka birki, sein er
látið vikja fyrir þessuin útlendu
trjáin viða um land (það er ljótt
að segja frá þvi, en satt er það
samt).
Ef þessu heldur svona áfrain
held ég, að tíinabært sé að stofna
gröðurverndarfélag með tilliti til
verndar hins islenzka gróðurs,
sein aðlagazt hefur hinu erfiða
loftslagi hér, en er okkur öllum til
yndisauka. Vernduin hið islenzka
birki og reynum að skilja hvers
virði það er og inun verða öllum
islenzkuin gróðri sein vex i skjóli
þess, en Iátuin barrtrén vaxa í
sinum réttu heimkynnuin og
hættum að kvelja þau hér.
Vigdfs Agústsdóttir.“
# Um fóstureyðingar
Rannveig Vigfúsdóttir skrifar:
„Þetta inál er nú koinið á það
stig að fólki fer að leiðast þetta
stagl. Er verið að gera þetta inál
að einhverri múgsefjun? Eg skil
ekki þessar konur sein beita sér
svo fyrir þessu leiðindamáli, hér
er verið að berjast á móti
náttúrunni og móðurtilfinning-
unni sem ég hélt að væri mesta
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
prýði hverrar konu. Er hjartað |
hætt að tala en höfuðið eitt látið I
ráða. Þegar um er að ræða að J
mannúðannál séu á dagskrá I
standa konur satnan og hafa |
mörgu góðu til vegar komið, en er .
þetta mannúðarinál? Þú skalt *
ekki inann deyða. Um leið og |
frjóvguú hefir átt sér stað ■
kviknar lif sem við eiguin að J
vernda. Ég endurtek, að fóstur- I
eyðing inegi ekki eiga sér stað |
neina líf og heilsa hvors tveggja !
liggi við. Annað atriði: Hvi er I
karlinaðurinn ekki með i ráðuin? |
Þau hafa þó verið tvö uin getn- ■
aðinn. Þö stúlka lendi i að eignast J
óskilgetið barn, jafnvel i meinum, I
þá er hún aðstoðuð af ríki og bæ |
og aðstandendur hjálpa henni á .
allan hátt. En hitt er alvarlegt I
hvað stúlkur eru ungar, sem |
eignast börn. Ég hefd að vinið sé .
þar bölvaldur siðan aldur hefur *
lækkað hjá unglinguin sein neyta |
vins. En þvi notar fölk ekki ineira •
getnaðarvarnir sein þykir sjálf- *
sagt nú á döguin? Hversvegna er- |
uin við að stæla aðrar þjöðir á ■
þessu sviði, ekki stönduin við með J
offjölgunarvandainál? Þeir, sem I
voru fyrstir til fóstureyðinga eru I
að draga sig til baka, sein stafar :
að ölluin líkinduin vegna inis- I
notkunar. Kona, sem er þunguð, |
breytist að mörgu leyti andlega og ■
likainlega og er því ekki alveg '
dóinbær á hvað gera skal. Er þá |
gott að leita góðs læknis eða i
prests. Þeir inunu áreiðanlega J
ráðleggja það bezta, og hvi á ekki I
að taka tillit til uinmæla lækna og |
presta í þessu ináli? Ég er ánægð .
með afstöðu lækna i þessu máli, I
vona að ungir læknanemar breyti |
um skoðun varðandi þetta mál
ineð vaxandi þroska fullorðins-
Electrolux
Frystikista
410 Itr
Electrolux Frystlklsta TC 14S
410 lítra Frystigeta
28 kg á dag. Sjálfvirkur hitastill-
ir (Termostat). Öryggisljós með
aðvörunarblikki. Hraðfrystistill-
ing. Plata með stjórntökkum.
Lás á loki. Tvær körfur. Skilrúm.
Útbúnaður, sem fjarlægir vatn
úr frystihólfinu. Segullæsing.
Fjöður, sem heldur lokinu uppi.
nucivsmcnR
<sg,*-o2248D
BOSCH
RAFKERFI í BÍLINN
I
áranna. Ég vona að Alþingi taki á |
þessu máli ineð gætni og skyn- j
Rannveig Viggúsdóttir.“
53? SIG6A V/CJGA fi ItLVtmi
HASPENNU
KEFLI
Fyrir flestar tegundir
bifreiða.
BOSCH
BRÆÐURNIR ORMSSON %
LÁGMÚLA 9 SÍMI 38820