Morgunblaðið - 25.09.1975, Blaðsíða 27

Morgunblaðið - 25.09.1975, Blaðsíða 27
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 25. SEPTEMBER 1975 27 Minning: Guðrún Jónína Kolbeinsdóttir Fædd 1. september 1892. Dáin 17. september 1975. Guðrún Jónína Kolbeinsdóttir, Þingholtsstræti 15, var fædd 1. sept. 1892 að Emmubergi á Skógarströnd í Snæfelisnessýslu. Foreldrar hennar voru hjónin Ölöf Jónsdóttir og Kolbeínn Vig- fússon, sem þar bjuggu þá. Foreldrar Ólafs voru hjónin Marta Sigríður Jónsdóttir, prests Benediktssonar (frá Hrafnseyri, sem m.a. var prestur á Breiðabóls- stað á Skógarströnd) og konu hans Guðrúnar Kortsdóttur, Þor- varðssonar á Möðruvöllum í Kjós og Jón Guðmundsson bóndi og trésmiður, sem lengst af bjó á Keisbakka á Skógarströnd og Stóra-Skógi í Miðdölum en fluttist síðar til Kanada og dó þar (Tantallon, Sask.). Var Jón sonur Guðmundar Vigfússonar bónda og hreppstjóra á Bildhóli á Skógarströnd og konu hans Mál- fríðar Jónsdóttur frá Narfeyri. Kolbeinn Vigfússon var ættaður úr Fljótshlíð og náskyldur Þor- steini skáldi Erlingssyni. Guðrún Jónina ólst upp á Emmubergi hjá foreldrum sinum til 9 ára aldurs, en fór árið 1902 til Reykjavíkur, er foreldrar hennar brugðu búi. Dvaldi hún síðan á heimili móðurbróður síns, Stefáns B. Jónssonar og konu hans Jóhönnu Sigfúsdóttur, fyrst í Reykjavík og síðar á Suður- Reykjum á Mosfellssveit, frá 1902 til 1910, er hún giftist Indriða Guðmundssyni trésmið frá Hjálmsstöðum í Laugardal. Var hann þá starfsmaður hjá Stefáni á Reykjum. Þau hófu búskap sama ár i helli á Laugarvatnsvöllum og bjuggu þar í 1 ár en fluttu þá að Minna- Mosfelli i Grímsnesi og síðan að Kringlu i Grímsnesi sem þau keyptu hálfa. Bjuggu þau þar til ársins 1923, er þau fluttu að Austurey í Laugardal. Bjuggu þau þar til 1926, er þau fluttu að Eskihlíð C í Reykjavík. Þar bjuggu þau kúabúi til ársins 1941, er þau hættu búskap og fluttust í Þingholtsstræti 15. Þar verzlaði Indriði til ársins 1953 og nefndist verzlun hans Indriðabúð. Munu margir Reykvíkingar muna þau hjón á báðum þessum stöðum. Þau eignuðust eina dóttur, Ólöfu Svöfu, sem er kjólameistari og gift Benedikt Björnssyni og eiga þau þrjú börn. Auk þess ólu þau upp Þóri Jónsson matsvein, sem er dáinn, og Guðrúnu Harðar- Kveðja: Steinn Hermann Jóhannsson Fæddur 31. 12. 1970 Dáinn 19. 9. 1975 Aldrei er dauðinn jafntorræður og skelfilegur og þegar hann leggur í einu vettfangi hendur á litið barn. Ungu lifi, sem hefur öll skilyrði til að vaxa og dafna og virðist svo óendanlega fjarri því að slokkna, hefur nú fyrirvara- laust verið svipt á brott eina morgunstund í skini sólar. Eftir sitja elskandi foreldrar, systkini, ættingjar og sá stóri vinahópur, sem Hermann aflaði sér á sinni stuttu ævi, og leita huggunar í hlýjum, björtum minningum, sem glókollurinn litli skilur eftir. Þau fáu ár, sem Hermann litli lifði, einkenndist allt hans atferli af ólgandi lifsfjöri. Ósjaldan bar hugurinn hann lengra en barns- fæturnir gátu náð. Mörg var sú kúla og skráma, sem hann fékk í glímunni við umhverfið, en alltaf stóð hann upp aftur jafnkeikur. 1 snörum augum og stæltum líkama var enginn vottur af uppgjöf. En minnisstæðast verður okkur þó, hversu hlýtt og gott hjarta hann hafði, þessi litli fjörkálfur. Þegar litlu prakkarahendurnar hans snertu við dúfuunga eða kettling, urðu þær skyndilega nærfærnar og líknandi, og þegar smábörn áttu í hlut voru fórnar- lund hans og ástriki engin tak- mörk sett. Þess varð lítil dóttir mín aðnjótandi i ríkum mæli. Til að auðsýna henni kærleik, átti Hermann það til að færa henni svæfilinn sinn, sem honum þótti vænst um af öllum hlutum, og ég mun aldrei gleyma umhyggjunni í svip hans, þegar hann fyrstur manna, leiddi telpuna út í hinn stóra heim, á leikvanginn til hinna barnanna. I þeirri von, að sú hönd, sem leiðir Hermann litla um ókunna stigu verði jafn kær- leiksrík, sendi ég foreldrum hans, Maríu og Jóhanni og systkinunum þremur dýpstu samúðarkveðjur mfnar og fjölskyldu minnar. G.E. Nú legg ég augun aftur. Ó, Guð þinn náðarkraftur mín veri vörn í nótt. Ó, virzt mig að þér taka mér yfir láttu vaka þinn engil svo ég sofi rótt. Hver getur trúað að lítill drengur fullur af lífi og fjöri sé dáinn, horfinn og sjáist aldrei framar hér á jörð. Fjögur ár er stuttur tími f stundaglasi tilver- unnar, en mikið tómarúm getur litill fjörkálfur skilið eftir sig. Steinn litli Hermann var yngsta barn Marfu Jóhannesdóttur og Jó- hanns Th. Þórðarson skipstjóra er búsett eru í Hafnarfirði, en þau eiga þrjú eldri börn: Jóhönnu Valdísi, Þórð og Jóhann Má, sem sárt sakna nú litla bróður síns. En reynið að hafa hugfast að tíminn læknar öll sár. Við Smári og börnin okkar sendum ykkur okkar innilegustu samúðarkveðj- ur og biðjum Guð að styrkja ykkur og styðja í þessari þungu sorg. Kolbrún. Eiginkona mín og móðir okkar, ÞÓRUNN GUÐJÓNSDÓTTIR, Hraunteigi 17, lézt i Borgarspítalanum 23. sept Guðmundur Elías Bjarnason og börn. dóttur, sem býr í Lambadal í Dýrafirði. Guðrún var dugleg kona og vel verki farin, iðin og myndarleg húsmóðir, hjálpsöm og velviljuð, hress og glöð í bragði, enda lengst af heilsugóð og bjó við góð efni, einkum síðari ár ævinnar. Þau hjón voru templarar frá æsku, fyrst sem ungmennafélagar (í Umf. Afturelding f Mosfells- sveit og einnig í Grímsnesi) og eftir að þau fluttu til Reykjavíkur í stúkunni Framtiðin nr. 173, þar sem þau tóku þátt í starfi meðan heilsa þeirra leyfði. Indriði lézt árið 1971. Guðrún bjó til dánar- dægurs í íbúð sinni í Þingholts- stræti 15, sfðast i skjóli dóttur sinnar og tengdasonar, sem búa i sama húsi. Naut hún ævikvöldsins vel og fylgdist með þroska barnabarn- anna og eitt langömmubarn var hún búin að eignast, sem veitti henni ánægju, því að hún var mjög barngóð. Ein systir hennar er á lífi, Marta Sigriður Kolbeins- dóttir, í Reykjavík, en tvo bræður missti hún á unga aldri, Guðlaug og Stefán. Með Guðrúnu er genginn enn einn fulltrúi aldamótakynslóðar- innar, sem vann á meðan dagur var og gekk ótrauð gegnum gleði og sorg, hamingju og erfiðleika, sem hún sigraði ávallt með mikl- um myndarbrag og óbilandi þreki og bjartsýni til hinztu stundar. Hún fékk hægt andlát eftir stutta legu á sjúkrahúsi hinn 17. september siðast liðinn. Astvinir hennar, ættingjar og aðrir vinir munu sakna hennar og óska henni góðrar heimkomu til vinanna, sem á undan hafa farið yfir móðuna miklu. Kæra frænka mín og fóstur- systir. Ég kveð þig nú með þökk fyrir allt gott og elskulegt, sem þú hefur auðsýnt mér á samleið okkar um nærri sjötíu ára skeið. Friður Guðs og blessun sé með þér. Þóra Marta Stefánsdóttir. sýningarsalur Tökum allar notaðar bifreiðar í umboðssölu Til sölu Fiat 1 24 station árgerð '72. Fiat 125 P station '73. Fiat 1 28 2ja dyra. '73. Fiat 128 Rally '75 Fiat 1 27 2ja dyra '74. Fiat 132 1600 '74. Fiat 1 28 2ja dyra '74 Fiat 132 GLS '74. V 2 Látið okkur selja notaða bilinn og akið út á nýjum Fiat. FIAT EINKAUMBOÐ Á ÍSLANDI Davíð Sigurðsson h.f., SÍÐUMÚLA 35, SÍMAR 38845 — 38888. } Höfum nokkrar innréttingar til afgreiðslu í okt, V ivr i Vörumarkaðurinn hf Ármúla 1A. Húsgagna- og heimilisd. S-86-112 Matvörudeild S-86-111, Vefnaðarv.d. S-86-113 BONANZA eldhúsinnréttingar eru íslenzk smíði

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.