Morgunblaðið - 18.10.1975, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 18. OKTÓBER 1975
Minning:
VigdísLydía
Sigurgeirsdó ttir
Margai' oru þær minningar, sem
vi<l cigum og geymum í huga um
systur okkar, sem í dug er kvödd
hinztu kveðju t Ólafsvikurkirkju
á Snæfellsnesi. Allar þessar
minningar eru jafn fagrar og
yndislegar. Við áttum fagra og
minnisstæða æsku í Brimilsvalla-
plássi á góðu foreldraheimili.
I-’oreldrar okkar, þau Sigurgeir
Arnason og Steinunn Vigfús-
dóttir, innrættu okkur öllum
guðstraust og innilega trú, þvi
þótt hærinn í Nýjabæ væri litill,
var samt næg hlýa og hjartarúm
þar. Margir voru unglingarnir á
okkar reki, sem ólust upp á pláss-
inu, hæði á höfuðbólinu og hjá-
leigum þess og var oft glatt á
hjalla með kærum jafnöldrum, en
þrátt fyrir alla glaðværð, var lifið
samt enginn leiklir. Við fylgd'-
umst með störfum fullorðna
fólksins, og allar urðum við að
vínna til þess að styðja okkar
góðu foreldra. Gengið var niður
að sjó, er bátarnir lentu, og okkur
lærðist að nieta starf sjómanná og
sjálfar urðum við að taka þátt í
þvi starfi. þó á landi væri.
Snemma, ungár að árum, urð-
um við að vinna við alla þá
vinnu, ef unnin var á heimilinu,
og ekki vorunt við orðnar gamlar
er mamma okkar kenndi okkur að
taka lvkkjuna. Yndislegar voru
kvöldvökurnar er allir sátu við
vinnu sína og var bæði lesid og
sungið. Allar tókum við þátt í
þessu þó það hvíldi jafnvel mest á
elztu systrunum.
Fóstursystirin var ætíð skoöuð
sem kær systir. t>ar sem Vigdís
sáluga, sem fyrst er kölluð héðan
okkar systra, var önnur í aldurs-
röðinni, hvíldi oft mikið á henni
og eins var þetta eftir að for-
eldrar okkar fluttu til Ólafsvíkur.
Ilversu ánægjulegt var að fylgjast
með Vigdisi, er hún stofnaði sitt
eigið heimili, er hún giftist sinum
góða mikilhæfa manni Bjarna
Sigurðssyni vélsmið, og jafnvel þó
hcimili þeirra væri í 20 ár vestur
á Þingeyri var alltaf jafn indælt
að fylgjast með fréttunum, sem
við fengum af þeirra góða heimili.
Þegar þau komu aftur til Ólafs-
víkur var alltaf gott að koma til
þeirra og rifja þá upp með henni
kærar æskuminningar, en þó sér-
staklega að sjá af reynd hversu
góð húsmóðir og móðir hún var.
Sannarlega óskuðum við þess að
við hefðum getaö styrkt og
httggað kæru systur, þegar sorgin
gisti heimili hennar, en einnig þá
var hún hin sterka kona sem bar,
allar byrðar með hreysti og hetju-
lund en þá átti hún einnig börn og
tengdabörn, sem öll hjálpuðust að
við að hugga og styrkja. Þegar við
t
Bróðrr okkar
GUNNAR ÓLAFSSON,
véltæknifræðingur
lést miðvikudaginn 1 5 október
Fyrir hönd aðstandenda
Nanna Ólafsdóttir
Sigrún Ólafsdóttir
Kristín Ólafsdóttir.
t
Maðurmn mmn
GUÐVALDURJÓNSSON,
fyrrverandi brunavörður
verður jarðsungmn frá Dómkirkjunni kl 3 e h mánudaginn 20 okt
Jarðsett verður í Fossvogskirkjugarði
Fyrir hönd aðstandenda
Bergný Ólafsdóttir
t
Útför eiginmanns mins, sonar, tengdasonar, föður, tengdaföður' og afa,
MAGNÚSAR H. VALDIMARSSONAR
fyrrv. framkvæmdastjóra,
fer fram frá Dómkirkjunni laugardaginn 18 október kl 10 30 Blóm
vinsamlega afþökkuð, en þeim. sem vildu minnast hans, er bent á
Krabbameinsféiag íslands eða Slysavarnarfélagið
Margrét Jónsdóttir
Magdalena Jósefsdóttir, Aðalbjörg Óladóttir,
Erla M. Magnúsdóttir, Hermann Hermanssson,
Valdimar J Magnússon Sigrún Viggósdóttir.
og barnaborn.
t Þökkum mmlega auðsýnda samúð og vi narhug við andlát og jarðarför
konu minnar, móður okkar, tengdamóðu r, ömmu og systur.
HELGU INGIBJARGAR GUÐMUNDSDÓTTUR.
Ránargötu 13, Akureyri
Björn Jónsson
Pála Björnsdóttir Gísli Sigfreðsson
Guðmundur Björnsson, Sigriður Steinþórsdóttir,
Jón Björnsson Álfhildur Vilhjálmsdóttir,
Kristin Björnsdóttir Steingrímur Steingrímsson
Björgvin Björnsson Hörður Björnsson,
Björg Björnsdóttir Hanna Guðmundsdóttir
og barnaborn
hugsum um ævi systur okkar þá
koma okkur í hug þessi helgu orð
heilagrar ritningar: Guð, þú
hefur verið með mér frá æsku og
allt til þessa kunngjöri ég
dásemdarverk þín og jafnvel
þegar ég er orðin gömul og grá
fyrir hærum munt þú, ó Guð, ekki
yfirgefa mig að ég megi boða arm-
legg þinn komandi kynslóð. Og
einnig þessi orð: Já, gæfa og náð
fylgja mér alla ævidaga mína. Lof
sé Guði fyrir ævi hennar, lif
hennar og störf. Lofaður sé Guð
sem kallað hefur kæra systir til
sinna himnesku bústaða
Blessuð sé minning hennar.
Systur og fóstursystir
Júlíus Gunnar Svein-
björnsson — Minning
Fæddur 9. júlí 1953
Dáinn 8. október 1975
EG kynntist Júlla fyrst sem
stálpuðum ungling, gáskafullum
og fjörugum. Var mér snemma
ljóst, að ætíð var eitthvað um að
vera þar sem hann var nærri.
Ekki átti ég því láni að fagna a<'
dvelja langtímum með honum, er
nógu lengi þó til að kynnast þein
landinu. Auk kynningar- og fram-
kvæmdastarfa tók Magnús ætíð
virkan þátt í stefnumótun félags-
ins með nýjum hugmyndum og
tillögu um starfsemi þess.
Vegaþjónustan var eitt af hans
aðaláhugamálum. Þá starfsemi
skipulagði hann, stjórnaði og
Minning:
Magnús H. Valdimarsson
fyrrv. framkvœmdastjóri
Þegar kvaddur er hinsta sinni
Magnús H. Valdimarsson, dyrr-
verandi framkvæmdastjóri
Félags íslenzkra bifreiðaeigenda
(F.Í.B.), sjáum við á bak þeim
manni sem lengst og mest hefur
unnið við framkvæmd stefnumála
F.Í.B. og á þann hátt unnið fyrir
málstað allra bifreiðaeigenda í
landinu.
Magnús var fyrsti fram-
kvæmdastjóri F.I.B. og gegndi því
starfi um áratug þar til hann lét
af því starfi fyrir tveim árum
sökum heilsubrests. F.Í.B. var
stofnað 1932 en á styrjaldarárun-
um liggur starfsemi þess niðri að
mestu og þegar félagið er aftur
endurvakið gerist Magnús mjög
virkur félagi og er kjörinn í
stjo'rn þess 1949 og gegndi
stjórnarstörfum í rúman áratug,
Magnús var ráðinn framkvæmda-
stjóri í hluta af starfi. En brátt
gerðust umsvif félagsins það
mikil að hann var ráðinn í gullt
starf ásamt aðstoðarfólki en um
sama leyti var skrifstofa félagsins
flutt í rúmgott húsnæði að Bol-
holti 4. Með tilkomu þessarar
skrifstofu, sem Magnús veitti for-
stöðu, breyttist starfsemi
félagsins gersamlega, jafnt á sviði
félagsmála sem hagsmuna og
öryggismála. Magnús kynnti frá-
bærlega vel stefnumál félagsins,
aflaði þeim skilnings, virðingar
og vinsælda meðal bifreiða-
eigenda. Hann taldi ekki eftir sér
að ferðast um um landið, til þess
að skýra og kynna málefni félags-
ins, og ekki síður til þess að
kynnast viðhorfum félagsmanna
alstaðar á landinu. Slík ferðalög
voru árviss þáttur í starfi hans,
enda öfluðu þau honum og stjórn
félagsins ómetanlegrar þekkingar
um skoðanir, hag og vandamál
bifreiðaeigenda hvar sem var á
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug vegna andláts
STEFÁNS THORARENSEN,
úrsmiðs
frá Akureyri.
Margrét Þórðardóttir.
Gunnar Thorarensen.
t
þáttum í fari hans, sem ein-
kenndu hann til hinstu stundar,
— bjartsýni, lífsgleði og trúin á
lífið.
Hin hörmulega andlátsfregn
var mikið reiðarslag. I fyrstu var
efldi mjög I sinni framkvæmda-
stjóratíð, þá vann hann einnig að
því að komið var á fót krana-
þjónustu ásamt sjálfsþjónustu-
verkstæði fyrir félagsmenn. Þá
voru Magnúsi mjög hugleikin
öryggismál umferðarinnar. Á
þeim fyrstu árum sem Magnús
var framkvæmdastjóri beitti
F.t.B. sér fyrir því að reglulegar
Ijósastillingar bifreiða yrðu fram-
kvæmdar árlega um allt land.
Magnús vann að þessum öryggis-
málum af mikilli atorku og skipu-
Iagði ljósastillingu bifreiða á
vegum F.t.B. um nær allt land tvö
ár í röð.
Framhald á bls. 17.
erfitt að trúa, en smám saman
rann hin blákalda staðreynd upp.
Smitandi glaðværð Júlla er ein-
ungis minning. Hlátur hans að-
eins bergmál.
Júlli var þuhgu heimili sinu
ávallt styrk stoð. Og alltaf var
hægt að leita til hans ef á aðstoð
þurfti að halda. Kom það og
ósjaldan fyrir. Þannig eignaðist
Júlli marga vini, sem mikið
dálæti höfðu á honum. Held ég þó
að á enga sé hallað, þó fullyrt sé
að mest dálæti hafði móðir hans á
honum. Er það reyndar engin
furða svo góður og hjálpsamur
sem hann var henni.
Við, sem þekktum Júlla, eigum
um sárt að binda i dag. En ekki
megum við láta sorgina yfirbuga
okkur enda væri það andstætt
lífsskoðun hans. Hann var lífs-
glaður og bjartsýnn og ber okkur,
sem eftir lifum, að minnast þess.
Þannig eigum við auðveldara með
að taka gleði okkar aftur. Hin
ástkæra eiginkona geymir greini-
lega þessa björtu mynd af Júlla í
huga sér, svo vel ber hún harm
sinn.
Lif hans var bjart og fullt af
gleði. Megi minningin um góðan
dreng vera eins. Stebbi
ÍSLENSKA þjóðin hefur misst
einn úr hópi fyrirvinnunnar.
Tuttugu og tveggja ára glæsi-
menni er allt í einu kippt af
sjónarsviðinu, þar sem það er að
störfum um borð í skipi sinu.
Skipstjóri og skipshöfn verða
að horfa á slíkan ógn-ar viðburð,
einn af félögunum liggur i valn-
um, án þess að nokkur fái að gert
úr því sem komið er.
Það eru slíkir atburðir, sem
leggja þyngstar byrðar á skip-
stjórnarmenn og skipshöfn. Bar-
átta við storm og stórsjó eru
hverfandi hjá þeim. Allt í einu er
kallað út í talstöðina voða slys um
borð, og ógnarfréttin flýgur eins
og eldur i sinu, menn eru vaktir
upp um miðja nótt, og erindið er
að tilkynna sorgarfréttina.
Heimabyggðin hefur hlotið sár,
Framhald á bls. 17.
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim er auðsýndu samúð og
vinarhug við andlát og jarðarför ástkærrar eiginkonu minnar, móður,
tengdamóður og ömmu
ÞÓRU HANNESDÓTTUR
Skipholti 28, Reykjavík.
GústavA. Guðmundsson
Sigriður Gústavsdóttir Karl Ásgrímsson
Þóra S. Karlsdóttir, Gústav A. Karlsson
+
Hjartans þakkir til allra, sem vottuðu samúð við andlát og jarðarför,
ÓLAFS SIGURJÓNSSONAR
hreppstjóra,
Þórustíg 8, Ytri Njarðvík.
Sérstakar þakkir sendum við hreppsnefnd og öðrum félagsskap
Njarðvíkur og starfsfólki Stapa
Sigurjón Jónsson Gunnar Sigurjónsson,
Sigurlilja Þórólfsdóttir og börn,
fóstursystkini og aðrir vandamenn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda
samúð og hlýhug við andlát og
útför
FRIÐBJARGAR
EINARSDÓTTUR
frá Ey
Norðurbraut 21.
Rúnólfur Jónsson og
vandamenn.
Úllaraskreytlngar
blömouol
Groðurhúsið v/Sigtún simi 36770