Morgunblaðið - 28.12.1975, Blaðsíða 18

Morgunblaðið - 28.12.1975, Blaðsíða 18
18 MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 28. DESEMBER 1975 + FRÍÐA PROPPÉ lyfsali andaðist i sjúkrahúsi Akraness að kvöldi 23 desember Laura Proppé, Carla Proppé, Gunnar Proppé, Ástráður Proppé, Jóhannes Proppé, Guðmunda Gisladóttir. Maðurinn minn og stjúpi JÓN ÁGÚST SIGURÐSSON. fyrrverandi póstmeður, frá Stóru Ásgeirsá, verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni 29 desember kl 1 30 Þeim, sem vilja minnast hans er bent á Elliheimilið Grund Gyða Friðriksdóttir og dætur. + Utför GUÐMUNDAR GUÐMUNDSSONAR. Skipagerði, Vestur Landeyjum, fer fram frá Akureyjarkirkju þriðjudaginn 30 desember kl 14 Guðleif Gunnarsdóttir, böm, fósturdóttir og tengdabörn. + Utför GUÐNÝJAR JÓNSDÓTTUR, frá Galtafelli. fer fram frá Dómkirkjunni 30 þ m kl 10 30 Hrepphólum samdægurs Jarðsett verður i Gróa Torfhildur og Henrik Sv. Björnsson og barnabörn. Una Kjartansdóttir. + Sonur minn og bróðir okkar ÓLAFUR G. JÓNSSON Grenimel 24 verður jarðsungmn frá Dómkirkjunni mánudaginn 29 des. kl 3. Blóm vinsamlegast afbeðin, en þeim sem vildu minnast hans er bent á Krabbamemsfélaqið _ , _ . Margrét Gunnarsdóttir Ingibjörg Jónsdóttir Kristín Jónsdóttir. + Faðir okkar, GUÐNI SIGURBJARNASON Kambsveg 23, verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju, mánudaginn 29 desen- 10 30 „.. Bornin. iber kl + Uppeldisbróðir minn PÉTUR PÉTURSSON stýrimaður verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 30 des kl 1 0 30 Fyrir hönd vandamanna Sigriður Vilhjálmsdóttir + Móðir okkar MAGNEA EINARSDÓTTIR frá Bræðratungu Stokkseyri, verður jarðsungin frá Stokkseyrarkirkju, mánudaginn 29 desember kl. 2 Börnin + Þökkum samúð við andlát og útför sonar okkar HARALDAR EIRÍKSSON Snekkjuvog 1 2 Sérstakar þakkir færum við læknum og hjúkrunarfólki á Grensásdeild Borgarspítalans Marla Haraldsdóttir Eiríkur Gíslason Jón B. Hjálmars- son —Minning Fundum okkar Jóns Hjálmars- sonar bar ekki saman fyrr en við vorum báðir nærri fertugir. Við höfðum heillast af golfíþróttinni, vorum byrjendur hjá Golfklúbbi Reykjavíkur á sama tíma og háð- um eftir það marga keppnina, enda var getan löngum svipuð hjá báðum. Ég á margar ánægjulegar endurminningar um samveru- stundirnar í golfinu; þar var Jón glaðbeittastur allra, ævinlega hress og upplífgandi og bjartsýnn á að sigra. Þannig var Jón í öllum sínum lífsmáta; hann var bardagamaður í bezta skilningi þess orðs, hafði yndi af að takast á við erfiðleika og sigrast á þeim. A leikrænan hátt fann hann útrás fyrir þessa þörf f golfinu og eignaðist þar marga góða vini, sem vel kunnu að meta hressilegt viðmót haníf og drengskap. Jón reyndist sannur félagsmaður; hann lagði fram mikið sjálfboða- starf og hljóp fjárhagslega undir bagga með félagsskapnum, þegar mikið lá við. Um hálfvelgju var ekki að ræða; Jón var ævinlega heils hugar í öllu því, sem hann tók sér fyrir hendur og þeir sem nutu hjálpar hans, áttu von á mik- illi liðveizlu. Eftir þvi sem árin liðu, urðu samverustundir okkar fleiri og stundum var komið saman til að ræða ýmis konar áhugamál, sem við áttum sameiginleg. Ekki var það sfzt i sambandi við myndlist, en Jón var fagurkeri í eðli sinu og hafði yndi af myndum. í nokkur skipti fórum við saman á suð- rænar slóðir í litlum en samstillt- um hópi, sem mun sáran finna til þess, að gott orð vantar í sálminn, næst þegar verður farið. Við fórum venjulega eitthvað þangað, sem hægt var að leika golf í nálægð pálmatré, hvítan sand og blátt haf. Það voru góðar stundir, fjarri daglegu amstri og áh.vggjum og einn félagi okkar komst svo að orði á einum stað, þar sem fegurðin ríkir ein, að þannig hlyti himnaríki að vera. Að loknum leik á slíkum stað var gott að setjast niður yfir einum bjór í forsælu og ræða málin. Venjulega varð Jón dökkbrúnn um leið og hann kom í sólina og við sögðum þá í gamni, að nú væri Fransarinn að koma upp í honum. Faðir Jóns, Hjálmar Diego á Steinhólum við Kleppsveg, var franskur í föðurætt, svo þetta var ekki alveg út í bláinn.A slíkum stundum kom upp á yfirborðið rómantískur, finn og þýður strengur hjá Jóni, sem minna bar á í daglegu amstri. Allt þetta verður hugsætt nú, þegar Jón Hjálmarsson er ekki lengur á meðal okkar. Allt í einu er hann horfinn af sjónarsviðinu; einn morgun í svartasta skammdeginu var maður vakinn með þeim tíðindum, að Jón sé farinn. Og aldrei varð skammdegið svartara en þá. A slíkum stundum skilur maður, hvað bilið er mjótt milli lífs og dauða og að enginn veit, hver annan grefur. Jón Hjálmarsson lærði prentiðn á sfnum tíma í Gutenberg, en eignaðist síðar eigið fyrirtæki í Otfaraskreytlngar blémoucil Groðurhúsið v/Sigtun simi 36770 prentiðnaðinum, Prentsmiðju Jóns Helgasonar, og rak hana með mikilli drift. Eg vissi, að það voru oft erfiðleikar, sem steðjuðu að hjá Jóni á þeim árum, en hann sigraðist á þeim öllum og byggði stórhýsi yfir fyrirtækið við Síðu- múla. Það lætur nærri, að upp- gangsfyrirtæki hneppi eigendur sína í þrældóm og það fann Jón afskaplega vel. Þess vegna tók hann þvi fegins hendi haustið 1973, þegar rfkið bauðst til þess að kaupa fyrirtækið vegna stækk- unar á Gutenberg. Jón vann þar samt áfram; hann var prent- smiðjustjóri og sá um umfangs- miklar breytingar á húsnæðinu. Alagið, sem hann hafði af rekstri eigin fyrirtækis, var ekki lengur fyrir hendi. En samt fór sem fór og þetta er raunar ekkert eins- dæmi; svo virðist sem hjartasjúk- dómar seilist sífellt í raðir yngri og yngri manna. Jón Bergmann Hjálmarsson var vestfirzkrar ættar. Móðir hans, Halldóra Sigurðardóttir, var að vestan og faðir hans, sem ég gat um áður, var vestfirzkur i móður- ætt. Jón var fæddur f Reykjavík 15. september 1927 og var 48 ára gamall. Jón kvæntist eftirlifandi konu sinni, Laufeyju Karlsdóttur árið 1948 og varð þeim þriggja barna auðið. Elzt er Aðalheiður, 27 ára og nú gift, en Hjálmar, sem er 22 ára, og Sigriður Erla, sem er 19 ára, hafa bæði verið í föðurhús- um. Laufey og Jón voru samhentari en gengur og gerist um hjón; þau kappkostuðu að vera sem mest saman og Laufey tók eins og Jón þátt í margvíslegum störfum fyrir Golfklúbb Reykjavíkur og mjög oft léku þau hjónin saman golf. Þegar sambandi hjóna er á þann veg háttað, verða viðbrigðin meiri og sárari. Óhjákvæmilega mynd- ast tómarúm, sem aðeins tíminn getur fyllt. Þessum minningar- orðum um Jón vin minn fylgja einlægar samúðarkveðjur til Laufeyjar og barnanna frá okkur hjónum og hópnum, sem batzt þeim traustum böndum og saknar nú vinar f stað. Gfsli Sigurðsson. Minning: Guðni Sigurbjarnason málmsteypumaður Fæddur 8. nóvember 1902. Dáinn 18. desember 1975. Hin langa þraul cr liðin nú loksins hlaustu friúinn ok allt cr orðið rútt nú sa*ll cr sifíur unninn og sólin björt upp runnin á hak við dinima dauðans nótt. (V. Brlcm) Afi fæddist í Reykjavík, sonur hjónanna Sigurbjarna Guðna- sonar vélstjóra og Sigríðar Krist- insdóttur. 16 ára og elstur sjö systkina missti hann föður sinn og 6 árum síðar dó móðir hans. Það er ekki auðvelt fyrir okkar kynslóð í dag að skilja hversu erfitt hefur verið fyrir afa að missa foreldra sína ungur og sjá systkinahópnum tvístrað, þá voru ekki tryggingar og alls konar styrkir. Ekki var um annað að ræða en að vinna. Hann byrjaði að læra málmsteypu 14 ára gamall og vann hjá sama fyrirtæki allt sitt líf. Afi hafði mikla meðfædda hæfi- leika til hljómlistarstarfa og spil- aði oft á harmónikku fyrir dansi langt fram á morgun. 14. febr. 1931 kvæntist hann Elísabetu Gísladóttur frá Viðey. Þau áttu fimm börn og eru þau öll á lífi: Sigurbjarna, Sigríði og Þor- stein sem búsett eru í Reykjavík og Elísabetu og Gísla sem búsett eru á Neskaupstað. Enn koma dimmir dagar. 14. febrúar 1965 missti hann ömmu mjög snögglega. Þá voru erfiðir tímar hjá afa en hann var dulur á sorgir sínar. Afi var mikill náttúruunnandi og taldi það ekki eftir sér að hjóla til Þingvalla eftir vinnu. Hann fór yfirleitt allar sínar ferðir á hjóli meðan kraftar og heilsa entust. Við barnabörnin eigum margar góðar og skemmtilegar minningar um afa! Margar voru sögurnar sem afi sagði, okkur til ánægju og fróðleiks. Alltaf minnumst við þess að gott var að leita til afa í vandræðum okkar í sambandi við hjól okkar krakkanna og leysti hann þau vandamál strax. Mikið verður tómlegt um jólin að heyra hann ekki spila jólalögin og sálmana á nikkuna sína. Hinsta kveðja frá barnabörnum Elísabetu Gfsladóttur Guðna Sigurbjarnarsyni. + Útför sonar okkar, föður, bróður og mágs ÞÓRARINS ÞORSTEINSSONAR Vallarbraut 10, Seltjarnarnesi, fer fram frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 30 desember kl. 3 e h Ásthildur Kristjðnsdóttir, Þorsteinn Halldórsson Hrönn Þórarinsdóttir Halldór B. Þorsteinsson, Steinunn Guðbjartsdóttir Benedikt Þorsteinsson, Anna Albertsdóttir Steinþór Þorsteinsson, Elísabet Brynjólfsdóttir, Jónína Þorsteinsdóttir, Erla Þorsteinsdóttir. + Elskulegur sonur okkar og bróðir HALLGRÍMUR INDRIÐASON verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 30 desember kl 3. Ingunn og Indriði Nielsson Hans Indriðason Níels Indriðason Indriði Indriðason Gunnar Indriðason Ragnheiður Indriðadóttir Erla Einarsdóttir Guðlaug Ástmundsdóttir Anna Toft Hildur Þorvaldsdóttir Kristinn Karlsson - + Þökkum alla samúð við fráfall KRISTJÁNS GEIRMUNDSSONAR Grettisgötu 32 B Eiginkona. börn, tengdabörn og barnabörn.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.