Morgunblaðið - 20.01.1976, Síða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 20. JANUAR 1976
Bjarni Jónsson hleypir af kanónunni f leiknum við Ármenninga
og f netinu hafnaði knötturinn án þess að Stefán og Hörður kæmu
við vörnum.
Enn klifra
Þróttarar
Þróttarar ætla ekki að gera það endasleppt í 1. deildinni. Liðið
hefur nú hlotið 9 stig f síðustu 5 leikjum sfnum og eina stigið sem
liðið hefur glatað í þessari skorpu sinni var gegn Haukum á
dögunum. Nvliðarnir í 1. deildinni eru reyndar f toppbaráttunni
með 10 stig. Á laugardaginn voru það Ármenningar sem máttu
láta f minni pokann fyrir Þrótturum og munurinn varó hvorki
meiri né minni en 12 mörk, eða 23:11. Það verður þó að segjast að
Ármannsliðið lék þennan leik ömurlega illa og virtust sumir
leikmanna liðsins hafa meiri áhuga á að mótmæla dómurunum
og dómum þeirra heldur en að berjast til sigurs.
Leikur þessara liða, sem Iínumennirnir Sveinlaugur og
margir töldu álíka að getu var Konráð, sem eru báðir að verða
nokkuð jafn framan af. Þótt mjög sterkir leikmenn.
Þróttur skoraði 2 fyrstu mörk Fátt er hægt að segja
leiksins, var staðan t.d. 4:3 er Armenningunum til hróss að
10 mínútur voru af leiktfman-
um. Þá fór Þróttarliðið loks í
þessu sinni. Svo virtist sem þeir
hefðu farið með allan sinn
gang og í leikhléi var staðan kraft í sigurleikinn gegn Gróttu
12:6. I seinni hálfleik léku
Þróttarar svo enn betur —
Ármenningarnir enn verr og
munurinn jókst og jókst. Mest-
ur varð hann 12 mörk í lokin
23:11.
Maður þessa leiks var tví-
mælalaust Marteinn Árnason,
á dögunum. Sá sigur var vissu-
lega mikilvægur, en leiki
Ármenningar ekki til muna
betur í næstu leikjum sfnum fá
þeir varla fleiri stig í mótinu.
Það var helzt Björn Jóhannes-
son sem hélt sér fyrir ofan
meðalmennskuna að þessu
sem varói mark Þróttara af sinni, en auk hans átti nýliðinn
stakri snilld í seinni hálfleikn- Friðrik Jóhannsson falleg skot.
um. Var þá á tímabili sama
hvernig Ármenningarnir skutu
á markið, hann varði allt. Vörn
Þróttaranna var líka góð og allt
liðið á hrós skilið fyrir frammi-
stöðuna, Þróttur er greinilega
að ná upp liði, þar sem iiðs-
Dómarar þessa leiks voru
þeir Sigurður Hannesson og
Gunnar Gunnarsson. Dæmdu
þeir leikínn sæmilega, voru þó
ef til vill ekki nægilega öruggir.
Hins vegar fékk undirritaður
heildin er virk og óþarfi er að ekki séð að Ármenningar töp-
einblírta á stjörnur liðsins.
Auk Marteins komu þeir
Halldór, Bjarni og Friðrik vel
frá þessum leik og þá ekki síður
uðu svo gífurlega á dómgæzlu
þeirra, eins og sumir leik-
manna liðsins vildu vera láta.
—áij
Hankannr sefln óvænt slrik í reikn-
ingínn með 21—17 sigri yfir Val
I. DEILDAR keppni tslandsmótsins í handknattleik tók nokkuð óvænta stefnu á
sunnudagskvöldið er Valsmenn urðu að lúta í Iægra haldi fyrir Haukum í íþrótta-
húsinu í Hafnarfirði. 21—17 urðu úrslit leiksins, eftir að Haukar höfðu haft forystu
í leiknum allan tímann og verið einnig betra liðið á vellinum frá upphafi til enda.
Reyndar varð tap FH-inga fyrir Víkingum síðar um kvöldið til þess að staðau
breyttist ekki eins mikið og ella hefði orðið, en FH-sigur í þeim leik hefði þýtt að
þeir hefðu komist upp að hlið Vaismanna í mótinu.
Með sigrinum á sunnudags-
kvöldið má Ijóst vera, að Hauk-
arnir hafa enn ekki sagt sitt síð-
asta orð í vetur. Þeir hafa verió
sannkallaðir kóngabanar. Lagt að
velli öll liðin sem fyrirfram voru
álitin sterkust, en síðan tapað
stigum f leikjum sínum við slak-
ari liðin, m.a. botnliðið Gróttu.
Eftir góða byrjun i mótinu datt
Haukaliðið óneitanlega niður, en
leikurinn á sunnudagskvöldið
bendir til þess að það sé að ná sér
á strik að nýju. Baráttan var eins
og bezt gat orðið og hreyfanleiki
varnarinnar ámóta góður og var
fyrst á keppnistímabilinu, er liðið
vann hvern sigurinn af. öðrum.
Það sem mestu breytti fyrir
Haukaliðið að þessu sinni var það
að markvarzlan, sem verið hefur
ærið misjöfn að undanförnu var
nú góð leikinn út, — það voru ófá
skot Valsmanna sem Gunnari Ein-
arssyni tókst að afstýra frá
Haukamarkinu f leiknum, og þeg-
ar Haukarnir fundu að Gunnar
var í ham, breyttist allur leikur
þeirra til hins betra — meira ör-
yggi var í honum.
Eftir atvikum hefðu Haukarnir
verðskuldað enn stærri sigur í
þessum leik, þar sem þeir voru
oftsinnis mjög óheppnir með skot
sín, enginn þó eins og Stefán
Jónsson, sem hvað eftir annað
komst frír inn af lfnunni, en lét
Olaf Benediktsson verja hjá sér.
Endurkoma Stefáns í Haukaliðið
er þvf einnig mikill styrkur, þar
sem hann „tætir“ mjög í vörn
andstæðinganna og opnar fyrir
félaga sína, auk þess sem hann er
jafnan drjúgur við að skapa sér
færi sjálfur.
Elfas Jónasson, þjálfari Hauka-
liðsins, var maðurinn á bak við
spil liðsins, eins og svo oft áður,
og náði oftsinnis að gera Vals-
mönnum skráveifur, bæði með
því að skora sjálfur með góðum
skotum og eins með því að þjarma
vel að vörninni og gefa síðan inn á
línu, þar sem Ingimar Haraldsson
greip jafnan vel og skoraði af
öryggi. Var það vonum seinna að
Valsmenn tóku Elías úr umferð
— ekki fyrr en f seinni hálfleik.
Náðu Valsmenn þá um tíma að
minnka muninn verulega, en
Haukarnir létu ekki bilbug á sér
finna og náðu að auka muninn
aftur eftir að Valsmenn tóku
Hörð Sigmarsson einnig úr um-
ferð, sem virtist ekki vera sterkur
leikur i stöðunni.
Því verður ekki á móti mælt að
Valsliðið var mun daufara og
óákveðnara í þessum ieik en verið
hefur að undanförnu. Má vera að
leikmennirnir hafi talið leikinn
unninn fyrirfram, en það kann
aldrei góðri lukku að stýra að
vanmeta andstæðinginn. Jón
Karlsson lék ekki þennan leik
með liðinu, þar sem hann dvelur
erlendis um þessar mundir, og
ekki er ósennilegt að það hafi
ráðið úrslitum, þar sem Haukun-
um reyndist furðu auðvelt að
stöðva aðalskyttur Valsliðsins:
Guðjón, Jón Pétur og Gunnar.
Var jafnan gengið vel fram í þá,
Ingimar Haraldsson var Valsmönnum oft erfiður í leiknum á sunnudaginn. Eftir sendingu Eliasar
stekkur hann þarna inn f teiginn og skorar. Steindór og Guðjón hafa orðið of seinir til varnar.
LIÐHAUKA.
Gunnar Einarsson 3
Svavar Geirsson 2
Ingimar Haraldsson 3
Stefán Jónsson 2
Guðmundur Haraldsson 2
Hörður Sigmarsson 2
Sigurgeir Marteinsson 2
Elías Jónason 3
Jón Hauksson 1
Þorgeir Haraldsson 2
Ölafur Ólafsson 1
LIÐ VALS:
Olafur Benediktsson 2
Gunnsteinn Skúlason 1
Bjami Guðmundsson 1
Guðjón Magnússon 2
Steindór Gunnarsson 3
Stefán Gunnarsson 2
Jóhann Ingi Gunnarsson 2
Jón Pétur Jónsson 2
Gunnar Björnsson 2
Jóhannes Stefánsson 2
Þorbjörn Guðmundsson 2
DOMARAR:
Gunnlaugur Hjálmarsson og
Jón Friðsteinsson 3
LIDFH.
Birgir Finnbogason 1
Guðmundur Sveinsson 1
Sæmundur Stefánsson 2
Guðmundur Á. Stefánsson 1
Gils Stefánsson 2
Arni Guðjónsson 1
Jón Gestur Viggósson 1
Geir Hallsteinsson 2
Andrés Kristjánsson 2
Viðar Símonarson 3
Þórarinn Ragnarsson 2
Oiafur Magnússon 1
LIÐ VIKINGS:
Rósmundur Jónsson 2
Magnús Guðmundsson 2
Olafur Jónsson 3
Skarphéðinn Oskarsson 2
Sigfús Guðmundsson 1
Páll Björgvinsson 3
Erlendur Hermannsson 1
Stefán Halldórsson 2
Viggó Sigurðsson 2
Björgvin Björgvinsson 2
DÖMARAR:
Hannes Þ. Sfgurðsson og
Karl Jóhannsson 3
FRAM:
Guðjón Erlendsson 3
AndrésBridde 1
Pálmi Pálmason 3
Hannes Leifsson 2
Arni Sverrisson 1
Gústaf Björnsson 1
Sigurbergur Sigsteinsson 2
Pétur Jóhannsson 3
Arnar Guðlaugsson 1
Guðmundur Þorbjörnsson 1
Magnús Sigurðsson 2
Jón Sigurðsson 2
GRÓTTA:
Guðmundur Ingimundarson 1
Stefán Stefánsson 1
Axel Friðriksson 2
Georg Magnússon 1
Halldór Kristjánsson 1
Arni Indríðason 2
Magnús Sigurðsson 2
Kristmundur Árnason 1
Björn Pétursson 2
Björn Magnússon 1
Hörður M. Krist jánsson 1
Gunnar Lúðvfksson 1
DÓMARAR:
Kristján Örn Ingibergsson
og Kjartan Steinbaeh 3
ÞRÖTTUR:
Marteinn Arnason 3
Sveinlaugur Kristjánsson 2
Trausti Þorgrímsson 2
Gunnar Gunnarsson 1
Halldór Bragason 3
Erling Sigurðsson 1
Jóhann Frfmannsson 1
Friðrik Friðriksson 3
Björn Vilhjálmsson 1
Kristján Sigmundsson 2
Konráð Jónsson 2
Bjami Jónsson 2
ÁRMANN:
Ragnar Gunnarsson 1
Olfert Nábv j
Björn Jóhannesson 3
Grétar Árnason l
Ilörður Harðarson 2
Pétur Ingólfsson 1
Jón Astvaldsson 1
Friðrik Jóhannsson 2
Hörður Kristinsson 1
Egill Steinþórsson 1
Jens Jensson 2
DOMARAR:
Sigurður Hannesson og
Gunar Gunnarsson 2
og þeim ekki gefin færi á að
stökkva upp og skjóta. Lentu
Valsmenn oft í hálfgerðum vand-
ræðum er Haukarnir höfðu stöðv-
að þessa leikmenn, og yfirleitt
virtist sem mótlætið frá byrjun
hefði slæm áhrif á Valsliðið sem
aldrei náði að rífa sig verulega
upp. Varnarleikur liðsins var
einnig í hálfgerðum molum. Kom-
ið var fram á móti skyttum
Haukaliðsins og stór göt skilin
eftir þar sem línumenn Hauk-
anna stóðu lítt valdaðir og eins
áttu Valsmennirnir í miklum erf-
iðleikum með hornin, en Hauk-
arnir nýttu vel breidd vallarins í
leiknum og létu knöttinn ganga út
í hornin, en þaðan skoraði Þor-
geir Haraldsson tvö mörk
snemma í leiknum.
Urslit þessa leiks hljóta að gefa
andstæðingum Valsliðsins byr
undir vængi. Það er séð að Vals-
liðið er ekkert övinnandi virki.
En eins hljóta úrslit leiksins að
vekja Valsmenn til umhugsunar
og varúðar í þeim leikjum sem
þeir eiga eftir. Það hefur áður
•séð að Valsmenn hafa verið
komnir með unnið mót, en tapað
því síðan — sennilega á of mikilli
sigurvissu.
— stjl.
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 20. JANUAR 1976
19
STAÐAN
StaSan f 1. deild íslandsmótsins
i handknattleik er nú þessi:
Valur 9 6 1 2 173:139 13
Haukar 10 5 2 3 189:173 12
FH 9 5 0 4 194:179 10
Fram 10 4 2 4 167:163 10
Þróttur 10 4 2 4 190:188 10
Víkingur 9 5 0 4 188:186 10
Ármann 10 3 1 6 162:211 7
Grótta 9 2 0 7 156:180 4
Markhæstu leikmennirnir i
mótinu eru eftirtaldir:
Viðar Sfmonarson var sá FH-ingur sem helzt stóð uppúr i leiknum við Vfkinga á sunnudagskvöldið. Þarna hefur hann misst jafnvægið, eftir
að Viggó hefur ýtt við honum, en Geir og Björgvin fylgjast með framvindu mála.
Loks svolitlir meistarataktar hiá Víkingi
og það nægði til 23—20 signrs jfir FH-ingnm
Fallið blasir við Gróttu
ÍSLANDSMEISTARAR Vfkings sýndu loks sitt rétta andlit er þeir
báru sigurorð af bikarmeisturum síðasta árs, FH-ingum á heimavelli
þeirra í lþróttahúsinu í Hafnarfirði á sunnudagskvöldið. Vfkingarnir
höfðu yfirhöndina lengst af f þessum Ieik og þriggja marka sigur
þeirra 23—20 var sízt of stór, ef miðað er við gang leiksins. Náði
Vfkingsliðið öðru hverju ágætum leikköflum, og vörn þess var með
allra bezta móti, jafnvel þótt mörk FH-inga yrðu 20. Mesti munurinn
var þó að markvarzla FH-inga í leik þessum var lengst af á algjörum
núllpunkti og um tíma virtist nóg fyrir Vfkingana að hitta markið —
allt lá inni. Það var ekki fyrr en í seinni hálfleiknum að Birgir
Finnbogason fór að verja skot og skot og náðu FH-ingar þá að jafna f
stöðunni 16—16. En þegar Vfkingar komust svo aftur yfir höfðu
FH-ingar ekki til að bera yfirvegun og ró til þess að ná aftur að jafna.
Það átti að gera helzt tvö mörk f hverri sókn sem ekki mátti taka
nema andartaksstund.
Björgvin Björgvinsson lék nú
sinn fyrsta leik með Víkingslið-
inu. Hann var ekki áberandi í
leiknum, enda virtist sem hinir
nýju félagar hans kynnu ekki á
hann. Nokkrum sinnum náði
Björgvin að hlaupa sig frían, en
fékk þá aldrei knöttinn. Aðal-
styrkur hans fyrir hið nýja lið
hans lá i þvi að FH-ingarnir voru
greinilega mjög hræddir við
hann. Batt Björgvin algjörlega
einn mann í vörninni, og auðveld-
aði það félögum hans að komast í
skotfæri og nýta þau. Ekki er á
því vafi að Björgvin kemur til
með að verða Víkingsliðinu gífur-
lega mikill styrkur í framtíðinni.
Leikurinn á sunnudagskvöldið
bauð upp á mikil átök, og oft
óþarflega grófan leik. Þetta var
leikur sem hefði farið í vitleysu,
hefðu dómararnir ekki tekið hann
jafn föstum tökum og raun bar
vitni. Þó fannst manni á stundum
að þeir Karl og Hannes hefðu
mátt taka fastar á olnbogaskotum
og hrindingum sem gengu leikinn
út.
Sem fyrr greinir var unnt að
merkja að meiri baráttukraftur
og leikgleði var hjá Víkingunum
í þessum leik en oft áður i mótinu
í vetur. Hraði var góður i spili
liðsins og sömuleiðis ógnun við
vörnina. Helzti gallinn i sóknar-
leik Víkinganna í leiknum var sá
að hornin voru oftast látin algjör-
lega ónotuð og þá sjaldan að knött-
urinn gekk þangað út var ekki
gerð tilraun til þess að fará inn.
Þetta auðveldaði FH-ingum vörn-
ina verulega, og var oft mikill
mannsöfnuður samankominn á
vallarmiðjunni þar sem hver
reyndi að ryðja öðrum úr vegi.
Eins og svo oft áður var það
Páll Björgvinsson sem var drýgst-
ur þeirra Víkinga, ákveðinn og
fljótur að átta sig á þeim mögu-
leikum sem buðust. Olafur Jóns-
son kom á óvart i leiknum, en þar
er á ferðinni athyglisverður leik-
maður sem er að öðlast trú á
sjálfum sér og er farinn að þora
að gera hluti upp á eindæmi.
FH-liðið þarf ekki að vænta
mikils árangurs fyrr en mark-
varzla þess'er komin í betra horf
en er um þessar mundir. Það er
hreint ekki nóg að skora fjölda
marka í hverjum leik, ef andstæð
ingarnir skora fleiri. Einhvern
veginn hefur FH-liðið ekki náð
því út í vetur sem augljóslega býr
í því, ogekkierhægtaðsegja að
liðið leiki af miklu skipulagi.
Sóknarleikurinn byggist fyrst og
fremst á einstaklingsframtaki og
það er því undir hælinn lagt hver
árangurinn verður. Að þessu
sínni var Viðar Símonarson einna
drýgstur FH-inga í sóknarleikn-
um, en sleppti nokkuð í gegnum
sig í vörninni. Geir Hallsteinsson
var með daufara móti, en Víking-
ar höfðu líka sérstaka gát á hon-
um og reyndu að stöðva hann
tímanlega. Reyndi Geir töluvert
að skjóta í leiknum, en kom ekki
út með góða nýtingu. Línumenn
FH-inga eru einnig um of rólegir í
stöðum sínum. Standa þar mikið í
sömu sporum og bíða eftir því að
eitthvað gerist sem gefi þeim
möguleika í stað þess að vinna
fyrir þeim og aðstoða einnig
skytturnar við að opna vörnina.
— stjl.
Friðrik Friðriksson, Þrótti 64
Páll Björgvinsson, Víkingi 59
Pálmi Pálmason, Fram 58
Hörður Sigmarsson, Haukum 51
Viðar Símonarson, FH 44
Þórarinn Ragnarsson, FH 43
Geir Hallsteinsson, FH 42
Björn Pétursson, Gróttu 41
Elias Jónasson, Haukum 41
Næstu leikir f 1. deildinni verða
annað kvöld. Þá leikur Grótta við
Víking og síðan FH gegn Val.
Leikið verður i íþróttahúsinu i
Hafnarfirði og hefst fyrri leikurinn
klukkan 20.00.
ÞAÐ ER ekki burðugur hand-
knattleikur sem leikmenn Gróttu
ieika þessa dagana. Varnarleikur-
inn sem gatasigti og sóknarleik-
urinn með eindæmum fálm-
kenndur. Hvað veldur er ekki
gott að segja, en áhugi leikmann-
anna virðist talsvert minni nú, en
er liðið kom upp 1 1. deild fyrir 2
árum. Nú blasir fallið við Gróttu-
liðinu og leikur þess á laugar-
daginn gegn Fram var ekki til að
gera vonir stuðningsmanna liðs-
ins glæstari. Framararnir unnu
sannfærandi sigur 26:17, en
leiddu þó ekki nema með einu
marki 1 leikhléi, 11:10. Seinni
hálfleikinn unni Framararnir þvf
15:7.
Leikur þessi var jafn framan af.
Staðan t.d. 7:7 er fyrri hálfleikur-
inn var rúmlega hálfnaður. Þá
skoruðu Framarar 4 mörk í röð,
en tókst samt ekki að hrista
Gróttumennina af sér, þvi þeir
svöruðu fyrir sig með 3 sfðustu
mörkum hálfleiksins. Björn Pét-
ursson byrjaði svo seinni hálfleik-
inn á því að jafna 11:11 en eftir
það var ekki heil brú i leik
Gróttu. Fram skoraði nú 6 mörk i
röð og staðan breyttist í 17:12. Þar
með var reyndar gert út um leik-
inn, en Framarar notfærðu sér
það sem eftir var til að auka bilið
enn á milli liðanna.
Gróttuleikmaður á auðum sjó aldrei þessu vant. Til vinstri á myndinni
eru þeir Björn Pétursson og Sigurbergur Sigsteinsson.
I byrjun seinni hálfleiksins
varði Guðjón Erlendsson sérstak-
lega vel, auk þess sem vörn Fram-
aranna vann mjög vel saman, en í
fyrri hálfleiknum var hins vegar
mun meira los á varnarleiknum.
Sóknarleikur Framáranna var líf-
legur að þessu sinni, skytturnar
stöðugt ógnandi og línumennirnir
hreyfanlegir. Leikaðferðir Fram-
aranna gengu betur upp í þessum
leik en áður í vetur, þó þær nýtt-
ust reyndar ekki allar vegna
klaufaskapar þegar komið var i
dauðafæri. Svo virðist sem Fram-
liðið sé að ná sér á strik, en það
verður þó að segjast eins og er að
erfitt er að meta raunverulega
getu liðsins eftir þessum leik.
Áður er minnst á Guðjón Er-
lendsson og frammistöðu hans, en
auk hans er sérstök ástæða til að
nefna dugnaðarforkinn Pét-
ur Jóhannsson, sem bindur vörn
Framliðsins vel saman, blokkerar
vel fyrir skytturnar í sókninni og
auk þess sem hann skoraði lagleg
mörk að þessu sinni. Pálmi
Pálmason er sennilega öruggasta
vitaskyttan i islenzkum hand-
knattleik um þessar mundir og í
leiknum við Gróttu gerði hann 7
mörk úr vítaköstum.
Gróttuliðið virðist standa á
timamótum. Við liðinu tók fyrir
skömmu nýr þjálfari og með nýj-
um mönnum koma ævinlega nýir
siðir. Auk þess er ekki fjarri lagi
að álíta að þeir menn sem komu
Gróttu á mettíma upp í 1. deild
eftir að hafa áður leikið með ýms-
um öðrum félögum, séu að þreyt-
ast á baráttunni. I leiknum við
Fram var það varla nokkur leik-
maður liðsins sem lék eins og
hann bezt getur og barátta leik-
manna liðsins var ótrúlega lítil í
seinni hálfleiknum miðað við þá
slæmu stöðu sem liðið er nú í í 1.
deildinni. Ef ekki verður stór
breyting á leik Seltjarnarnesliðs-
ins virðist liðið dæmt til að falla
niður i 2. deild.
Dómarar þessa leiks voru þeir
Kristján Örn Ingibergsson og
Kjartan Steinbach. Stóðu þeir sig
allvel, voru sjálfum sér sam-
kvæmir og gerðu litið af vitleys-
um.
— áij.