Morgunblaðið - 05.08.1976, Qupperneq 7

MOKGUNBLAÐIÐ. KIMMTUDAGUR 5. AGUST lí»76
7

l-
Svörl bylling
Reykjavík var langt á
undan öðrum sveitarfé-
lögum f svokallaðri
„svartri byltingu", þ.e.
undirbyggingu varan-
legra vega með malbiks-
slitlagi. Jafnvel f stór-
um, nýjum byggingar-
hverfum, eins og f
Breiðholti, þar sem búa
tugþúsundir, eða fleiri
en f stærstu sveitarfé-
lögum á landsbyggð-
inni, komu varanlegar
götur svo að segja sam-
hliða húsunum, f stöku
tilfellum jafnvel á und-
an þeim. Það var ekki
einvörðungu í nýtingu
jarðvarmans Sem
„íhaldið" f Reykjavfk
var áratugum á undan
hinum róttækari sveit-
arstjórnum.
Reykvfkingar eru
orðnir svo vanir góðum
götum að þeir eru hætt-
ir að hugleiða ágæti
þeirra. Telja þær eins
og hvern annan gefinn
og sjálfsagðan hlut. Það
er ekki fyrr en þeir
koma á aðra bæi, eða
landshluta, að þeir
ranka við sér og sjá mis-
muninn. Viðhaidskostn-
aður bifreiða er mun
minni og ending allt
önnur í höfuðborginni
og nágrenni en á
„milljón hola vegun-
um“, sem öðrum lands-
mönnum er boðið upp á.
Varanleg vega-
gerð úí frá
Reykjavík —
»g annars
slaðar
Það er e.t.v. eðlilegt
að þeir þjóðvegir séu
fyrst byggðir upp sem
„varanlegir vegir“, sem
mest umferð er um, þ.e.
f nágrenni Revkjavfk-
ur. Slíka vegi er hægt
að aka til Keflavíkur,
austur fyrir fjall til Sel-
foss eða vel það og
nokkurn kafla á norður-
vegi. Varanleg gatna-
gerð hefur tekið nokk-
urn framkvæmda-
„kipp“ f öðrum þéttbýl-
isstöðum en hér við
Faxaflóa á allra sfðustu
árum. Þeir eru þó mjög
misjafnlega settir f þvf
efni. Varanlegt slitlag á
þjóðvegakerfi er þó nær
óþekkt utan nágrennis
höfuðborgarinnar.
Þetta hafa Reykvfking-
ar orðið illilega varir
við í ferðum sfnum um
landið nú f sumar, sem
fyrri sumur, þó senni-
lega aldrei jafn hastar-
lega og nú.
En hafa menn hug-
leitt hvað slíkir þvotta-
brettisvegir og holu-
brautir kosta þegnana
og þjóðfélagið í viðgerð-
arkostnaði bifreiða og
mun skemmri endingu
þeirra en véra þyrfti?
Ilefur þjóðfélagið látið
kanna hreinf járhags-
lega hagkvæmni þeirr-
ar fjárfestingar, sem
varanlegt slitlag á
hringveginn útheimtir?
Malbik
»g olíumöl
Undirbygging vega,
áður en varanlegt slit-
lag kemur á þá, er oft-
sinnis jafn kostnaðar-
söm og f sumum tilfell-
um dýrari en sjálft slit-
lagið. Fjárfesting í
hverjum kflómetra und-
irbyggðs vegar með var-
anlegu slitlagi er slfk að
skiljanlegt er að hægt
miði f vegagerð okkar.
Hins vegar vaknar sú
spurning oft f hugum
leikmanna, hvort ekki
megi setja slitlag á
beztu malarvegina okk-
ar, án nýrrar undir-
byggingar.
Umferð um einstaka
hluta þjóðvegakerfis
okkar er mjög mismik-
il. Þar sem umferðar-
þunginn er mestur þarf
tvfmæl laust v I undir-
byggðan veg með mal-
biks- eða steinsteypu-
slitlagi. Þar sem um-
ferðin er nokkru minni
gæti malbik dugað, ef
um sæmilegt vegar-
stæði er að ræða, að
sögn leikmanna, jafn-
vel án undirbyggingar.
Og þar sem umferð er
undir ákveðnu marki
gæti olfumöl gert sama
gagn og enzt langtímum
saman. ef miðað er við
tiltæka reynslu á
fhúðargötum í sumum
nágrannabyggðum
Revkjavfkur, þar sem
ujnferð er hófleg.
Það er sum sé niður-
staða leikmannsþanka
að við gætum fvrr og
betur lagt slitlag á
langa vegarkafla, ef það
væri lagt á þá eins og
þeir eru nú. Við höfum
hreint ekki efni á aö
bíða eftir þvf að hver
vegarspotti sé fyrst
undirbyggður, áður en
slitlag kemur á hann.
þó það sé að vísu óhjá-
kvæmilegt þar sem um-
ferð fer yfir ákveðið
mark. Það er hald
margra, að drjúgur
hluti landsbyggðarvega
okkar mvndi „þola“
olíumöl nú þegar og
gjörbrevta umferðar-
aðstæðum í heilum
landshlutum. En hér
þurfa sérfræðingar til
að koma, að sjálfsögðu,
áður en til ákvarðana-
töku kemur. En strax
mætti <og helzt fyrir
haustið) hefja tilrauna-
framkvæmdir í þessu
efni, sem prófuðust f
skóla reynslunnar.
Gagnrýni á
Norræna
músíkdaga
og nokkur
íslenzk tónverk
NVLEGA birtist f Kaupmannahafnarblöðunum Politíken og
Berlingske tidende gagnrýni um Norræna músfkdaga, sem haldnir
voru í Revkjavík f sumar.
Jörgen Falck, sem ritar f Politiken, hefur ýmislegt við
tónlistarmótið að athuga. t grein sinni, sem birtist 5. júlf, fjallar
hann um Norræna músfkdaga almennt. en gerir þar að auki tvö
tónverk að umræðuefni:
„Sem betur fer lauk
Norrænum músíkdögum ekki
svo að þessu sinni, að þar kæmi
ekki fram eitthvað jákvætt.
Fyrir utan verk m.a. Per
Nörgaard, Hans Abrahamsen
og Ole Buck, sem getið var f
fyrri grein, kom fiðlukonsert
Leifs Þórarinssonar á óvart.
Hin flókna og vandasama
tækni, sem beitt er í verkinu,
minnir á Schönberg og
Webern. Konsertinn er á sinn
hrífandi hátt nokkurs konar
skuldaskil milli persónulegrar
tjáningarþarfar annars vegar
og tækninnar hins vegar, og
einleikshlutverkið var
snilldarlega af hendi leyst. Það
gerði Einar Sveinbjörnsson,
konsertmeistari við
sinfóníuhljómsveitina í
Málmey, en á tónleikunum
stjórnaði Norðmaðurinn
Karsten Andersen leik
Sinfóníuhljómsveitar íslands.
Annað verk, sem þætti gott
og gilt á alþjóðavettvangi var
„Spur“ fyrir dragspil og
Þessi inynd birtist með grein
Jörgen Falck í Politíken.
hljómsveit eftir Arne Norheim,
flutt af sömu hljómsveit og
hljómsveitarstjóra, og
einleikur Mogens Ellegaard var
sömuleiðis framúrskarandi.
Þetta er sérlega áhrifamikið
verk í ábúðarmiklum
nútímastíl, þar sem hljómur
skiptir meira máli en tónar.
Tónverkið er um leið kuldalegt
og mætti líkja þvi við stæðilegt
hús úr steinsteypu.
Músíkdagarnir voru Ifka
sönnun þess, að þrátt fyrir
fámennið, er öflugt tónlistarlíf
á íslandi, og þar eru mörg virk
tónskáld og tónlistarmenn.
Fimmtíu tónlistarmenn' eru
samankomnir í
Sinfóníuhljómsveit íslands,
sem er eina atvinnuhljómsveit
landsmanna, og leikur hún með
miklum ágætum.
Um sjálft tónlistarmótið segir
Jörgen Falck m.a., að
almenningur hafi fyrir löngu
gefizt upp á þvf að fylgjast með
takt- og tónaflóði hinnar
fjölskrúðugu tónlistar nú 'á
tímum. Flestir vilji fá að heyra
eitthvað, sem jafnast á við verk
Sibelius og Carls Nielsens, sem
mest bar á á Norrænum
músíkdögum í upphafi
aldarinnar. „Af þessu stafa
vonbrigðin þegar á daginn
kemur, að langmestur hluti
tónlistarinnar lætur f eyrum
eins og
,,rannsóknarniðurstaða“
tónlistarfrömuðanna, sem
sjálfir skipa bekkina í
hljómleikasalnum og hlusta
með hrukkuð ennin.
En tónskáldin gera heldur
ekki ýkja mikið til að koma hér
til móts við aðrar jarðneskar
verur. Tónskáldin skipa sjálf
Norræna tónskáldaráðið og
skipuleggja sjálf músfkdagana.
Framhald á bls. 8
/--------------------------------\
Lærið vélritun
Ný námskeið eru áð hefjast. Kennsia eingöngu
á rafmagnsritvélar. Engin heimavinna. Innritun
og upplýsingar í síma 41 3 1 1
Vélritunarskólinn,
Suðurlandsbraut 20,
Þórunn H. Felixdóttir.
i

F / A T
sýningarsalur
Tökum allar gerðir notaðra bifreiða í umboðssölu
Fiat 850 Special árgerð '72.
300 þús.
Fiat 126 árgerð 74 550 þús.
Fiat 126 árgerð '75. 600 þús.
Fiat Berlina árgerð '71.
450 þús.
Fiat 125 árgerð '72. 580 þús.
Fiat 125 P station árgerð '73
600 þús.
Fiat 1 25 P árgerð '74 680 þús.
Fiat 124 special T, árgerð '72
500 þús.
Fiat 127 72 450 þús
Fiat 127 árgerð '73 530 þús.
Fiat 127 árgerð '74 650 þús.
Fiat 127 árgerð '75 800 þús.
Fiat 128 árgerð '71 400 þús.
Fiat 128 árgerð '73 600 þús.
Fiat 128 árgerð '74 750 þús.
Fiat 128 árgerð '75 950 þús.
Fiat Rally árgerð '73
650 þús.
Fiat Rally árgerð '74
800 þús.
Fiat 132 special árgerð '
900 þús.
Fiat 132 special árgerð '
1 1 UO þús.
73
'74
Fiat 1 32 GLS árgerð 74
1250 þús.
Fiat 132 GLS árgerð ' 75
1400 þús.
Willys jeep árgerð '74
1 550 þús.
Austin Mini árgerð 73
480 þús.
Lancia Beta 1800 árgerð 74
1800 þús
Lancia Beta 1 800 árgerð ' 75
2 millj.
Volvo 142 automatic árgerð
71 1180 þús
Buick GS árgerð '68 750 þús
BMW 1600 árgerð '68 400
þús.
Citroén GS árgerð 74
1 350 þús.
Citroén D.S. árgerð 75
2100 þús.
Renault TS 1 5 árgerð 73
1400 þús
Opel Record station
árgerð '70 600 þús.
Opel Record 1 900 árgerð '73
1 500 þús
FIAT EINKAUMBOÐ A ÍSLANDI
Davíð Siúurðsson hf,
SÍÐUMULA 35. SÍMAR 38845 — 38888
Eigendur
Sinclair DM2
Multimeter
Aríðandi tilkynning
Vegna hættu sem stafar af hugsanlegum bilun-
um í járnklæddum innbyggðum rafhlöðum við
mælingar á hárri spennu
innköllum
við hér með alla þessa mæla til breytinga
(eigendum að kostnaðarlausu).
Vinsamlegast snúið yður sem fyrst til radioverk-
stæðis okkar.
heimilistæki sf
RadíóverksueðL 5ætúni 8. sími I3869