Morgunblaðið - 05.08.1976, Blaðsíða 25

MORliCNBLAÐlÐ. FIMMTUDAGUH 5. AGUST 1976
25
VELVAKAIMDI
Hringið í síma 10100 kl
10—-11 . frá mánúciegi til
fostudags og biðjið um Les-
endaþjónustu Morgunblaðs-
ms
% Hláturinn
lengir lífið.
„Heiðraði Velvakandi.
Einhvern tíma sajíði Davíð
skáld frá Fagraskósi. aó fleira
væri nú orðið óteljandi á landi
voru en eyjar Breiðafjarðar,
Vatnsdalshólar og vötnin á Tví-
dægru. Þar við mætti bæta
óteljandi lögum og lagafrumvörp-
um hins háa Alþingis. Og orðrétt
bætir hann við: „Hver þingmaður
og hver ríkisstjörn telja sér skylt
að peðra úr sér svo og svo mörg-
um frumvörpum og lagaboðum,
sem svna eiga stjórnkænsku og
umhyggju löggjafans fyrir iands-
lýðnum. En eru ekki mörg
þessara laga ráðþrota fálrn. óþörf
með öllu, og sum blátt áfram skað-
leg?"
Þetta sagði nú skáldið. Og
skáldin segja oft það, sem
almenningur „vildi sagt hafa". Og
vist eru sumar lagasetningar
Alþingis nteð þeim hætti að
maður vorkennir forsetanum að
þurfa að setja nafn sitt undir þ;er.
A nýliðnu vori lét Alþingi frá
sér fara „Lög urn jafnrétti kvenna
og karla". (Damerne först. en ef
það jafnrétti ?!) Morgunblaðið
taldi sér skvlt að lofa lagasmið
þessa, en sá þó greinilega „galla á
gjöf Njarðar" og spáði því að
fljótt tnvndi hún þurfa lagfæring-
ar við. Enda verða lög frá Alþingi
sjaldnast ellidauð.
Lítið er nýtt við þessi lög og
óWklegt að þau marki nokkur spor
i jafnréttisátt. Arið 197.3 yoru gef-
in út „Lög um Jafnlaunaráð". Þau
eru nú niður felld með áður-
néfndum lögum. Og nýjungarnar
eru helztar þær, að það sem áður
hét „Jafnlaunaráð", heitir nú
„Jafnréttisráð". Paragraffarnir
eru helntingi fleiri í nýju lögun-
um en þeim eldri, þött innviðirnir
svari ekki til þeirrar útþenslu.
Þar er Parkinsonslögmálið í
fullum gangi. Ein merkileg
nýjung er þó þarna, og hefir hún
vakið athvgli landsmanna. Það er
hin snilldarlega 4. grein. Þar er
svo á kveðið, að rnaður sem vill fá
konu í starf, má ekki auglýsa eftir
konu. Og maður seni vill fá karl-
mann í vinnu, má heldur ekki
auglýsa eftir karlmannil En
hvernig sextíu vitrustu mönnum
þjóðarinnar gat dottið i hug. að
þetta atriði kærni jafnrétti
nokkurn skapaðan hlut við, hlýt-
ur okkur, „Þessum sauðsvörtu",
að vera og verða hulin ráðgáta.
Auk þess liggur við, að þetta laga-
ákvæði sé hreint stjórnarskrár-
brot, sem líklega fleiri lög frá
Alþingi. Og er það alvarlegur
hlutur.
Það er prentfrelsi á íslandi og
skýrt tekið fram, að það megi ekki
skeröa. Nú er prentfrelsið einkan-
lega í því fölgið að mega láta
skoðanir sínar i ljós á prenti. En
líti nú einhver svo á, að honum
henti betur kona en karlmaður til
ákveðins starfa. eða öfugt, má
hann þá ekki láta þá skoðun sína
koma fram á prenti?
Auðvitað gerir ekki nokkur
maður neitt með svona lagaboð,
og getur ekkí gert það sórna sins
vegna. Menn bara hlæja að þessu,
á kostnað alþingisinanna. Þó var
það ekki upphaflega meiningin,
að hið háa Alþingi ætti að vera
eins konar skemmtikraftur nteð
þjóðinni. Og stundum hefir verið
taliö, að þingmönnum vorum væri
annað betur gefið en skemmtileg-
heitin. Að minnsta kosti telja þeir
sig þurfa að hafa með sér „trúða
og leikara", er þeir fara til funda-
halda um landið. svo að ein-
hverjir verði áheyrendurnir. En
þetta er ef til vill að breytast.
Að sumu leyti er það þakkar-
vert. þegar löggjafarsainkoman
getur vakið kátínu meðal landsins
barna. Og það er næstum því
nauðsvnlegt öðru hverju. svo
marga hrellinguna sem vér fáunt
yfir oss úr þeim stað.
Þess vegna þökkum vér fyrir
skemmtunina að sinni — og höld-
um áfrant að hlæja.
Bjartmar Kristjánsson."
Velvakandi þakkar þetta bréf
og býður hér með upp á frekari
umræðu um þessi jafnréttismál.
Það er rétt að umrædd 4. grein
laganna getur verið nokkuð kát-
brosleg og ekki er laust við að
gárungarnir hafi farið í kringum
hana þegar öskað er eftir
skeggvöxnum starfskrafti eða þar
fram eftir götunum. Annars sjást
þess ekki mikil merki að þessari
grein laganna sé framfylgt, eins
og talað er um í bréfinu.
hefnd. lleldur sem nauðsynlega
vernd fyrír Hf samborgarans.
Og til fullkomnunar réttlætinu.
0g hann va ánægður þegar
hann daginn eftir var kominn svo
langt að undir það hyllti að ósk
rithöfundarins yrði fullnægt.
Þegar hann stóð á kirkjugarðin-
um f Kila og fylgdist með þvf
þegar kistu Jóns Hallmanns var
lyft óendanlega hægt upp úr gröf-
inni við stöðugar myndatökur —
á þeirri stundu var hann staðráð-
inn f að hann skyldi hafa hendur f
hári morðingja þeirra beggja,
Jóns og Andreasar Hallmann.
Sfðan var það mál samfélagsins
og skylda samfélagsins að ákveða
refsinguna og hefndina ...
9. Kaffi
Torkennilegt eirðarleysi hafði
gripið Christer. Eftir fyrstu yfir-
heyrslurnar á miðvikudagskvöid
hafði hann hvað eftir annað farið
yfir skýrslurnar aftur, en ein-
hvern veginn fannst honum tfm-
inn fara fyrir Iftið og fátt varð til
að gefa honum hugmyndir um
hvernig áfram skyldi staðið að
rannsókninni.
Þegar hann ók á sunnudeginum
frá Stokkhólmi til Vásterðs ákvað
hann að koma við hjá Ahlgren
HÖGNI HREKKVÍSI
,Hvað get ég'gert — þetta er bankahólfið hans!“
Launakjör á haf-
rannsóknaskipum
Athugasemd frá Félagi
íslenzkra náttúrufræðinga
í tilefni athugasemda vegna
samanburðar sem FIN (Félag ís-
lenzkra náttúrufræðinga) gerði á
kjörum fiskifræðinga og sjó-
manna á hafrannsóknaskipum
viljum við taka fram eftirfarandi:
1) Samanburður þessi var gerð-
ur í því skyni að benda á það
misræmi í launakjörum sem víða
er á ríkisstofnunum milli þeirra.
sem þiggja laun eftir samningurr.
rikisstarfsmanna, og þeirra sem
hafa verkfallsrétt. Mörg slík
dæmi eru til, en þetta dæmi þótti
vel við eiga þar sem hér eru rnenn
á einum báti í bókstaflegum skiln-
ingi.
Náttúrufræðingar telja sjó-
mennina eiga sín laun fyllilega
skilin, en telja jafnframt að
vinnuframlag og sérþekking fiski-
fræðinganna sé ekki minna virði
en þeirra er sigla skipunum.
2) í orði kveðnu fá menn greidd
laun eftir vinnuframlagi. Auðvelt
er þó aó benda á dæmi um frávik
frá þeirri reglu. Þannig er vinnu-
skylda allra starfsmanna Haf-
rannsóknastofnunarinnar á sjó 12
stundir á sólarhring. Iðulega er
þó unnið lengur. Sjómenn fá þá
vinnu greidda en fiskifræðing-
arnir ekki. Því þótti réttast að
gera samanburð á heildarlaunum.
Heildarlaun sjómannanna voru
42% hærri en heildarlaun fiski-
fræðinga árið 1975 eins og áður
hefur komið fram.
3) Samanburður á fastalaunum
sjómanna á hafrannsóknaskipum
sem miðast við 12 stunda vinnu-
dag við heildarlaun sérfræðinga
er einnig athyglisverður. Heildar-
laun 17 fiskifræðinga. sérfræð-
inga og deildarstjóra á Hafrann-
sóknastofnuninni, voru að meðal-
tali kr. 1.652.000 árið 1975. þar af
kr. 444.000 vegna yfirvinnu á sjó.
Fastalaun nokkurra skipstjóra.
stýrimanna og vétstjóra, alls 16
manna, voru að meðaltali kr.
1.919.484 eða 16% hærri en heild-
arlaun fiskifræðinga. Töluverður
launamunur er innbvrðis milli
þessara manna, en hann jafnast
að verulegu leyti þegar yfirvinnu-
greiðslur bætast við.
Nú er verið að ganga frá samn-
ingurn við sjómenn. Ef að líkum
lætur mun enn draga í sundur.
því að náttúrufræðingar fengu í
rauninni enga leiðréttingu á kjiir-
um sinum við nýgerða samninga
og Kjaradóm. að deildarstjórum
einunt undanskildum.
4) Það hefur verið bent á að
FÍN fór ekki alls kostar rétt með
lengd orlofs sjómanna. Það mun
þó láta nærri að skipstjórar og
yfirvélstjórar hafi 4 mánaöa frí í
landi eins og haldið var fram.
5) Náttúrufræðingar búa ekki
aðeins við misrétti í launakjörum
heldur einnig t.d. í slysatrygging-
um. Þannig eru hæstu greiðslur
vegna örorku 3 milljónir kr. til
fiskifræðings en 6 milljónir til
sjómanns. Slys hafa sem betur fer
verið fátíð á hafrannsóknaskipum-
og vonandi verður svo einnig
framvegis, þannig að þetta mis-
ræmi komi ekki að sök.
Við vonumst fastlega til þess að
þessar ábendingar verði ekki til
þess að sjómenn á hafrannsókna-
skipum verði stimplaðir sem ein-
hver sérstök hála.unastétt, því það
eru þeir ekki. Einnig vonum við
að þær verði ekki til að spilla því
góða samstarfi sem ríkir á skipun-
um. Tilgangur þessa samanburð-
ar var sá að gera almenningi
grein fyrir að háskólamenntaðir
menn í þjónustu ríkisins eru ekki
hálaunamenn miðað við islenzkan
vinnumarkað og að þeir hafa að
undanförnu dregizt verulega aft-
ur úr i kjarabaráttunni.
Bátur til sölu.
Af sérstökum ástæðum er til sölu 40 tonna
nýsmíði, tilbúin til afhendingar fljótlega. Höfum
kaupanda að nýlegu 1 05, tonna stálskipi
Fasteignamiðstöðin, Austurstræti 7, sími 14120.
Fólksbílar til sölu
1 974 Volvo 1 45 DL Station Verð kr 1 950 þús
1974 Volvo 1 44 DL 1 900 þús
1974 Volvo 1 40 DL 1 950 þús
1973 Volvo 1 44 kr 1450 þús
1973 Volvo 1 42 kr 1 420 þús.
1 9 72 Volvo 1 44 De luxe 1250 þús
19 71 Volvo 1 45 DL Station kr 1350 þús
1971 Volvo 1 42 950 þús
1970 Volvo 142 815 þús
1970 Volvo 142 850 þús.
1 968 Volvo 1 44 DL 750 þús
1 974 Toyota Corolla 1 1 80 þús
1 9 74 Chevrolet Nova 1 750 þús
1974 Saab 99 1 750 þús
1972 Mercedes Benz 230. 2.6 nnllj
1971 Daf 55 sjáIfskipt kr 500 þús
Vörubílar til sölu
1 974 Volvo NC 6x2 3ja óxla kr 8 miUj
1 972 Volvo F 86 m palli oy sturtum. Verd kr 6 millj.
EFÞAÐERFRÉTT-
NÆMTÞÁERÞAÐÍ
MORGUNBLAÐINU

ALGLYSINGA-
SÍMINN ER:
22480