Morgunblaðið - 15.01.1978, Qupperneq 45

x h,i;m
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 15. JANUAR 1978
45
i í k II í i 4
.JU Wa
VELVAKANDI
SVARAR í SÍMA
0100 KL. 10—11
FRÁ MÁNUDEGI
r\y (iJAmfiK-aa'u ir
þrýstihópi þegar eitthvert mann-
úðarmálið þarf að ná til hafnar
farsællega. Það er án efa rétt að
lítill árangur næst í deilum
manna á meðal nema með ein-
hvers konar þrýstingi, en það er
hins vegar ekki sama á hvern hátt
þessi þrýstingur er settur fram og
á hvað er þrýst. Mér hefur alltaf
þótt undarleg sú kröfugerð á
hendur ríkisvaldinu að það eigi
að gera allt, og leggja allt af mörk-
um til að eitt og annað tiltæki geti
þrifizt. Ég nefni að ef eitthvert
fyrirtæki er rekið með halla, fyr-
irtæki sem veitir mörgum at-
vinnu, þá er talað um að ríkið
verði bara að styrkja það ef illa
gengur, en ekki er talað um að
greiða neitt til ríkisins þegar vel
árar hjá því sama fyrirtæki. Það
vill jafnvel helzt ekki greiða sína
skatta. En er það ekki undarlegt
að verá sifellt með einhverjar
kröfur á hendur ríkinu, þegar það
er athugað arð ríkið það erum við,
þegnarnir og þegar talað er um að
ríkið eigi að greiða eitt eða annað
þá er það bara við sjálf sem við
eigum við. Þetta finnst mér svo
mikil skammsýni að tala svona
um það er engu líkara en börn
eigi í hlut.
Ríkið er alltaf eitthvað óper-
sónulegt bákn, sem engum kemur
við og sífellt á að krefjast af rík-
inu, en aldrei að gera neitt fyrir
rikið. Þegar komið er að því að
borga skatta væla allir og segja að
skattar séu alltof hái-r, en þegar
verið er að ræða um framkvæmd-
ir á vegum ríkisins væla allir líka
og segja: þvi er ekkert gert?
Þetta raus verður sjálfsagt allt-
of langt hjá mér og varla lesið af
einum eða neinum, en það fer þá
bara í körfuna. Það sem ég vildi
benda á er að menn' eiga ekki
sýnkt og heilagt að gera kröfur á
hendur öðrum, heldur reyna að
gera eitthvað sjálfir. Talað er um
að við eigum í erfiðleikum, afurð-
ir okkar seljast ekki, loðna er ekki
veidd, verðið er ekki nógu hátt,
landbúnaðurinn á i erfiðleikum
og sjóðþurrð er hér og þar. Geng-
isfelling framundan, eða aðrar
íeiðir til að rétta þetta við, erlend-
ar lántökur eru orðnar alltof
margar og miklar þeim verður að
hætta, en hvað á að gera? Þarf
ekki einhver að herða sína sultar-
ól? Erum það ekki við sjálf, þegn-
arnir? Á kannski ríkið að gera
það eingöngu? Nei, það verða all-
ir að gera, þú og ég lesandi góður.
En nú er kominn alltof mikill
prédikunártónn í þetta svo ég
hætti snarlega.
Hugsandi skattgreiðandi."
Þessir hringdu . . .
% Að lækka bílverð?
Maður sem ekki hefur getað
eignazt bíl gerði að umtalsefni
umræðu um álögur á bílaeigend-
ur, sem ræddar voru hér nýlega:
„Mér fannst það ágæt hug-
mynd, sem kom fram í rabbi hjá
Velvakanda um daginn, þar sem
bíleigandi var að kveina undan
álögum á sig og sína líka, en
hræddur er ég um að þessi hug-
mynd hafi farið framhjá mörgum,
svo ég vona að mér leyfist að taka
hana upp. Hún var á þá leið að ef
bílverð yrði lækkað verulega, þ.e.
innflutningsgjöld af bifreiðum,
myndu mun fleiri hafa efni á þvl
að kaupa og eignazt bíl og reka
hann. 1 dag kostar meðalbfll
kannski milli 2 og 4 milljónir og
hver hefur efni á að kaupa slíkt í
þessari dýrtíð? Sumir hafa
kannski efni á því, ef þeir eiga
innhlaup í banka hvar sem er.
Það sem ég held að verði góð
hugmynd er að lækka verulega
tolla og innflutningsgjöld þannig
að mun fleiri hefðu efni á að
kaupa bíl. Segjum að af verði
hvers bíls myndi verða tekið um
helmingur þess sem rennur til
ríkisins, kannski 400—800 þús-
und og bílverðið lækkaði með öðr-
um orðum um þá upphæð, sem
áðan var tilgreind. Það þyrfti
ekki að selja marga bíla til að ná
aftur inn því sem tapaðist og án
efa myndi það fljótlega sýna sig
að tekjur ríkisins af bílum myndu
aukast enn, og allir bilaeigendur,
bæði nýir og eldri verða himinlif-
andi yfir því hvað ódýrt væri að
eignast bíl og reka hann. Þessari
hugmynd vil ég gjarnan skjóta að
og bið um leið um að einhverjir
hlutlausir hagfræðingar og við-
skiptafræðingar reikni út hversu
mikið hugsanlega mætti lækka
bíla og hversu mikið fleiri bíla
þyrfti að selja til að ná aftur inn
þeirri lækkun. Tölurnar nefndi
ég nánast af handahófi svo þær
geta verið ónákvæmar, en það
hlýtur að vera hægt að reikna
þetta nákvæmlega út.
Velvakandi hefur ekki hag-
fræðilegt eða viðskiptalegt vit til
að tjá sig um þessa hugmynd, en
tekur í sama streng og sagt var
hér að framan að einhver við-
skiptafróður aðili taki sig til að
reikna þetta dæmi til enda. ,
HÖGNI HREKKVISI
, ©1*7S
/- 9 McNaafbt Sy»d„ he.
Gæli ég ekki heldur fengið gulllitaóa skó?
Bankastrœti 9 sími 11811
ÞÚ AUGLÝSIR UM
ALLT LAND ÞEGAR
ÞÚ AUGLÝSIR í
MORGUNBLAÐINU
03^ SVG6A V/GGÁ 8 lilVEOAM