Morgunblaðið - 30.04.1978, Blaðsíða 2

50 MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 30. APRÍL 1978
Sjómennhafa dregist
afturúr landverkafólki
Guðmundur
Hallvarðsson
form. Sjó-
mannafélags
Reykjavíkur
Um kjaramál sjómanna er
það að segja að kjör sjómanna
á stærri togurunum hafa ekki
fylgt þeirri þróun sem verið
hefur undanfarin ár og því
hafa þeir dregist afturúr.
Miðað við fjölda vinnustunda
og frídagafjölda hafa þeir ekki
sömu tekjumöguleika og verka-
maður í landi myndi fá og
þyrfti að verða lagfæring á því.
Einstakir hópar sjómanna,
t.d. loðnusjómanna, hafa haft
þokkalegar tekjur, en þó var
síðasta loðnuvertíð ekki eins
góð og sú í fyrra og kemur hún
t.d. heldur verr út fyrir sjó-
menn en landverkafólkið.
Bátasjómenn aðrir hafa kaup-
tryggingu sem er um 160
þúsund krónur á mánuði fyrir
ótiltekinn vinnustundafjölda
og það eru alltof margir. sem
ekki ná meiri tekjum en þessi
trygging gefur. Gengisfellingin
hækkaði nokkuð laun far-
manna, en þeir fá 30% tekna
sinna greidd í gjaldeyri, en
aðrar tekjur þeirra hafa ekki
hækkað og hafa því efnahags-
ráðstafanirnar komið illa niður
á sjómönnum öllum.
Málum er þannig háttað hjá
sjómönnum að verði þeir fyrir
slysum eða veikindum meðan
þeir eru ekki skráðir á skip eða
eru í landi, þá hafa þeir engar
tryggingar. Þyrfti því að veita
sjómönnum sem hafa unnið
árum saman hjá útgerðarfélög-
unum auknar skyldur á herðar
í tryggingamáiunum gagnvart
launþegum.
Örorkutryggingar- og líf-
tryggingamálum er nokkuð vel
fyrir komið, en þó er nokkur
munur á fiskimönnum og far-
mönnum, þar sem farmenn
náðu bættum ákvæðum í síð-
ustu samninga sína.
Lífeyrissjóðamálið er brenn-
andi hjá okkur en nú fá menn
lífeyri við 65 ára aldur sem er
of hátt því ekki er hægt að ætla
t.d. togarasjómönnum að
stunda sína vinnu til 65 ára
aldurs eins erfið og hún er.
Höfum við því lagt til að aldur
þessi verði færður niður í 55 ár
þ.e. eftir 30 ára starf til sjós.
Þjónusta Alþýðusambands
Islands við sjómenn er nokkuð
mismunandi, ágæt þar sem eru
blönduð félög sjómanna og
verkamanna, en þar sem eru
hrein sjómannafélög vantar
nokkuð á að samstarfið sé nógu
gott. Það kemur áreiðanlega að
því að sjómannasamtökin
stofna sitt eigið samband, því
menn í landi hafa ekki næga
þekkingu til að bera til að geta
annast um öll málefni sjó-
manna. Gjöld sem nú eru
greidd til ASÍ væru því betur
Guðmundur
Hallvarðsson
formaöur Sjómanna
félags Reykjavíkur.
Myndin er tekin
viö Reykjavíkur-
höfn.
Ljósm. Friðþjófur
komin til þess að vinna að
hagsmunamálum sjómanna
undir hatti slíkra samtaka.
Þetta þýddi þó alls ekki það að
samstaða sjómanna og land-
verkafólks þyrfti eitthvað að
minnka.
Mér finnst hryggilegt hve
pólitískt þras þarf alltaf að
koma til skjalanna varðandi
allt orðaval og annað í sam-
bandi við 1. maí og tel ég að
það hafi á undanförnum árum
tvístrað hópnum um of og gert
stöðu okkar við samningaborð-
ið veikari. Þykir mér miður að
ekki skuli hafa verið hægt að
ná samstöðu allra á 1. maí án
þess að hið pólitíska dægur-
þras sé um of í hávegum haft.
Sjómannasamtökin hafa
ekki farið varhluta af þeirri
félagslegu deyfð, sem alls
staðar virðist einkennandi, og
ég geri mér fullljóst að vegna
mikillar fjarveru sjómanna frá
heimilum sínum vilja þeir
heldur eyða sínum frítíma með
fjölskyldunni en að sækja
fundi og starfa á annan hátt.
Því viljum við leggja aukna
áherzlu á að ná til sjómanna í
fréttablöðum, annaðhvort Sjó-
mannablaðinu Víkingi eða með
einstökum fréttablöðum hinna
ýmsu sjómannafélaga. Þessi
þáttur hefur ekki verið ræktur
sem skyldi og höfum við áhuga
á að bæta úr því.
Kristín Hjaltadóttir er fremst á myndinni. Vinstra megin við hana er Dóra Bjarnadóttir. Ljósmyndir
Mbl. Árni Johnsen.
1
Hildur Magnúsdóttir og Kristín Þórisdóttir viö störf í Starfsmanna-
haldi.
Rabbad vid Kristínu
Hjaltadóttur umsjónarmann í
Starfsmannahaldi Flugleiða
Kristín Hjaltadóttir um-
sjónarmaður í Starfsmanna-
haldi F'lugleiða hefur unnið hjá
Loftleiðum og Flugleiðum síðan
1963. Við röbbuðum við hana um
vinnuna og áhugamálin.
Um 1800
starfsmcnn Fluglciða
„Vinnan? Mér líkar vinnan
vel, því ella væri ég ekki í henni.
Það sem við gerum hér er
undirbúningsvinna fyrir launa-
deild, við fylgjumst með launa-
hækkunum og sjáum um að þær
komi á réttum stað og á réttum
tíma. Þá keniur einnig inn í
þetta ótal margt sem tengt er
launum. Eg fylgist einnig með
því hvað margir vinna hjá
fyrirtækinu frá mánuði til
mánaðar, en í janúar s.l. voru
1288 nöfn á starfsmannaskrá á
íslandi og 484 erlendis.“
Að bera niður
f gefandi starf
„Þín helztu áhugamál?“
„Þótt mér líki þetta starf vel
er ekki hægt að segja að það sé
gefandi, því það eru dauðir
hlutir sem maður er með. Ég hef
alltaf verið leitandi eftir því
hvar ég ætti að bera niður í
gefandi starfi, en vinna með
höndunum hefur alltaf verið
mitt áhugamál.
Áður vann ég lítillega með
félögum í Sjálfsbjörgu, en hef
ekki haft aðstöðu til þess s.l. ár.
Fyrir 10 árum var ég að hugsa
um að fara í nám á þessu sviði
og fór þá m.a. til þess að kynna
mér starfið með því að gerast
sjálfboðaliði í þrjá mánuði á
dvalarheimili fyrir fatlaða í
Noregi. Þar aðstoðaði ég við
handavinnukennslu. Hér heima
hef ég verið til aðstoðar við að
setja upp vefnaðarnámskeið á
vegum Sjálfsbjargar, en þótt ég
hafi ekki getað sinnt þessu eins
og ég vildi þá beinast áhuga-
málin ávallt að þessu sviði og ég
hef hug á að reyna að gera
meira á þeim vettvangi þótt
síðar verði.
Að leita til
að kunna og geta
Það má segja að ég hafi verið
að leita til að kunna og geta
gefið eitthvað af mér. Síðastliðið
haust opnaðist ný námsgrein við
Iðnskólann, fataiðnaður og fata-
hönnun og ég fór í Iðnskólann í
þaö bóklega með vinnunni. Ég
fékk þannig að skipta eins árs
námi en þetta er þriggja ára
nám sem veitir menntun til þess
að vera sveinn í fataiðn, þ.e. að
geta verið verkstjóri þar en í
þessari iðn er m.a. kennd
fatateikning.
Það hefur verið velvilji hjá
yfirmönnum mínum hér að
ieyfa mér að ganga inn í þetta
nám með vinnuni. Því umfram
allt vil ég vinna með fólki þar
sem maður getur gefið eitthvað
af sjálfum sér til þess sem lifir.“
„Að geta gefið eitthvað af
sjálfum sér til þess sem lifir.”