Morgunblaðið - 04.05.1978, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 4. MAÍ 1978
Þorfinnur Bjarna-
son — sextugur
Ekki er það neinn aukvisi, sem
fyllir sjötta áratuginn á morgun,
5. maí. Um það get eg borið með
sanni, því að þekkst höfum við frá
bernsku- og æskuárum á Blöndu-
ósi. Eg man ennþá glöggt hvað eg
öfundaði hann af þreki sínu og
kröftum, þegar við vorum á
vaxtarskeiði og hann var að taka
í lurginn á okkur hinum strák-
unum, og þótt eg væri dálítið
yngriíog sé raunar enn!) fannst
Hjólbörur — Flutningsvagnar|
Stekkjatriliur — Póstkassar.
Ávallt fyrirliggjandi hjá okkur.
í Nýju blikksmiöjunni,
Ármúla 30, símar 81172 og 81104.
Morgunblaðið óskar
^ eftir blaðburðarfólki
Vesturbær
Nýlendugata.
Upplýsingar í síma 35408
mér strax borin von að eg næði
honum nokkurntíma á því sviði,
hvað á daginn kom. Þá fannst mér
ekki minna til um vinnubrögð
hans í peningshúsum og á túnum
föður síns. Þar var eins og
fullorðinn maður gengi að verki,
þótt enn væri hann langt innan
fermingar.
Og Þorfinnur átti ekki langt að
sækja þrekið og dugnaðinn. For-
eldrar hans, Bjarni Bjarnason og
Ingibjörg Þorfinnsdóttir, voru hið
mesta atgervisfólk, bæði til líkama
og sálar, og vita allir, sem Þorfinn
þekkja, að hann er ekki bara
burðamaður að líkamsvexti, hinn
andlegi styrkur og kjarkur er þar
í réttu hlutfalli. Um það bera vott
víðtæk störf hans að stjórnunar-
málum, lengst í Höfðakaupstað á
Skagaströnd, þar sem hann bjó um
langt árabil og var potturinn og
pannan í framkvæmdalífi staðar-
ins sem sveitarstjórnarmaður,
oddviti og sveitarstjóri, svo og
framkvæmdastjóri útgerðarfélags
heimamanna. Um þessi störf
Þorfinns er mikil og merkileg
saga, sem verður lengi í minnum
höfð meðal þeirra, er gerzt þekkja.
Eg er handviss um að margur
Skagstrendingur telur sig standa í
þakkarskuld við Þorfinn Bjarna-
son.
Þorfinnur flutti suður fyrir
nokkrum árum og tók við stöðu
hjá ríkisendurskoðun. Þar hlýtur
að njóta sín vel glöggskyggni hans
á tölur og bókfærslu, og því mun
þar vera réttur maður á réttum
stað.
Kvæntur er Þorfinnur Huldu
Pálsdóttur, hinni mætustu konu.
Þau hafa búið sér fallegt heimili
á Seltjarnarnesi, þar sem sér vítt
um haf og fjallahring, og þar
Magnús Ingvars-
son bóndi á Minna-
Hofi — Sjötugur
Einn af góðbændum á Rangár-
völlum, Magnús á Minna-Hofi, er
sjötugur í dag.
Magnús er fæddur 4, maí 1908.
Foreldrar hans voru Ingvar Olafs-
son frá Voðmúlastöðum og kona
hans Sigríður Steinsdóttir, bónda
GERIR GARÐINN
FRÆGANN
GARDENA Nú er tími
GARÐRÆKTAR OG VORANNA
ÍGARÐHORNINU
HJÁOKKUR KENNIR
MARGRA GRASA
#,i 1i \ WkS
ALLSKONAR SLÖNGUTENGI
ÚÐARAR, SLÖNGUR,
SLÖNGUSTATÍV,
SLÖNGUVAGNAR.
MARGVÍSLEG GARÐYRKJU-
ÁHÖLD
ÞAR SEM M.A. AÐ EINU
SKAFTI FELLUR FJÖLDI ÁHALDA.
KANT- OG LIMGERÐIKLIPPUR.
RAFKNÚNAR.
HANDSLÁTTUVÉLAR
Husqvarna-motorsláttuvélar meö Briggs
og Stratton mótor (3,5 hp)
MARGAR GERÐIR
SKOFLUR — GAFFLAR — HRIFUR
ÍGARÐHORNINU HJÁOKKUR KENNIR
MARGRAGRASA.
LÍTIÐINN.
luruiaí S^figelman kf.
Akurvík h.f. Akureyri
á Minna-Hofi. Þegar Ingvar var
þrettán ára kom hann að Minna-
Hofi og var þar eftir það. Ingvar
og Sigríður bjuggu á Minna-Hofi
í nær fimmtíu ár. Þau eignuðust
tíu syni. Þrír þeirra dóu í bernsku
en sjö komust til fullorðins ára og
er Magnús næst yngstur.
Þeir Minna-Hofsbræður vöktu
athygli og var um það talað, hvað
það væri föngulegur hópur, þar
sem þeir voru saman komnir.
Magnús hefur alltaf átt heima á
Minna-Hofi og ávallt dvalið þar að
öðru leyti en því, að eins og flestir
ungir menn á þeirri tíð, fór hann
til sjós og var hann tíu vertíðir í
Vestmannaeyjum.
Þegar Magnús hafði aldur til fór
hann á Rangárvallaafrétt til
haustsmölunar, en það heitir hér
að fara á fja.ll. Þessar fjallferðir
hafa löngum verið ungum og
gömlum ævintýraferðir, hér sem
annars staðar, enda er fyrsta leit
á Rangárvallaafrétti vikuferð.
Þessum fjallaferðum hefur
Magnús haldið nær óslitið síðan og
oft farið fleira en eina ferð á
hverju hausti. Fjallferðir hans eru
því orðnar æði margar.
S.l. átján ár hefur Magnús verið
verkstjóri Rangvellinga í fyrstu
haustsmölun, en því starfi fylgir
tignarheitið „fjallkóngur". Þetta
getur verið ábyrgðarmikið og
vandasamt, sérstaklega ef eitthvað
er að veðri. Aldrei hefur hent neitt
óhapp eða slys í þessum ferðum
Magnúsar, og vill hann ekki síst
þakka það, að hann hefur ávallt
haft sveit vaskra manna á að
skipa.
Magnús hefur mikla ánægju af
fjallferðum sínum og í þeim nýtur
hann sín vel. Fegurð og tign
öræfanna eiga ríkan þátt í huga
hans og þar sannast á honum að
„knapinn á hestbaki er kóngur um
stund, kórónulaus á hann ríki og
álfur“. Á sumrin skreppur Magnús
oft inn á afrétt og hefur átt þar
marga glaða stund í góðra vina
hópi.
Árið 1938 kvæntist Magnús
mikilli myndarkonu, Ingibjörgu
Sveinsdóttur, frá Langagerði í
Hvolhreppi. Þau tóku við jörð og
búi á Minna-Hofi árið 1942 og hafa
búið þar síðan, myndar- og rausn-
arbúi.
Þau hafa eignast fimm börn,
Ingvar bónda á Geldingalæk á
Rangárvöllum, Sigríði og Guð-
rúnu, sem búsettar eru á Hellu,
Óskar Inga, hann dó fimm ára
gamall, og Sigurð, sem er stoð og
stytta foreldra sinna við búskap-
inn.
kunna þau vel við sig. Þangað er
gott að koma og njóta samfunda
við húsbændur. Þau hjónin eiga
tvö uppkomin börn, og nú er
barnaþörnum byrjað að fjölga.
Ekki tjóar að kveðja þar dyra á
morgun, því að hjónin brugðu sér
í suðurlandaferð fyrir skemmstu.
Að heiman berast þeim heilla-
kveðjur.
Fyrir tveimur vikum tæpum
kom saman verzlunarskólaárgang-
urinn frá 1938, til þess að minnast
40 ára brautskráningar. Þar var
vel mætt til vina fundar, nær 50
manns úr rúmlega 60 manna hóp
hérlendis. Þarna var Þorfinnur
manna glaðastur á góðri stund, og
sem vænta mátti lífgaði hann upp
á samkvæmið með skemmtilegri
tölu.
Já, verzlunarskólaáranna minn-
ist eg ekki sízt fyrir samskipti
okkar Þorfinns, sem leigðum
herbergi hér syðra og lærðum
saman í þrjá vetur, tveir piltar að
norðan, sem urðu síðan viðskila
um langt árabil en hittast nú aftur
fyrir sunnan, talsvert reyndari í
lífsins ólgusjó heldur en áður
fyrri, en alltaf með Blöndu í
blóöinu og sjávarniðinn utan frá
ósnum. Eg veit að hann þagnar
okkur ekki fyrr en yfir lýkur.
Baldur Pálmason
Að Minna-Hofi er gott að koma,
enda eru gestkomur það tíðar. Eru
hjón ákaflega gestrisin og veita
gestum sínum af mikilli rausn.
Margir eiga það erindi að
Minna-Hofi að biðja húsbóndann
að gera sér greiða, enda er Magnús
mikill greiðamaður. Virðist hann
hafa sérstaka ánægju af að greiða
götu nágranna sinna og sveitunga.
Hafa margir notið þessara góðu
eðliskosta í fari hans.
Um árabil hefur höfundur þess-
ara orða átt margvísleg samskipti
við Magnús á Minna-Hofi. Hefur
því gefist gott tækifæri til að
kynnast hinum mörgum kostum
hans og reyna greiðasemi hans í
ríkum mæli, þvi oft þurfti á henni
að halda. Alltaf hefur Magnús
verið boðinn og búinn til að veita
aðstoð sína og liðsinni, hvenær
sem eftir var leitað. Fyrir þetta
stendur greinarhöfundur í þakkar-
skuld við Magnús, sem vandséð er
hvernig goldin verður.
Á þessum tímamótum á ævi
Magnúsar, sendum við hjónin
honum, eiginkonu hans og fjöl-
skyldu hamingjuóskir og þökkum
samskipti liðinna ára.
Jón borgilsson.
Gestaboð
Skagfirð-
ingafé-
lagsins
ÁRLEGT gestaboð Skagfirðinga-
félagsins verður haldið í Lindarbæ
á uppstigningardag kl. 2.30 síðdeg-
is fyrir eldri Skagfirðinga í
Reykjavík og nágrenni.
Jakob Benediktsson mun m.a.
ræða um Skagafjörð og rifja upp
gamlar endurminningar, frú Þór-
unn Ólafsdóttir syngur og ýmis-
legt fleira verður á dagskrá segir
í frétt frá Skagfirðingafélaginu.